Јуда Искариот

Messenger напиша: ...no ne smeeme da zaboravime kako mu se moleshe Isus na svojot Otec pred da bide uapsen: Oche, kako bi sakal da me odmine ovaa chasha! No neka ne bide Mojata volja, tuku Tvojata! Luka- 22:42

И не само тогаш! Кога се одвоил од луѓето со кои одел и отишол настрана од патот кон некои грмушки (незнам во која книга го пишуваше ова, треба да побарам) му се помолил на својот Татко: „ако можеш да ја тргнеш чашата ... но сепак твоја е вољата...“ Потоа, пред да умре, на крстот го извикал истото ... Сето ова остава простор да се посомневам(е) за неговата божествена природа и потврдување на неговата човечка природа. Тој иако се сметал за божји син и иако знаел дека повторно ќе оживее, сепак чувствувал страв од тоа што му претстои. Ако бил бог и ако знаел што ќе се случи потоа, не би требало сето тоа да го прави (да го моли татка си да ја промени одлуката). Очигледно се работи за ова второво, дека бил едноставно само човек.
Но ова е за во друга тема. Го нафрлив само како дополнување на постот на Меси.

Тоа за што сакав да пишам е за Јуда. Но, ќе морам малку „од околу“!

По дифолт, се што е добро, верниците му го припишуваат на бог, а се што е лошо на ѓаволот. Така и сега, во однос на Јуда. Штом тој направил лошо, значи бил под влијание на ѓаволот, дека тој влегол во него ... бла, бла, бла ...

Од ова би можело да се заклучи дека бог само си стои настрана, знае што ќе се случи но, само си гледа сеир и на крај, откако ќе дојдат кај него, ќе им суди.(!?) Но од ова што ќе го пишам ќе видиме дека сепак не е така.

Низ библијата во многу наврати бог не остава се на случајот, или како што милувате да кажете, на свеста и на слободната воља на секого. Тој многупати ја зема судбината во свои раце. Да не набројувам примери оти ќе излезам од темата. Ќе спомнам само за тоа како бог го водел својот народ во војни против тие кои не биле негови (!?) народи и со негова помош победувале. Значи тој земал активно учество во пишувањето (сменувањето) на историјата.

Како потврда на тезата дека бог сепак имал своја замисла за начинот на појавување и заминување на својот син на Земјата и дека во тоа активно учествувал, покрај досега изнесените мислења на Меси (дека Јуда бил само инструмент на бог во остарување на божјата замисла) и на Марко ск (кој ја спомнува Марија како божји избор за начинот како месијата ќе дојде на овој свет), би го додал и моево размислување. Ако бог оставал се на случајот, тогаш зошто кога се родил Исус (и кога бил нареден колежот на секое машко дете оти мудреците рекле дека се родил царот ...), одредува да одат надвор од Израел? И од овој пример се гледа дека сепак бог зема активна улога во креирањето на историјата. Не остава се на слободната воља на луѓето. Зошто инаку би го спасил Исуса? Значи тој (бог) оставил се да се одвива според неговиот веќе однапред припремен план. Инаку ништо од спасението! [А овака што убаво е сега кога сите (кои веруваат во него) се спасени]
Значи накратко, ова било сценариото кое бог го смислил и направил. (Чин први): Бог го создава Исус пред сите векови (пред создавањето на светот и луѓето)... Потоа создава луѓе, за кои однапред знае дека ќе бидат грешни... Потоа во определено време го испраќа на Земјата својот единороден син за да со својата смрт ги откупи гревовите на луѓето. Арно ама, за да не биде вистинска трагедија (неговото дело), бог само „на лашка“ дозволува да му биде убиен синот, па овој као умира, ама по три дена воскреснува и си оди кај татко му, а луѓето се искупени од сопствените гревови ... и (во последниот чин) сите си живеат среќно и весело во животот вечен ... (завесата се спушта! Аплауз!)


Уште една забелешка. Дали некој се запрашал зошто Јуда со бакнеж го предава Исус? На кого го предава? На првосвештениците, на римјаните ..., на кого? Кој бил тој што не го познавал Исуса? Илјадници и илјадници луѓе ги следеле неговите проповеди, правел триста чуда, лебови, риби, оздравувал сакати и слепи, оживувал мртви ... А власта не знаела кој е Исус, па морало некој да го покаже кој е тој! И тоа толку симболично - со бакнеж!

