Колективна или лична одговорност

Каде бевте како совесни и одговорни личности да реагирате на време, туку реагирате сега?

Или сега си ја перете сопствената одговорност, откако бродот потонал, а капетанот е сменет?!

Темата не е за во бизнис туку за во Философија и Психологија, но може да седи и во Политика, бидејки со години не можеме да разграничиме што е лична а што колективна одговорност и каква е релацијата помеѓу нив и последиците по хоризонтала и вертикала, а имат огромно влијание во нашиот секојденев живот, како и во животот на Државата.

Свеста е пат кон знаењето! Ова е многу важно да го запомнеме, затоашто од Х причини честопати го забораваме. А зошто и како се случило да немаме свест ниту пак знаење, а носиме одлуки од суштински карактер, веке тоа е дискусија која заслужува поинаков начин на обсервација и секако на друга тема.

Суштината на одговорноста е во тоа да не треба да се оптужуваат другите за она што нам ни се случува, туку да се извлече поука и да се оди напред. Тоа е патот кон Свеста, а Свеста е патот кон Знаењето.
Секогаш кога ја бараме вината во другиот, ние самите се закопуваме во невистината, бидејки на тој начин стануваме жртви самите на себе, притоа прикажувајки се како жртви на некој си трет.
Одговорноста претставува трансцедентација на вината, односно издигнување над неа, како би можеле да ги разбереме причините зошто се случило тоа што ни се случува и како сме се нашле во дадената положба да некој друг да ја креира и управува со целата ситуација, наместо ние самите.
Кажувајки го ова секако дека не мислам дека одговорноста и свеста значат дека ние самите управуваме со се околу нас, но секако значи дека го прифакаме фактот дека сме дел од нераскинливата целина која функционира како ОРГАНИЗАМ и на крајот од краевите НИЕ сепак сме одговорни за сето она што се случува во тој организам.

Она што не спречува да ја прифатиме одговорноста и да се соочиме со реалноста е производ на подвоеноста и недостатокот на повисок степен на Свест.

Така да сето она што ни се случува е производ на самите нас, кои како поединци секако имаме одговорност, но бидејки сме дел од организмот, а со своите одлуку и управуваме со функциите на организмот, ке дојдеме и до колективната одговорност.

Зарем ако бевме малку поодговорни, односно ако нашата индивидуална свест и знаење беа на повиско ниво ке се случуваше ли да бидеме седнати во скут на некои си политичари, како од локален така и од интернационален калибар?

Дали ке се дозволеше грабежот кој со децении беснее, преименувањето, 2001 година, Хаг и ред други гадости за кои самите сме виновни, а постојано бараме виновник на страна.

Ако имавме ронка лична, ке имавме и колективна одговорност, бидејки сметам дека врската помеѓу нив е нераскинлива, затоашто сите сме дел од организмот, зарем ке можеше да дозволиме секој пораз на меѓународен и домашен план да ни се прикажува за ГОЛЕМА ПОБЕДА?

Така да ке се навратам на почетокот, пред да побараме лична одговорност од поединци, потребно е првин да ја издигнеме сопствената свест и знаење како би можеле да повикуваме некого на лична одговорност, бидејки не ни се тие виновни за тоа што биле дрски и го направиле она што го направиле, туку сме виновни ние самите што тоа сме го дозволиле и дозволуваме постојано да ни се повторува.

А кога самите ке го постигнеме повисокто ниво на лична одговорност, тогаш и колективната одговорност ке биде на далеку повисоко ниво, па ке можеме да даваме оценки и да судиме на поединци и нема да дозволиме да се повторуваат едни те исти грешки и криминал .

Затоа поработете на себе и својата свест и знаење и не дозволувајте да бидете поведувани од самосожалувањето, затоашто е штетно и ке ве врати повторно на истото...пак ке дозволите да бидете прелажани и оштетени, а тој што ве оштетил ке остане неказнет.

kolektivna odgovornost.


kakvo komunjarsko sranje.