Реинкарнација, карма и живот по смртта

Marko sk напиша: Na kratko: Ostaj ti koncepti koi ne samo shto ne se dokazhani

To dokazhav deka reinakrnacijata na nashata svest, memorii i chuvstva PRAKTICHNO ja zhiveeme sekoj moment od nashiov ovozemen zhivot.

Toa e dokaz deka taa POSTOI.

Ti pokazhav deka so transplatacija na organite lugje gi nasleduvaat sekjavanjata i emociite na donatorite. Toa e ushte eden dokaz deka donatorskata svest, posle smrtta na nejzinoto materijalno telo, se reinkarnira vo novoto telo na primachot na organot.

Ima bezbroj primeri na lugje koi svedochat za svoite minati zhivoti i vo detali opishuvaat sluchki koi bile provereni i potvrdeni kako verodostojni.

Ova se fakti koi se provereni i potvrdeni, a toa znachi deka tvrdenjeto za reinkarnacijata ne se potpira samo na veruvanje ili nekakva dogma postavena od nekoi lugje vo nekoe vreme, kako shto e sluchajot so veruvanjeto deka reinkarnacijata ne postoi.

Majkl напиша: Marko sk напиша: So dva zbora kazhano, sekoj od nas e unikaten na svoj nachin, i na unikaten nachin ja razviva svojata svest, dusha i um, bez razlika dali taa se sozdala so negovoto ragjanje ili postoela pred nego vo bilo kakva forma ili na bilo koe nivo. Навидум е исто и не менува многу, но во праксата луѓето се склони да прашуваат: зошто е така како што е, а не поинаку? Имаме едно вродено чувство дека не сакаме помирување со неправдите кои ни се случуваат, она: зошто токму него го стрефи тоа и тоа? Е тука ако правилно се разбере реинкарнацијата(не онаа за која дискутиравте со Месинџер) т.е. можноста човечката душа да се раѓа во нови човечки тела, земајќи ги во предвид духовните закони на причина и последица, како и законот на милост и простување работите не само што добиваат повеќе на смисла, туку можат и да се променат и се одбегнат натамошни неволји. Оти ако сме објективни докрај, испаѓа сеедно е како се однесуваме со луѓето и природата. Доволно е демек само да се биде итар вешто да се одбегнуваат правните последици(кога станува збор за луѓето) а за загадаувањето на природата е исто сеедно дали и колку учествуваме во истото оти утре ионака ќе умреме, нека му ја мислат идните генерации кои нема да имаат обработлива почва за храна, или ќе умираат од радијација и сл. Но ако ја земеме предвид реинкарнацијата и законот што човек сее, тоа тој и ќе жнее, тогаш сфаќаме дека душата која ја надживува смртта на физичкото тело еден ден ќе биде дел од новата генерација која мака ќе мачи со радијацијата или немањето храна поради необработливото земјиште, бидејќи активностите во овој живот, стануваат магнети за следниот живот. Порано или подоцна, преку серија „случајности„ тие лица повторно ќе се најдат онаму и со оние луѓе каде што е оставено нешто нерасчистено.

Si se otkornal od pishuvanje ...ok, kakva reinkarnacija, kakvi bakrachi, demek da vnimavame kakov svet sozdavame zashto utre kje sme go 'krkale' vo nekoi novi tela - `ona shto deneska go seeme utre kje go zhneeme.

Pogovorkava drzhi voda ama vo poinakov smiol.
Na kratko:
Ostaj ti koncepti koi ne samo shto ne se dokazhani, tuku i povekje od sebichni - demek da go chuvame svetov za da vo nekoi idni tela si imame poubav zhivot), popravilna e sl logika:

NE NI E POTREBNA NIKAKVA VERBA ILI SOZNANIE ZA REINKARNACIJATA - VO BILO KAKVA FORMA NA NEKAVA SI VECHNA EGZISTENTNOST NA NASHATA DUSHA, ZATOA SHTO POVEKJE OD OBVRSKA E FAKTOT DEKA `SVETOT` KOJ GO SOZDAVAME I GRADIME, TREBA DA GO NASOCHUVAME VO SHTO POMIRNODOPSKI, POZDRAVI I POEKOLOSHKI CELI, ZATOA SHTO GO OSTAVAME VO NASLEDSTVO NA NAsh*tE DECA, NA NAsh*tE VNUCI, na NAsh*tE NAJMILI.

