Спорт и Вера

   
Пред околу 24 часа - на конфед купот - бразил го победи финалето против шпанија со 3:0!

Шпанците - овојпат - неможеја да мрднат од бразилијанците.


Благодарната молитва на Давид Луиз беше најочебијна од сите останати, бидејќи тој (мислам дека беше повеќе од цела минута) клечеше и благодареше!






Изменето од spiros - 02.Јули.2013 во 00:48

Спиросе, се обидувам да ја „фатам“ смислата на твојава изјава:

spiros напиша: Ме подсети на Еден (воопшто најголемиот) Пријател, Кој е пред вселената, пред сонцето, пред ѕвездите, пред земјата ... пред птиците, пред цвеќињата, ... пред луѓето, пред зборовите, пред броевите, ... пред табличките, пред сообраќајот, пред знаците, пред трите светла на семафорот, ... пред играта, пред спортот, ... но преку Неговата Милост, (скоро) во се’ може да се види сведоштвото за Неговата Мудрост, но никаде толку и така како во Нејзиното отелотворување во Исус Христос!

Ама, бидејќи некако ми оди тешко, еве ќе ги избришам сите именки кои пред себе содржат „пред“, бидејќи сметам дека со нив се губи следливоста на твојата идеја, односно на поентата на твојата порака.
Па така пречистен текстот би изгледал овака:

spiros напиша: Ме подсети на Еден (воопшто најголемиот) Пријател, Кој е но преку Неговата Милост, (скоро) во се’ може да се види сведоштвото за Неговата Мудрост, но никаде толку и така како во Нејзиното отелотворување во Исус Христос!

И?
Што сакаше да кажеш со ова?

Ме подсети на Еден (воопшто најголемиот) Пријател, Кој е пред вселената, пред сонцето, пред ѕвездите, пред земјата ... пред птиците, пред цвеќињата, ... пред луѓето, пред зборовите, пред броевите, ... пред табличките, пред сообраќајот, пред знаците, пред трите светла на семафорот, ... пред играта, пред спортот, ... но преку Неговата Милост, (скоро) во се’ може да се види сведоштвото за Неговата Мудрост, но никаде толку и така како во Нејзиното отелотворување во Исус Христос!








Сликата со насмеаниот цвет е преземена од темата : Вистинскиот Пастир и броевите (5та страна)



Изменето од spiros - 30.Јуни.2013 во 22:55

Верата која што доаѓа од верното дечјо срце, во кое се вселува Мудроста БОЖЈА (Христос), отвара една чудесна врата на едно чудесно сознание кое што го надминува секој земаљски и вонземаљски ум!

Таа Мудрост БОЖЈА (Христос), Која што се вселува во дечјото верно срце е пред секое создание и пред вселената!   


Господ ме имаше во почеток на Својот пат, пред Своите творби,
ме имаше уште од вечноста, во почетокот, пред да ја создаде земјата.
Јас сум се родила, кога уште немаше бездни, кога уште немаше извори, изобилни со вода.
Јас сум се родила пред да бидат втемелени горите, пред ридовите, кога Господ уште не беше ја создал земјата, ни полињата, ниту првите прашинки на вселената.
Кога Он го приготвуваше небото, јас бев со Него, кога го поставуваше престолот Свој врз ветровите, кога ги утврдуваше облаците во висините, кога ги зацврстуваше изворите на бездната, кога ги поставуваше границите на морето, за да не ги преминуваат водите неговите брани, кога ги полнеше основите на земјата, -
јас бев при Него кога создаваше, и се радував секој ден, веселејќи се пред лицето Негово за сето време, веселејќи се на Неговиот земен круг, и радоста моја беше со синовите човечки.
И така, синко, сега послушај ме: блажени се, оние што ги пазат моите патишта!
Послушај ја поуката, бидете мудри и не отстапувајте од неа.
Блажен е оној човек, кој ме слуша, станувајќи бодар секој ден при портите мои и стоејќи на стража при вратата моја!
Зашто, кој ме нашол мене, нашол живот; и ќе добие благодат од Господа БОГА;
а кој греши против мене, нанесува штета на душата своја: сите што ме мразат мене, ја сакаат смртта.”

