ПРАВОСЛАВЕН КАЛЕНДАР:ДЕНЕС СЕ СЛАВИ

Многубројните маченици во Евгенија близу Цариград     07/03/2007

Во времето на царот Аркадиј беа откопани мошти на многумина Христови маченици, а меѓу нив ги пронајдоа и моштите на Светиот апостол Андроник и оние на неговата помошничка Јунија (Рим. 16, 7). Тие мошти беа пронајдени според откровението од Бога што му се даде на еден клирик, Никола Калиграф. Нивните имиња ги знае само Господ, Којшто ги запиша во Книгата на Живите на небесата. Над моштите на Св. апостол Андроник во 12 век царот Андроник I изгради прекрасен храм.

 

Sveti  Aleksij  ~ovek  Bo`ji 

 

Ovoj svet ~ovek poteknuva od blago~estivi roditeli, od tatko Evtimijan i od majka Aglaida. Tie dolgi godini nemle deca, pa taka, bidej}i bile bogati, a i zaradi golemata qubov {to ja imale za deca, sekoj den postavuvuvale po tri pati na den jadewe za siraci, vdovici i bolni. Me|utoa, negovata majka postojano se nolela na Boga da &  daruva edno dete.

Po milosta Bo`ja, taa rodila ma{ko dete. Nejziniot ma` mnogu se izraduval i na negovoto sveto kr{tenie mu dale ime Aleksij. Koga naplnil {est godini, go dale vo u~ili{te. Taka toj mnogu brzo go prou~il i Svetoto Pismo. Stanal mnogu mudro mom~e. I razmisluvaj}i za suetata na ovoj svet, re{il da gi otfrli zemnite blaga i da gi nasledi ve~nite.Toga{ negovite roditeli sakale da go o`enat, pa zatoa mu na{le nevesta od carski rod. Negoviot tatko mu rekol da vleze vo sobata za da ja vidi nevestat. Toj vlegol vo sobata i &  go dal negoviot prsten i &  Bog da bide so niv. No}ta, posle razgovorot so negovata sopruga, izbegal od ku}ata i stignal do edno pristani{te. Na{ol brod koj {to odel vo Laodikija, a od tuka oti{ol vo Mesopotamija, i se naselil vo gradot Edesa, kade se ~uval Nerakotvorniot lik na Gospoda Isusa Hristosa. Tamu `iveel vo  patertata vo eden hram. Utredenta negovite roditeli videle deka go nema i mnogu se rasta`ile. Toga{ negovata majka i negovata `ena se zarekle deka nama da izlezat od sobata dodeka Aleksij. Dodeka negoviot tatko bil raz`alosten, gi ispratil svoite slugi da go baraat, a toj `iveel vo crkvata “Presveta Bogorodica”. Klisarot na istata crkva dobil otkrovenie od Presveta Bogorobica, koja mu rekla deka ~ovekot {to prestojuva i prosi tamu e ~ovek Bo`ji. Taka, koga slu{nal Aleksij za toa, za da postane slaven, zaminal vo Kilikija. Po patot nastanala golema bura i Aleksij rekol deka }e odi vo domot na svojot tatko ama kako nepoznat. Koga pristignal doma, go zamolil svojot tatko za da `ivee vo negoviot dvor. Toj go primil i mu izgradil ku}i~ka. Aleksij `iveel celi 17 godini bez da go prepoznaat. Eden den koga slu`el papata Inoksentij liturgija vo hramot, bil prisuten carot Honor i toga{ se slu{nal glas: “Pobarajte go ~ovekot Boj`i, koj pred krtko vreme se pretstavi pred Gospoda”. Tie vedna{ po~nale da go baraat, no ne go na{le. Toga{ povtorno se sobrale vo hramot i povtorno se slu{nal glas, koj im rekol da go baraat vo dvorecot na Evtimijan. Tie vedna{ oti{le da go pobaraat ~ovekot. Koga stignale negovata makja i negovata `ena mnogu se za~udile, pa si rekle: “[to baraat carot i papata vo nivniot dom i gi pra{ale {to treba ova da zna~i? ”. I koga razgovarale eden od slugite rekol deka takov ~ovek mo`e da bide samo Aleksij, bidej}i toj celi no}i, postojano se molel i postel. Koga go posetile, go na{le mrtov, a vo negovata raka imal hartija. Toga{ carot i papata ja zele hartijata i mu ja dale na bibliotekarot da ja pro~ita vo hramot. ^itaj}i glasno, site slu{nale deka toj vsu{nost e Aleksij, sinot na Evtimijan. Poradi toa negovite roditeli i `enata gorko taguvale i pla~ele, za{to toj `iveel tuka, a ne im se javil. Toga{ carot i papata naredile teloto da se iznese vo gradot, za da go vidat i da mu se poklonat. Site koi bile bolni, bile izle~eni. Carot naredil da se napravi kov~eg od mermer i da go ukrasat so zlato i smaragdi. Koga vo nego go stavile ~ovekot Bo`ji, od negovoto telo po~nalo da te~e mirizlivo miro. Se upokoil vo 411 godina.

