Куп на Конфедерации 2009

   Одлична проба за Мундијалот

Шестото издание на Купот на конфедерациите (осмо вкупно ако се земат првите две изданија во Саудиска Арабија кои носеа друго име) заврши со сценарио како порачано во седиштето на ФИФА. "Малите" репрезентации САД и Јужна Африка летнаа високо, но "големите" Бразил и Шпанија болно или (во случајот во борбата за бронзениот медал) дури и брутално ги треснаа од земја.

Добро ќе беше на амбициозно замислената генерална проба за Светското првенство да победеа САД, а во борбата за третото место најдоминантната фудбалска репрезентација во светот во моментов да беше тресната од "некоја таму" Јужна Африка, но работите на крајот дојдоа на своето место. Сигурно дека Блатер и компанија уште сега би потпишале ваков расплет и за Светското првенство што се одржува на истото место идната година: домаќинот би стигнал далеку, се разбира, би победил Бразил, но во финалето би се пробил и јуначки би се борел симпатичен и богат аутсајдер.

БОГАТО СО ГОЛОВИ

Освен по иритантните труби кои без престан свиреа на стадионите низ Јужна Африка, Купот на конфедерациите ќе се памети по спектакуларните и ефикасни натпревари полни со пресврти и сензации што ги приредија САД. Бразил во првото полувреме од финалниот натпревар од Американците прими два неверојатно наивни гола - противникот од еден контранапад и еден удар стекна капитална предност, но во продолжението дојде до израз разликата во класи.

Сепак, останува големата опомена за Бразил и покрај третиот триумф на Купот на конфедерациите. Сега на сила победи противник кој се исплаши од шансата што сама си ја создаде. Сигурно е дека на Светското првенство идната година ќе има многу посилни репрезентации кои ќе знаат како да парираат на таква предност, а Бразил сигурно нема така спектакуларно да се врати. Втора работа на која "кариоките" мораат да обрнат внимание е лошата традиција на освојувачите на Купот на конфедерациите бидејќи ниеден од нив потоа не стигна до титулата на светските првенства.

Кога сме кај головите, само последниот ден на Купот на конфедерации беа постигнати вкупно десет на двата натпревари. На целото натпреварување имаше 44 реализации или неверојатен просек од 4,4 по натпревар со што овој Куп на конфедерации е еден од најефикасните во досегашната историја.

ИЗЛЕГОА НЕКОИ НОВИ МОМЦИ

Сите знаат дека Бразил располага со големи мајстори на фудбалската игра, но за фудбалот е одлично што на големата сцена излегоа фудбалери како Клинт Демпси или Лендон Донован. Тие не се непознати, но не се ниту имиња од кои секоја ноќ можат да се очекуваат мајстории како онаа на Донован при вториот гол во финалето.

Тоа беше прекрасна акција на човекот кој минатата сезона беше петти напаѓач на тимот на Баерн. Одлично додавање на лево крило, потоа цел репертоар на велемајстор: двојно додавање, стопирање, финта за шут и поентирање со лева нога.

Или веќе спомнатиот Демпси. Никако не се работи за анонимус кој како Рожер Мила стана играч на големо натпреварување. Освен што неговиот гол во финалето против Бразил му беше трет на Купот на конфедерациите, зборуваме за човек кој играјќи за Фулам ги стресе уште Челзи и Манчестер Сити.

Но, не се само тие кои излегоа на површина на Купот на конфедерациите. Тука се едни Мфела и Паркер од Јужна Африка, кои ги постигнаа единствените четири гола за својата селекција, но тоа го направија исклучително атрактивно и со право го привлекоа вниманието врз себе. Во тој круг може да влезе и италијанскиот репрезентативец Џузепе Роси, но катастрофалните резултати на "аѕурите" и елиминацијата уште во фазата по групи го ставија во втор план неговиот ефект на ова натпреварување. Мора да се спомне и Рамирес, младиот Бразилец кој полека си изборува место во националниот тим и може да се очекува наскоро да го напушти Крузеиро и да се пресели во Европа.

АМЕРИКАНЦИТЕ ГИ ОСВОИЈА СИМПАТИИТЕ

И покрај пресвртот во финалето и постигнати 14 гола на Купот на конфедерациите, што е една третина од вкупниот број погодоци, тема на денот не се Кака, Лусио и Дунга, туку Огучи Ониеву, Лендон Донован и Боб Бредли. Студиозниот американски селектор кој според држењето повеќе потсетува на наредник во камп за обука на маринци отколку на тренер успеа да направи екипа која само 45 минути ја делеа од огромна сензација.

Веројатно уште долго нема никој да заборави дека САД беа пред елиминација уште во фазата по групи откако ги загубија првите два натпревари со гол-разлика 1:6, но се поклопија работите, па малку и со помош на Бразил, за малку ќе си заминеа дома со значаен пехар.

