Тодор Александров и Ванчо Михајлов

mungos80 напиша: Каде бугарската историја ( историографија ) збора за македонски словени

Во своите книги .

mungos80 напиша: А по 1941 следеше перење на мозоци и народот стана Македонски

Зашто перење мозоци ?

Зарем потврдувањето на бугарските теории од историјата , бугарските тези е перење мозоци ?

Бугарската историја говори за македонски словени , и тие остануваат во македонската историографија како - македонски словени .

mungos80 напиша: А гркоман,србоман,русофоб

Па тоа и го кажав , во минатото , пред 1941 година , на територијата на Македонија лугето кои се декларирале како етнички Македонци не биле мнозинство .

mungos80 напиша: eptendosadno напиша: Boogie напиша: Тој незнаел што е и како е - прво неможе да биде Бугарин бидејки е Влав по род а второ неможе да е Бугарин бидејки Бугарите се со ТуркоМонголски происход За голем број Македонци , словен било ( станало ) синоним за Бугар , во минатото . Македонската историографија тоа сознание го има објаснето и тоа со конкретни примери . Или византион

Вака , терминот бугароман , не е ли употребуван за луѓе кое себе се нарекуваат Бугари , а се словени ( значи не се Грци , Албанци , Роми , .... ) од Македонија ?

Бил Влав по род - се оженил и со Влаинка исто - а се родил во Македонија,ако мислиш дека по раѓање треба да е Македонец тоа е друго но етнички Македонец никогаш неможе да е

Имаш грешка овие се родени во Македонија но не значи дека работеле за Македонија.А дека работеле само за бугарија тоа на мали деца.
Прво не изразиле желба да се закопат на овие простори (Ванчо Михајлов)
Второ одработуваја и за италија,германија,хрватска со еден збор кој плака негови сме
одговор на да бе

Во 1913 г. Александров е началник на разузнавачката служба на бугарските војски во Штип, а за време на Првата светска војна тој е член на Штабот на партизанските одреди на 11. Македонска дивизија како офицер за нарачки. Има средби со сите големи личности во тоа време, а со германскиот Цар Вилхелм се среќава дури и два пати, добивајќи од него високи германски воени одликувања. Неформално, тој е неприкосновен шеф на бугарското воено разузнавање на групата западни армии. Во неколку наврати преговара со албанските првенци за борба против Србите и Турците, а како лидер на ВМРО уште во март 1911 г. има средба со членовите на албанските организации во Цетиње, Црна Гора. Резултат на средбите е меѓусебна спогодба, како и Охридското востание во септември 1913 г., кое ВМРО го крена против српските поробувачи, а во кое значајно учество земаат и албанските револуционери и патриоти.
Тодор Александров, 1917