Marko sk напиша: So dva zbora kazhano, sekoj od nas e unikaten na svoj nachin, i na unikaten nachin ja razviva svojata svest, dusha i um, bez razlika dali taa se sozdala so negovoto ragjanje ili postoela pred nego vo bilo kakva forma ili na bilo koe nivo.

Навидум е исто и не менува многу, но во праксата луѓето се склони да прашуваат: зошто е така како што е, а не поинаку? Имаме едно вродено чувство дека не сакаме помирување со неправдите кои ни се случуваат, она: зошто токму него го стрефи тоа и тоа? Е тука ако правилно се разбере реинкарнацијата(не онаа за која дискутиравте со Месинџер) т.е. можноста човечката душа да се раѓа во нови човечки тела, земајќи ги во предвид духовните закони на причина и последица, како и законот на милост и простување работите не само што добиваат повеќе на смисла, туку можат и да се променат и се одбегнат натамошни неволји.

Оти ако сме објективни докрај, испаѓа сеедно е како се однесуваме со луѓето и природата. Доволно е демек само да се биде итар вешто да се одбегнуваат правните последици(кога станува збор за луѓето) а за загадаувањето на природата е исто сеедно дали и колку учествуваме во истото оти утре ионака ќе умреме, нека му ја мислат идните генерации кои нема да имаат обработлива почва за храна, или ќе умираат од радијација и сл.

Но ако ја земеме предвид реинкарнацијата и законот што човек сее, тоа тој и ќе жнее, тогаш сфаќаме дека душата која ја надживува смртта на физичкото тело еден ден ќе биде дел од новата генерација која мака ќе мачи со радијацијата или немањето храна поради необработливото земјиште, бидејќи активностите во овој живот, стануваат магнети за следниот живот. Порано или подоцна, преку серија „случајности„ тие лица повторно ќе се најдат онаму и со оние луѓе каде што е оставено нешто нерасчистено.

       Reinkarnacija


   Najskokotlivoto i mosne zaggadocno prasanje na lugeto od sekogas bilo prasanjeto povrzano so idninata. Toa e normalno i vo red ---- no treba da Vnimavame kade go barame za da mozeme tocno da go najdeme.!


