СВЕТЛИНАТА на ДУХОТ БОЖЈИ или вашата рели
Испечатено од: IDIVIDI forum
Категорија: АРХИВА
Име на форумот: Вероисповед
Опис на форумот: право на избор
URL: http://forum.idividi.com.mk/forum_posts.asp?TID=16302
Датум на принтање: 17.Февруари.2025 во 17:46
Верзија на софтверот: Web Wiz Forums 10.03 - http://www.webwizforums.com
Тема: СВЕТЛИНАТА на ДУХОТ БОЖЈИ или вашата рели
Постирано од: spiros
Наслов: СВЕТЛИНАТА на ДУХОТ БОЖЈИ или вашата рели
Датум на внесување: 25.Октомври.2008 во 09:09
|
Што е поважно за вас: СВЕТЛИНАТА на ДУХОТ БОЖЈИ или вашата религија? Еве го мојот одговор: СВЕТЛИНАТА на ДУХОТ БОЖЈИ – ХРИСТОС – е поважна од секоја религија, традиција, нација, доктрина или догма. Притоа морам да нагласам дека и религијата и традицијата и нацијата и доктрината и догмата, немораат безусловно да бидат нешто лошо, како што тоа некои го сваќаат. Но сепак, ако некој ми го постави прашањето кое јас го поставив, одговорот би бил СВЕТЛИНАТА! Зошто? Затоа што, без неа нема Живот, без неа нема спасение! Таа мие поважна од сите свети книги заедно, од сите филозофии, традиции, нации,од сите родбини ... кои исто така ги сакам, бидејќи и тие сите се трудат - на некој начин - да упатат кон неа. Многу би ме радувал и вашиот одговор БОГ да ве благослови! ------------- https://www.youtube.com/watch?v=IYjUGBIpD8I" rel="nofollow - Through the Blood of His Grace, we are Forgiven and Free, in Time & Eternity! БОГ да го благослови Авраам, Исаaк, Израил ...! |
Коментари:
Постирано од: La Ninja
Датум на внесување: 27.Октомври.2008 во 22:50
Светлината на Духот Божји е далеку побитна....зашто религијата е на второ место според мене. А причина за тоа е-во што сакаш верувај само да води кон Бог. А Бог е еден. Па како и да се свртиш секоја религија верува во Него, на овој или оној начин.  ------------- Ne sum pijan, samo lezam na zemja i se raduvam.... |
Постирано од: spiros
Датум на внесување: 27.Октомври.2008 во 22:54
Фален и славен да е ГОСПОД + Алилуја + елахмдулилах + ХАЛЕЛУЈАХ !  ------------- https://www.youtube.com/watch?v=IYjUGBIpD8I" rel="nofollow - Through the Blood of His Grace, we are Forgiven and Free, in Time & Eternity! БОГ да го благослови Авраам, Исаaк, Израил ...! |
Постирано од: Tetratka
Датум на внесување: 27.Октомври.2008 во 23:02
|
БЛАЖЕН Е ОНОЈ КОЈ СЕ БОИ ОД ХРИСТОВИТЕ ЗАПОВЕДИ ...
ЛУЃЕТО ШТО ОДЕА ВО ТЕМНИНА ВИДОА ВИСТИНСКА СВЕТЛИНА ...
“ВИДОВМЕ ВИСТИНСКА СВЕТЛИНА, ГО ПРИМИВМЕ ДУХОТ НЕБЕСЕН, НА НЕРАЗДЕЛНАТА ТРОИЦА И СЕ ПОКЛОНУВАМЕ, ЗАШТО ТАА НЕ СПАСИ НАС!!!“ АЛИЛУЈА!
ДА СЕ ИСПОЛНАТ НАШИТЕ УСТИ СО ПОХВАЛА КОН ТЕБЕ ГОСПОДИ, ЗА ДА ЈА ПЕЕМЕ ТВОЈАТА СЛАВА - ЗАШТО СИ НЕ УДОСТОИЛ ДА СЕ ПРИЧЕСТИМЕ СО ТВОИТЕ СВЕТИ БЕСМРТНИ И ЖИВОТВОРНИ ТАЈНИ. СОЧУВАЈНЕ ВО ТВОЈАТА СВЕТИЊА ЦЕЛ ДЕН ДА СЕ ПОУЧУВАМЕ ВО ТВОЈАТА ПРАВДА!!!
АЛИЛУЈА, АЛИЛУЈА АЛИЛУИЈА!!!
