Великиот пост

Светите апостоли Матеј, Марко и Лука во светото Евангелие скоро идентично ги имаат запишано зборовите со кои Христос ги поучува Своите ученици: „Ако некој сака да оди по Мене, нека се одрече од себе, нека го земе крстот свој и нека врви по Мене! Оти кој сака да ја спаси душата своја, ќе ја загуби, а кој ја загуби душата своја заради Мене, тој ќе ја спаси’’ (Матеј 16, 24-25; Лука 9, 23-24 и Марко 8, 34-35). Овие зборови со кои Господ лично му се обраќа на секој од нас, денес се уште поактуелни, а ќе бидат и до крајот на овој свет и век.

Забележуваме два дела во оваа поука. Во првиот дел – кога ни вели да се одречеме од себе, да го земеме својот крст и да врвиме по Него – Господ Исус Христос нè повикува да ги поминеме трите степени од нашиот духовен развој: чистењето на срцето од страстите, просветлувањето на умот и обожението на личноста. Значи, намерно Богочовекот Христос ги нагласува трите степени од духовниот развој за наша поука, инаку можеше едноставно да рече: Кој сака да е со Мене, нека врви по Мене! Во вториот дел нè потсетува дека нашата душа е болна и заробена од страстите и дека ако сакаме да ја спасиме трeба да ја исцелиме од нив. Вториот дел од поуката нè освестува за важноста на првиот. И навистина, ако не го освестиме фактот дека сме болни, односно дека сме заробени од страстите, од гревот, од демонот и од смртта, никогаш нема да ја почувствуваме потребата од Лекар и Спасител на нашите души и тела. На луѓето со високо мислење за самите себе, како и на оние што пребиваат во незнаење, им се случува да го освестат фактот за заробеноста дури после доживувањето на сериозни несреќи и болести во својот живот. Да не бидеме како нив!

1. Одрекувањето од себе одговара на првиот степен од духовниот развој – чистење на срцето од страстите, и трае сè до отворањето на срцето за умносрдечната молитва. Одрекувањето од себе подразбира одрекување од нашето болно јас, кое заради гревовната навика просто се поистоветува со своите страсти: сластољубие, среброљубие и славољубие. Токму заради тоа Господ и нè повикува да се одречеме од себе – заради нашето поистоветување со страстите. Исто така, со тоа што овој степен од нашиот духовен развој Господ го нарекува одрекување од себе, сака да нè предупреди дека овој подвиг воопшто не е лесен, и дека нас навистина нè чека одрекување од нашето болно јас. Страстите се тие што го валкаат нашето срце и ја држат благодатта на Крштението закопана и недејствителна во него. Живееме како некрстени, без да ја познаваме полнотата на животот и радоста на благодатта Божја. Нашиот ум останува непросветлен, а демонот, користејќи ги нашите страсти, непречено нè води од искушение во искушение. Целиот живот ни се претвора во една постојана неизвесност, загриженост, несигурност, страдање и мачење. Одрекувањето од болниот себе е предуслов за исцелителна заедница со Бога. Ова одрекување се случува од моментот кога ќе ги исповедаме своите гревови и кога ќе почнеме да живееме под раководство на духовен отец. Само заради љубов и вера во Бога, човек може да се одрече од себе и од своите страсти. Колку ги исполнуваме Божјите заповеди, толку се исцелуваме од своите страсти и толку Го љубиме Бога: „Ако ги запазите Моите заповеди ќе останете во љубовта моја’’ (Јован 15, 10). Исполнувањето на заповедите е аскетска љубов на дело и кон нашите ближни, затоа што ќе ги поштедиме од тоа да бидат објект или средство за задоволување на нашите страсти.  

Деца, слушајте внимателно за да ви го објаснам евангелието од неделата што пројде. Главно, во последнава реченица што ви ја прочитав се крие она што треба да се толкува.

Во текстот од евангелието најнапред се истакнува верата на фатениот и на оние што го носат. Пред сè верата на фатениот...

Еднаш веќе ви зборував дека и верата или верувањето многу зависи и се разликува од тоа на кој степен од духовниот развој се наоѓа човек. Она во што уште верува и кон што се стреми оној што се наоѓа на степенот на очистување на срцето од страстите, веќе е знаење и опит за оној што е на вториот степен, а не прашање на вера. Она во што уште верува и кон што се стреми оној што се наоѓа на степенот на просветлување на умот, веќе е знаење и опит за оној што е обожен, а не прашање на вера...

