Не прави идол или слика на она што е горе

Неодамна, од Рим купив мала статуетка на Пресвета Богородица и ја ставив покрај кандилото и иконите. Станува збор за статуата Богородица од Лурд (Our Lady of Lourdes).   



Знам дека статуетката ја симболизира Пресвета Богородица, што на овој настан кажала дека е безгрешен зачеток, нешто што не е во согласност со Светото Писмо. За ова сум свесен и за мене такво нешта оваа статуа не симболизира.

Потоа, на некои места прочитав дека во Православното Христијанство не се дозволени статуи на Господ Исус Христос, Пресвета Богородица и светиите, односно, дека тие треба да се изобразуваат само на икони, а не и статуи и дека Православните Христијани не треба да имаат статуи, бидејќи со самата форма на статуата не се будела духовноста, напротив, се славело телесното. Побарав и неkoи одлуки од Вселенските Собори, но таму се говори за икони,ликови, без да се прецизира какви ликови, а не се прецизира дали се дозволени изобразувања како што се статуите. На друго место пак прочитав дека одлуките на Соборите се однесуваат и на статуите и да бидам искрен, сето тоа мошне ме збуни. Зборот "ликови" е доста општ збор. Сфатив дека на VII Вселенски Собор се говорело за икони, а не за статуи, но тој собор е прифатен како Соборен и од тогашниот Папа, кој цврсто се борел за признавање на одлуките, а знаеме дека во тоа време се употребувале и статуи. Најдов дури и статуи пред православни цркви:





Втората статуа е од Константинопол, X век.

Ja сфаќам разликата меѓу статуата и иконата, која е прозорец кон Небесното Царство, но, особено ме интересира, дали е точно едно тврдење кое го прочитав, дека статуите се седиште на демони и дека се спротивни на Десетте заповеди, бидејќи биле симбол на идолатрија.

Дали може некој да ми одговори дали во православното Христијанство се почитуваат статуите, онака како што се почитуваат иконите, а истото да го поткрепи со одлуки од соборите, Светите Отци и православна литература и дали воопшто е дозволено православните Христијани да имаат статуи, или истите се забранети?

Благодарам однапред на одговорот!

Изменето од Македон - 06.Јуни.2011 во 17:41

EvAngelos напиша: <font style="font-size: 12px; font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" color="#004364">Втората Божја заповед вели: „Не прави за себе идол, ниту некаква слика (на грчки: икона) на она што е горе на небото, што е долу на земјата и што е во водата под земјата; немој да им се клањаш ниту да им служиш, оти Јас сум Господ, Бог твој; Бог ревнител, Кој за гревовите на татковците ги казнуваа децата до третото и четвртото колено, оние, кои Ме мразат; Кој покажува милост на илјадници, кои Ме сакаат и ги пазат заповедите Мои." (Излез 20:4-6) Што е суштината на оваа заповед? Забележливо е дека таа содржи три основни сегменти: 1. Забранета е изработка на ликови и слики кои ќе служат како сакрални предмети, претстави или претставители при нашето општење со Господ. 2. Забрането е да им се прават метании на вакви предмети како дел од побожноста и духовноста. 3. И конечно, Божја закана дека ќе го казни непочитувањето на оваа заповед.Извор: [COLOR="#0000ff">ВЕРОНАУКА[/COLOR">

    Bravo ova zapoved prekrasno si ja razbral-- se slozuvam sosema so tebe,

   ke se molam na Boga i cetvrtata zapoved da ja razberes na istiot nacin.


   Biblijata mnogu dobro dava odgovor na site prasanja samo treba da se bara mudrost od Boga za da se razbere!!


pozz

А што со иконите кои пуштаат крв или миро ( масло) или оние кои сами се изрежале одма до некоја нацртана икона.

teodul напиша: Дане мисли заповедта на ниедна слика на небото од материјален карактер зошто знаеме дека тогаш можело да се обожува се што ке се види ( бог сонце,бог венера ,бог слон,бог крава,бог риба .......) Значи идолопоклонство представува иконообразување на нешто туго од нашиот Бог т.е. материјални измислени богови додека преку многу иконообразби на историјатот на нашето верување ( преку фрески ) до иконообразување на одредени угодници не се прави никаков бог и не е идолопоклонство зошто никој не се поклонува на парчината дрво или друг материјал ами оддава поклон - признавање на таа личност или настан кој е интерпретиран.

