СВЕТЛИНАТА на ДУХОТ БОЖЈИ или вашата рели

Maran Ata напиша: ... За другото подоцна, хев ту гоу нау...

ОК! Енд ај хев ту гоу, туу! Бај, бај!

Maran Ata напиша: ... Се надевам дека бев јасна за ова.

Не само сега и не само за ова!
Сосема те разбирам што сакаш да кажеш. Но, мислам, дека тука сепак (ненамерно) правиш еден превид. Имено, велиш:

Maran Ata напиша: ... Светите Отци не се наречени свети затоа што прочитале 2 книги и ги научиле на памет, туку затоа што преку подвиг (пост, молитва, бдение, подвиг на љубов, смирение, послушание...) стекнале духовно искуство кое можеле да го пренесат преку пишано слово. Значи, во духовниот живот, прво доаѓа пракасата (подвиг на просветлување на умот и очистување на срцето), за потоа да дојде теоријата (согледување на работите какви што се во суштина и неретко, писмено пренесувањето на тоа знаење), што е спротивно на другите работи во светот...

Но, дали си се запрашала, зошто тие луѓе (кои подоцна станале отци) почнале да постат, да се молат,  (како знаеле на кого и како да се молат), да бдеат, како ги научиле тајните на смиреност и послушание ...? Значи, претходно морале од некого или некаде да слушнат или прочитаат, или на било кој начин да им било всадено соодветното учење. Од ова произлегува дека сепак теоретското е примарно и кај отците, а потоа тие тоа стекнато теоретско искуство го практикуваат и (можеби) го надградуваат и го пренесуваат на другите генерации по нив.

Туку, и друго ми „падна“ во очи. Констатацијата на Меси:

Messenger напиша: ... Teshko e da se dodade neshto povekje i da se doosvetli podobro od onoa sto tie tolku vnimatelno i seopfatno go prikazhale...

Ова ме наведе да „ископам“ уште некој (по пластичен) пример со кој ќе се дообјаснат постапките на некои од луѓето, зошто тие не сакаат малку пошироко да се образуваат.
Незнам, можеби грешам кога велам дека сепак, во прашање повторно е стравот.
Прво, стравот од самиот себе. Самиот пред себе да си признаеш дека тоа, во што „до вчера“ си верувал, било неисправно, погрешно. Ова кај тебе (Маран Ата) очигледно не е случај, бидејќи, како што кажуваш, тоа веќе си го надминала. И, btw. (како пишувам, ми доаѓаат нови мисли), што ќе помислиш за некој човек кој, во истиот момент кога ти си испаднала од претходната теолошка заедница, влегува во неа? Ќе му дадеш некој совет, некое твое искуство од таму, или ќе го оставиш тој самиот да го осознае тоа што ти си го осознала?
И второ, на веќе постоечкиот страв од самиот себе, се надоградува и стравот од тоа „што ќе речат луѓето за мене“! Денес овде, утре таму, ... крајот не му се знае. Колку и да сакаме да го игнорираме јавното мнение врз нас, мораме да признаеме дека тоа сепак, помалку или повеќе, постои, влијае на нас.

Maran Ata напиша: ...Единствено на што немам обрнато внимание за да го земам во обзир како моја определба е атеизмот....

Не се мачи да бараш некаква литература за атеизмот, бидејќи таква (барем колку што јас знам) нема. Продолжи од се’ да читаш и осознавањето самото ќе си дојде!

spiros напиша: Majkl напиша: Но за некого патот на Саи Баба можеби е вистинскиот (за мене не е, но за некого е). ПА ако за некого е, тогаш треба тој консеквентно да го следи. Јас сум уверен дека некаде на патот (тој што следи) нема да сака да биде воден од некои водачи (колку и да се свети тие) туку лично без посредници да дојде во додир со СВЕТЛИНАТА. И тогаш е чудењето,каењето и тогаш е благодарноста!

Вака веќе звучи многу појасно!!!

