Ти простувам...

zavisi ot goleminata na toa sto treba da go prostis.
ima nekoi raboti koi nemozeme taka lesno da gi prostime ne deka ne sakame-konkretno vo ljubovta ,tolku moze da se custvuvas povredena i skrsena sto ednostavno srceto ne vi dozvoluva da go napravite toa
no so tekot na vremeto mozebi ke izbledi taa bolka
vo mojot slucaj zamislete duri po pet godini mozev da mu prostam na covekot
sto me povredi tolku mnogu sto nemozev da zamislam deka toa moze da go napravi on sega e srekno ozenet i jas sum no site tie pet godini barase proska jas duri sega mozam da kazam deka mu prostiv.

Barbika напиша: Kolku vi e lesno/tesko da gi izgovorite ovie dva zbora!?   Imam potreba da prostam nekomu tesko se izgovaraat ovie dva zbora ... kolku e tesko!?

Исповедта е најдлабока потреба на секој човек.

Затоа и во секојдневниот живот луѓето често ги кажуваат своите „тежини“ на своите блиски, но тоа не е исто. Човек не може да биде спасен од обичен човек.

Раната треба да се отвори од искусен лекар, да се очисти од гнојот, да се лекува и да се исцели. Така и исповедта. Исповедта направена преку духовниот отец е Света Тајна и како таква е наше отворање кон Бога. Наше барање помош и прифаќање на Божјата интервенција во нашиот живот преку словото (советите), молитвите и благословот на духовниот отец. Гревовите не смееме свесно да ги прикриваме, да се самооправдуваме, или да ги прикажуваме поблаго. Од таква исповед нема никаква полза.

Првото доаѓање на исповед повеќе има карактер на присоединување на човекот кон Црквата. Тогаш најчесто се исповедаат и простуваат најтешките гревови што нивните сторители ги одделуваат од Црквата. Гревот е егзистенцијално промашување, раскинување на нашата заедница со Бога, а не просто некој законски престап. Понатамошното одење на исповед има повеќе карактер на духовно раководство, што на сите ни е неопходно потребно.

За сите проблеми во духовниот живот, пак, треба да се советуваме со нашиот свештеник, а не да посетуваме бајачи и гледачи, бидејќи тоа е голем грев, со кој си нанесуваме огромна духовна штета, а создаваме и можност за душевно заболување. Нема никаква заедница помеѓу светлината и темнината

Barbika напиша: Ghost напиша: sto se odnesuva do mene, na site im e prosteno, ne se ni zamaram so nikogo do tolku za da me pogodi nesto za koe sto bi sednal da razmisluvam i da tupam mozok... sto da kazam osven PLAY THE GAME   Odlicno pravilo koga bi go primenuvale site bi nemalo bolka i taga

a ima li nekoja precka za da ne se primenuva???

Кога имам некој близок со кого се случило нешто за што би требало да му замерам знам дека тоа не е од него, туку од „нешто“ во него бидејќи го знам тој човек и знам дека сме биле пријатели. Ако ми е пријател само чекам да му помине „фазата“ без да се замерам, а ако е подалечен заборавам во истата секунда и не мислам ништо. Таа фаза секогаш поминува. Целиот процес го гледам и знам што ќе се случува, но сепак е болно и не е баш така лесно. Едно време товарот кој го носев од блиските пријатели беше толку голем што сакав да се откажам од сите луѓе на светов. Но кога се достоинствено ќе се издржи од секакви измислици, оговарања и навреди потоа доаѓа нешто како награда. Чувството за се*е е многу фино, а гледаш другите всушност уште повеќе те почитуваат иако не мора тоа со зборови да го кажат. Единствено ми смета што не успевам на нив да гледам онака светло како пред тоа. Би сакал сликата за нив да не ми се затемнува и исто така се припазувам бидејќи се покажале за нестабилни.

Sekoj od nas gresi...sekoj i na nas ni zgresil.Dali da se oprosti???

Da,definitivno.Mozebi toa e ona sto ne pravi blisku do "sovrsenstvoto"-prostuvanjeto!!!Toa ne doblizuva do "Bogovite"-davanjeto na vtora sansa!

Bikoj ne moze da ne povredi onolku kolku sto samite mozeme da se povredime sebe,nikoj nemoze da ni go napriva ona sto samite si go pravime.

Pa zatoa covecki e da se gresi a angelski da se prostuva.

Toa e njagolemata doblest>

setete se samo na zborovite od isus:gospodi prosti im neznaat sto pravat.-mislam deka se e kazani!

sto se odnesuva do mene, na site im e prosteno, ne se ni zamaram so nikogo do tolku za da me pogodi nesto za koe sto bi sednal da razmisluvam i da tupam mozok... sto da kazam osven PLAY THE GAME