Мудр. изреки 8:22







Изменето од spiros - 22.Јуни.2013 во 23:50

Alekxandar напиша: Јас немам непријателски однос кон никој ,го почитувам ставот на секој верник како што го почитувам ставот и на секој оној кој не припаѓа на ниту една религиска група бидејки само низ отворената дискусија човек учи. Ставовите не се наметнуваат ,тие се прифакаат или отфрлаат во зависност од индивидуата и степенот на аргументирано убедување.

Не, Александре. Не само ти, туку и јас, а верувам и многумина од нас немаат непријателски став едни кон други. Ако имав таков став или ако не ги сметав за пријатели, јас во изминативе 5-6 години воопшто немаше да дискутирам со Спирос и со другите (христијански и муслимански) верници. Работава е само борба на спротивставени мислења.
Ако прочиташ по некои наши постови ќе видиш дека токму толеранцијата кон останатите религии е тоа за што (посебно јас и Меси) се залагаме. Е сега, има и такви кои не го прифаќаат или поточно не го признаваат правото на другиот да верува во друг бог, бидејќи тој бил лажен.

Alekxandar напиша: ... И јас верувам дека постои нешто,но имам многу прашања на кои тешко е да се даде одговор и затоа мислам дека нашиот степен на развиток сеуште не е на ниво кое ќе не доведи до вистинското спознание...

Сите ние веруваме дека постои нешто од што е создадено се. Еве, пронајдов еден постар пост од дискусијата со нашиот пријател Ев, кој ја обработува токму оваа проблематика:

Zlatnik напиша: EvAngelos напиша: Церн не го докажа тоа, ниту ќе го докаже, ... ...  Како може нешто да се создаде самото од себе? Како може нешто да се создаде од нешто што сеуште не постои? Како може последицата да ја создаде причината за своето сопствено постоење? Веројатно се сеќаваш дека и порано за ова пишував. Разликата меѓу науката и теологијата е во тоа што науката се стреми да ги одгатне сите мистерии, да даде одговор на секое прашање, како нешто е направено, како функционира ... притоа денес дава едно објаснување, утре друго ... се додека не се дојде до она вистинското. А за разлика од науката, теологијата пред неколку илјади години поставила еден одговр, кој воопшто не е докажан (иако од науката бара тоа да се докаже) каде вели дека бог го создал сето ова и точка. Нема (читај: несмее) што повеќе тука да се размислува. Секој обид на научниците отпрво го минимизираат, го оквалификуваат како минорен, беззначаен, му се иссмејуваат, а кога нешто ќе се открие и докаже - е тогаш велат: „Нормално, такво нешто само бог може да направи“. (Паѓа ли мачка на грб?). Ако науката денес не може да даде одговор на некое прашање, тоа сигурно не значи дека утре не ќе биде во состојба да го стори тоа! Барем историјата го потврдила постепеното развивање на науката. Што сакате вие, наеднаш се да се открие и објасни? Се задоволувате со одговор кој во моментот ви изгледа „логичен“? Сетете се само што и колку се знаело пред 100-200 години. А колку ќе се знае после 100-200 години? Или по 1000 години! Нормално, како што спомна некој погоре, полето на теологијата се намалува. И таа наеднаш неможе да престане да постои, бидејќи таа постоела со илјадници години, а ќе постои уште можеби илјада години, затоа што сеуште има луѓе кои очекувајќи брз одоговр на своите дилеми, веруваат во се што ќе им се презентира од страна на „светите“ луѓе, без притоа да се запрашаат како и тоа нешто настанало. Навистина, како бог се создал? Самиот? Ако тој може сам да се создаде, зошто „зрното ориз“ да не го може истото? И каде, во кој простор тој бог се создал и каде егзистирал пред да се реши да прави вселена? Со други зборови, каде, во кој простор го сместил сето тоа што го направил Не, не барам одговор од атеистите и научниците. Знам дека тие незнаат, врска немаат. Барам одговор од теистите.

Е па Александре (и останати), бирајте што ви е поприфатливо!
Дали тоа што

Zlatnik напиша: ... Човек мора повеќе да испитува, да осознава, со тоа му се прошируваат видиците. Не е поентата само без поговор да се прифати одредена религија ... ... Ама да не ја чита како некое романче ...  ... Треба секој збор да се анализира. Потоа. откако ќе ги поминеш тие фази (тоа значи неколку годишно студирање) ќе можеш да се определиш за една од нив. ...