И уште нешто. Јуда за своето „зло дело“ вистински се покајал и неможел да се помири со тој чин (иако извршувал божја воља), па се самоубил. За разлика од него, Петар само „се покајал“ и - си продолжил да си живее! Којзнае дали навистина се покајал?! Но, не само Јуда и Петар. Имало и други апостоли кои не му верувале (ТОма) или се срамеле или се сомневале во Исуса (таен апостол), или не ги почитувал неговите учења (Исус велел дека е дозволено да се работи во Сабота, а во Лука 23:56 стои „ ... а во Сабота си се починува според заповедта“. Ова го давам само како споредба за „грешниот“ Јуда со другите „праведни“ апостоли!

KINGDAVID напиша: spiros напиша: ДУХОТ БОЖЈИ предскажува и за уште поголеми катастрофи кои се запишани во писмото. Вчера слушнав на радио за клима- конференција во чикаго и како научниците велат дека прогнозите што ги дале 2000-та година небиле баш точни, бидејќи ситуацијата со климата и издувувањето на јаглероддиоксид е многу повеќе од прогнозирано! Мора ли тие пророчанства да се исполнат, исто како што се исполни пророчанството за јуда искариот или пак треба да се обрнеме сите заедно во потполна вера, исто како што тоа го стори градот нинивеј (Пророк Јона глава 4)? Дали нетреба нашето обрнување кон ГОСПОДА да биде уште поголемо од тоа во градот нинивеј (Матеј 12:41)? Или можеби треба и понатаму да продолжиме по антихристијанскиот пат како што направи јуда искариот, како би се исполнило Писмото и никој потоа да не се сомнева на ВИСТИНАТА (Откровение 22:11)? Јас мислам дека треба да го следиме Христа а не јуда или ...! Што мислите вие? Vo pravo si brate Spiros za ova. Amin!

Човекоубиецот влезе во Јуда и го направи убиец. Има Божјо предзнаење, но нема Божјо учество во одлуките на човекот. Сатаната постојано се труди, ако е можно, сите луѓе да ги направи свои послушници, развратници. Бидејќи ѓаволот нема предзнаење, тој можел само да претпоставува како ќе се одвива „драмата“. Ако знаел, дека Христос, со својата смрт ќе му ги „поткрати канџите“ тој тоа немал да го направи. Со својата моќ, сатаната Јуда го направи среброљубец, потоа – убиец (на Христа Господа) и на крај - самоубиец. Тој се обиде истото да го направи и со светиот апостол Петар, да го оттргне од милоста Божја. До некаде стигна, но подоцна, кога му се пробуди совеста на Петра, се покаја и се оттргна (привремено) од канџите на лукавиот. Велам, привремено, зашто во животот подоцна му правеше многу пакости и, постигна контра ефект, го направи светител на Христовата Црква.

Messenger напиша: Asya, neshto ne si mi jasna... Nikoj ne reche deka Bozhjata volja ili proroshtvo (kako sto ti go definirash) e prokletstvo. Toa e toa sto e, onoa sto kje se sluchi. Isus tochno go posochuva Juda i mu veli da go napravi toa sto kje go napravi i da go stori istoto sto pobrzo. Znachi Isus znae i planira na Judinata akcija. Toj ne ja menuva, nitu ja sprechuva, tuku ja koristi za ostvaruvanje na svojata cel. Sekoe natamoshno filozofiranje dali bila Bozhja volja toa da bide tokmu Juda ili nekoj drug e potpolno irelevantno. Ako ne beshe Juda, kje beshe Toma ili Jovan, mozhebi Petko ili Stanko. Vo srcevinata na sushtinata, toa ne menuva apsolutno nishto. Izgleda razlichno samo ako se gleda povrshno. Onoa sto Bog naumil i objavil da se ostvari, toa kje se ostvari. Juda e samo instrument vo taa realizacija. Ako Isus doagja kako Bog na zemjava so svoj precizen plan za spasenie na chovekovite dushi, togash toa e Negov plan i Negovo naumenie i kako takvo toa kje se izvrshi i sekoj koj kje bide potreben za toa izvrshuvanje kje napravi onoa sto treba da se napravi.

"Toa shto kje se sluchi", Bog ni go pretskazhuva predvreme za nashe dobro, no Sam ne go predizvukuva zloto, iako go dopushta za vrazumuvanje na nerazmni lugje.

