Живот во странство

    Zivotot vo stranstvo e daleku mnogu podobar i poorganiziran i toa vo site sferi od zivotot za razlika od ovdesniot vo Makedonija.
Toa e fakt !


  

maja 30 напиша: Sepak Makedonija ja nosam vo srceto, kade i da sum ostanav Makedonka          I toa ostanav gorda Makedonka

Samo ova ke ni ostane, drugoto so tekot na vremeto se gubi.Se e poinaku, kako pominuvaat godinite navikata i semejstvoto go pravi svoeto.

joli напиша: mene me interesira kako im e na lugeto sto se otideni vo strastvo kako gi prebroduvaat prvite godini tamu i sto mislat za zivootot tamu dali imate premnogu nostalgija za svoite doma-roditeli,braka,sestri i drustvo kako useale nekoi luge-sakam da znam

sekoj pocetok e tezok dodeka da se naviknes na lugjeto i na burniot zivot vo stranstvo.

by the way mene nostalgija me faka sekoj pat koga ke pomislam na moite i na sestra mi

drugoto se e ok

Чекајте бе луѓе или жени требаше да кажам

Девојчето е тукушто отидено во странство и и е тешко прилагодувањето односно одвојувањето од домашните...

Не е темава патриотска па да се докажуваме колкави македонци сме

Јас на пример бев една година немажена во Германија, за да видам дали ќе можам да се прилагодам. Многу голема подршка имав од маж ми (тогаш дечко)... во ниеден момент не се осеќав дека сум на нечиј товар, запоставена итн... Кога он беше на работа јас шетав по музеи, со точак се развозував, по продавници, по трговски центри... најубаво ми беше во библиотека...  е таму се заборавав... земав книги на англиски (германскиот не го знаев), а и на спрски (се и сешто има по библиотекиве овде). После земав документарци, филмови и ЦДиња за учење на германски. Кога почнав на к*рс веќе бев за повисок степен... таму запознав најразлични луѓе од најразлични нации и супер се дружевме. Еднаш неделно се збиравме да готвиме начи национални јадења... За тие шест месеци на к*рс, супер си поминав..
Исто со маж ми многу шетавме, по дворци, па на излети, на концерти итн.

После се вративме во МК се венчавме, почекав два месеца за фамилијарна виза и дојдов во Германија. Едноставно првата година ми беше бурна... немав време за плачење

Мене многу ми недостасуваат пријателите кои ми се во странство 
Знам дека ке помине многу време кога повторно ке ги гушнам..Но, ете колку и да пишувам меил со нив радувам, не е тоа тоа.. Многу од нив си имаат дечиња на кои не можам ни да си се изнагушкам...
Сега ми е многу битно што се добро, за другото, ке има време кога тогаш пак ке ни се вкрстат патиштата..

 site od niv kopneat po ova nase Skopje

Sepak Makedonija ja nosam vo srceto, kade i da sum ostanav Makedonka