Ова е одлично кажано спирос , и јас се согласувам.

spiros напиша:     Прочитај уште еднаш!

јасно! Велиш сите вистински патишта водат таму. Но за некого патот на Саи Баба можеби е вистинскиот (за мене не е, но за некого е).

spiros напиша: Влад, пријатели на братчедми биле до индија и зеле прашина која ја материјализирал тој за да му ја стават на раната како би се излечил. Што мислиш, што стана со братчедми, дали се излечи со таа прашина? Во *СВЕТЛИНАТА на *ДУХОТ *БОЖЈИ е клучот а не во спирос ... или саи баба!

Зарем ова не е контрадикторно со твојата претходна изјава:

spiros напиша: Сите вистински патишта водат до СВЕТЛИНАТА, до СОВРШЕНИОТ ПАТ! А Таа, а Тој пак кон БОГА е едиствениот пат. Во Него секој секому е сестра, секој секому брат!

??? Се согласувам со твојата прва констатација дека Духот Божји е клучот! Но пред тоа велиш дека сите патишта водат до таму?

Изменето од Majkl - 28.Октомври.2008 во 23:35

Maran Ata, sega gi vidov tvoite prashanja, no istovremeno i replikite na zidarski i zlatnik. Sakav poshiroko da ti odgovoram, no prijatelive ti dadoa mnogu precizni i tochni odgovori. Teshko e da se dodade neshto povekje i da se doosvetli podobro od onoa sto tie tolku vnimatelno i seopfatno go prikazhale.


Nedorazbiranjata i razlikata vo stavovite gi gledam spored tvoeto poimanje na prosvetlenosta i "stabilnosta" na chovekot.

Maran Ata напиша: Доколку постојано се менуваат ставовите, тогаш се доаѓа до впечаток на сеуште никаква просветленост и нестабилност на личноста. Кога ќе се завземе одреден цврст став, тој може да се надоградува, но ако почне да се менува, тогаш тој став не би бил цврст.

Maran Ata, prosvetluvanjeto ne poznava granici ili nekakov kraj. Toa ne e posledna avtobuska stanica kade sto site zaedno sleguvaat zatoa sto patuvanjeto zavrshuva. Isto taka, patuvanjeto ne e ogranicheno samo na eden model avtobus, tuku i na leki avtomobili, terenski vozila, brodovi, avioni, odenje peshki i t.n. Pateshestvieto do prosvetluvanjeto e edno, no patishata i nachinot na patuvanjeto e razlichno.

Togash kako mozhesh da tvrdish deka samo voziloto i patot sto ti si go odbrala e edinstveniot i site drugi se pogreshni ? Togash kako tvrdish deka ti vekje si stignala na celta, pa sega samo go dorazgleduvash kako izgleda i go zapoznavash podobro?

Ako toa sto go velish e tochno, togash ke si ostanevme na prvichnite veruvanja i isus nemashe nikogash da se pojavi megju nas. Vsushnost, onie sto go nabedija da bide zakovan na krstot isto taka mislea deka tie vekje odamna stignale na celta i samo ja prodlabochuvaat svojata prosvetlenost. Tokmu tie zazele cvrst stav i samo go nadograduvale, kako sto velish i ti. Tokmu tie ne sakale da ostavat "впечаток на сеуште никаква просветленост и нестабилност на личноста."

I gledah kade vodi takviot stav?

Ako go dolovish onoa sto sakam da go prenesam, togash nema da prashah:

Maran Ata напиша: ... Не знам ова дали добро те разбрав на што точно мислиш дека со тек на време нема да ти требаат законите... во која смисла го мислиш?

Jasno e deka zakonite, propisite i normite zavisat od visinata na svesta kaj lugjeto. Dokolku taa e poniska, tolku povekje ima potreba od niv. Za prosvetlenite lugje ne samo sto nema poreba od niv, tuku tie se seriozen ogranichuvachki faktor. Prosvetleniot e potpolnata svesna bozhenstvenata kreacija, toa e onoa chedo sozdadeno spored Bozhjiot lik.

