tesko....zavisi so e rabotata, kolku ti zgresil, i kolku te povredilo toa....zavisi kako ti se cuvstvuvas....i isto taka kolkava ti e gordosta...

covecki e da segresi no ida seprostuva.

Eden od desette bozji zapovedi e da se prostuva

SINO напиша: Ако веќе имаш ПОТРЕБА да простиш некому тогаш прости му. Лесно е. Мислам, за изговарање. Но фрката почнува после. Дали тоа што си го кажала е навистина така. Дали навистина си ми простила. Има нешто што е дефинитивно вистина и тоа може секој од нас да го провери, па ќе се увери дека е така. Тоа е: Се додека не си спремна да проговориш за нештата значи дека не си простила. Тогаш кога ќе проговориш, си простила. Со други зборови: Се додека молчиш и не можеш да разговараш за тоа што треба да го простиш, се дотогаш сеуште си лута, сеуште си повредена, сеуште не можеш да простиш. И тогаш, зборовите „Ти Простувам“ се многу тешки за изговарање.

ovde ti e se na mesto! vo pravo si!

lou dali mi prosti i mene!

P.S.ne mi odgovori na licnata poraka

Ima vistina i vo ona:

Vo ednoto uvo mi vleguva,a od drugoto izleguva...

Pa togas i nema potreba da prostuvas,a komu da prostuvas ako se si pustil da pomine pokraj tebe!?

sto se odnesuva do mene, na site im e prosteno, ne se ni zamaram so nikogo do tolku za da me pogodi nesto za koe sto bi sednal da razmisluvam i da tupam mozok... sto da kazam osven PLAY THE GAME

Bikoj ne moze da ne povredi onolku kolku sto samite mozeme da se povredime sebe,nikoj nemoze da ni go napriva ona sto samite si go pravime.

Pa zatoa covecki e da se gresi a angelski da se prostuva.

Toa e njagolemata doblest>

setete se samo na zborovite od isus:gospodi prosti im neznaat sto pravat.-mislam deka se e kazani!

Sekoj od nas gresi...sekoj i na nas ni zgresil.Dali da se oprosti???

Da,definitivno.Mozebi toa e ona sto ne pravi blisku do "sovrsenstvoto"-prostuvanjeto!!!Toa ne doblizuva do "Bogovite"-davanjeto na vtora sansa!

Кога имам некој близок со кого се случило нешто за што би требало да му замерам знам дека тоа не е од него, туку од „нешто“ во него бидејќи го знам тој човек и знам дека сме биле пријатели. Ако ми е пријател само чекам да му помине „фазата“ без да се замерам, а ако е подалечен заборавам во истата секунда и не мислам ништо. Таа фаза секогаш поминува. Целиот процес го гледам и знам што ќе се случува, но сепак е болно и не е баш така лесно. Едно време товарот кој го носев од блиските пријатели беше толку голем што сакав да се откажам од сите луѓе на светов. Но кога се достоинствено ќе се издржи од секакви измислици, оговарања и навреди потоа доаѓа нешто како награда. Чувството за се*е е многу фино, а гледаш другите всушност уште повеќе те почитуваат иако не мора тоа со зборови да го кажат. Единствено ми смета што не успевам на нив да гледам онака светло како пред тоа. Би сакал сликата за нив да не ми се затемнува и исто така се припазувам бидејќи се покажале за нестабилни.

Barbika напиша: Ghost напиша: sto se odnesuva do mene, na site im e prosteno, ne se ni zamaram so nikogo do tolku za da me pogodi nesto za koe sto bi sednal da razmisluvam i da tupam mozok... sto da kazam osven PLAY THE GAME   Odlicno pravilo koga bi go primenuvale site bi nemalo bolka i taga

a ima li nekoja precka za da ne se primenuva???

nedopirliv напиша: ete uste e edn primer deka ne sekogas za se mozeme da razgovarame so priajtelite,deka ponekogas koma mislime deka nekoj ne raocaral,koga vrz sebe nosime tolku golem toavar a imame poterba da se ispocvedame nekomu zasto samo taka moze da ni olesni ete ti dobra pricina za na psiholog:)

Тежина која е толку тешка и бара олеснување со исповед се само товарите на сопствените гревови, а кога се работи за туѓи гревови кон нас, значи ситуацијата со простувањето тогаш треба да се издржат и нивното исповедување некому во тој момент ќе значи „кукање“, слабост, предавство, оговарање.

Исповедта е најдлабока потреба на секој човек.

Затоа и во секојдневниот живот луѓето често ги кажуваат своите „тежини“ на своите блиски, но тоа не е исто. Човек не може да биде спасен од обичен човек.

Раната треба да се отвори од искусен лекар, да се очисти од гнојот, да се лекува и да се исцели. Така и исповедта. Исповедта направена преку духовниот отец е Света Тајна и како таква е наше отворање кон Бога. Наше барање помош и прифаќање на Божјата интервенција во нашиот живот преку словото (советите), молитвите и благословот на духовниот отец. Гревовите не смееме свесно да ги прикриваме, да се самооправдуваме, или да ги прикажуваме поблаго. Од таква исповед нема никаква полза.

Првото доаѓање на исповед повеќе има карактер на присоединување на човекот кон Црквата. Тогаш најчесто се исповедаат и простуваат најтешките гревови што нивните сторители ги одделуваат од Црквата. Гревот е егзистенцијално промашување, раскинување на нашата заедница со Бога, а не просто некој законски престап. Понатамошното одење на исповед има повеќе карактер на духовно раководство, што на сите ни е неопходно потребно.

Простувам, и ми го начукаа, се научија така и сега постојано морам да им простувам

Простувањето според мене не е толку тешка работа,бидејќи човекот кој те разбира неможеш никогаш да го изгубиш,но заборавот е тежок како олово....

Carnation напиша: se setale dvajca najdobri prijateli niz pustina.odnenadez edniot na drugiot mu udril boks.ovaj udreniov zapisal na pesokta:"denes mojot najdobar prijatel me udri so boks".prodolzile ponatamu i naisle na oaza.koga toj udreniot sakal da se napiet od vodata padnal vo nejze i pocnal da se davit.togas negoviot drugar mu podal raka i mu go spasil zivotot.ovaj pat ovaj izgraviral vo kamen:"denes mojot najdobar drugar mi go spasi zivotot".i togas ovaj go prasal:"zs koga te udriv so boks zapisa vo pesok,a sega go izgravira ova na kamen",a ovaj mu rekol:"za da gi zaboravime losite raboti,a onie dobrite da ostanet zasekogas" narodna prikazna

aman be znajs nesto drugo osven narodni prikazni i narodni pogovorki itn...????

P.S. super se....a i ovaa e epten zakon....

sega samo da ne pocnis da si prajs filmoj....

GOSPOD prostuva,..........................jas NE!

Kako prvo vie ako zborite za prostuvanje ne znaete sto toa zna4i!

Moze ke prostam ama nema da zaboravam.

Za mene  "ne zaboravam" e poveke u smisla deka vo idnina na toj covek ke gledam se rezerva, sakala nekela nema da mozam potpolno da mu veruvam.Ne ja drzam ljutinata i ne sum gorda , ama ete ne mozam potpolno da se opustam i da mu vruvam kako porano.