Но, за да премине верата во знаење и опит, потребен е голем подвиг и смирение. Таков подвиг и смирение гледаме и во напорот пред сè на фатениот да дојде до Христос Богочовекот. Пред сè смирение... Внесувањето преку покривот на куќата со надеж и за исцеление (како и во многу случаи досега), а наместо него јавно да ја слушне само причината за својата болест (гревот) и без помисла да го прифати сето тоа, зарем ова не покажува смирение и благодарност? Да, однесувањето на фатениот покажува дека тој ја освестил причината за својата болест, а тоа е гревот, како што потврди и Христос, и со смирение и благодарност ја прифаќа Господовата одлука, сметајќи се себеси недостоен и за толку – да му ги прости ‘само’ гревовите.

Како што и другпат сум ви спомнал, прифаќањето на Божјото слово за нас, прифаќањето на Божјата волја за нас и прифаќањето на Божјата промисла за нас, со смирение и благодарност, истовремено значи и наше отворање и наше прифаќање на Божјата благодат. Следувателно, тоа значи и наше исцеление, и душевно и телесно. Значи, второ нешто што истакнува денешното евангелие е и гревот и отпаѓањето од Бог како причина за нашите болести, и душевни и телесни.

Трето нешто што е истакнато во денешното евангелие е и вистината дека Господ Бог е единствениот Кој има власт да ги простува гревовите, ако со вера и покајание, односно со смирение и благодарност, пристапиме кон Него. Вистинското покајание значи неповторување на гревот. Вистинското простување на гревовите исто така се препознава од неповторувањето на гревот. Оној што има вистинско покајание ќе добие и вистинско простување на гревот од Самиот Господ, што значи и исцелување од последиците на гревот. Вистинското простување на гревот и исцелувањето на неговите последици не е ништо друго туку возобновување на нашата заедница со Бог, со Богочовекот Исус Христос.

Токму овој момент, простувањето на гревот, е причина за помислите на книжниците. Тие знаат од Книгите на Законот дека единствено Бог има власт да простува гревови. Затоа немаше можеби и ништо да помислат ако Христос само го исцелеше фатениот, затоа што тоа ќе беше само уште едно исцеление од многуте кои во тоа време Он ги правеше; но, објавата на простувањето ги соблазнува. Заради нивно обраќање и спасение Христос постапува по редот по кој следуваат настаните: прво јавно простува, па потоа и јавно исцелува. И на крај, ем љубовно (без да ги кара како што Он знае кога ќе види непокајание) им ги открива помислите на нивните срца, ем им ја пројавува Божјата сила и власт од Себе со исцеление на фатениот. Ова го потврдува и самото евангелие – „така што сите [без исклучок] се дивеа и Го славеа Бог, велејќи: никогаш вакво чудо не сме виделе!“

Деца, забележувате дека не ви го толкувам евангелието алегориски, како што е обичај во ‘Александриската школа’ и како што некои сакаат да толкуваат, па да речам, на пример, дека куќата во која престојува Христос е срцето на човекот и благодатта на Светиот Дух во него, а дека отвoрањето на покривот и спуштањето на фатениот низ него е отвoрањето на срцето и симнувањето на умот во него. Ниту пак ви го толкувам само историски и етички, како што е обичајот во ‘Антиохиската школа’. Ова е аскетско-исихастичко толкување на ‘Македонската школа’, кое секогаш во своите толкувања тргнува од личносниот принцип, од хармонијата на православниот духовен живот и не повеќе од она што Бог ни дал. За ова толку.

Вистинското простување на гревовите е очистување на срцето од страстите и негово отворање за умносрдечната молитва. Тоа е ослободување од ропството на страстите, од гревот и од демонот. Тоа е одвојување од светот. Затоа и Господ на фатениот му се обраќа татковски со зборот ‘синко’... 

Pravoslaven напиша: А тие му рекоа: “Зошто учениците Јованови постат често и се молат, како и фарисеите, а Твоите јадат и пијат?” Toj им рече: ”Зар можете да ги натерата сватовите да постат, додека е со нив младоженецот? Но ќе дојдат денови, кога ќе се оддели од нив младоженецот и тогаш, во тие денови, ќе постат.”   Оттука гледаме дека Исус не го укинал постот, туку рекол дека додека е Тој со Своите ученици, тие не треба да постат, но кога тој ќе си замине од нив (по вознесувањето) тогаш тие ќе постат.

Sigurno?

Isus im veli deka dodeka toj (mladozhenecot) e so niv, togash tie (svatovite) kje pravat kako sto toj ja vodi svadbata (propovedanjeto i uchenjeto) bidejki nema da ima poglema sila od nego i negovata Radosna Vest za da gi obmani onie sto go sledat, no koga kje dojdat denovite koga toj kje gi napushti, ovie povorno kje postat.

