хаику поезија

СНЕГУЛКИ НА АКУШЕРСКО

пеперутки рој

зимското сонце гладно

ги јаде во лет

ДЕН ЗА ПОСТЕЊЕ

Смрзнати гуски

во тавата гол ориз

ден за постење

Хаику е вид јапонска поема која обично ја опишува природата и исто така содржи мошне емотивна перспектива. Хаикуто и неговите творци се свртени кон ситните, обичните, речиси безначајните нешта, и тоа најчесто нешта кои се дел од природата, нејзините феномени и процеси.
Хаику се состој од 3 стихови и 17 слогови. Во првиот стих се користат 5 слогови во вториот стих се користат 7 слогови и во последниот стих се користат 5 слогови (формата е 5-7-5). Ваквата структура прилично го отежнува процесот на преведување на хаику во други јазици, но ова не е најбитно и понекогаш се одбегнува во преведувањето на хаику.
Хаикуто потекнува од постарите Ренга поеми кои биле составени од 5 стихови и 31 слогови, каде првиот дел од 3 стихови сочинувал 17 слогови наречен хокку. Вториот дел на ренга поема (цукеку) ги имал последните 2 стихови со по 7 слогови на стих. Структурата на ренгата била во формата 5-7-5-7-7. Ова значи дека хаику и хокку се суштински исти. Но главната разлика е во тоа што во хаику мора да е вметни збор кој ја изразува сезоната, наречен киго.
Во следниов класичен примерок на Мацуо Башо, кигото е зборот жаба. Жабата ја претставува пролетта.
古池や,     фуру ике ја     Старо езерце,
蛙飛び込む,     кавазу тоби кому     одеднаш скока жаба,
水の音...     мизу но ото     звукот на вода...

Друг примерок: Црешин цвет ноќе - / како ангел што / слегол од небеса! - Кобајаши Иса, еден од четворицата најзвучни јапонски хаиџини. Уште два познати јапонски хаиџини се: Јоса Бусон и Масаока Шики.
Традициолалниот начин за пишување на хаику со јапонска калиграфија е вертикално во една линија.

преземено од вики...
ајмо, хаику поети