Изменето од чаир - 06.Март.2007 во 07:55

Свети Захариј, патријарх Ерусалимски     06/03/2007

Во времето на византискиот цар Ираклиј во 614 година персискиот цар Хозрој го нападна Ерусалим, го ограби градот, го однесе Чесниот Крст во Персија и повлече во ропство огромен број христијани, меѓу нив и патријархот Захариј. Евреите му помагаа да врши зло над христијаните. Меѓу другите еврејски злосторства се памети и ова: Евреите откупија од Хозрој деведесет илјади христијани и како свои робови ги убија. Стариот патријарх остана во ропство четиринаесет години. А од Чесниот Крст во Персија се пројавија многубројни чуда, така што Персијанците велеа: „Христијанскиот Бог дојде во Персија“. Подоцна Ираклиј го принуди персискиот цар да ги врати Чесниот Крст, патријархот и останатите робови во Ерусалим. Самиот цар Ираклиј го внесе Чесниот Крст на своите плеќи во Светиот град. Останатите денови од животот Св. Захариј ги помина во мир и се пресели кај Господ во 631 година. На престолот го замени патријархот Модест, после кого патријархуваше Св. Софрониј (11 март).

Изменето од Sulltan Murad - 06.Март.2007 во 05:39

Свети Лав, епсикоп Катански (19/02)

Свети Лав им беше добар пастир и милосрден наставник на луѓето во градот Катана под вулканската планина Етна. Многу се погрижи околу болните и сиромашните. Неговата ревност за верата беше исто толку голема како и неговото милосрдие кон неволните. Во тој град се појави еден магионичар Илиодор, кој го замајуваше народот со разни магиски вештини и ја развраќаше младежта во градот. Еднаш за време на литургија влезе во Божјиот храм и се зафати да волшебствува. Свети Лав му пристапи, го врза со едното крајче на својот омофор и го одведе на градскиот пазар. Овде нареди да се запали голем оган и кога огнот се разгоре, влезе самиот во него и го вовлече внатре и Илиодор. Илиодор сиот изгоре, а Свети Лав остана неначнат од огнот. Од ова сите што беа замајани од Илиодор и гледаа во него божество се засрамија. А милосрдниот и ревносен Лав се прочу по целото царство како голем чудотворец, којшто со своите пресветли чуда им помага на луѓето. По неговата смрт од неговите мошти потече исцелително миро. Се упокои во 8 век.

чаир напиша: Преподобен Доситеј (18/02) Ученик на славниот авва Доротеј, којшто живееше во киновијата на Преподобните Серид, Јован и Варсонуфиј Велики. Доситеј беше роднина на еден војвода и во Ерусалим дојде да ги види Светите места. Еднаш додека гледаше во сликата на Страшниот Суд во една црква, му се приближи една жена во порфирен фустан и му објаснуваше. А најпосле, при разделбата му рече дека ако сака да се спаси треба да пости и често да Му се моли на Бога. Ова беше Пресвета Богородица. Срцето на младиот Доситеј се разгоре и посака монашки живот. Доротеј го прими за негов ученик и му нареди наполно да ја отсече сопствената волја и да го слуша својот духовен отец. Неколку дена му даваше да јаде колку што сака, по извесно време му скратуваше по една четвртина, по некое време уште по една, се дури не го навикна на најмало количество храна, постојано велејќи му: „Јадењето е навика и кој колку ќе навикне толку и јаде“. Свети Доситеј се спаси и се прослави преку послушанието. Остана засекогаш за пример на монашкото послушание и предаденост на својот духовен отец. Овој млад светител живееше во 6 век.

Нека не спомне , нас ГРЕШНИТЕ ,во своите молитви пред Бога