СТИХОВИ КОИ ВЕ ДОПРЕЛЕ

**Uvijek neke granice..**

Пишував букви 

пишував зборови

пишував празнини

пополнував страници

рацеве празни

прстите заморни

Зеници стуткани

во желба:

„Сакам да си дојдам,

да си дојдам дома

да легнам во креветот

со наметка од сонови

што ги оставив 

на оваа врата,

на овој праг,

на ова место,

и ги прескокнав

за да тргнам кон тебе,

а тие останаа од

другата страна...

Останаа со дел од мене,

со дел од визуелните спомени

на мирисот што скокоткаше

од кујната, 

ручекот тазе приготвен,

столче и трпеза

полна среќни насмевки...“

Ги туткам зениците,

ги туткам желбите,

прстиве заморни,

рацеве празни,

пополнував страници,

пишував празнини,

пишував зборови,

пишував букви...

*

Ти пишував тебе.низ себе.

,,,napishano od ,,,,Macika,,,,,

Изменето од pajser - 30.Ноември.2012 во 22:51

Автор	Порака Тема Пребарувај Опции за темата Внеси реплика Внеси нова тема Верзија за печатење Преведи Тема
pajser Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор kloshar Регистриран: 04.Март.2011 Локација: Lao People's Dem. Rep. Статус: Офлајн Поени: 13975	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај pajser Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 30.Ноември.2012 во 22:45
	Пишував букви пишував зборови пишував празнини пополнував страници рацеве празни прстите заморни Зеници стуткани во желба: „Сакам да си дојдам, да си дојдам дома да легнам во креветот со наметка од сонови што ги оставив на оваа врата, на овој праг, на ова место, и ги прескокнав за да тргнам кон тебе, а тие останаа од другата страна... Останаа со дел од мене, со дел од визуелните спомени на мирисот што скокоткаше од кујната, ручекот тазе приготвен, столче и трпеза полна среќни насмевки...“ Ги туткам зениците, ги туткам желбите, прстиве заморни, рацеве празни, пополнував страници, пишував празнини, пишував зборови, пишував букви... * Ти пишував тебе.низ себе. ,,,napishano od ,,,,Macika,,,,, Изменето од pajser - 30.Ноември.2012 во 22:51
	nesluchajno ne veruvam vo sluchajnosti<>sekoja sluchajnost e kontrolirana

sneska_v Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 05.Јуни.2009 Статус: Офлајн Поени: 3455	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај sneska_v Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 30.Ноември.2012 во 16:57
	Лесно е да ги соблечеш сите алишта од себе и… да водиш љубов! Луѓето постојано тоа го прават... постојано Но, да ја отвориш вратата на својата душа некому, да му ги отвориш вратите на својот дух, мисли, стравови, иднина, надежи и соништа! Е... тоа значи... да бидеш гол комплетно! Сé во животот можеш да створиш, баш сé... освен Душа! Е... со неа МОРАШ да се родиш. Или ја имаш или ја немаш, нема средина!

ПодВодно Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 09.Декември.2007 Статус: Офлајн Поени: 7391	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај ПодВодно Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 23.Ноември.2012 во 20:45
	Ljubav ne pobedjuje

Анастеа Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Администратор ПИПИ долгиот чорап Регистриран: 07.Април.2008 Статус: Офлајн Поени: 35441	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај Анастеа Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 21.Ноември.2012 во 17:11
	Зборот во тесен чевел Пушти го да пријде зборот кој ѕирка несигурно зад тарабата од формалности. Му го чувствувам копнежот. Го препознавам. Истиот копнеж го имаат малите прсти од моите стапала кога ги шетам наоколу во тесни чевли со високи потпетици. Олабави. Пушти го зборот, зашто... ќе ти тежи повеќе отколку мене чевлите во раце кога се враќам боса. Вероника Костадинова
	Прав сме и ќе бидеме. Ни воздух, ни оган, ни вода, туку земја, само земја ќе бидеме и можеби неколку жолти цветови.

Gabriela_S Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Модератор Регистриран: 22.Февруари.2008 Локација: On the stone Статус: Офлајн Поени: 21943	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај Gabriela_S Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 18.Октомври.2012 во 21:17
	Staro vino Portokal na stolot tvoite alista na podot a ti vo mojata postela blag podarok na migot svezina vo nokta toplina vo mojot zivot Z. Prever

Pica pica Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 04.Октомври.2010 Статус: Офлајн Поени: 1488	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај Pica pica Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 29.Септември.2012 во 12:59


viktorija123 Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Nishto Posebno, tuku EDNO Регистриран: 04.Февруари.2010 Статус: Офлајн Поени: 7300	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај viktorija123 Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 29.Септември.2012 во 00:03
	Uvijek neke granice.. možeš ovo… ne smiješ to i usputne stanice biraj… dobro ili zlo? šapa prošlosti viče stani sjenke se pružaju iz mraka stojiš na krhkoj grani išteš svježeg zraka pa i te pjesme nekad nikako da krenu presušile česme vlastitu grliš sjenu opjevane zvijezde mjesečina i staze izigrana ljubav koraci kroz noć zalutali anđeli što stopama tvojim gaze uvijek neke granice jesen lišće prebire kiša misli rosi zalutao bijeli leptir sapleo se u tvojoj kosi oblaci poduprti maglom teret teški nose a ti sanjaš pehare pune cvjetova i rose uvijek neke granice nevidljivo ti se ceri iza ugla malen ideš poput mrava vrti se …zemaljska kugla
	There is no doer..... But if you have one, let him do self-inquiry.

