Најтешките моменти во животот

Aло , темата е :

Koi se najteshkite momenti koi vi se sluchile vo zivotot i kako i sho vi pomognalo da gi preziveete?

Не е темата “ КОЈ УМЕЕ СОВЕТИ ДА ДЕЛИ НЕКА СЕ ПОКАЖЕ “

П.С,

Не гледај што правам, гледај што ти зборувам



Изменето од eptendosadno1 - 28.Јуни.2010 во 23:20

[QUOTE=Anarchy]
Период во кој се одреков од многу работи кои дотогаш ми биле како рутина. Кога конечно собрав храброст да се соочам самиот со себе, малку доблест да им кажам на моите дома што и како сум правел до тогаш и кој проблем сум го имал, а проблемот бил нешто што тие на никој не му го посакувале дотогаш и нешто што се молеле да ја избегне нашата фамилија. Ми се чини и дека денот кога се случи тоа засекогаш ќе го помнам. Жалните лица на моите родители, скршени, стресени, изненадени до бескрај. Тоа го добија како резултат на бескрајната љубов и поддршка што ми ја даваа целиот живот.Моменти кои нема да си ги заборавам целиот живот, кои нема да си ги опростам и мемории со кои ќе мора да живеам.

фала богу, да чукнам у дрво, досега никој поблизок не ми умрел, но и сум малце нечувствителна личност, па некои работи што требале да ме погодат, не ме погодиле.секогаш се трудам лошите моменти од животот да ги заборавам, па сега не се сеќавам на некој потежок момент од мојот живот...

Дефинитивно крајната трагедија... засекогаш губење на најблизок....
како најтешка форма на духовно и телесно доживување .....
како и лична  здравствена декструкција...

Не треба да бараш оправдување, треба да ги бараш причините поради кои си згрешил/а и треба да извлечеш поука од нив. Назад не треба да се гледа, треба да се гледа каде си сега и каде сакаш да бидеш во иднина, но патот кој е поминат никогаш не го заборавај.

По природа сум многу весела, секогаш насмеана и за секоја ситуација  имам некоја анегдота. Забележувам дека се променувам и тоа малку ме загрижува. Дали е тоа под влијание на некои тешки моменти во животот кој претходно ги набројав? 
Па веројатно, а и можеби заради целокупната депресија на луѓето околу мене-на работа, во маало.
Единствено нешто  што научив е дека за тешките работи се збоува, не се молчи. Кога ке прозбори човек-веднаш ке открие дека не е осамен, дека има “друшки по мака“

tie shto pochinale sekogash ke ni nedostigaat i sekogash koga si spomnuvame za niv neshto dlaboko vo srceto ne pecnuva...no moze da se sekavame na ubavite migovi pominati so niv tie ostanuvaat..tie ne hranat i tie spomeni ni davaat sila za ponatamu...kako shto tatko ti imal sila da prodolzi koga pochinal negoviot tatko taka treba da prodolzish i ti..da najdesh vo sebe si motiv i da soberesh sila ..se vo ovoj zivot e borba..te razbiram no mislam deka nema potreba da se plashish ..toa shto treba da se sluchi ke se sluchi.. gledaj na toa shto ti imash nekoj so sebe si ,nekoj shto te saka i podkrepuva ..nekoi nemaat ni takov chovek do sebe si..
za sekoe neshto treba vreme..bidi silna i misli pozitivno se ke si dojde na mestoto mozebi nema da e kako porano,mozebi ke e novo,razlichno,no ke bide vo red i bidi mi pozdravena i ti blagodaram za tvoeto spodeljuvanje