IDIVIDI forum Веб сајт
почетна страница почетна страница > Стил на живот > Вероисповед
  Активни теми Активни теми RSS - Дали треба да се исповедаме?
  најчести прашања најчести прашања  Пребарувај форум   Настани   Регистрирајте се Регистрирајте се  Влез Влез

Дали треба да се исповедаме?

 Внеси реплика Внеси реплика страница  <1 56789 20>
Автор
Порака Обратен редослед
чаир Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)

Регистриран: 29.Јануари.2007
Статус: Офлајн
Поени: 950
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај чаир Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 08.Мај.2007 во 12:25
Потребата од духовен старешина е јасна како ден т.е дека човекот сам без духовнораководство многу тешко се справува со искушенијата ако бевме способни само да се раководиме духовно немаше да грешиме  
Нова заповед ви давам да се љубите еден со друг како што Јас ве возљубив така и вие да се љубите еден со друг.По тоа ке ве познаат сите дека сте мои ученици, ако имате љубов меѓу себе (Јов. 13-34,35)
Кон врв
belichka Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)

Регистриран: 30.Октомври.2006
Статус: Офлајн
Поени: 2023
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај belichka Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 08.Мај.2007 во 12:11
heheh, adzija....
temata e dali treba da se ispovedame....a ti tekna a?Big%20smile
Blagosloven e Onoj Koj ide vo imeto Gospodovo
Кон врв
аџија Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)

Регистриран: 25.Октомври.2006
Статус: Офлајн
Поени: 5474
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај аџија Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 08.Мај.2007 во 11:56
темата е дали треба да се исповедаме?

а не дали треба да има ракопологање на служители (не свештеници!)... Тоа е јасно дека треба, но што тоа значи, и како се пренесува Духот, е друга тема...
Кон врв
Pravoslavie Кликни и види ги опциите
Модератор
Модератор
Лик (аватар)

Регистриран: 07.Октомври.2005
Локација: Macedonia
Статус: Офлајн
Поени: 1732
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај Pravoslavie Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 08.Мај.2007 во 10:56
полека бре момче!Smile
Дали Светото Писмо бара Ракоположување на Служевни Свештеници или не бара ? Да / Не ?
Да погледнеме околу нас, таму има МНОГУ СТРАДАЛНИЦИ. Да им помогнеме!
Оди на подфорумот Хуманост на дело
Запамети, ЉУБОВТА ДЕЛОТВОРИ!!
Кон врв
аџија Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)

Регистриран: 25.Октомври.2006
Статус: Офлајн
Поени: 5474
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај аџија Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 08.Мај.2007 во 10:25
Originally posted by Pravoslavie Pravoslavie напиша:

 
Не разбрав...



што не ти е јасно?

до 1054 г. сите биле „ракоположени“ и на истокот и на западот, во директна линија, според тебе, до апостолите. Потоа западот си продолжува на своја рака да си го пренесува преемството на своите свештеници. Некои од нив, во средниот век, стануваат „протестанти“ и си го пренесуваат понатаму, а други, стануваат еретеци (како Јех. Сведоци) и си го пренесуваат во својата група...

Значи механичкото пренесување, ако е тоа тоа, го имаат СИТЕ! ама за мене тоа е таква глупост, небаре Духот Свети е сликичка од животинско царство, па ќе се мењаваме и ќе ја пренесуваме како НИЕ сакаме, а не како ТОЈ сака...


Изменето од аџија - 08.Мај.2007 во 10:25
Кон врв
Pravoslavie Кликни и види ги опциите
Модератор
Модератор
Лик (аватар)

Регистриран: 07.Октомври.2005
Локација: Macedonia
Статус: Офлајн
Поени: 1732
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај Pravoslavie Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 08.Мај.2007 во 08:51
Originally posted by аџија аџија напиша:

ако е толку просто и едноставно, тогаш апостолското преемство, и со тоа свештеничките привилегии, ги имаат СИТЕ кои можат да истрасираат пат до апостолите...
 
Не разбрав...
Да погледнеме околу нас, таму има МНОГУ СТРАДАЛНИЦИ. Да им помогнеме!
Оди на подфорумот Хуманост на дело
Запамети, ЉУБОВТА ДЕЛОТВОРИ!!
Кон врв
чаир Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)

Регистриран: 29.Јануари.2007
Статус: Офлајн
Поени: 950
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај чаир Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 08.Мај.2007 во 02:27
aко ова е небулозно зошто христос им вели на апостолите дека се што ке сврзат на земјата ке биде сврзано на небото и обратно па Бог сигурно не мислел на конец за јајцаWink
Нова заповед ви давам да се љубите еден со друг како што Јас ве возљубив така и вие да се љубите еден со друг.По тоа ке ве познаат сите дека сте мои ученици, ако имате љубов меѓу себе (Јов. 13-34,35)
Кон врв
аџија Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)

Регистриран: 25.Октомври.2006
Статус: Офлајн
Поени: 5474
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај аџија Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 07.Мај.2007 во 18:20
Originally posted by Pravoslavie Pravoslavie напиша:

Дарот да простуваат или да задржуваат гревови, преку Ракоположувањето им се пренесува / предава и на Служевните Свештеници.