Andjelina Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Посети го сајтот на членот Додај во листа на пријатели Сениор Miss High Hill’s Регистриран: 07.Ноември.2007 Статус: Офлајн Поени: 14129	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај Andjelina Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 26.Септември.2012 во 23:41
	DA SE RADUJEŠ Neka sam dosadna. Ponoviću ti još sto puta ako treba. Srce je čudesan mehanizam, radi i na radost i na tugu. Samo duže traje ako na radost radi. Ako ti usfali radosti... hm… Žuri, zajmi, makar kradi. Tuđe se radosno srce nikad ne može celo pokrasti. Al ako naiđeš na kakvo tužno srce, podaj mu malo radosti, ne cicijaši. Sažali se, seti se kako je kad na tugu radi. Da se raduješ! Neka sam dosadna
	Никогаш не научив дали е подобро да носиш патики или штикли кога ќе тргнеш во потрага по делот од душата кој ти недостасува

Анастеа Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Администратор ПИПИ долгиот чорап Регистриран: 07.Април.2008 Статус: Офлајн Поени: 35441	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај Анастеа Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 22.Септември.2012 во 02:09
	Нагазнав една школка... па ме допре.
	Прав сме и ќе бидеме. Ни воздух, ни оган, ни вода, туку земја, само земја ќе бидеме и можеби неколку жолти цветови.

Milko01 Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 19.Март.2012 Статус: Офлајн Поени: 180	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај Milko01 Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 22.Септември.2012 во 02:07
	И што те допре...пајажината ли?

Анастеа Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Администратор ПИПИ долгиот чорап Регистриран: 07.Април.2008 Статус: Офлајн Поени: 35441	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај Анастеа Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 22.Септември.2012 во 02:06
	Те прекрив со пајажинки Те прекрив со пајажинки од капки роса да не ти го гледам блесокот. Те сокрив под сенка од јаболково дрво да не се слуша твојот жубор. Те обоив со божилаци од бајка да не ме влечат твоите нитки. Те закопав во школки и те обвиткав со бран да не ми остане ни трага поленов прав од тебе. А ти свилено изрони во мојот прв сон оваа пролет. Како дете што се занело во игра со полумесечинки. Елизабета Дракуловска
	Прав сме и ќе бидеме. Ни воздух, ни оган, ни вода, туку земја, само земја ќе бидеме и можеби неколку жолти цветови.

ekszi88 Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор In Love Регистриран: 10.Јануари.2008 Статус: Офлајн Поени: 7008	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај ekszi88 Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 21.Септември.2012 во 11:48

	Never apologize for being sensitive or emotional. Let this be a sign that you've got a big heart aren't afraid to let others see it. Showing your emotions is a sign of strength!!

mrzla Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор натурална девојка Регистриран: 14.Мај.2008 Статус: Офлајн Поени: 13330	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај mrzla Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 13.Септември.2012 во 02:13
	Излегоа ѕвезди. Ти ми прошета по мислата и во неа остана. Ти послав пеперутки и заспа на нив. Те носев на крилата кои ми ги дадоа твоите вистини. Така ти летам: како што си ми воздух, од поглед до поглед и од ден во ден до секој следен ден. Излегоа ѕвезди. Секоја ноќ си ми во ноќта- на кожата и под неа, меѓу прстите, во зборот, во коренот на јазикот, во коренот на траењето, во моето кое го викам мое заради сето твое. Сето свето. Излегоа ѕвезди. Во првата го видов сјајот од секое утре. Втората ја нареков твоја и ја видов како паѓа. Те посакав во ѕвездата и ти ми засвети живот. Те чувам. Те чувам како што те нарекувам: реткост животворност бесмтрност. Излегоа ѕвезди. Прошета твоето по моето. Си доаѓаш. Ми заспиваат сништата на местото за твојата глава на моето рамо. Наше. Нема друго. Никогаш немало.
	И бричот падна на колена пред зборот: Те преколкувам кажи како да се наострам како тебе,сакам да колам без да пуштам крв

Анастеа Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Администратор ПИПИ долгиот чорап Регистриран: 07.Април.2008 Статус: Офлајн Поени: 35441	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај Анастеа Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 12.Септември.2012 во 23:54
	Цел живот, откако знам за себе Цел живот, откако знам за себе сè нешто барам било внатре или надвор на сон или јаве синџир од потраги како да имам алка клучеви кои ми се дадени со раѓањето за со нив да ги отворам сите катанци на моето постоење. Тихомир Јанчовски
	Прав сме и ќе бидеме. Ни воздух, ни оган, ни вода, туку земја, само земја ќе бидеме и можеби неколку жолти цветови.

Внеси реплика	страница <1 7 8910 11 67 >
Tweet

СТИХОВИ КОИ ВЕ ДОПРЕЛЕ

Лесно е да ги соблечеш сите алишта од себе и… да водиш љубов!

Луѓето постојано тоа го прават... постојано

Но, да ја отвориш вратата на својата душа некому, да му ги отвориш вратите на својот дух, мисли, стравови, иднина, надежи и соништа!

Е... тоа значи... да бидеш гол комплетно!

Сé во животот можеш да створиш, баш сé... освен Душа!

Е... со неа МОРАШ да се родиш.

Или ја имаш или ја немаш, нема средина!