Дневник - во малку поинаква форма...

TOJ: Uste edna vecer pominata so ubavi misli, nasoceni kon edna nestvarna, nerelana idnina, fantazija. Se e izmisleno, se e perfektno poradi toa sto e izmisleno. Nema nedostatoci, nema maani, site se odbegnati pri nejzinoto sozdavanje. Tokmu zatoa e i fantazija, bidejki e sovrsena. Se e sovrseno, malku jas, povekje ti, najvekje situacijata... 
No od seto toa, samo ti si blisku do sovrsenstvoto...

TAA: Celo vreme slikas slika za ideal ..... gi vpivas site mozni boi za da go sozdades onaa sto go baras , onaa sto ti e potrebno, onaa za sto sonuvas ..... Cetkata e nesovrsena, rakata neposlusna ... samo zatoa sto slikaat eden son neznaci deka na slikata nema da ima damki ......

TOJ: Sto e sovrseno, milady? Samo zelbata covecka. Za zal, ni svetot sam po sebe, kolku de e vosh*tuvacki, sepak e nesovrsen. A nie sme proizvod na svetot, so samoto toa nesovrseni. Znaci, ostanuva zelbata kako sovrsena, bilo da e dobra ili losa. Tezok e patot kon samospoznavanjeto, da se osoznaes, da se razberes, ako voopsto mozes da kazes takvo nesto. Togas mozebi kje mozes da si gi definiras zelbite. Uste potezok e patot kon nivnata realizacija, a skoro nevozmozen za nivna sovrsena realizacija. Ostanuva coveckata karakteristika - vecno da se trudi da go postigne sovrsenoto. Kje gi zamisli boite, kje si ja smiri rakata, kje se skoncentrira da ja naslika slikata najdobro sto moze. No nema mnogu platna za slikanje. Ponekogas ima samo edna moznost da ja naslika svojata slika. Damkite kje se pojavat, mozebi kje moze da proba da gi preslika, pokrie... no kje ostanat tragite na intervencijata, sekoj kje primeti deka tuka nesto ne e vo red, nesto se slucilo, nesto go poprecilo umetnikot da ja naslika svojata sovrsena slika... No ako temata e pogodena, sekoj kje zastane pred slikata koja go odzema zdivot, pa i ako ima ponekoja greska... Ne sitnicarat site, nekoj sepak se razbira vo ubavina. Ubavino.

TAA: Ako svetot e nesovrsen togas zosto site barame sovrsenstvo? .... zosto ne se naucime samite sebesi da bideme skromni vo nasite zelbi za da bidat lesno ostvarlivi? ... Sekoe delo samo po sebe e unikat , mozebi zad nego ke se nanizat iljadnici kopii no pak sekoja ke bide razlicna po nesto .... prifakanjeto na nesovrsenosta na umetnikot znaci i prifakanje na negoviot trud .... pa slikata vo koja go vlozil svoeto srce stanuva besceneta kolku i da e nesovrsena ... umee da izmami iskrena nasmevka a taa e raritet vo vreme na cinizam i licemerie .....Zatoa koga ke se pogledne slikata treba da se svidi srceto na umetnikot . Srce moe . --

TOJ: Od potragata po sovrsenstvo ne smeeme da se otkazeme. Toa sme go dobile kako poklon od sozdatelot i e premnogu vredno. Koga prvpat kje se zadovolime so ona sto go imame, covestvoto kje pocne da umira. No, toa e druga tema. Kako sto kazav, sekoj ima svoi zelbi. Zelbite se sovrseni, no realizacijata treba da soodvetstvuva so moznostite. Tuka e zamkata. Ako tuka se fatis, nisto nema da te zadovoli. No ako se spoznaes, kje si ja ostvaris zelbata najubavo sto mozes, najblisku do tvoeto sovrseno. I, kako sto rekov, nemame mnogu shansi. Ako ja utnes temata, ili ako se posomnevas vo nea, kje probas da ja preslikas slikata so druga. A slika vrz slika retko uspeva. 
Krajnosti. Jas i ti sme dve krajnosti, Prekrasna. Pogledni ne. Ti popravas, jas uste ne sum ja odbral temata za slikanje. Koj e vo pravo? Jas kje kazam - TI. Od moj aspekt, sega. 
No, ja razbiram "umetnosta", go cenam trudot. I kje zastanam pred sekoja slika na koja ima sto da se vidi, I kje se nasmeam kako na utrinsko sonce, vo prvite denovi od proletta. Sonce moe.

TAA: Covekot treba da nauci da gleda so srceto a ne so ocite ...Zelbata se ragja dlaboko vo nas, treba vistinski da ja pocuvstvuvas za da mozes vistinski da ja dozivees...no sepak treba da bide del od realnosta a ne del od fantazijata za da mozes da ja dofatis koga ke ja pruzis rakata kon nea a ne samo da go pocuvstvuvas prazniloto ..... I zelbata e nesovrsena zatoa sto i samata e rodena poradi posakuvanje na nesovrsenstvo ...Covekot ednas go slika svoeto zivotno delo, go zapocnuva ama nikogas ne go zavrsuva , zatoa sto krajot na toa delo bi bil i kraj na zivotot .... Zatoa e najdobro da ne se poprava, da ne se preslikuva, da ne se brise , ... toa delo nikogas nema da se zavrsi ama sepak ke ima dusa . Duso moja.

TAA: Kolku cesto ti se slucilo da zastanes pred slika i ednostavno taa da te osavi bez zborovi ... stois so podzinata usta , siroko otvoreni oci i ja vpivas so site setila ... Ne cesto neli?... Koga ke naides na takva slika dozvoluvas taa da se vovlece vo tebe i ja kries ljubomorno od ocite na svetot plasejki se da ne ja izgubis ..... I sto ako taa e samo del od edna izlozba na milion sliki .... taa e POSEBNA , zatoa sto taa stanala del od tebe.... Vrednosta na takvo delo e neprocenliva, zatoa sto toa delo ja otslikalo tvojata zelba ...Zelbo moja.