ова е најнебулозната догма во православието...

ако е толку просто и едноставно, тогаш апостолското преемство, и со тоа свештеничките привилегии, ги имаат СИТЕ кои можат да истрасираат пат до апостолите...

Тоа освен православните, се и католиците, и протестантите, па дури и Јех. Сведоци, кои нели настануваат од некој свештеник, што се отцепил и потоа продолжил да го „дели“ апостолското преемество...

Но јасно ми е, дека честопати во недостаток на жив Дух, се преминува кон мртвата механика, која е убиствена за верата. Формата не е моќна, таа дури и Св. Писмо вели, му е ОДВРАТНА на Господ, ако не е пропратена со живиот покајнички и духовен живот...
Кон врв
Pravoslavie Кликни и види ги опциите
Модератор
Модератор
Лик (аватар)

Регистриран: 07.Октомври.2005
Локација: Macedonia
Статус: Офлајн
Поени: 1732
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај Pravoslavie Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 07.Мај.2007 во 17:05
Originally posted by аџија аџија напиша:

Дали е полесно или не, не ме интересира. Дали му е простено на човек кој се исповеда кај човек?

Св. Писмо вели исповедајте се пред Бога, и од Него барајте прошка... Христијанинот нема веќе причини да бара други посредници за неговиот/нејзиниот грев освен, Христос отелотворениот Бог.

Понижување на Христовата жртва и на Христовиот крст, е да се бара прошка на друго место...
Никој не (би требало да) оди да му се исповеда НА Служевен Свештеник, освен ако НЕМУ не му причинил неправда или му направил зло. Кога се оди на исповед се оди за да пред УПАТЕН, ДУХОВНО ЗРЕЛ и ИСКУСЕН Човек (а тоа е Служевниот Свештеник) Му се принесе НА БОГА Исповед и Покајание, а Бог преку Служевниот Свештеник да ни даде совет како да ја надминеме таа болна состојба на нашата Личност. Служевниот Свештеник пред Кого се Исповеда човек се нарекува негов Духовник - Духовен Лекар, бидејќи Тој се грижи за Духовното Здравје на Човекот. Човек треба да има ЕДЕН Духовник, бидејќи Духовникот е Оној Кој секогаш треба во целост да Ја познава Духовната Состојба на Човекот, Кому Му Е Духовен Лекар, за да би знаел во секој момент како да реагира кога на Човекот му е потребен Духовен Совет, Помош...
 
По Исповедувањето и Принесувањето на Покајание и Човекот и Свештеникот треба да Принесат Заедно Молитва кон Господа за Прошка на гревот (гревовите) и за исцелување на Личноста на Човекот.
 
Христос им кажува на Апостолите: На оние на кои ќе им ги простите гревовите простени им се, на оние на кои ќе им ги задржите - задржани им се. Дарот да простуваат или да задржуваат гревови, преку Ракоположувањето им се пренесува / предава и на Служевните Свештеници.


Изменето од Pravoslavie - 07.Мај.2007 во 17:10
Да погледнеме околу нас, таму има МНОГУ СТРАДАЛНИЦИ. Да им помогнеме!
Оди на подфорумот Хуманост на дело
Запамети, ЉУБОВТА ДЕЛОТВОРИ!!
Кон врв
rome Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)

Регистриран: 10.Март.2007
Статус: Офлајн
Поени: 492
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај rome Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 30.Април.2007 во 00:23
не само што је ок туку је морално да се изповедаме иначе нема зошто да ни се опростат гревовите.
Zaljubena vo Hristos nashiot Edinstven Spasitel
Кон врв
EvAngelos Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)
Doulos Evangelos

Регистриран: 28.Февруари.2007
Статус: Офлајн
Поени: 9913
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај EvAngelos Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 30.Април.2007 во 00:23
Да беше старозаветно време, ќе се сложев  дека треба да ги посетуваме свештениците, но сега, во новозаветно време, гревовите можеме да си ги признаваме меѓу нас (браќата и сестрите) но единствено на Бог треба да Му ги исповедаме. Само еден е посредникот меѓу Бог и луѓето - Исус Христос. (1 Тимотеј 2:5)

Светото Писмо вели:
"Ако ги исповедаме нашите гревови (на Бог!), Тој е верен и праведен да ни ги прости гревовите и да не исчисти од секаква неправедност." 1 Јованово 1:9



Изменето од EvAngelos - 30.Април.2007 во 14:45
Посветен на изворното христијанство проповедано од Христос и апостолите.
Кон врв
аџија Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)

Регистриран: 25.Октомври.2006
Статус: Офлајн
Поени: 5474
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај аџија Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 30.Април.2007 во 00:23
Дали е полесно или не, не ме интересира. Дали му е простено на човек кој се исповеда кај човек?

