Дали фрлањето по крстот е христијански чи

Според мене, фрлањето на крстот, џиткањето по него, неговото бацување и особено верата дека тој ќе ни донесе некаква среќа доколку го фатиме не е христијански чин.

spiros, знаеш ли дека според православието тие твои познаници направиле смртен грев?

НАЗАД НА ТЕМА!

Јас не го познавам тој Џон Смит, но си го познавам својот водач - Исус Христос, кој НЕ СЕ КРСТИ САМ, туку Јован Крстител го крсти и тоа НЕ КАКО БЕБЕ, туку како ВОЗРАСЕН

Zlatnik напиша: Незнам дали воопшто да одговорам на вакви, би рекол приземни, работи. Знам, на вакви работи „паѓаат“ сите кои не сакаат (или неможат) да размислуваат. Тие кои се бедни по дух. Едноставно ќе си речат: да бе стварно, навистина е така како што вели овој и, го прифаќаат вашето „учење“ Ц, ц, ц! До каде оди човечката ...? Дали навистина не ја согледуваш разликата или се правиш таков? Сите горе наведени работи се од егзистенционален карактер. Како можеш да ги поистоветиш со „духовната“ определба?

Зошто ја признаваш телесната и душевната грижа на твоите родители, а ја отфрлаш духовната грижа?

Незнам дали воопшто да одговорам на вакви, би рекол приземни, работи. Знам, на вакви работи „паѓаат“ сите кои не сакаат (или неможат) да размислуваат. Тие кои се бедни по дух. Едноставно ќе си речат: да бе стварно, навистина е така како што вели овој и, го прифаќаат вашето „учење“
Ц, ц, ц! До каде оди човечката ...?
Дали навистина не ја согледуваш разликата или се правиш таков?
Сите горе наведени работи се од егзистенционален карактер. Како можеш да ги поистоветиш со „духовната“ определба?

Како и речиси сите други, и јас сум крстен кога сум бил бебе. Попот дошол дури дома (а не во црква) да ме крсти. Но, и покрај тоа јас не сум сакал да ми се прави тоа и затоа сум се „отепал“ од плачење! Ова е доказ дека уште од првите денови сум бил свесен за апсурдноста на теологиите, што само по себе зборува дека атеист се раѓа, а не се ствара!
И, што фајде од тоа што сум крстен? Зошто било сето тоа, зошто се правел целиот тој ритуал? Дали поради тој „насилен“ акт сега божјиот дух е во мене? 
Истото важи и за муслиманите, за евреите ...!
Нели е подобро секој сам, свесно да си одлучи за својата (евентуална) верска определба? Исус нели е добар пример за тоа? Зошто не се раководите по него?


Изменето од Zlatnik - 22.Јануари.2009 во 08:27