Влез во НАТО и ЕУ како Северна Македонија?

Platenik напиша:   НАТО е амортизиран одпадок од времето на студената војна. Таа органзиација ја има надминато својата употребна вредност, која своевремено била контра тежа на Вашавскиот Договор. Таа во таков биполарен свет, ја имала својата функција, денеска сигурно не!

na toj shto mu istekla upotrebata , vekje odamna i go nema!

Polar Bear напиша: Svetski Kompanii, Makedonski Plati Sekoj koj misli deka so vlez vo EU platite "avtomatski" ke porasnat desetkratno, treba da go pogledne linkot. Se dodeka za 5 rabotni mesta konkuriraat 1000 dusi, platite moze samo da pagjaat.

Класичен пример за понуда и побарувачка. За жал во Македонија и опкружувањето понудата на работна сила секогаш ја надминувала и ЌЕ ЈА НАДМИНУВА побарувачката за истата. Се додека не се состави еквилибриум цената на работнат сила ќе паѓа. Рековме во неколку предходни прилики, дека работодавачот, без разлика дали е тој мал, голем или светски, тој нема оптештвена свест. Неговата примарна функција и фокус е профитот.

Тоа значи дека политички мора да се интервенира и воведе минимум со цел да се заштити цената на трудот, а тоа се коси со основните принципи на капитализмот. Пазарот да ја регулира оваа материја?!

Минимумот е потребна административна мерка, но во себе содржи, вградени рестриктивни каркатеристики. Во случајот на Македонија е премногу низок и не обезбедува доволно средства за опстанок на вработените, но привлекува инвеститори. Во Австралија И ЕУ е премногу висок и допринесува капиталот да се одлева онаму каде што ќе може полесно да се оплодува.

Во случајот на Македонија владата е принудена да дозволува експлоатација на сопствениот народ инаку како би го привлекла странскиот капитал и намалувањето на невработеноста?! Проблемот е што неверувам дека некој во Македонија седнал и направил проценка колку средства се потребни за егизтенијален опстанок на еден човек. Барем математички да го утврди тој минимум, а не паушално. 8000 денари месечно или 3,5 евра на ден сигурно е дека се премалку.

Во ЕУ тоа е направено, но затоа цената на крајниот прозивод ја прави неконкурентна, па капиталот мора да бега, а невработеноста зголемува.

И во двете средини, само мал број на луѓе имаат придобивка од ваквите состојби. Впрочем и затоа обичните граѓани ширум светот се незадоволни. и реагираат.

ЕУ дефинитвно не е решението за економските проблеми на Македонија и таа мора да бара алтернативи. Во дадената геополитчка консталација членството во ЕУ би било пожелно за решавањето на политичката стабилност во однос на опкружувањето. Но, не по секоја цена и сигурно не под притисок и уцена!

НАТО е амортизиран одпадок од времето на студената војна. Таа органзиација ја има надминато својата употребна вредност, која своевремено била контра тежа на Вашавскиот Договор. Таа во таков биполарен свет, ја имала својата функција, денеска сигурно не!
Веројатно таа организација некому му е потребна со цел на сила да ја оджува сопствената позиција. Остантите членки се само маргинални играчи, а се потребни за да и дадат легитимитет на организацијата, а богами и масовен интернационален карактер.

Значи три дена ме немаше и дозволивте да стигнете до таму за Администратор да сокрива коментари! Засрамете се!

Изменето од evangeline - 15.Февруари.2014 во 17:38

Знамето на ЕУ во Унгарија

којсумјас напиша: Platenik напиша: Никој не рече дека немаш интерент или пријатели во странство, но едно е да ги примаш инофромациите од втора, трета или незнам кој рака, а друго е кога живееш со истите. Ги искусуваш, директно, опитно..... Мора да се заебаваш... па ти збориш за тоа што треба да правиме ние овде... примајќи информации од втора, трета или којзнае која рака... а не живееш овде, да искусуваш директно, опитно... а ни солиш памет нам кои живееме тука...? си побркал нешто...

Не се заебавам, туку серизоно мислам. Не солам памет, а уште помалку дека нешто сум побркал!

Прво ти си заборавил дека јас сум роден во Македонија. Образованието го формирав таму, а богами и работниот век го започнав. Еден сум од двајцата од цела моја фамилија (по двете линии) кој одлучи да фати пат под нозе.

Одам редовно во Македонија и останувам барем по 2 месеци. Доста долг период за да можеш од прва рака да ги процениш состојбите, посебно кога имаш предзнаење. Имам роднини, пријатели, школски другари и колеги како од факутет, така и од работа. Инфорамции колку сакаш.

