Што кажуваше опозицијата

Не

Evreinot Josip ne pisuvashe li za sudeweto na Hrista?

Крстот не бил користен како симбол на христијаните се до некој 5ти век. Симболизирано Исус бил преставуван како овчар, жртвено јагне (спрема Исаија и Еремија) а најчесто како риба. Рибата од памнтивек била симбол на разни божества, меѓу кои на сириската Атаргатис, на арамејската Атари, на каанската Астарта, Христијаните го усвоиле тој знак дотолку полесно што на грчки риба (ihtis) ги има теолошките иницијали “Исус Христос син на бога спасителот“ Крстот од друга страна за тогашните луѓе преставувал симбол на ужас и страв “Обесениот е проклетство Божје“ 5-та Мојсеева. На крст беа распнувани убијци, крадци, арамии, бунтовници. Смртта на крст бше тешка мачна така да и римјаните негодуваа на таков начин на казна (Цицерон, Сенека) Крстот како симбол на христијанството се јавува 100тина години по укинувањето на казната со распнување од страна на Константин, кога во главите на луѓето избледнало сеќавањето на срамната понижувачка, погрдна  и тешка смрт на осудениците на крстот. Инаку крстот како верски симбол на други религии постои од памтивек. Откриени се симболи на крст во Сумер, Вавилонија, Месопотамија, Индија, Сирија, Персија,во Европа од  каменото доба, во индијанските култури на двете Америки, Во Галија (денешна Франција) во предхристијанско време бил во оптек монета со крст. Во Египет Крст со тркало на врвот е симбол на боженственост......
Затоа не секој крст преставува христијанство, нарочно во првите векови кога и не се користел како симбол на христијанството.


Изменето од Чорбаџија - 09.Мај.2007 во 11:31

За Исус, неговиот живот и дело не постојат историски записи. Ни Римски ни Еврејски. Се што узнаваме за него е од Новиот завет. Иако во тој период за тоа време и настани пишувале историчари, никој не го споменува Исус, Ни Јосип Флавиј кој бил и управител на Галилеја и свештеник на Ерусалимскиот храм, ни Јустус од Тиберијада кој исто бил од Галилеја и историчар, ни Филон од Александрија, кој доста пишеувал за верските активности и секти во Јудеја, нигде не го споменува Исус и неговите ученици и верување. Исто ни Плиниј постариот, Марцијал, Плутарх, Јувенал, кои пишале и опишале многу поминорни настани, не споменуваат ништо за Месијата и чудните настани околу неговиот живот та ни глобалните како трочасовното затемнување на сонцето настанато за време на Исусовата смрт, а Еврејските хроники ништо не кажуваат за расцепување на бесценетото перде во храмот над храмовите, ниту за станување на мртвите од гробовите. Малку е позната опозицијата на Христјанството и нивните дела. Една од причините ( и главната) е дека црквата ги уништувала сите такви книги така да до денес освен некои фрагменти ретки се целосните дела кои зборуваат поинаку за Христијанството. Огромна беше литературата која полемизираше против Христијаните. Порфириј неоплатонски филозоф напишал 15 томови против Христијанството кои во 5ти век по наредба на Византискиот цар Валентијан 3ти и Теодор 2ри биле умништени (запалени на клада). Особено поуларен анти Христијанин беше грчко римскиот филозоф Целзо. Се вели дека под влијание на неговото дело “Вистинскиот збор“ многу Христијани ја напуштиле верата. Неговото дело е сочувано на еден чуден начин, имено Христијанскиот теолог Ориген во своето дело “Contra Celzum" ја применил методата да цитира цели поглавиа на Целзо па потоа да го побива со свои аргументи, така да речиси во целост тоа дело можеме да го реконструираме. Целзо му префрла на Христијаните дека создале толку многу противречни легенди за Исус и толку често ги менувале така што и самите накрај не можеле да му го фатат крајот. Запример ја споменува Марија, на која ангелот му најавува дека ќе роди синот Божји за да потаму во текстот, Марија го смета Исус за занесеник. Потпирајќи се на тогашните кажувања,Целзо тврди дека Марија била селска жена со слободно поведение, чиј маж, дрводелец ја избркал од дома пошто имаше афера со некој сии Пантер, војник во римската легија. Таа како бездомница скитала наоколу за да го роди Исус како вонбрачен син. Исус по корка леб заминал во Египет каде го изучил маѓионичарскиот занает,за да кога се вратил омал успех во тоа што на крај се вообразил дека е божји син.... Иако ова прикаска е далеку од потврдена за веродостојна, Целзо како филозоф и историчар ни ги пренесува актуелните настани, кажувања и верувања на своето време. Сепак таков еден настан (автентично забележен од историјата) навистина се случил, имено Ќерка на ерусалемскиот свештеник по име Маруијам Бат Билга го напушти Јудаизмот за да се омажи за војник од селеукидската армија, што беше голем скандал за евреите во тоа време. Дали овој настан има врска со Целзовата прикаска никогашнема да дознаеме.

Изменето од Чорбаџија - 08.Мај.2007 во 23:45