Ваша песна,состав или што било напишано

А копнееш да сфатат,
мафташ ко лудак со раце и нозе
да објасниш,
да доловиш,
овците да ги научиш англиски да зборат
за да можат Шекспир да го читаат
во оригинал.


LOOOLCHINA ! ! !

Јас, ти и троседот

Вечерва
нема да те пречекам
со каде си до сега,
со новите сметки за струја,
со паднатите плочки во вецето,
со круговите на таванот -
влажен поздрав од горниот сосед.

Вечерва
не ми донесувај
букет од изговори
и приказни за заговори.
Не бегај право на туширање,
не заклучувај се во бањата
додека сонот не ме замолкне.

Вечерва
нема да се поместам
од троседот на кој те чекам.
Ќе седнеш до мене,
без поглед ќе се навалиш,
ќе потонеш во моето крило.
Твојата коса ќе ме боцка преку пижамата.

Вечерва
ќе си молчиме
без немир, страв и вина,
без гнев, совест и срам.
Ќе се предадеме на плимата и осеката
на дишењето во ист ритам...
... и ќе си гледаме филмови.





Изменето од filmadzijka - 06.Април.2009 во 08:55

Го чувствувам во себе
твоето срцебиење.
Се соединува со тактот
на биењето на моето.
И заедно како едно
во ист ритам танцуваат
во моите гради.
Исто како што танцувавме
јас и ти прирпиени
еден до друг
во ист ритам.
Во вените ми тече
твојата крв.
Го милува секој милиметар
од се она што сум јас.
Станувам емоционална
секогаш кога ќе те допрам.
Станувам кршлива,слаба,
секогаш кога ќе ме допреш.
Твојата близина ме претвара
во мало,срамежливо девојче.
Зрелата жена исчезнува
под лупата на твоејот
продорен поглед,
од кој неможам да се сокријам.
Црвенеат образи
и ти откриваат колку
само те љубам.
Треперам како лист на ветрот
кој само што се откинал
од својата гранка
исто како девојка
на првата љубовна средба.
Ти си мојот хаотичен свет
во кој со задоволство пловам
и уживам во секој негов миг.
[/IMG]

Изменето од butterflyM55 - 06.Април.2009 во 01:30

Палави детски очиња
ме гледаат тажно.
Разбушавена коса,
тело на маж,
душа на дете...
Изгледа толку слатко,
како само да се вратило
од детската игра од надвор.
Како само посакувам
да ги заплетам прстиве
во таа коса...
Опуштено мило лице,
не крие задоволство
и насмевка за мене.
Ах само како би ги бакнала
тие слатки детски усни...
Иако тажни,сепак
прекрасни,
тие две детски очиња,
кои само ми предизвикуваат
силно срцебиење.
Треперење на телото,
желби безброј ми будат.
Ах.....
Знаеш нели....
Знам и јас.
Не смееме!
Ма кому му е гајле?
Нели си мој?
Нели сум твоја?
Нели ова е наше?
Да сонце мое најсветло.
Смееме!
Не се плашиш,
не се плашам ни јас.
Можеме!

Ме испровоцира мажов мустаклија да дадам уште нешто од Snashasasalasha:


ЌЕ ГИ ЗГАСНАМ ЅВЕЗДИТЕ

Ролетните се кренаа бејби и светлоста навлезе во нашата соба. Наеднаш стана очигледен сиот тој неред - замачканите прозори, неиспразнетите пепелници, загушливиот воздух, расфрланите слики, трошките по подот, разместениот кревет. Се погледнав во огледалото. Косата ми е разбушавена, темни кругови под очите, шминката ми е замачкана.

Јадна сум. Јадни се и мислите мои. После неколку удари со главата во ѕидот, време е да се фатам за кваката.

Се изиграв самата себе. Си дозволив себеси премногу луксуз. Ја губам контролата. Ја губам играта.

Немам право да ја губам контролата, а играта ја предавам.

Што е следно? Не сакам себеси да се доведам во ситуација да го поттикнам прашањето на твојот развод. Тоа би ме убило. Премногу е ниско. Од друга страна, однапред е изгубена кладбата да се игра на очекувањето да бидам споредна улога во твојот живот.

Ќе го паметам perfect day. Ќе го паметам perfect night.
Ќе ги паметам твојата страст, твоите детски насмевки и начинот на кој ме сакаше.

Ќе заборавам дека те сакам.

Изменето од insane_angel - 03.Април.2009 во 11:35

ШТО Е ЖИВОТОТ АКО НЕ ФАНТАЗИЈА

Животот е како гума за џвакање - голем избор на варијации на тема. Разнобојни пакувања, на парче или пакување од повеќе парчиња, во зависност од издржливоста на конзументите. Вкусовите се различни - од слаткасто овошни со оптимистички вкус, кој впрочем најбрзо го снемува - до оние од лимон или портокал од кои ви се собира устата и од кој вашите плунковни жлезди добиваат шизофреничен напад. Нивната арома трае нешто подолго, но по почетниот шок, започнувате да уживате во нивната освежувачка киселост.
Сепак, предност им давам на оние од кои „ви се смрзнува здивот“, бидејки ги отстрануваат непријатните мириси од минатите животи. Вистинска мастика за „искомплексирани“. Нивната жестина пружа лажно чувство на сигурност - лажно, бидејки сепак на крајот сите мастики завршуваат подеднакво. Почнуваат да се распаѓаат баш тука, во вашата уста и вие имате впечаток дека сте прелажани. Во најдобар случај, вашата изџвакана мастика внимателно ке ја завиткате во хартивче и со мала доза на нелагодност ќе ја одложите на за тоа однапред одредено место. Вие сте секако карактерна личност. Има и такви чии мастики завршуваат на крајно неприфатливи места. Тие мастики, искористени и отфрлени, се обидуваат да го продолжат својот патетичен живот со страст за одмазда. Чувајте се од такви мастики, тие се вистински извор на невољи. Сепак, на крајот и тие се стврднуваат и едноставно се откажуваат. Животот е како гума за џвакање.

Напишано од Snashasasalasha член на форумот кој не зборува македонски.

Изменето од insane_angel - 02.Април.2009 во 18:52

Во бескрајот просторен
талкаат....
Празни,навредливи,
нежни,уверливи,
самобендисани
понекогаш и тажни...
Знаат да бидат и
убави,кратки.
Како цвете да зацутат
на усни слатки.
До болка погодуваат
кога се искрени.
До солзи болат
кога се злонамени.
И само просторот
ги држи сите на куп,
на едно место собрани,
но душата не...
Претешки се за неа
сите на едно место
собрани-зборови.