Туку да те запрашам јас тебе, колку пати ти си бил во странство во последниве 3 години на подолг период од 7 дена? Колку си имал можност да го осознаеш животот и приликите во таа земја?

Сето ова не е ни толку битно. Се фруструираш без потреба, демонстрирајќи непсремност да сослушаш. Проблемот е што сме премногу емотивни и бурно реагираме. Донесуваме судови врз перцепции, наместо на работите да им пристапиме аналитички, плански.

Зошто велам перцепции? Кога се распаѓаше предходниот систем, ние сите верувавме дека ситемот има проблем, а не ние. Нејсе го сменивме, мислевме дека капитализмот му е мајката. Праксата го покажа спротивното. Економијата почна да оди надолу, се затвараа капацитетите, остануваа луѓето без работа. Некои профитираа. Социјалата, здравстовто, образованието се уназади и безмалку се доведоа на многу ниско ниво. Нема стандард, а тоа најдобро се гледа преку јавните гласила и медиумите. Какви карактери се појавија, полуписмени, едноставно човек да се запраша, дали навистина ова го сакавме. Се повампирија сите предсоцијалситички, национализми, шовинизми и иредентизми.

Сите ние веруваме дека, штом ќе го смениме системот веднаш, ние ќе постанеме САД, Велика Британија, Шведска, франција, Канада, Австралија....незневме дека овие земји првобитниот капитализам го изживеаа пред 200-250 години. Поминале низ сито и решето за да го достигнат овај степен на развој, како општествен така и економски. За жал ниту една земја од источна Европа немаше кпацитети, во било кој домен, како би можеле да прескокнат некои фази на развиток на капиталистичкиот систем. Едноставно мораше да се вратат во фазата на првобитна акумулација на капиталот. Сега кога се е поделено, да неречам разграбено, се бара регулатива, односно поставување на правила на игра со кои ќе се штити капиталот.

Реално гледано нам во Македонија не ни остана ништо друго, сем да се вратиме на она што била наша компаративна предност, земјоделието. Не сме кадри да конкурираме во било која друга сфера. Еноставно, мали сме, немаме пред се човечки ресурси.

Сите овие писанија се со цел да се укаже на фактот дека не сме ја научиле лекцијата од минатото. Повторно перцепциите, наместо аналитиката ни го поматуваат паметот кога станвуа збор за ЕУ. Таа се распаѓа, тамо луѓето кукаат и не сакаат да останат, ние по секоја цена да сме влезеле во 'елитното' друштво. Макар и да седиме на крајот на масата, на помошно столче. Ако ништо друго да ги проучиме туѓите исуства, оние кои го изоделе тој пат и сонувале да бидат Европјани. Исто како и ние.

Познавајќи го ситемот на западниот свет, каде нема ништо за џабе, убеден сум дека ЕУ не е најповолната солуција за Македонија. Таа ќе се уназади уште повеќе. Посебно ЕУ не е солуција, кога во името на незнам што, поставува нечесни, ниски и понижувашки предлози.

Како мигранти, опсрувал некој или не, барем ние од првата генерација имаме длабоки емотивни врски со родната земја. Наша обврска е, барем јас така мислам, добронамерно да се пренесат стекнатите искуства. Да не се трча по морковот и стапот и да се мисли дека секогаш тревата е позелена од другата страна на оградата. На крајот може само стапот да го изедеш. За виталните прашања за опстанокот на земјата, мислам дека и ние имаме право да коментираме и бидеме загрижени.

Што се однесува до внатрешните содржини и политичките премрежија во земјата, сметам дека тоа е исклучиво право на нејзините граѓани. Ние кои живееме надвор нема за што да одлучуваме, може евентуално да дадеме совет. Јас дури би им го укинал и правото на глас на оние кои живеат надвор од земјата.

Неверувам дека некој од нас, од светото тројство, некому му кажал за која политичка опција треба да гласа. Тоа е идивидулано право на секој поединец, а согласно неговите идеолошки убедувања.

Кога станува збор за опстанокот на земјата, тогаш компромис нема. Консензус мора да има меѓу спртивставените партии, без разлика на која страна тие седеле на политичкиот спектрум. Мора да седнат на иста маса и ја решат националната стратегија. За се друго може да си вадат очи.

Тоа е така и кај нас, во развиениот запад.





Изменето од Platenik - 15.Февруари.2014 во 10:29

''Патем, никој не негира дека народот треба самиот да си одбере што милува и да си живее со консеквенците од својот избор. Барем јас не гледам ништо од тоа.''