Negovite zborovi se chista parabola (zarem ne gledate deka nikade samiot ne se spomnuva vo prvlo lice ednina?) i postenjeto go koristi kako simbolika. Ako beshe obratnoto, toj kje recheshe "Vistina, vistina vi velam, nemojte da postite dodeka sum so vas, a otkoga kje si zaminam prodolzhete so postenjeto".

Interesno svetlo na ova frla sledniov citat:

I reche Gospod: "so kogo da gi sporedam lugjeto od ovoj rod? I komu se slichni? Tie lichat na deca sto sedat po pazarishtata i vikaat edno na drugo, velejki: Vi svirevme i ne igravte; vi peevme zhalni pesni i ne plachevte!" Zashto, dojde Jovan Krstitel, koj nitu leb jade, nitu vino pie, a vie velite: "Bes ima". Dojde Sinot Chovechki, Koj jade i pie, a vie velite: "Eve chovek sto mnogu jade i pie, prijatel na mitnicite i greshnicite!"
Luka 7:31-34

Изменето од Messenger - 14.Март.2009 во 00:11

ЗНАЧИ ВИДОВМЕ ДЕКА НОВИОТ ЗАВЕТ НЕ ГО ПРИЗНАВА ПОСТОТ – ВОЗДРЖУВАЊЕТО ОД ХРАНА КАКО НЕКАКВА НАВОДНА ДУХОВНОСТ ВЕРУВАЊЕ И ПОБОЖНОСТ ...ПАВЛЕ ГИ НАРЕКУВА ..ЛАЖНИ !

Оти тоа се прописи според стариот Мојсеев Закон кого Исус Христос ГО УКИНАЛ..како закон на телесните прописи за кој битито Бог НЕДАЛ ветување за вечен живот . Библиската гаранција е дека физичкото тело без личност е мртва природа па затоа нема потреба ..апсурдно е да се казнува нешто што нее свесно за своето постоење . Раката нема да земе оружје да убива ако Личноста не и нареди .

И Стариот Завет НАПИСМЕНО Е ЗАПИШАНО дека постот – воздржувањето од храна НЕ СЕ ПРИЗНАВА како верување , духовност и побожност .

Еве :

1 )
Книга на пророкот Исаија 58 – ред 5 ..ТАКОВ ЛИ Е ПОСТОТ ШТО ЈАС ГО ОПРЕДЕЛИВ ? ( епа каков е ?) човек да ја изнемоштува душата своја во денот кога наведнува главата како трска и под себе постила вреќиште и пепел ? ТОА ЛИ ЌЕ ГО НАРЕЧЕШ ПОСТ И ДЕН УГОДЕН НА ГОСПОДА ? (е како да не ...утре од сабајле ..тоа е само религиозна измислица )


2)
Книга на пророкот Јеремија 14 – ред 12 ...Ако и ПОСТАТ, нема да го чујам писокот нивни : и ако принесат сепаленица и дар нема да ги примам , но со меч , со глад и со помор ЌЕ ГИ ИСТРЕБАМ

ЗНАЧИ БИТИЕТО БОГ – ГОСПОД ЈАСНО КАЖАЛО ДЕКА НЕПРИЗНАВА ТАКВИ ЕКСТРЕМНИ НЕПОТРЕБНИ СПОРТОВИ НАРЕЧЕНИ ПОСТ – ВОЗДРЖУВАЊЕ ОД ХРАНА

.
.
.
НО БИТИЕТО ГОСПОД БОГ ...КАЖАЛ – ДЕФИНИРАЛ ШТО ПРИЗНАВА ПОД ПОИМОТ ПОСТЕЊЕ

ДЕФИНИЦИЈА
Книга на пророкот Исаија 58 – ред 6 ... Ова е ПОСТ што Ми е по ВОЛЈАТА: да ги кинеш неправедните окови, да ги разврзеш врските на јаремот ( наметната туѓа волја , туѓо управување ), да ги пуштиш на слобода угнетуваните ( експлоатираните од капиталистите ), да ги скршиш сите окови; ( се она што го прави човека неслободен )

ЕТЕ КАЖАЛ – ДЕФИНИРАЛ БОГ ШТО Е ПОСТОТ
ЈАСНО СЕ ГЛЕДА ДЕКА БИТИЕТО БОГ Е ИДЕАЛИСТ ...КОМУНИСТ АНАРХИСТ

.
.
.
Исус никогаш НЕПОСТЕЛ – не се воздржувал од храна

Еве :

Лука: 5:33 А тие Му рекоа тогаш: „Јовановите ученици постат често и се молат, така и фарисејските, а Твоите јадат и пијат?”
5:34 Исус пак им рече: „Можете ли да ги натерате сватовите да постат додека е младоженецот со нив?
5:35 Туку ќе дојдат дни кога младоженецот ќе биде грабнат од нив; тогаш ќе постат, во тие дни.