Приказната на Бредли во неговата Америка потсетува на онаа на Брус Арена од СП 2002 година на која заедно со Турција и Сенегал беше најголем хит и стигна дури до четвртфиналето. Тогашниот селектор кој пред осминафиналниот дуел против Мексико доби повик и од Џорџ Буш, по високиот лет на Далечниот Исток беше сменет како последица на разочарувањето на Мундијалот во Германија пред три години.

Сега, по пробивот на Купот на конфедерациите, САД повторно се загреаја за соццер, но со тоа им создадоа големо бреме на Бредли и неговите избраници пред СП идната година. Токму од нив сега цел свет ќе очекува да ја разбие монотонијата во борбата на Шпанија и Бразил.

Но, кога е така, можеме само да се прашаме каде оди модерниот фудбал кога од Американците се очекува да бидат негови "спасители".

Луис Фабиано: Можеби некој ме забележа

Напаѓачот на Севиља, Луис Фабиано го одржа ветувањето во пресрет на почетокот од Купот на конфедерациите: најави дека сака да постигне пет гола на турнирот на кој полуфиналистите играат пет натпревари.

"Мило ми е што успеав да ја реализирам поставената задача. Излезе многу добро: откако пропуштив да постигнам гол против Јужна Африка во полуфиналето, двапати ми се посреќи во натпреварот за златниот медал. Мислам дека ова е добар просек. Доволно добар за да заинтригираат некои клубови. Но, јас сум с$ уште во Севиља. Одам сега добро да се одморам, а потоа ќе видиме што ќе се случи", рече најдобриот бразилски напаѓач во моментов.

На 31 настап за бразилската репрезентација 29-годишниот Луис Фабиано има 22 постигнати гола, но и договор со Севиља до 2011 година.

Кака: Сега на ист начин да продолжам со Реал

Ѕвездата на бразилската репрезентација Кака ги собра сите важни признанија на последниот ден од Купот на конфедерациите. Беше прогласен за играч на натпреварот, но и за најдобар фудбалер на турнирот, а само судиите го спречија да се радува на постигнат гол во финалето бидејќи не видоа дека топката ја мина гол-линијата по неговиот удар.

"Веќе почнав да победувам како фудбалер на Реал Мадрид. Но, за тоа повеќе ќе зборувам во вторник (денеска н.з.) кога клубот официјално ќе ме промовира. Во секој случај, Купот на конфедерациите е добар почеток, среќен сум што дадов придонес за победата на мојата репрезентација. Ако не победеше Бразил, ни јас немаше да ги соберам сите индивидуални награди. Сега само сакам така да продолжам и во Реал", рече Кака, кој призна дека ако судијата Мартин Хансон го признаеше голот, тој ќе му беше многу важен.

Кака е четвртиот Бразилец на Купот на конфедерациите кој е прогласен за најдобар играч. Претходно тоа им успеа на: Адриано (Германија 2005), Роналдињо (Мексико 1999) и Денилсон (Саудиска Арабија 1997).

Бредли: Конечно заслуживме респект

Селекторот на американската репрезентација, Мајкл Бредли, изрази големо задоволство од играта на своите фудбалери и резултатот кој го постигнаа на Купот на конфедерациите во Јужна Африка.

"Беше ова тежок натпревар. За жал, дозволивме прерано да примиме гол во второто полувреме и тоа можеби клучниот момент. Екстремно сум горд на своите фудбалери, играа многу добро, но исто така е вистина дека е голема слабост да се испушти ваква предност. Мислам дека овој натпревар, иако го загубивме, ќе ни го донесе респектот што го заслужуваме на светската фудбалска сцена", рече Бредли.

Најдобриот играч во неговата репрезентација и најдобар стрелец на американскиот национален тим на сите времиња (40 гола), 27-годишниот Лендон Донован не се согласи со селекторот.

"Повеќе не треба да н$ интересира респектот, туку победите и титулите", смета довчерашниот фудбалер на Баерн.

Дунга: Доказ какви фудбалери имаме

Селекторот на бразилската репрезентациј,а Карлос Дунга, го освои вториот голем трофеј откако е на оваа функција. Пред две години триумфираше на Копа Америка, а сега и на Купот на конфедерациите во Јужна Африка.

"Прво, и најважно, имаме одлична екипа. Фудбалерите имаат огромни квалитети, одлични фудбалери и дури 29 дена не си ги виделе своите семејства. Со Американците беше тешко, можевме и подобро, но и во најтешките моменти верувавме во репрезентацијата", изјави 46-годишниот Дунга, кој во 1994 година беше светски првак со бразилскиот национален тим во САД.

Тој е особено задоволен од фактот што на Купот на играа дел од најголемите бразилски фудбалски имиња, а друг дел имаа мала минутажа.

"Слушам коментари дека Луис Фабиано постигнува голови, но не е доволно добар за бразилската репрезентација. Според моите сфаќања, добар напаѓач е оној што постигнува голови, а Луис Фабиано тоа го прави", додаде бразилскиот селектор.

Внеси реплика	страница 12 3 4 >
Tweet