Ваша песна,состав или што било напишано

Некои пајажини висат
во некои заборавени пештери
некои древни
каде нешто имале
нешто знаеле
сепак не им вредело
изумреле
како и тие што ништо не знаеле
знаеле или не
сите сме исти
вечни прашања
на секого поставени ќе бидат
и секој ќе ги знае
не требало знаење
доволно е само да се биде
лош или добар
никој на тоа нема да се сети
нема што да се свати.

Од зад седум планини и ридови
срцето на змејот ти го носам
ти велиш глупо е
сум можел и поинаку
и по нарачка го има
и за него и наградна игра има
за три затки само
ќе имаме шанса
за некаде
и за слики
со кои ќе можеме фалба да сториме.
Наместо како злосторник да се третирам
испрашуван да бидам
додека да признаам
дека зад седум планини и ридови
нешто друго има
што тука го нема
за кое не сум се борел
туку од нешто гратис
дадено ми било.

Некои галаксии
некои паралелни димензии
низ глава ми се мотаат
нешто што пропуштив
за што сум дојден
не можам да се сетам
кој бев
а бев
некаде
додека го бркав низ карпите
сакаше нешто да ми каже
сиот во црно
гуштерот се печеше
го пратев
и тој ми избега
соколот над мене леташе
беше врело
ма ми се причинува
си реков.

Не можам, не можам од болката да пишувам
Не можам да најдам прави зборови за да кажам што се случи
Не можам да пренасочам, во тотална кома на пат кон лудило
а не сакам да те имам. Барем не веке. А тоа истото го рече и ти.
Не сакам ни да се присетам како гледав на тебе, како ти на мене.,..
Како гледавме во секое дрво, во секоја ѕвезда...во секој облак...
Како ги овековечувавме убавините од природата...
Крај! Чуствувам се менувам.
Тоа е добро.
Чуствувам се челичам иако ме боли
Чуствувам дека конечно сватив.
Моите вредности се сите на број
само една фали
-почитта кон себеси.
Ке ја имам.
Чуствувам дека набрзо ке се опоравам од ова лудило
и ке се разбудам од комата...
а тогаш...не барај ме.....

Не барај ме....

...Кога ке посакаш да ме вратиш само едно присети се....
-Да не го истегнеше конецот, немаше јас да го пресечам.

Ај само да се сакаме
сите сомнежи ги разработивме
некои останаа
некои исчезнаа
ниеден недопрен не остана
само гушни ме и не мисли
никој не ни’ е достоен
зошто големи сме само заедно
затоа понекогаш се паничиме
онакви мали какви се често
не сакаме да бидеме.
Ниеден збор нема значај
каков нашиот умее да има
во ниеден темен ќош
не може веќе да не’ собере
ние сме на бина
и во публика
зад завеса и зад врата
ништо нема
се уверивме.
 

Не барај од мене искрена насмевка
Не барај од мене срека
Се додека не те преболам
Не барај да те почитувам.
Не барај од мене да сватам
Не барај од мене да признаам
Се додека не дознаеш што сакаш
Не можам ни да те сватам.

Не барај од мене да не мислам
Испаднав тешка глупача
Свесна за се, знаев вака ке испадне
Но уште посвесна знам како право е.


Не барај засолниште за себе
Кога веке си влегол во ринг
Ако јас ја кренав мрежата и излегов
како можеш да речеш јас сум победник?