Платон, Сенека и многу други пагански филозофи велеле: „Ние не им се поклонуваме на идолите туку преку нив им се поклонуваме на боговите“. Додека учените пагани тaка ги употребувале, простодушните им се поклонувале. Учените црковни учители можат да пишуваат за нијанси меѓу почитувањето и поклонувањето на иконите, но простодушноите не ги разбираат тие разлики и им се поклонуваат на идолите како на нешто божествено,кое може да им помага како нешто свето, кое може да им предава светост на оние кои што го целиваат, како на нешто спасително што може да ги излекува, да истерува ѓаволи и др. Сето тоа е познато од црковната историја.

Сепак неоспорлив факт е дека Христос, Христовите ученици и првите генерации на христијани не употребувале икони.
Дали иконите се богоугодни? Не мора да се расфрламе со библиски стихови. Само погледнете ги денешните последици од иконите и ќе дојдете до заклучокот. Од иконите се прави бизнис, истите се сметаат за фетиши: луѓето ги ставаат на ретровизори за да ги чуваат од сообраќајќи, студенти ги носат на испити за да положат, луѓето ги целиваат и им се клањаат, им припишуваат чудотворни (недокажани) моќи.
Сепак во Новиот завет се спомнува само една единствена икона - Иконата на Ѕверот, кога патем исто така ќе биде чудотворна и тоа поткрепена со реални, а не измислени чуда.

Втората Божја заповед вели: „Не прави за себе идол, ниту некаква слика (на грчки: икона) на она што е горе на небото, што е долу на земјата и што е во водата под земјата; немој да им се клањаш ниту да им служиш, оти Јас сум Господ, Бог твој; Бог ревнител, Кој за гревовите на татковците ги казнуваа децата до третото и четвртото колено, оние, кои Ме мразат; Кој покажува милост на илјадници, кои Ме сакаат и ги пазат заповедите Мои." (Излез 20:4-6)






Дане мисли заповедта на ниедна слика на небото од материјален карактер зошто знаеме дека тогаш можело да се обожува се што ке се види ( бог сонце,бог венера ,бог слон,бог крава,бог риба .......) Значи идолопоклонство представува иконообразување на нешто туго од нашиот Бог т.е. материјални измислени богови додека преку многу иконообразби на историјатот на нашето верување ( преку фрески ) до иконообразување на одредени угодници не се прави никаков бог и не е идолопоклонство зошто никој не се поклонува на парчината дрво или друг материјал ами оддава поклон - признавање на таа личност или настан кој е интерпретиран.

alf, ti blagodaram na kusata diskusija, iako izlegovme nadvor od temata. Faktot deka nash*te dva sveta nemaat nikakvi zadnichki tochki ne znacheshe deka ne treba nikogash da se sretnat.

Bidi mi pozdraven i uzhivaj vo Veroispoved.

    

alf напиша: Messenger напиша: Vo red, izvineto ti e ... jas nemam problem so razlichni viduvanja na Svetov. I kako bi imal koga samiot Bog mu reche na Jov deka vetar i magla se negovite obidi da go sobere i uslovi Boga vo edno tolkuvanje. Ubavo mu posochi deka toj nema nikogash da go osoznae Boga i nema nikogash da razbere zoshto neshtata se sluchuvaat onaka kako shto se sluchuvaat i zatoa nema nikakvo fajde da mu gi objasnuva... Според искажаното,која е тогаш целта да се истражува тоа што не може да биде истражено. Нели е тоа суетна мисла,како што посочив во предходниот пост.

Faktot deka istrazhuvanoto ne mozhe nikogash da bide apsolutno istrazheno ne znachi deka treba da se zastane so istrazhuvanjeto. I naukata nema granici, ne mozhe nikogash da dojde do krajot na istrazhuvanjeto, pa sepak ne zastanuvame so nea.

Isto taka i so prosvetluvanjeto. Nekoi mislat deka vo eden moment kje go dostignat vrvot, deka kje se razbudat, kje se prosvetlat i toa e kraj. E pa nema neshto takvo. Ne postoi kraj. Nema potpolno, definitivno i aposlutno doznavanje na Boga. Ima samo neprekinato chekorenje po skaliloto nagore... Toa e onoa shto taoistite go narekuvaat Tao - pat. Tie so pravo velat deka patuvanjeto iako ima nekakva ideja za cel, vo sushtina samoto toa e cel bidejki celta ne mozhe nikogash da bide dostignata.