Hristos znael deka Juda nema da otstapi od predavstvoto, no Sam ne go planiral, nitu go predizvikal. Naprotiv. Hristos go molel Otecot, ako mozhe da go odmine "taa chasha" (toa stradanie). Za spasenie na chovekot, na Hrista ne mu e potrebno predavstvoto na Juda, koj bil izmamen od gjavolot, i ako mozhe da se reche deka nekoj imal plan za predavstvoto na Hrista i pogibelta na Juda, toj bil gjavolot, koj gi izbira svoite zhrtvi po nivnite slabosti, a znaejki deka Juda upravuval so finansiite i imal slabost kon srebroljubieto, go namamil na toj grev, za potoa celosno da go obzeme vo ochaj. Bog go predvidel seto toa i ni go predal (dal na znaenje) preku prorocite, a Hristos go predupredil Juda na poslednata pashalna vechera deka kje bide predaden od eden od svoite uchenici, i jasno veli deka podobro bi mu bilo na toj chovek da ne se rodil, bidejki ja predvidel negovata pogibel. A pri seto toa, svesno predavajki go Hrista, Juda ne se vrazumil i studeno prashal, da ne e toj predavikot. Juda e instrument na gjavolot, komu ne e potrebna prichina, no chija cel e tochno zacrtana - pogibel na chovechkata dusha, a popat prosto uzhiva da go ismeva chovekot. Juda imal mozhnost da se pokae ushte istiot moment pred Hrista, no ne go storil toa ni potoa.

Bog od pochetok naumil i objavil - chovekot da zhivee vo zaednica so svojot Bog. No, lugjeto se neposlushni, a pokraj site padovi, Bog gi ljubi, i ima plan (primisla), kako da gi izvleche chovechkite dushi od bezdnata vo koja propagjaat. Sepak, Bog ne e nasilnik, i ne mozhe da mu pomogne na chovekot, ako sam ja otfrla milosta Bozhja.

Изменето од Messenger - 17.Февруари.2009 во 04:29

Меси, ти гностик да не си?

Koga posochiv da se otvori temava, pokraj predavstvoto na Juda (koe sepak ima sekundarno znachene t.e. ne e taka bitno vo smisol dali i toj e zhrtva ili ne) smetav deka spontano kje dojdeme do sushtinaskata kauzalnost za Hristovata zhrtva, mislam konkretno na sl:
Hristos ( spored hr. filozofija) e chovechkiot ideal, t.e. Toj e nositel na site atributi i superlativi, taka shto lugjeto vo masoven broj bi trebalo chas poskoro istite tie da gi akceptiraat. No pominaa 2000 god, a seushte daleku sme od takvoto akceptiranje...
Spored hr. teologija, Hristos ne umre na krstot za svoite grevovi tuku za grevovite na neidealnite lugje, t.e. se zhrtvuvashe za lugjeto koi po priroda se zlobni, zavisni, so sitnosopstvenichki mentalitet ( so padnati – ‘iskriveni’ psiho matrici) so dvoen moral, so lazhni vrednosni kriteriumi, prosti lazhlivci, bludnici i t.n. Neminovno se postavuva sl prashanje: Od lugje so takvi ‘performansi’ i niska svest kako e mozhno so optimistichki entuzijazam da se ochekuva da ja razberat Isusovata zhrtva.
Da povtoram: Od niska svest nelogichno i NEVOZMOZHNO e da se ochekuva da razbere i akceptira zhrtva imanentna za povisoka svest ? t.e. idealot se zhrtvuvashe za neidealot i kako ovoj vtoriov mozhe da razbere neshto shto ne go poznava, a kamoli vo masoven broj da poveruva...
Koj znae shto e vistinski ideal ? Toj ne se steknuva so chitanje na knigi, nitu pak so sledenje na upatstvata od crkvata, nitu pak so veruvanjeto, nishto od toa ne ne pravi poidealni, posovesni, pomoralni i pomudri….teshka rabota e ova prosvetluvanjevo ?

Mozhebi tuka lezhi celata “kontraverza” na hr. uchenje ? Celiot teohr. concept , t.e. Bozhjiot plan funkcionira(?) ama i po 2000 god seushte se tapka vo mesto? Spored hr. teologija vo ovoj kontekst svesta ne se mrdnla ni stepen nagore ( zboram za masovno razbiranje i vistinsko- realno akceptiranje na hristovoto uchenje ), duri naprotiv….?   Primer: Koga povekje se lazhelo denes ili porano, lazhat site, od najvisokite polit. lideri i najgolemite polit. partii, celi isntitucii koi gi upravuvaat drzhavite pa se do individuata…..vo prosek sekoj chovek dnevo lazhe - sushi( za bilo shto bez nikakov povod duri i za najnebitni sitnici ) 15- 20 pati….no ova e vekje druga tema, za lazhenjevo, Bozhji zapovedi ….a shto e svest i kolku modusa na svest ima, da, koga kje se razbere shto e taa, nejzinata priroda, kako se podiga - razviva, tek togash realno mozhe da se ochekuva vistinskoto akceptiranje na Hristovite propovedi i negovata zhrtva,… no ova pak e sosema treta tema….

PS. Postov e off topic, pa ako smetate deka e nesoodveten slobodno izbrishetego !



Изменето од Marko sk - 17.Февруари.2009 во 00:21

Зошто тогаш демонстрираме против кина, за рушењето на тибет?