Имиња на деца по вашите родители?

Да беше син би бил Атанас како татко ми, ако и да не е мегу живите.
Но е керка. И й дадов името кое мене наj ми се допага.

Моите немаат забегани имиња ама сигурно не би ги крстила по нив...
Имам една колешка на работа која и двете деца ги крсти на некој начин по татко и а истото и брат и го стори....

Сепак ако сакам на некој од моите да е слично....би ја употребила само првата буква...

Mislam deka jas ne!!! imeto treba da si go odberat roditelite i da lichi na nesto. Pa i da bidi od dedoto ili tatkoto imeto barem da bidi bez nadvoresen pritisok. imeto na tatko mi ne e bas ubavo za dete ne mi se dopaga za moe dete (ILIJA) a uste pomalku na svekor mi (Gerardo) pa i nie sme za iminja sto i makedonija i tuka se ¨normalni¨. Toj ¨problem¨lugeto si go resavaat na razlichni nachini.

Изменето од biljana.madrid - 22.Септември.2008 во 12:03

Од секогаш сум ги сакала нашите православни имиња и знаев дека миоте деца ќе имаат православно име...син ми се вика Иван,не е крстен по ниту еден дедо(имињата на дедовците веќе беа зафатени),но да не беа,сигурно ќе носеше име на некој од дедовците кои имаат исто така убави православни имиња...
Здравје,Боже и во иднина ако имам други деца и тие ќе носат православни имиња

Хммм, тоа име Персида е многу ретко и една наша пријателка така се викаше. Инаку Црногорка е жената и го добила името по баба и. Можеби е некое архаично црногорско име, којзнае.
Знам дека таа и никогаш не се претставуваше со вистинското име бидејќи се срамеше од него.
Инаку на темава би одговорила дека немам против имиња на баби, дедовци и пра- доколку името ми се допаѓа лично, но не сметам дека и задолжително треба да се ставаат колку само да се продолжи лозата.(на името)
Јас носам име на мојата прабаба и единствена сум во цела фамилија со тоа име.
Родителите на мојот сопруг апсолутно не биле заинтересирани за именување по стари членови од семејството, така да нема никакви пристисоци, ниту став по ова прашање. Сепак мојот маж има доста спомени од својот дедо, спрема кој и ден денес е емотивно врзан и би сакал барем едно од децата да носи име на дедото.
Има едно верување дека важно е како се викаш, зошто нумеролошката вредност, звучноста на името како и кармичкото наследство се пренесува прек истото.
Само од тоа некако стравувам.

Изменето од GlenKlouz - 21.Септември.2008 во 10:40

Нејзе ич не и е смешно.

Имам една другарка, Персида, крстена по баба и...