или тоа што низ збор (и секако, низ слики)

spiros напиша: ... џабе е и 100 кратно читање на Библијата - ... ... Единствениот Вистински и Совршен БОГ, ги одкрива тајните кои со човечки памет не се разбираат, ги одговара прашањата кои со зборови не се одговараат, ... ... значи сето она нешто што атеистичко/хуманистичката наука и сознание никогаш вистински не можела, нити пак ќе може да го стори!

Да, да човекот нема памет да разбере! Затоа тие не треба да се мачат да читаат и да научат нешто, тие треба да си останат такви какви што си се и само треба да слушаат и да прават како што ќе им се рече од страна на „пресветлите“, кои секако, имаат памет и знаат што е најдобро за мене, за тебе ... абе за сите!
Еве што е својствено на религијава! Гледајте како религијата манипулира со луѓето, како погрешно ги насочува кога вели дека (парафразирам): „само луѓето кои со детско срце го прифаќаат, го примаат словото божје, можат да живеат и да љубат... “ Со други зборови сето друго е „ветер и магла“. Тие кои не го сториле тоа ниту живеат ниту умеат да љубат.
Што е со припадниците на другите вери или атеистите кои не го примиле евангелието, кои не го примиле Единствениот, Пресветлиот, Премудриот ... отец или Возљубениот син ... Дали тие не живеат? Дали тие не љубат и не се љубени? Зошто се присвојува ова природна човечка особина да живее и да љуби? Зошто тие работи се условуваат и наметнуваат како ексклузивно право само на тие кои веруваат во (разбира се) вистинскиот бог?
И, за каква љубов ми зборуваш Спиросе? За онаа кога таткото си го убива синот? Ама не, не го убил тој „на вистински“. Тоа било само онака, „на лажга“.
Гледате ли за што ви зборувам. Како негативно влијае религијата врз воспитувањето на (посебно младите) луѓето? 

spiros напиша: ... Вистинско среќни (Блажени) се сите луѓе, кои не го загубиле детското срце, ...

Не, не! Блажени се само бедните по дух! Тие кои прифаќаат да не читаат, да не размислуваат, да не бараат, да не се образуваат ... А како награда за нивната покорност, послушност им ветуваат дека нивно ќе биде царството божје!

Одлично Александар.
Иако ова што го пишуваш нема допирни точки со темата, се надевам дека Меси ќе го остави, бидејќи е многу искрена изјава.
Токму потрагата по вистината е тоа што јас (а секако и Меси и некои други членови) го препорачувам/е на читателите. Човек мора повеќе да испитува, да осознава, со тоа му се прошируваат видиците. Не е поентата само без поговор да се прифати одредена религија само поради фактот што родителите и средината ја имаат прифатено, туку треба да се проучува, да се навлегува во подлабоко анализирање на секоја религија. Затоа јас, иако атеист, секому кој се изјаснува за христијанин му велам да земе да ја прочита библијата. И тоа не само еднаш, туку најмалку 2-3 пати. Ама да не ја чита како некое романче со Загор или Блек Стена. Треба секој збор да се анализира. Потоа. откако ќе ги поминеш тие фази (тоа значи неколку годишно студирање) ќе можеш да се определиш за една од нив.
Ако се определиш!
Не за џабе го реков ова последново. Иако смајлито намигнува, што изгледа како да се зезам, оваа изјава има подлабока смисла.
Откако ќе спознаеш што ти нудат религиите и, ако без некои претходни предиспозиции влегуваш во тоа читање, незнам дали ќе се определиш за некоја од нив.
Гледам дека си релативно нов член и, веројатно немаш прочитано некои наши постари постови од Вероисповед, па затоа, само колку да те заинтригирам, во врска со твојот пост би дал еден коментар. Таму спомна дека библијата по однос на етиката, моралот е фантастично дело!.
Дали навистина е?
Ајде, да не одолговлекувам повеќе тука (оти Меси „све види и све зна“), еве, доколку имаш десетина минути слободно време прочитај што пишува во мојот пост од пред 5 години, под наслов „Еуфорија на догмата“, кој можеш да го прочиташ овде.
Се надевам дека во овој текст ќе најдеш одговор на твоите прашања.