ова го пееме на секоја ЛИТУРГИЈА - благодарствени химни после причестување со Изворот на животот Христос ------------- за секој случај - користете ГРОМОБРАН!!! |
Постирано од: spiros
Датум на внесување: 27.Октомври.2008 во 23:34
|
АЛИЛУЈА!!! ------------- https://www.youtube.com/watch?v=IYjUGBIpD8I" rel="nofollow - Through the Blood of His Grace, we are Forgiven and Free, in Time & Eternity! БОГ да го благослови Авраам, Исаaк, Израил ...! |
Постирано од: Vlad Tepesh
Датум на внесување: 27.Октомври.2008 во 23:57
------------- http://protravelguide.com/Images/VladTepesDraculaBranCastle.jpg |
blueprayer напиша:Постирано од: maria_magdalena
Датум на внесување: 28.Октомври.2008 во 00:16
Po taa logika izleguva deka do Boga vodi i sufizmot, politeizmot...totemizmot, krisna-visna, pa veruvanje vo Kali ili nekoe bozestvo so lik na majmun ili krava, animizmot... zasto site tie si veruvaat vo nekakov bog. ------------- МИСЛИТЕ СЕ ОСЛОБОДЕНИ ОД ДАНОК. |
Постирано од: Messenger
Датум на внесување: 28.Октомври.2008 во 02:39
|
Toa e interesno, neli?
Ama ima neshto ushte pointeresno, sto skoro nikogash ne se zaprashuvame... a toa e faktot deka site lugje, koi si imaat nekoi drugi veruvanja i bogovi, go imaat istoto zadovolstvo i ja chuvstvuvat istata blagodat kako i nie. Zarem inaku ke gradele hramovi i ke veruvale so iljadnici godini ako seto toa ne davalo nikakov rezultat? Zarem mislite deka samo nie imame profeti i chuda nebesni? Zarem samo nie imame teologii? Razmislite malu okolu ova...  ------------- Truth needs no laws to support it. Throughout history only lies and liars have resorted to the courts to enforce adherence to dogma. |
Постирано од: Maran Ata
Датум на внесување: 28.Октомври.2008 во 02:44
Месси, ова искрено без сарказам - често пати ти ја читам оваа реченица на крај од твоите коментари. Прашањето ми е оти секогаш не повикуваш нас дека треба да размислиме за тоа што ти го велиш? Мислиш дека претходно веќе не сме го размислиле или? ------------- + Љубовта покрива многу гревови + |
Постирано од: zidarski
Датум на внесување: 28.Октомври.2008 во 02:49
Маран Ата - поседи уште некој месец на форумов, ќе сфатиш колку е во право Месинџер кога го става тоа на крајот на реченицата...  ------------- Do what is right, come what may... |
Постирано од: Messenger
Датум на внесување: 28.Октомври.2008 во 03:03
|
Maran Ata, mislam deka ne gi zabelezhuvame rabotite sto ne se vklopuvaat so nash*te veruvanja i deka poradi toa tie minuvaat bez soodvetno vnimanie.
Rabotata e sto site nie gledame, razbirame i tolkuvame onaka kako sto ni se nash*te odnapred postaveni pogledi i pretpostavki za svetov. Eve eden primer za toa... Pred triesettina godini edna amerikanska agrarna delegacija otide vo Indija da se zapoznae so tamoshnoto zemjodelie. Vodachot na delegacijata beshe amerikanski rancher i toj se sretna so indijskiot pretstavnik, koj isto taka beshe zemjodelec. Indiecot go odvede amerikanecov na svojata niva i pocna gordo da mu objasnuva: - Go gledash onoj avtopat onamu (toa beshe eden eden obichen prashliv selski pat za tovarni koli) ? E do tamu e mojata niva ako se gleda na sever. E sega pogledni onamu na jug... go gledash onoj sistem za meliorizacija (obichno potoche)? E do tamu e derugiot kraj na mojot posed. Sega svrti se levo i pogledni gi onie vili (nekolku selski kukji od kal i trska). Mojava zemja se protega od niv, pa do drugana strana, kade sto e magacinot za pshenicata (ambar). Ajde sega kahi mi ti kolkava e tvojata zemja? Amerikanecot, faten vo nebrano, ne sakajki da go navredi sogovornikot, ja progoltal plukankata i pochnal... - Pa, vaka... rano utrinata, po pojadokot, se kachuvam na traktorot i vozam na zapad 4 chasa. Tamu zastanuvam da ja proveram ogradata. Potoa povtorno go palam traktorot i vozam 5 chasa na sever. Vo megjuvreme zastanuvam na pola pat da rucham vo bliskata kafeana. Koga ke vidam kako pomoshnikot ja tera rabotata so stokata, sednuvam na traktorot i vozam sledni 3 chasa na istok i potoa ushte chetiri chasa na jug za da se vratam doma. Indiecot go gledal amerikanecov poln so razbiranje i so nazhaleno lice... - Mnogu ubavo ti vleguvam vo polozhenie... i jas ednash imav takov traktor. ------------- Truth needs no laws to support it. Throughout history only lies and liars have resorted to the courts to enforce adherence to dogma. |
Постирано од: Maran Ata
Датум на внесување: 28.Октомври.2008 во 03:49
|
Со ова образложение се сложувам. Со мнозинството е така. Меѓутоа, има и такви исклучоци кои претходно имале еден став, па друг, па трет (зборувам за ставови кои претходно се истражувани, а не на слепо прифатени), за на крај да го имаат сегашниот. Ти што мислиш? ------------- + Љубовта покрива многу гревови + |
Постирано од: Messenger
Датум на внесување: 28.Октомври.2008 во 05:23
|
Religijata e neshto sto se zhivee sekoj moment, celiot zhivot. Toa ne e mrtvo slovo na hartija kanonizirano i dogmatizirano od nekoi lugje vo vo nekoe vreme.
