... И МРАЗИ ГО НЕПРИЈАТЕЛОТ

Ste slushnale deka e kazhano – “Ljubi go svojot blizhen i mrazi go neprijatelot”. A Jas pak vi velam “ljubete gi neprijatelite svoi,blagoslovuvajte gi onie sto ve kolnat, pravete im dobro i na onie sto ve mrazat i molete se za onie sto ve navreduvaat i gonat, za da bidete sinovi na vashiot Otec nebesen; zashto On go ostava Svoeto sonce da gree nad losh*te i nad dobrite i prakja dozhd na pravednite i na greshnite. Oti ako gi ljubite onie sto ve miluvaat vas, kakva ke vi bide nagradata? Zarem ne go pravat toa i mitnicite? I ako gi pozdravuvate samo brakjata svoi, sto osobeno pravite? Ne postapuvaat li taka i neznaboshcite? No bidete sovrsheni, kako sto e sovrshen vashiot Otec nebesen.

- Mateja 5 / 43, 44, 45, 46, 47, 48


Ova e edno od najkrucijalnite i najsilnite delovi vo Isusovoto uchenje, koe od edna strana ja pokazhuva dlabochinata na Negovata Lubov i mudrost, a od druga strana pretstavuva edna od glavnite mesta kade sto se krshele sekakvi kopja vo obidot da se interpretira onoa sto samo mozhe da se osoznae i dozhivee, a ne i da se intelektualizira.

Porano imav pishuvano za Dobrinata i Ljubovta, pa ovoj pat nema da se povtoruvam, tuku ke ve zapoznaam so neshto sto verojatno najsilno gi reflektira gore citiranite zborovi.

Imeno, zapoznavajki se so Sufizmot naidov na ovaa anegdota…


Vo Koranot ima del vo koj se veli “Mrazi go Gjavolot (Satanata)”. Sufistot Rabija ja preshkrtala taa linija od nejziniot Koran. Hasan, eden drug sufist, stoejki vo toj moment za Rabija, zaprepasteno izvikal: “Sto pravish? Koranot ne mozhe da bide koregiran – toa e blasfemija! Ne smeesh da izvadish nitu eden zbor od Koranot, toj e sovrshen onakov kakov sto e! Tuka nema mozhnost za bilo kakvo podobruvanje. Sto pravish?”

Rabija odgovorila: “Hasan, moram da go napravam toa! Ne e vo prashanje Koranot, tuku neshto sosem drugo: otkoga go osoznav Alah jas ne mozham da mrazam. Ne e vo prashanje Gjavolot, tuku jas ednostavno poveke ne mozham da mrazam. Duri Gjavolot da zastane pred mene jas ke go sakam, bidejki sega jas mozham samo da sakam. Jas sum nesposobna da mrazam – toa ischezna. Ako nekoj e poln so svetlina, toj mozhe da ti dade samo svetlina, bez obzir dali si mu prijatel ili neprijatel. Od kade mozham sega jas da zemam temnina, pa da ja frlam na Gjavolot? Nea ja nemam nikade, jas sum samo svetlina. Mojata svetlina ke padne na Gjavolot isto taka kako sto ke padne i na Boga. Sega za mene veke nema Bog i Gjavol, jas poveke duri ne mozham da napravam razlika megju niv. Seto moe bitie e transformirano vo ljubov, nishto drugo ne ostana… Jas ne go koregiram Koranot – koja sum jas da go koregiram?! – no ovoj del poveke ne e relevanten za mene. I ova e mojata kopija na Koranot, jas ne koregiram nichija druga. Ovaa rechenica sekogash me udirashe mnogu silno, pri sekoe nejzino chitanje. Bidejki taa poveke nema nikakva vrednost za mene, jas ja brisham.


Jas ednostavno ne se chuvstvuvam dostoen da komentiram.

Изменето од Messenger - 10.Јануари.2008 во 01:09