        Spored orientalnite relgii i filozofii postoi tvrd i neumoliv zakon, karmicki sistem na reinkarnacija,ili povtorno raganje pri smrta ili i preminod eden vo drug vid zivot, moznost nekoj i nad cetirieset milioni pati da se reinkarnira,povtorno da se vploti, dodeka ne postigne apsolutno sovrsenstvo ili stepen na "nirvana".
        Teorijata na reinkarnacija pravi razlika megu teloto i dusata.
       Kako i vo drugite religii, teloto e vremenska realnost koja isceznuva pri smrta. Dusata konecno se osloboduva od telotoi se soedinuva so vecniot princip na univerzumot.
       Vakvata smrt ne ne neprijatel,tuku blagoslov. Biblijata pak jasno smrta ja narekuva golem neprijatel koj koj e pobeden so Hristovata smrt i so negovoto voskresenie.
      Reinkarnacija podrazbira preselba na dusata pri smrta od edno vo drugo telo, odnosno , od eden vo drug vid na telo. Toa znaci ,predhodniot zivot se gasi.Prisetuvanjeto na momenti, na nastani i slucki od predhodniot zivot ili poveke predhodni zivoti, e edinstvena "siguren' dokaz za preselba na dusata od edno vo drugo telo. No sluckite za prisetuvanje od predhodniot zivot se mnogu retki. Tie se isklucoci.
      Covekot mora da vnimava sekoj negov sleden zivot da bide po praveden i po svet od predhodniot - progresivna reinkarnacija.
      No ako sevkupnosta na negovite dela , napraveni vo segasniot zivot, e polsa od onaa vo prethodniot, togas covekot, koga ke umre, namesto da odi cekor napred, namaluvajki go taka brojot na skalilata sto mu prestojat do vrvot,, do nirvana,paga pod udar na regresivna reinkarnacija- se vraka nazat- i namesto pak da se rodi vo posreken covek,sledniot zivot ke mora da go prodolzi kako kuce, prase ,krokodil,glista,kopriva ili nekoja druga treva.
      Taka covekot koj odi cekor napred, a dva nazat, tesko ke se dobere do nirvana bez da se reinkarnira bezbroj milioni pati i bez da pomine bezbroj milioni skalila dodeeka ne ja postigne celta.Znaci spored toj zakon nie denes sme covek, a utre, kako sto napomenavme predhodno.
      Da zaokruzime! Spored karmickiot zakon za reinkarnacija, mnogu tesko e da se postigne spasenie vo tekot na samo eden covecki vek. Zatoa se potrebni beskrajno mnogu drugi priliki i moznosti za procistuvanje i spasenie,vo bezbroj drugi reinkarnacii.
      Konecno spasenieto e prasanje samo na vreme.Reinkarnacijata ni dava navodna sigurnost deka ke imame onolku priliki kolku sto ni se potrebni za da stigneme do konecno spasenie.Se cini deka site ke stigneme na celta.
      Univerzalnosta na spasenieto e edna od vaznite elementi na veruvanjevo reinkarnacija, sto e ne odrzlivo pred bibliskata vistina.
        Site zivi sustestva se redat na hierarhiski skalila.Vo koe ili vo kakvo telo na hierarhskiot stolb so skalila coveckata dusa ke se inkarnira, zavisi od karmata.
        Karma e zakon na hierarhskiot stolb. Toa e neumoliv proces na nagrada i kazna. Onie koi ovoj zivot bile dostojni i napravile mnogu dobri dela, pri reinkarnacijata se prefrlaat megu sustestvata so povisok rang.Tie se nagradeni so nov i podobar zivoten oblik.Dodeka drugite pominuvaat vo ponizok rang.
      Vo taa hierarhija na sustestva e vklucen celokupniot ziv svet i celokupnata priroda voopsto.....????

OK e, chashata e poluPOLNA   



Изменето од Marko sk - 26.Февруари.2010 во 09:18

Mislam deka naukata seushte ne e taka `sigurna` vo svoite soznanija okolu samata `prirodata` na svesta, kako i nejzinata manifestacija, egzistentnost, postanok i sl. (A za reinkarnacijata ne mi se veruva deka postoi!)

Inaku posocheniot tekst, ( a i ona shto si go obelezhal so crveno, go zabelzhav toa odma uhste pri prvoto chitanje), navistina deluva `revolucionerno` so samoto ukazhuvanje deka svesta e mnogu `povekje` - poseopfatna kako poim i manifestacija i gi anuliraat ili gi stavaat pod golem somnezh dosegashnive definicii .

Neznam kolku kje se promeni svetov dokolku utre izdrzhano se ispromoviraat novite soznanija za svesta ( istoto se tvrdelo i koga se najavuvalo deka Zemjata se vrti, ama svetot si prodolzhi po svojata trasirana ekstarpolacija i dinamika...?

A mozhebi pak, vakvite `otrkritija` se onie (dolgo najavuvanite ) koi kje go ovozmozhat nashiot `kvanten skok` vo razvojot na site sveri imanentni za nasheto postoenje, razvoj i interes !

Messenger напиша: Vo sushtina, toa e potpolno isto.

Ako e isto vo sushtiona, peki