Драг ИДИВИДИ

Драг,
Се' е отидено по ѓаволите, или не е?
Животот, животот го прават луѓето во него. Нема потреба од обвиненија од типот ''Суров е животот''.
Не е, животот ти дава избори, ти сам си ги правиш.
И така, бев изиритирана деновиве. А денес сум нешто подобро, иако цел ден ми е депресивен.
И, Среќен празник.

Тоа е тоа.

Идивиди, се гледам во огледало,онака под принуда и си викам- Леле ма, ти одблизу личиш на Памела Андерсон без шминка во најлошо издање, со тоа метлосаната бела коса и со флеките по фаца!

Драг ИдиВиди...

Си го сакам школово , ама не и одделението...

Те сакам и тебе...
А се сакам и себе...

Вит лотс анд лотс оф лав ...Џо...

Драг Идивиди... после толку убајни редно беше и срања да ми почнат во животов....
И ете, сефте... Вчера на кафе со малата , таа се топеше , а денес изгледа нешто друго се случило непланирано па чудно почна да се понаша... .... ма дај, претпоставував...
И си ја „зедовме мерката“ со тој , да ми простиш на изразов, педерот што се развозува со моторишта низ „Гим“-он.... Ќе биди жустро...
Лелееее.... значи глупав клас, глупави фаци (освен, свака част на 4-5мина исклучоци), ама професорине ми се закон... стварно....
Па класниот....  Ѕвер чоек, стварно, со многу јаки принципи ама сепак флексибилен.... Таа по македонски, исто така срцка човек само малце слабодушна , таа по француски ја импресионирав вешто користејќи ги 15тте збора што ги знам на француски... Ама вештеркана по математика пак истата што се каравме лани... цццц... борба се ближи... И уште првиот час ми се издра нешто ... само и се опулив попреку со извесна доза на „шо те еб“.... овај де...
И така... јас сеа одам малце да џагорам со моивеее

Драг,
Па убаво си поминав во училиште, а јас си мислев дека ќе биде ужас. Не беше толку лошо..
Си го продолжив распустот, по кафичи, кафиња and stuff.
Денес си се изнаспав, океј ми е, се ми е океј.
И класничкана, сирота, не не остаила. А лани мислам дека беше на работ на смртта, од нас, од кој друг. Жал ми е.
Ај оваа година, ќе си ја чувам Хитлерка. И сега сме најлоши, најлош клас. Најнемирен, и знаеш што. Горди сме на тоа. Иако не е во ред. Па и ние не сме во ред, па шо?
Посакај ми да редам, петки, и само петки.
И многу среќа утре, на кантер реваншот со машките од клас. Жал ми е, ама ќе ги скапам.Аахахах.


Ајт p0zz43,
t0p s1 k1$$43 mwaH

Драг идивиди...
Се кладам, знаеше дека денес ќе пишам...

После бомбандирањето со прашања од страна на мојата мајка, дојдов до еден заклучок дека сум среќно детиште, бидејќи имам ново и фино друштво и се запознав со девојчето кое што го гледав три пати по ред на фризер и кое по некоја случајност учи со мене во клас. Судбина. -.-`
Одам ко изгубен германец. Се сретнувам со другарките ми.
И така седнувам јас ноншалантно на столчето и пред мене се испрчува една облинеста млада девојка, со деколте и танга која ѕирка од сатенските пантолони, афро фризурка и полна уста. И ова требаше да ми е класна? -си мислам јас.

Како и да е, школо е -не може да биде добро...
А има и полошо...

П.С: Само три машки у клас имаме. И мислам дека тројцата се осеќаа како петли во кокошарник. Сироти. И срамежливи. -.- И не, нема убави машки. Се се некои... шмизли?

Драг Идивиди.... после патетичниот пост вчера и после сета нервоза шо ми ја набија како чивија вчера и во претходниве 728 дена моиве другари , ми пукна филмот и реков сеа ќе ја чистиме скроз....
И така ја вчаден прво појдов в „библиотека“ за да се наоружам малце со расположение... Оттука , кафезите , лепаците, пивото што ми го оставија во фрижидер, и заминав кај другарот што се собиравме... внатре рока музика леле мајко...
И јас така , спремен, самоуверен, отпорен на сите глупости што можат да искрснат влегувам ко во каубојски салон.... Збор со овај, збор со онај и чекам да избега нешто од контрола....
Чашка со овај , чашка со онај...бамбус... црно, црвено, бело, ликер, шприцер.... хахахаха....  е дури тогаш избега од контрола... погодете кој.....
нормално ЈАС    Сум се напраел Тапа Џонсон и почнавме да пееме, чочеци да вртиме, да се радуваме што сме млади, здрави , живи и глупи ....

А мислев да се карам....


И си преспав еден сат на тоа троседот... или на фотеља преспав....(не се сеќавам ).... па кафенце.... и се измешав живо и диво и на крајот реков... И ЈА СИ ОДАМ СЕГА.... и така сите пијани што останаа ме испратија до врата, се испобацувавме сите и фолксвагенчево среќно си тргна во 5 саат сабајлето кон дома...
И по пат радуваќи се на слободата што ни ја даде оваа влада , на тоа што дедо ми го плаќа мобилниот, на тоа што најдов начин дома да се оправдам, што немам појма кај сум, што нема никој друг во градот и сам си одам по улица, што ми е се супер и што не си го заборавив клучот си идам покрај река...  од другата страна на мостот тројца од „плави оркестар“  од оние што праат тину-нуну-тину-нину...

јас вака....  зад камионче и фуфте на другата страна... Уште + километар и пол...

Одвај стигнаввв...
Си влегов дома и не знам како се најдов во пижами и заспав набрзанка.....сонував глупости, станав мамурен и сега еве сум пред ПЦ.....


уау.....   повеќе на планирам ова во олкава мера да го направам...


Изменето од volkswagen - 29.Август.2010 во 14:03