Љубовта БОЖЈА или законот и сознанието?

Alcinov напиша: Ако не беше Законот немаше да знаеме дека сме грешни, а ако не знаевме дека сме грешни тогаш како Бог ќе ја покажеше Својата љубов кон нас?

Ако не беше Законот немаше да знаеме дека сме грешни, а ако не знаевме дека сме грешни тогаш како Бог ќе ја покажеше Својата љубов кон нас? ,,Законот беше за нас воспитувач да не доведе до Христос, за да бидеме оправдани преку верата; а откако дојде верата, ние веќе не сме под раководство на воспитувач. Зашто сите сте синови Божји преку верата во Христос Исус; сите, што сте крстени во Христос, во Христос се облековте.’’ вели апостолот Павле во Посланието до Галатјаните 4та глава. Па така, Законот им значи една улога- да ни покаже дека сме грешни и така да не’ направи свесни дека ни е потребно спасение кое ние во никој случај не сме способни да си го обезбедиме па мораме да се надеваме на Христос Кој за нас умре.

Но, Зезната, љубовта Божја не се сочувува преку држење на Законот. Нашата праведност е Христос, единствено преку Него сме праведни во Божјите очи. Со ништо не можеме да придонесеме за да ја ,,платиме’’ Божјата љубов. Всушност, љубовта не би била љубов кога би била на продажба, нели? Таа не се продава, не се купува, не може да се исплати... љубовта се подарува. И така, Бог не можеме да Го задоволиме со тоа што одеднаш ќе почнеме да ги следиме Неговите заповеди. Како прво- ако можевме да се спасиме на тој начин Христос немаше да умре за нас, туку самите ќе си се спасувавме преку свет живот. Како второ, без разлика колку и да се трудиме да живееме Богоугодно, сепак ние сме грешни луѓе и многупати паѓаме во грев- значи ние не сме способни да се спасиме дури и кога би постоела таква можност за спасение преку нашите добри дела и свети животи. И како трето, еве ај да речеме и дека постојат сотириолошки и практични начини за само-спасение (а не постојат!) тогаш што правиме со нашите досегашни гревови? Библијата вели дека казната за гревот (значи, макар и за еден грев) е смрт! А ние сите имаме многу, многу гревови досега кои никако не можеме да ги исплатиме со нашиот Богоугоден живот кој би го живееле отсега натаму. Да завршам: преку Законот ја согледавме нашата грешност, но не се спасуваме преку Законот. Законот треба да не’ води до Христос Кој единствено е способен и желен да ни подари спасение.

Пријатели, што е поважно за спасението - и просветлението - на поединецот и колективот: Љубовта БОЖЈА или законитоста и сознанието?

Јас - без да го омаловажувам законот, законостите и сознанието - верувам дека Љубовта БОЖЈА е Вечно Евангелие поголемо од се’!



Поздрав до сите         




Зашто сум уверен дека ни смртта, ни животот, ни ангелите, ни властите, ни сегашноста, ни иднината, ни силите, ни височината, ни длабочината, ниту некое друго создание, ќе може да не’ оддели од Божјата Љубов, Која е во Христа Исуса, нашиот Господ!


Еп.Римја. 8:38,39
   






Изменето од spiros - 11.Февруари.2013 во 00:02