Св. Писмо вели исповедајте се пред Бога, и од Него барајте прошка... Христијанинот нема веќе причини да бара други посредници за неговиот/нејзиниот грев освен, Христос отелотворениот Бог.

Понижување на Христовата жртва и на Христовиот крст, е да се бара прошка на друго место...
Кон врв
black-eyes Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)

Регистриран: 08.Април.2007
Статус: Офлајн
Поени: -1
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај black-eyes Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 30.Април.2007 во 00:18
да ги посетуваме нашите свештеници и да се исповедаме поцесто ,може полесно ќе ни им биде на нас грешниците..........
Кон врв
DARKDOG Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)

Регистриран: 25.Јуни.2006
Статус: Офлајн
Поени: 218
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај DARKDOG Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 20.Април.2007 во 13:39

За проповедта на Христос и на Јован Крстител за покајанието







 Владика Антониј Сурошки
                                             (1914 – 2003)

                                               

             Во име на Отецот и Синот и Светиот  Дух!
Свети Јован Крстител и Спасителот Христос излегоа на првата проповед токму со овие зборови: покајте се, затоа што се приближи Царството  Божје... Царството Божје – тоа е хармонијата на љубовта, тоа е она царство, она општество, кое ги  обединува Бога и луѓето  под совршениот закон што е пројавен во љубовта. А за да можеме да влеземе во тоа Царство ние навистина треба да  се покаеме.
   Зборот “покајание” не значи само “скрушение”; во зборот “покајание”  е содржана мислата за тоа дека е неопходно да  се разделиме од  некое нешто и да се стремиме кон нешто друго. А има нешта од кои треба да се разделиме  доколку сакаме да почнеме да живееме заедно со Бога и со другите луѓе во Царството во кое се е љубов. Ние сме должни да се откинеме од себељубието, од таа исклучителна, жедна, жестока љубов која   ја имаме за себе самите на  штета на другите. Ние сме должни да се  разделиме од  лажните претстави за  себеси, во кои небаре стоиме во центарот на се и се  е должно да ни служи нам. Евангелието не учи дека,  ако  стоиме во  центарот на се, тогаш  само заради тоа да  им служиме на сите. Ние сме должни да се одделиме од она за што се прилепило нашето срце, од оние поврзаности кои не означуваат љубов, туку  ропство. Ние треба  одново да ги разгледаме  сите свои човечки односи за да остане само духот на  слободата и  духот на љубовта; слободата која ние им ја даваме на другите и ја добиваме од нив; љубовта која е служење на другите луѓе, благоугодно и самозаборавно.  Ние треба да  го напуштиме ропството за да можеме да стапиме  на слобода и само  тогаш можеме да  стапиме во Царството на љубовта. Во царството на љубовта не може да има робови, во царството на љубовта можат да бидат само слободни луѓе: ослободувајќи се  и ослободени од Бога.
  Има нешта од кои ние треба да се одделиме, но исто така има и каде да одиме: кон Оној Бог, Кој е нашето помирување еден со друг, помирување со него, Кој е ослободителот, Кој сака секој од нас да израсне  во вистинската мера на својот раст, да стане тој самиот, да не се раководи од ништо друго, освен од внатрешниот закон на животот – и тоа на животот во изобилие.
   Ете, за тоа  говори проповедта на Спасителот  и проповедта на Јован Крстител: променете ја насоката, одделете се со погледот, слухот, срцето, чувствата, мислите, плотта – со се - од она што е поробеност, ропство и излезете на слобода. Кадешто е Духот Господов, таму е слободата и Христос ни го дава тој Дух.Јован дојде да  ги крсти луѓето, Спасителот Христос дојде за да го донесе Духот на земјата и да ни  Го подари нам. Да помислиме за тоа  на што сме повикани. Ние сега сме  како што беше  на самиот почеток на проповедта  на Христос и на Јован; ние можеме  веднаш, токму во овој момент да започнеме онака како што започнувале луѓето  кои  се  среќаваа  со Претечата и со Христос. Токму сега е вистинското време заедно со нив да го започнеме патот, да ја чуеме првата проповед и да почнеме да ја исполнуваме. И потоа од ден на ден да ја следиме евангелската проповед, словото Христово, кое ќе не води,како децата за рака, од едниот до другиот, се додека не  израснеме до вистинската мера на  нашата слобода, на нашето достоинство, се додека Царството Божје не се  всели во нас, се додека  од нашите срца, кои станале Царство Божје, Тоа не се излее наоколу, како море,  и да ги  опфати сите. Амин!



Кон врв
 Внеси реплика Внеси реплика страница  <1 56789 20>
  Сподели тема   

Скок до Овластувања Кликни и види ги опциите

Forum Software by Web Wiz Forums® version 10.03
Copyright ©2001-2011 Web Wiz Ltd.

Страницата е генерирана за 0,156 секунди.