Чувствителност и емотивност

Пагане, мислам дека ти одговорив

Технички да.
Само што тука техника често не помага

pagane напиша: Не просто мислам него знам дека тие што се чувствителни внатрешно навидум изгледаат нечувствителни. Знам дека и ти си го приметила. И друго: да искажуваш чувства не се определа од тоа дали си зрел, него од тоа дали имаш потреба. И лесно се мешаат зборови како емотивност и чувствителност ... но да си чувствителен на англиски се кажува сензитивен а не емотивен. технички погледнато совршено различни дефиниции и сосема правилно. да си чувствителен не значи да си емотивен.

Да, навидум може да изгледа нечувствително, но и не мора

Не сакам да повторувам затоа што црвчето убаво објасни, само ќе додадам: емоциите го изразуваат односот на човекот кон другите луѓе или настани но и кон самиот себе, додека чувството е самото чувство, осетот, внатрешната негова манифестација...

Со нормално развивање на чувствата (соодветно чувство-соодветна емотивна реакција, контрола на чувствата, богатство со чувства) се постигнува емотивна зрелост (не мислам на онаа другата) и опасноста од емотивни пореметувања во психата станува минорна.

Cinik  e covek koj na se ja znae cenata,,,a na nisto ne ja znae vrednosta.......

Не просто мислам него знам дека тие што се чувствителни внатрешно навидум изгледаат нечувствителни.

Знам дека и ти си го приметила.
И друго: да искажуваш чувства не се определа од тоа дали си зрел, него од тоа дали имаш потреба.
И лесно се мешаат зборови како емотивност и чувствителност ...
но да си чувствителен на англиски се кажува сензитивен а не емотивен.
технички погледнато совршено различни дефиниции и сосема правилно.
да си чувствителен не значи да си емотивен.

Анастеа напиша: Убаво објасни црвчето Чувствата, без разлика дали се основните (тага, радост, страв...) или оние социјалните (љубов, пријателство, завист, срам...), не можат да се одделат од емоциите со јасна граница или строга дефиниција. Чувствителен или емотивен човек е богат човек , а како секој го троши и управува своето внатрешно богатство е индивидуално и субјективно. Така јас си ги делам на внатрешно богати, празни, штедливи, трошачи, разумни, скржави, коцкари...... и уште многу... [QUOTE=pagane]напротив, чувствителната индивидуа не издавjа надвор то што е во неа... емотивната натура се ослободува.

Затоа Пагане манифестирањето на чувствата зависи од емотивната зрелост на човекот и системот на самоконтрола, а не и од интензитетот или самото постоење (или не) на чувството...




Манифестирането на чувствата е можно само ако ти чувстуваш потреба од тоа, а не доколку си готов ...
Осим тоа , сакале или не, ние сме различни и по темперамент, темпераментот е повезан со реакцията на виталните човекови органи които и определат типа психика.
Не може да очекуваш исти реакции од флегматик и холерик.Меланхоликот не е емотивно незрел/ до болка чувствителен/, ниту па холерикот/ до полудуване емотивен/..но затоа темпераментот на единиот му дозволува да покажува се што му е внатре, а за другиот тоа е дотолку приватна интимна териториjа дека ако некоj силом се навре таму ке биде кажниво дело, дур и во буквалниот смисол.

Па нормално дека црвчето убаво е обjаснило...психологиjата си е психологиjа..а она си jа сака...очито.

И прашането , мила моjа модераторке  е дали е исто да си емотивен и чувствителен.



Изменето од pagane - 05.Август.2009 во 12:47

здрава работа е да си ги покажуваш чувствата, а уште поздрава да владееш со нив