Доколку Вранишковски е осуден за проневера на пари а за тоа судот има цврсти докази,тоа дело е казниво со закон кој е пропишан со уставот на секуларна Македонија.
Дали треба да се аболицира Вранишковски не сум меродавен да кажам но во тој случај секој крадец ке треба да го аболицираме независно од верска,расна,национална или политичка припадност.

Изменето од Messenger - 24.Декември.2014 во 03:02

Па и не баш, дури и тогаш кога имаме притисок сето тоа е завиткано како добар компромис. 
Ова не е интерес, уцена е.

 http://telma.com.mk/vesti/mpc-pobara-milost-za-vranishkovski

Македон напиша: teodul напиша: За неговото свештенодејствување пак, говори фактот што поради тоа што не се согласи со комунистичките формулации на Црковно-народниот собор во Скопје, беше осуден на пет години тешка робија во Идризово и Отешево. Не би сакал да ја расипувам темата и да говорам низ што се поминал, тоа го знам од прва рака, заедно отслужуваше казна затвор со на тетин на мојата баба, а подоцна беа префрлени во Преспа, за да ја градат вилата на Јосип Броз Тито. Подоцна повторно се врати во свештенството, а и, ќе потсетам, не сакаше да се откаже од Црквата и кога доби понуда да биде Претседател на Република Македонија. Македон нека на Архиепископот Михаил му е лесна земја , со дискусијава не го навредувам ами кажувам нешто што некако не се кажува а Јован за се е крив. Само оклу развенчалното писмо на неговата сопруга Па нели беже болна од тешка болест , нели беше сместена во Герантолошки центар Скопје , нели во Црковниот закон нема разрвенчување ( освен при невера ) , ина крајот тој како ја остави жената своја со која требаше да делат и добро и зло во нејзините последни денови од животот ,а се вели што Бог врзал на небото никој не може да одврзи на земјата ...    Да не тргаме од лични представи ами од фактички ситуации Не си во право за црковниот закон. Дозволено е еден од сопружниците да стапи в манастир ако добие согласност за тоа од брачниот другар, во пропишана форма, односно писмено. Тоа е пропис кој постои и во римското право, односно правото во времето на Јустинијан. Архиепископот Михаил пред да стане Архиепископ беше Епископ, а подоцна стана Архиепископ. Нему тоа писмо му било потребно уште пред да стане Епископ, а не Архиепископ.

но неговата сопруга беше болна
Јас знам за законот дека при договор на двајцата сопружници со кој некој ке се замонаши а другиот ке даде отпуст но не го знам точно и дословно но јас само сакав да напомнам без да дискутирам за господин Михаил ништо лошо дека Вранишкоски е една мала ситница во бељите кои се случуваат околу М.П.Ц. а тој си го обра Бостанот.

За неговото свештенодејствување пак, говори фактот што поради тоа што не се согласи со комунистичките формулации на Црковно-народниот собор во Скопје, беше осуден на пет години тешка робија во Идризово и Отешево. Не би сакал да ја расипувам темата и да говорам низ што се поминал, тоа го знам од прва рака, заедно отслужуваше казна затвор со на тетин на мојата баба, а подоцна беа префрлени во Преспа, за да ја градат вилата на Јосип Броз Тито. Подоцна повторно се врати во свештенството, а и, ќе потсетам, не сакаше да се откаже од Црквата и кога доби понуда да биде Претседател на Република Македонија.





Македон нека на Архиепископот Михаил му е лесна земја , со дискусијава не го навредувам ами кажувам нешто што некако не се кажува а Јован за се е крив. Само оклу развенчалното писмо на неговата сопруга

Па нели беже болна од тешка болест , нели беше сместена во Герантолошки центар Скопје , нели во Црковниот закон нема разрвенчување ( освен при невера ) , ина крајот тој како ја остави жената своја со која требаше да делат и добро и зло во нејзините последни денови од животот ,а се вели што Бог врзал на небото никој не може да одврзи на земјата ...
   Да не тргаме од лични представи ами од фактички ситуации

Според темата која е назначена и текот на разговорот се се направи кркамба. НЕ СУМ ЧЛЕН НА ВРАНИШКОВСКАТА ГРУПА но во многу делови од превртувањата кои настанаа човекот не е крив.За да се разреши спорот со двете цркви МПЦ и СПЦ се реши мегу Црквенодостојниците од двете држави да се направи една папиролошка документативна процедура без измени во практиката и за краток временски рок се признае МПЦ од СПЦ паралелно и од сите православни цркви во светот и да добие афтокефалност ( не самозададена ) Тоа беше ако се секавате Нишкиот договор , но некој од политички цели збуцна оти во документацијата ке стоеше благослов од СПЦ за МПЦ да се оддели и да добие афтокефалност , а тоа за некој значеше предавство
Е на тој договор се потпишаа многу Македонски Владици мегу кои и Јован . Арно ама под политички притисок сите рекоја ту ту неважи а Јован остана доследен , И сега како да се турне се почна со економска државна хајка ( можеби има вистина и во тоа не велам не ) . Арно ма никаде ги нема хајките за ИЗГРЕВ , РАЗНИ РАБОТИ ОД ПЕЛАГОНИСКАТА ЕПАРХИЈА , БОГ ДА ГО ПРОСТИ Г.Г. МИХАИЛ КОЈ КАКО ЖЕНЕТ СТАНУВА АРХИЕПИСКОП .................... и да не набројувам. Си ја сакам својата Православна вера и ја исповедам , но не можам да бидам слеп при вид нити глув при слух. Затоа нека Бог ни помогни зошто вакви Пастири - - Црковнодостојници повеке гледаат за земното одколку за Небесното.