Реинкарнација, карма и живот по смртта

 Messenger напиша:

 Македон напиша:

 Messenger напиша:

I tokmu ova Jovanovo proklamiranje e glavniot argument koj nekolku veka podocna kje bide upotreben kako fakt na eden od hrristijanskite sobori za anatemisuvanje na reinkarnacijata.

Сето Свето Писмо говори против реинкарнацијата, не само Јовановата проповед. Во Стариот Завет и во Новиот Завет има премногу стихови кои јасно говорат против тоа. Ниту Евреите не верувале во тоа, ниту пророците говореле за тоа, ниту Христос го проповедал тоа, ниту Апостолите. Црквата зазела сосема правилен став, поткрепен со многу јасни стихови, во однос на тоа прашање. 

Ushte da beshe taka ednostavno prijatele... 

Ednash ti rekov deka megju hristijanite reinkarancijata bila opshto prifatena.

Ne mi se baraat sega citati po Knigata, no prv shto mi pagja na um e sledniov:

1 И кога заминуваше виде човек слеп од раѓање.

  2 И Неговите ученици Го прашаа: „Рави, кој згрешил, тој или неговите родители, та се родил слеп?”

ЕВАНГЕЛИЕ СПОРЕД ЈОВАН, Глава  9 

Apostolite go prashuvaat Isusa dali chovekot e roden slep poradi grevovite na negovite roditeli ili poradi karmata od svoite grevovi vo minatiot zhivot ("shto kje seete toa kje zhneete")? Sosema e jasno deka shtom se rodil slep moral da zhivee prethodno za da napravi grevovi za koi e kaznet vo segashniot zhivot. Ne mozhe neroden chovak ili fetus da pravi grevovi.   

Dokolku Isus smetal oti apostolite se vo zabluda so istaknuvanje na posledicite od minatiot zhivot, a so toa i so reinkarnacijata, togash toj, kako i sekogash,   kje gi iskritikuval i kje gi pouchel oti toa e pogreshno veruvanje i mislenje. No, kako shto mozhe da se vidi ponatamu vo tekstot toj toa ne go pravi tuku ja prifakja nivnata diskusija i im odgovara oti vo konkretniot sluchaj ne pogreshile nitu roditelite, nitu pak chovekot, tuku toa e Bozhja volja.

Ako hristijanite ne veruvale vo reinkarnacija togash nemalo da ima potreba taa da bide anatemisana stotici godini posle Isusovoto raspetie. Tvrdenjeto deka toa ne bilo prisutno vo pochetokot, no se razvila podocna kako nekakva devijacija  e samo prikrivanje na vistinata i dograduvanje na Hristijanskata institiucija.

Tuku ajde da ne begame od temata.

P.S. Patem, nema vechno da bidesh so segashnoto ubeduvanje. Eden den  kje se uverish vo vistinata koga samiot kje pobarash da se vraish nazad.  Se nadevam deka toj mig kje go zapomnish kako shto uspeeja nekolkumina drugi.  

Пријателе, ако реинкарнацијата меѓу Христијаните била општо прифатена, св.Апостол Павле за тоа ќе ни кажеше, или пак делата на раните Отци. Но, никаде не може да се најде такво нешто во рамките на ортодоксното Христијанство.

Апостолите биле Евреи, а Евреите не верувале во такви нешта. Конкретниот стих и нејаснотијата на Апостолите произлегува од овој стих од Стариот Завет:

Втора Книга Мојсеева 20,5: 5 Не ќе им се поклонуваш ниту ќе им служиш, зашто Јас, Господ, твојот Бог, Сум ревнив Бог. Ја посетувам неправдата на татковците - на оние кои Ме мразат - на децата до третото и четвртото поколение

Бидејќи Апостолите го знаеле тој стих, затоа и го прашале Христос дали тој е виновен за сопствениот грев, или е казнет поради вината на предците.

Има многу стихови во Новиот Завет, за Стариот Завет и да не говориме, кои говорат против реинкарнацијата. Еве еден конкретен:

Свето Евангелие според Лука

Глава 16

22 И сиромавиот умре, и ангелите го однесоа во Авраамовото крило;

23 умре и богатиот и го погребаа. А во пеколот, во маката, ги поткрена своите очи и го виде оддалеку Авраама и Лазара во неговото крило,

24 и извика: ‘Татко, Аврааме, смили ми се и испрати го Лазара да го накваси врвот на својот прст во вода, за да ми го разлади јазикот, зашто се измачувам многу во овој пламен!’

25 Авраам му рече: ‘Синко, сети се дека ти ги прими своите блага додека беше жив, а Лазар - злото! Сега тој се утешува тука, а ти се измачуваш.

На едниот душата му била в рајот, на другиот во пеколот. Ниту еден од нив не доживеал втор живот, туку душите им заминале, како што вели народот, на "оној свет".

Има уште многу,многу стихови, но засега ова чинам е доволно.

Реинкарнацијата, иако не според концептот на далекуиосточните религии, туку концептот на Платон, за првпат се вметнува во Христијанството преку влијанието на оригенизмот. Тогаш и започнало да се вметнува тоа учење. Бидејќи учењето на Ориген инспирирало многу ереси, меѓу кои и реинкарнацијата, Црквата реагирала и ги осудила таквите еретички учења. 

Доколку било толку раширено таквото учење, за него ќе се расправало уште на Никејскиот Собор, заедно со најважните теми, но, такво нешто тогаш не се расправало, ниту било поставено како тема за расправа.

Изменето од Македон - 10.Август.2011 во 12:19

Внеси реплика	страница <1 5 678 9 16 >
Tweet