КРШТЕВАЊЕ НА БЕБИЊА-ДА ИЛИ НЕ?

 Ангелче:Што е со бебињата кои умираат во 8-от месец? 
Ако биле крстени со крштевањето се ослободени од прародителскиот човечки грев, додека родителскиот грев со самиот физички недостаток кој довел до нивна смрт ја исплатиле казната и се искупиле за гревот на родителите тие бебиња ќе се спасат. Ако не биле крстени нема да се спасат.

Sard, не знам дали бевме доволно јасни, ние не те прашуваме за оние бебиња кои се родени во 7-от месец, па починале во 8-от,
туку за оние бебиња кои умираат во мајчината утроба во 8-от месец, за оние бебиња кои немале можност да ги избања чичкото со мантилот и брадата...што е со нив? Зошто вашиот бог не предвидел решение и за нив? Зошто тие да горат во пеколот? 

Оние кои се родени се сметаат за комплетни самостојни личности и уште со самото раѓање за грешни бидејќи

Затоа, како што гревот влезе во светот преку еден човек, а преку гревот
- смртта, по таков начин и смртта премина на сите луѓе преку еден
човек, оти сите згрешија;

Оти, како што преку непослушноста на еден човек мнозина стаа грешни,
исто така и преку послушноста на еден, мнозина ќе станат праведни.

меѓу кои и ние сите некогаш живеевме според телесните желби ,
извршувајќи ги похотите на телото и на помислите, и по природа бевме
како и другите, чеда на гневот, -

Ете, во беззаконие сум зачнат и во грев ме роди мајката моја.

Тоа зборува дека сите се зафатени од гревот и зачнати во грев, па и тукушто родените деца го носат гревот. Всушност самото раѓање во тело е грев, затоа телото треба да се освети со Светиот Дух.

Адам и Ева од нивното етерно тело се претвориле во плотско тело со падот во гревот.

на, што Законот не можеше да го направи, бидејќи беше ослабен поради
телото, го изврши Бог, исправајќи Го Синот Свој во тело, слично на
телото на гревот, и поради гревот Он го осуди гревот во телото,

Затоа и велиме почетокот на носењето на нашите гревови Бог го изврши со самото отелотворување во грешното човеково тело.

Гревовите на родителите се пренесуваат на потомството. Тешките гревови на родителите им отежнуваат во спасението на нивните деца. Случаевите на неуспешна бременост е израз на тешките гревови на родителите до 4-то колено наназад во директна линија. Ако испиташ наназад ќе откриеш вообичаено дека некој од предците се занимавал со некоја многу осудена активност, пример баење, еретизам, тешка навреда на Божја светиња и слично. Ако луѓето лекомислено мислат дека можат да си играат со светињата и дека ќе го надитрат Бога, животот покажува дека се лажат.

Одговорот на прашањето е следниот:
Детето во утробата кое не е родено е живо, има своја душа, но сеуште нема своја целосно самостојна личност и самостоен живот одвоен од животот на мајката што се случува со раѓањето и пресекување на папочната врвка. 
Како оние кои не чуле за проповедта на Евангелието што не се спасуваат
според правилата на верата така и бебето во утробата кое не
добило можност да има своја личност значи не добило прилика да ја прими Божјата благодат во свој самостоен живот не се спасува според законите на оние кои се родиле. Човекот го понесува товарот на гревот со раѓањето. 

Ете, во беззаконие сум зачнат и во грев ме роди мајката моја.

Па така не одговара според правилата на верата. Неговата душа е спасена. Тоа не мора да биде крстено за
да се оправда од првородниот грев бидејќи не ни формирало личност, не ни понело грев со раѓање во свое тело, не се ни родило за да понеси грев, ниту пак го носи гревот на
родителите. Доколку неговата смрт не е намерно предизвикана од родителите (абортус) туку е последица од компликации на бременоста неговата смрт е предизвикана од гревовите на родителите, меѓутоа самото тоа не е виновно, свој личен грев нема, а го исплаќа нивниот грев со својата смрт. 

Изменето од sard - 06.Јули.2007 во 20:59

Внеси реплика	страница <1 7 8910 11 72 >
Tweet