ОВА МУ КАЖАЛЕ НА ИСУСА ЗА И САМИОТ ДА СЕ СЕТИ .......ДЕКА И САМИОТ НЕПОСТЕЛ ЗА РАЗЛИКА ОД РЕЛИГИОЗНИТЕ .

Е ДАЛИ ПА ПОСЛЕ Исус навистина постеле Апостолите кога Павле НАПИСМЕНО ВЕЛИ ДЕКА ПОСТОТ – ВОЗДРЖУВАЊЕТО ОД ХРАНА СЕ ЛАЖНА ДУХОВНОСТ , ЛАЖНО ВЕРУВАЊЕ ЛАЖНА ПОБОЖНОСТ .

Новиот завет вели дека Исус и Апостолите и Христијаите не се воздржувале о д храна туку ПОСТЕЛЕ ТАКА КАКО ШТО ИМ КАЖАЛ ГОСПОД

ЕВЕ ВАКА :

ДЕФИНИЦИЈА :
Книга на пророкот Исаија 58 – ред 6 ... Ова е ПОСТ што Ми е по ВОЛЈАТА : да ги кинеш неправедните окови, да ги разврзеш врските на јаремот ( наметната туѓа волја , туѓо управување ), да ги пуштиш на слобода угнетуваните ( експлоатираните од капиталистите ), да ги скршиш сите окови; ( се она што го прави човека неслободен

Исус Христос го спроведувал цело време ПОСТОТ кажан од Господ .....
Бил против : 1 ) Религиите , 2 ) Против Капиталистите , 3 ) Против државата како апарат за насилство на капиталистичките властољупци .
Ова свето тројство и го убило ..така си пишува во Новиот завет ....и 300 години ги прогонувале Христовите следбеници.

ЕВЕ КАКО ПОСТЕЛЕ ОД ШТО СЕ ВОЗДРЖУВАЛЕ ХРИСТИЈАНИТЕ :

Дела 2 – ред 44...А СИТЕ оние кој ПОВЕРУВАА беа заедно и се им беше општо – заедничко
Ред45 – И ги ПРОДАВАА СВОЈТЕ Сопствености и Имоти и тоа го споделуваа со сите секому според неговата потреба .
Ред 46 – И секој ден беа заедно и Еднодушно............

Евангелие по Јован 17 – ред 22 ......”.......за да се Усовршат во Единство..”..- вели Исус Христос

1 Коринќани 1 – ред 10...Браќа ве молам во ИМЕТО на нашиот господ исус христос Сите да зборувате исто и да нема раздори меѓу вас туку да бидете совршено соединети во ЕДНА МИСЛА И ЕДЕН УМ .... .- СЕ БАРА ЕДНОУМИЕ

Филипјани 4 – ред 2....”....да бидат ЕДНОМИСЛЕНИ – КОНСЕНЗУС ..”- Павле


Дела 4 – ред 32 .”..А народот кој ПОВЕРУВА имаше едно срце и една душа И НИКОЈ НЕ ВЕЛЕШЕ ДЕКА НЕШТО ОД НЕГОВИОТ ИМОТ Е НЕГОВО ТУКУ СЕ ИМ БЕШЕ ЗАЕДНИЧКО…”..

Јаков 1 – ред 25 .”..А кој ќе се загледа во во Христовиот Совршен закон на Слободата – Безсуетноста и остане во него , не како заборавлив слушател туку како ДЕЛОТВОРЕН ИЗВРШИТЕЛ тој ќе биде блажен-(блажен = исполнителен кон Божјите барања )во она што го врши..”.—..оти тоа е веќе Вера..вистинско Верување видливо со голо ОКО неспорно за атеистите ....оти е ОЧИГЛЕДНО


Книга на пророкот Исаија 1 – ред 17 ...научете се да правите добро , барајте ПРАВДА ,спасувајте УГНЕТЕН – ЕКСПЛОАТРАН ., заштитете сирак , застапувајте се за вдовица .

Еве цело време битието Бог кажува каков пост – ВОЗДРЖЛИВОСТ бара .
Бара религиите да не постојат оти тие служат за генерирање лоши меѓучовечки односи . Бара да се укине капиталот и капиталистите кој ги угнетуваат – експлоатираат луѓето .Бара да се укине државата како инструмент за насилство на капиталистите и религиозните врхушки .

Е ОВА Е ВИСТИНСКИ ПОСТ .

spiros напиша: Што е со оние верници на кои ЖИВИОТ ХРИСТОС им е безкрајно поважен од цртаните христоси?

sade um, цитатите на Павле не се однесуваат на постот, туку на јадењето/нејадењето на храна принесена на идоли.