Ваша песна,состав или што било напишано

Ми велиш,
ме сакаш,
ти велам - Многу ти фала
и господ здравје да ти даде !
А ми велиш
така да се викало
не се викало,
а ја викам
ами како требало да се викало ?
И ми велиш
ама слабо се слуша
и да викаме мораме
оти јак ветер дува
и зрнца песок под заби дробиме.
Нешо као за глава моја
шо за шишање била само
кога да сватам неќам
и за ќутек сум само
дур наудрен се правам,
а човек свој ем жив
да се тепа ич умно не е.

Оди душиче
гушни ме ти денес,
како да е само денес,
како да ќе ме имаш само денес.
Знаеш дека ни сенка
да дозволам нема
на тебе да падне,
само тебе те имам
и баш ништо друго.
Те чекам гол и бос
и со душа цела
онаква каква ја бараше
на тацна срце ти предавам
мене без тебе не ми треба
ама баш ништо
од светот овој што се заеба
и по грешка
ми те додели мене.

Сама сум сред огледала од срам,страст,болка,тага,измешани чувства од пеколни јадови помешани со страсни воздишки.Од камшици исшибано тело далеку во темнината на твојот пекол кој мене ме следи во ноките будни.И страдам јас тивко а болка кријам за себе да си угодам и срцето да си го убедам дека можам без допирот твој во ноќва долга и темна која само ме потсекја на тебе и твојата слакоречива душа.Сонувам усни што бакнеж скржав им подарија на јагодиве жални што чекаа да ги скинеш,но гнилежот на есента ги допре ги претвори во трулеж од желби и воздишки длабоки,отпеани во нокта под стреата твоја што нудеше жар а запали оган силен и пепел се стори се што душава мала сонуваше за тебе,за нас.Зар ѓаволот толку ти стана другар верен што заборави дека чекам...чекам...чекам...Или само помислата на тоа те тера да се влечеш ко змија на пекот за да видиш дали ке се измори душава од чекање долго,или ке се истроши уабвинава од желба пуста што копнеж беше.А надеж ти и даде за чекање само во ноките долги што векој се чинат,а тебе те нема да ми скратиш маки и да ме допреш со твојата слаткоречивост што знае да копа бездни во кои се губам во нокта мрачна и солзи кријам пред сликата твоја што како икона стои пред очите мои.Паѓам во бездните длабоки и станувам пак неуморно трагам низ пустината од душава моја да најдам бар трага од тоа што ти го нарекуваш љубов и да се убедам себе дека има за што да чекам,има кого да чекам.Ќе чекам јас мило уште долго време,нема да се уморат крилјава треперливи оти јас се раѓам повторно секој ден,а ти умираш со своите хирови тешки и жални што бргу ке те доведат на колена пред мене и ке молиш за допир од крилцата нежни.Ќе бараш да те убие нежноста моја за да запомниш барем секунда од тоа што можеше да е твое а само е мое.Оти љубов јас имам и секој со мене ја има.Но ти ја немаш во себе ,ниту до тебе,а бараш да ти ја дадат.Ќе добиеш знам но трошки од трпеза сиромашна,оти богатава ја исплука и ја фрли во заборав вечен.Очите ти се слепи пред вистината јасна,а душата ти гледа низ превезот темен што ти и го стави за да се спасиш од светот кој не знае за постоењето твое на просторов вечен....

Изменето од butterfly5 - 30.Октомври.2008 во 05:37

Се појави одникаде,одненадеж,нечујно како магла се спушти пред мене и ме погали со својата рака.Ја испружи и чекаше да ја добиеш мојата за возврат.Ти ја подадов без збор,без размислување,затоа што ти верував,затоа што те почитував,а ти....ти си поигра со мене,како мало дете со нова играчка во рака,за следниот момент да ме фрлиш со цела сила,за да се искршам до последното делче,до последниот атом,да не остане ништо што ке те потсетува на мене,на моите допири,на моето постоење.....

Траги од солзи згаснати
на камен истопен
како стакло прозирен
а во него срце чука
и покрај се.
Ништо не е онака
какво да го видиме сакаме
и какво ни треба
со чувства и правда задоволена,
образот наш насушен
како кора од даб столетен
по прсти гребе.
Одиме и се лизгаме
по скали од солзи замрзнати
не водат каде се другите
сите оние сто ги знаеме,
се наоѓаме
а да се пронајдеме во нив
никако не можеме.

Stravovi svoi imas
no bez strav
prijatelstvo primas.
Pottik mi dade svoj
da se digne na piedestal
talentot moj.
Ti go stvori mojot tron
duri imene mi se cini
deka e samo son.
So lesna raka stihovi se redat
ostavaat tragi
koi nikogas nema da izbledat.
Te pocituvam prijatelu moj
Dolgo ke me imas
za prijatel svoj.

So pocit za mojot drag prijatel....si znae on

Baknez.
Sto e toa?
Dali e toa
koga ti sakas,
a nesakas,
da gi dopres usnive vreli,
koi ti se nudat kako jagodi zreli?
Dali e toa
koga jas sakam,
a nesakam,da gi dopram usnite tvoi
koi gi kries,i begas
od dopirot na usnite moi?
Ne gi gledas li solzive dve?
Ne ti kazuvaat li tie se?
No...NE...ne dopira toa do tebe,
ti si drzis samo do sebe.