Колку верувате во Кодот на Да Винчи?

Книгата покажа дека луѓето имаат потреба од духовност, имаат потреба од некаква мистика, имаат потреба да веруваат во нешто што не им е достапно...
Проблемот на книгата беше што е полна со невистини, од кои голем дел фактографски грешки (погрешни години, погрешни имиња, погрешни географски референци итн), а многумина ја сфатија сериозно.
Но - колку што имаше луѓе кои се заблудија од книгата, толку имаше и луѓе кои беа поттикнати да проучуваат повеќе, па стигнуваа до вистината.

90% од историските "факти" кои ги наведува Браун се неточни, а истотака и географските.
Најпрост пример - и нешто што ја побива речиси половината книга и теорија врз која се базира - е линијата на розата. Ако се погледнат на карта објектите за кои тој тврди дека се во една линија и соодветно поврзани - ќе се види дека тоа не е точно, дека се наоѓаат на сосема различни меридијани и не е можно да се поврзат со непрекината линија. А после и се друго...
Вакви книги има стотици и пред Кодот и по него. Проблемот на Кодот (и неговата предност) е тоа што имаше добар маркетинг и доста голема сума вложена во тоа. Инаку - ништо посебно не е ни како книга, ниту пак е новост како информација која се презентира.

NE VERUVAM. HA HA HA

Изменето од ENERGICAR - 24.Август.2008 во 20:53

melhisedek напиша: romanot e super no ne treba da se svajka kako vistina ---tyku kako fantazija. loso e toa sto so takvite romani se huli na ineto na isus hristos i toa deka mojot bog ne e bog nego obicen covek,a seto toa moze da se protolkuva mnogu lozo za nekoj koj e pocetnik vo verata. i uste nesto! pa sto i da e vistina ako isus hristos imal dete so marija toa ni malku nema da ja namali mojata vera vo nego!!!!!!! mir na site , ve ljubam site , pozdrav

tokmu taka...i da imal deca isus so marija?zar toa treba da vlijae na verbata?jas ja nemam procitano knigata...ama ja imam procitano svetata krv,svetiot gral i gi ima istite podatoci duri i drugi banalnosti za koi nema sansi da se vistiniti...

Se naogjash megju Scila i Haribda, ili megju karpa i silni okeanski branovi.

So drugi zborovi, se naogjash megji dogmatskoto hristijansko propovedanje i onoa sto so zaednichki termin denes se narekuva apokrifno uchenje.

Najednostavno kazhano, toa e zhongliranje megju onoa sto e priznaeno i podrzhano od deneshnata hristijanska religija i onoa drugoto koe beshe otfrleno okolu 330 godini po Isusovata smrt i e anatemisano od hristijanskata crkva (katolichka i pravoslavna).

Don Braun se koristi so eden del od apokrifnata literatura i filozofija za da ja postavi osnovata na svojot roman.

Kako takovo, negovoto delo e potpona fikcija, no vo pozadinata gi isfrla veruvanjata, a preku niv i mozhnostite, koi bile del od sekojdnevieto zhiveenje na golem del lugjeto vo prvite 300 godini (a i potoa), po Isusovoto raspetie.

Romanot ne pretendira na nikava istorijska faktualizacija, no istovremeno inicira na filozofsko-duhovna retrospekcija.

Се гледа дека не си ја пипнал книгата...




...седи 1...

Изменето од moira - 23.Август.2008 во 20:08

Jenny - ќе ни биде драго да ги чуеме твоите размислувања во врска со религијата и врската со книгата...