Tokmu zatoa velam deka sekoe pomiruvanje so minatoto, sekoe prifakjanje na bilo koja dogma kako neshto apsolutno nepromenlivo, samoto po sebe e reakcionerno i ne se vklopuva so celosnoto bituvanje na ovaa Kreacija koja e vo postojano dvizhenje i menuvanje, onaka kako shto i nie postojano s menuvame.

I tokmu toa e najnesuetnata misla. Suetata poteknuva od egoto, a egoto e onoa koe veli "JAS ja osoznav seta mudrost, JAS ja znam aposlutnata vistina, JAS kje vi kazham shto treba da se pravi" i t.n.

alf напиша: Messenger напиша: Spored toa, za mene ne postoi nitu edna vera ili religija koja go zatvorila Boga vo bilo kakva Kniga i nitu edna ne mozhe da polaga nikakvo pravo na nekakva apsolutnost. Bidejki s'e teche i s'e se menuva, vkluchuvajki gi i nashata svest i razbiranjeto za Boga i Svetov, ne ja naogjam plauzibilna dogmata deka moram da ostanam na onoa shto pretstavuvalo svest i razbiranje vo nekoi vreminja i na nekoi lugje. Jas nema potreba da ja dokazhuvam nikomu mojata vera vo bilo shto zatoa shto taa se menuva onaa kako shto se menuvam i jas. Каде е тогаш цврстината,каде е верата,се губи во налетот на промените и све што тече и се менува?

Pa spored prethodno kazhanoto, za kakva "cvrstina na verata" se govori??? Toa vo sushtina znachi zakopuvanje vo rov i nepomrdnuvanje nitu eden milimetar ponapred od onamu kade shto nekoj nekogash stapnal so negovoto veruvanje, a koe nie sme go adoptirale kako sopstvena apsolutno krajna cel.

Toa shto go velish ti e proizvod na sveshtenichkiot um koj sekogash sakal da go zadrzhi osvoeniot status. Toa im go velea egipjanite na evreite, toa mu go velea farizeite na Isus, toa im go velea rimskite paganski sveshtenici na rimjanite koi minuvaa vo Hristijanstvo...

Mozhesh da imash nepokolebliva vera vo Ljubov i Milosrdie kako Bozhji i chovechki ekspresii od najvisoka vrednost, no ne mozhesh da se zakopash vo nekakvi teoloshki kuli i katakombi na bilo koja institucijalizirana religija i taka da "dokazhuvash" nekakva "cvrstina" ili nekakva "vera".

alf напиша: Messenger напиша: Vchera znaev pomalu od onoa shto znam denes, a denes znam pomalu od onoa shto kje znaam utre. Denes Messenger nema nishto so onoj Messenger od pred dve godini, nitu duhovno, nitu materijalno. Nekogashniot Messenger ne postoi, toj e mrtov, negovata stara meshina e nepovratno ischeznata vo minatoto. Denes Messenger e nov, so nova meshina, nova svest i e porazbuden od onoj nekogashniot. Единката,во случајот Меси го црпи знаењето од сето она што го опкружува што се менува и тече,реката го носи. Но, истата единка кога би била камен,со јасен став за верувањето,тогаш водата што тече(времето)би немало влијание за да се менува.Мислам духовно, не телесно.

Mislam deka so posledno kazhanovo na krajot nashata kusa dsikusija konvergiraat onamu kade shto treba... Prvin, edinakata nema nikogash da ima jasen stav za bilo shto. Taa mozhe samo da ima nekakvi stavovi, a koga misli deka ima "jasen" stav toa samo znachi deka e cvrsto ubedena vo nekoj od tie nekakvi stavovi.

I dokolku taa ubedenost e tolku cvrsta shto go okamenila chovekot, nedozvoluvajkji mu da bide fluenten i da se menuva i evoluira kako boshenstvenena kreacija so neogranicheni mozhnosti, koi se dareni od Boga i vo koi veruva samiot Bog, togash tolku kje go otezhni chovekot shto toj bezuslovno kje potone vo rekata i zasekogash kje se izgubi vo kalta.