Zarem edno takvo sushtestvo ti ke go ogranichish so svojata stabilnost, cvrstite stavovi i zakonite koi barash da bidat bezrezervno pochituvani od site kako sto gi pochituvash i ti, bidejki toa e tvojot kraj na patot?

Treba da se chitaat knigi i da se zapoznavame so tugjite iskustva, no istovremeno da pomnime deka toa e samo nivniot pat i nivnoto osoznavanje kako eden del od mozaikot na Kreacijata. Dobro e da gi chitame pisanijata za prosvetlenite, no da ne zaboravame deka tie se pishuvani od obichni lugje kako nas koi na hartija go stavile samo onoa sto mozhele da razberat i deka mastiloto na hartijata ne e prosvetlenosta od onoj za koj pishuvale.

A shtom e toa taka, togash nikogash ne mozheme da se venchame za hartijata i za bilo chija interpretacija na Kreacijata. Taka samo navidum mozheme da ostavime vpechatok vrz drugite deka sme "stabilni", deka imame "karakter", deka sme "osoznale" neshto i deka imame "cvrsti stavovi" vo zhivotot, no seto toa e povekje meur od topol vozduh otkolku nekakva vistinska supsticijalnost. Toa povekje e samozalazhuvanje i hrana za nasheto ego, otkolku vistinsko prosvetluvanje.

Prosvetluvanjeto ne e shtafeta sto se prenesuva od raka na raka preku svitok na hartija, nitu e virus koj se dobiva ako sme blizu do nekoj ziv svetec ili negovoto pochinato telo. Prosvetlenosta se steknuva so postojano baranje, so odenje po svojot pat... koj nema kraj.

Prosvetlenosta e samoto patuvanje.

Изменето од Messenger - 28.Октомври.2008 во 18:45

Основната поента на мојот претходен пост беше дека човек со читање повеќе се наобразува, се надградува, се издигнува од претходното. Секако, тука го исклучувам „ограниченото“ читање, односно да се чита само од таа област и од тоа учење кон кое во одреден момент некој се определил. При самото осознавање човекот, ги потврдува веќе постоечките знаења, но сакал или не, согледувајќи ги „грешките“ на старото и предностите на новото, може и да ги отфрли (делумно или целосно) дотогаш научените „вистини“. Доказ за ова е што постојано има префрлања на луѓето од една теолошка определеност кон/во друга. Тоа не е случај само денес. Го имало многу пред Исус. И Исус бил еден од тие кои (делумно) не се согласувале со старото верување, и затоа започнал со друг вид теолошка догма. И после него се јавуваат уште десетици како него, кои делумно или целосно измислуваат нови теолошки догми базирани на видоизменети доктрини. Но сепак суштината на сите им е иста.

Maran Ata напиша: ...Светите Отци искуствено велат дека на теоријата и претходи праксата,...

Остави ги сега отците. Сакам да знам што мислиш ти лично! Одговори дали ти лично се согласуваш со тоа дека прво е праксата, а потоа теоријата? Притоа, ќе се повторам, ако не повеќе барем за момент, обиди се да не мислиш на ставот на отците, размисли логички, без веќе стекнатото предубедување.
Јас со ова не се согласувам во целост. Точно, има случаи каде од праксата се стекнале некои теоретски сознанија. Но, многу повеќе се случаи кога прво е теоријата, а тек после праксата.
Едноставни примери од „материјалниот“свет. Како би напишала домашно, ако претходно теоретски не ја научиш лекцијата? Или како некој би поврзувал некој електричен мотор, ако претходно нема научено и незнае што е струја? Исто така пример и од „духовниот“ свет. Како би можел(а) да практикуваш некоја теологија, ако претходно не си прочитала (или на било кој начин научила) за неа? Дали ти прво се определуваш или правиш некоја одредена работа, а потоа ја учиш?