Ти простувам...

Prostuvanjeto e se i toa go pravime za sebe ne za onoj komu mu prostuvame...

кога Бог може да прости која сум па јас да не можам, простувам и заборавам...иако некогаш е тешко да се простат одредени работи, омразата и злопамтењето не се нешто што сакам да го чувам во себе

Za mene  "ne zaboravam" e poveke u smisla deka vo idnina na toj covek ke gledam se rezerva, sakala nekela nema da mozam potpolno da mu veruvam.Ne ja drzam ljutinata i ne sum gorda , ama ete ne mozam potpolno da se opustam i da mu vruvam kako porano.

Изменето од engie - 24.Ноември.2006 во 01:52

Moze ke prostam ama nema da zaboravam.

zupan напиша: Kako prvo vie ako zborite za prostuvanje ne znaete sto toa zna4i! Ako sakas da nai4is kako da prostuvas mores da bides povreden i da znaes kako e pred da povredis nekogo drug a posle da mu prostis

Iskustvoto go pravi pojak covekot...ocigledno e deka sopstvenoto iskustvo e najgolemo i prostuvanjeto so nego si vlece tezina...,no zupan ne veruvam deka postoi bezgresen covek sekoj ponekade zgresil i prostil ili mu bilo prosteno.Ne navleguvam za nekoi golemi nesta za koi mozebi ti aludiras ne bi sakala da se najdam na toa mesto i vo toa vreme...ima nesta koi navistina se neprostlivi ,a uste pomalku covek moze da gi otrgne od mislite za da si ja izbrise tezinata.
Ovdeka se pobivam samata sebe si so teorijata deka te povreduvaat onolku kolku ke im dozvolis da te povredat ,a toa e kade sto ima sila nema pravdina!

 Najcesto prostuvam, no sekoj pat posle toa si vikam deka ova e posleden pat nekpoj da si igra majtap so mene. Zast za da se nalutam treba stvarno nekoj da pretera

Ke ima nemiren son samo ako e svesen sto napravil.