Religijata e postojano menuvanje na stavovite vo unison so nasheto prosvetluvanje. Vchera bile deset zakoni, denes e eden, utre mozhebi nema da go spomnuvame nitu toj... Ednostavno nema da ima potreba. I tuka ne postoi "za na kraj da go imaat segashniot". Ne postoi nikakov kraj. Nema kraj. Kopanjeto rovovi i zazemjanjeto nepodvizhni stavovi smetajki deka "na krajot se stignalo na kraj" ne vodi nikade. Toa e stoenje na edno mesto. Zasekogash.  ------------- Truth needs no laws to support it. Throughout history only lies and liars have resorted to the courts to enforce adherence to dogma. |
Постирано од: Maran Ata
Датум на внесување: 28.Октомври.2008 во 06:22
Дека ВЕРАТА се живее секој момент апсолутно е точно. Во самата суштина не можеш да ја спознаеш од книги (но сепак помагаат за да те насочат), туку само и единствено од пракса. Но, она слово кое што е канонизиано е производ на таа пракса, така што не може да се нарече ни дека е мртво.
Доколку постојано се менуваат ставовите, тогаш се доаѓа до впечаток на сеуште никаква просветленост и нестабилност на личноста. Кога ќе се завземе одреден цврст став, тој може да се надоградува, но ако почне да се менува, тогаш тој став не би бил цврст. Еве пример, јас сум завзела цврст став дека сум православна христијанка, но не знам апсолутно се за мојата вера затоа што не е книга која е со одреден број страни и може да се прочита. Со тек на време, стекнувајќи нови знаења, мојот став се надоградува, но не и менува (значи не преминувам од православие во протестантизам, па во римо-католицизам, па пак назад во православие). Порано имав голема дилема околу сфаќањето на Света Троица. Бев посоветувана да не се замарам со размислувањето околу тоа, да читам светоотечки книги и да се молам на Бога. Го послушав советот и сега немам никакво двоумење. Токму тоа е и надоградувањето на ставот.
Не знам ова дали добро те разбрав на што точно мислиш дека со тек на време нема да ти требаат законите... во која смисла го мислиш?
Крај во надоградување на ставот и во просветлението на умот односно во усовршувањето, нема, но има крај кога ќе го завземеш тој основен став - како што реков, дека сум православна христијанка и крај. Во таа смисла... ------------- + Љубовта покрива многу гревови + |
Постирано од: zidarski
Датум на внесување: 28.Октомври.2008 во 06:49
Е со ова не се согласувам. Баш напротив. Сметам дека треба интензивно да се "замараме" со сите прашања кои не тревожат, кои не ги разбираме, кои се нејасни. Секогаш кога ќе наидеме на нешто нејасно - треба да го проучуваме, се додека не ни стане јасно. Се разбира, не секогаш работите стануваат јасни на мисловно ниво, некогаш едноставно ги чувствуваш правилно, едноставно знаеш што е точно - но сепак, и до тоа се стигнува преку интензивно себепреиспитување. Преиспитувањето на ставовите и постојаното прашување, не треба да се сметаат како отстапување од верата (како што многумина мислат и затоа го критикуваат овој пристап) - а напротив, како мотив и можност за нејзино зацврстување! ------------- Do what is right, come what may... |
Постирано од: Maran Ata
Датум на внесување: 28.Октомври.2008 во 08:27
Погледни го уште еднаш мојот коментар погоре и ќе видиш каде треба да биде сконцентрирано сето наше замарање, ако сакаме да добиеме одговор на некое прашање. Не за џабе Светите Отци велат дека со праксата доаѓа теоријата, а не обратно. ------------- + Љубовта покрива многу гревови + |
Постирано од: Zlatnik
Датум на внесување: 28.Октомври.2008 во 10:26
Морам да ви кажам дека многу ме израдуваа последниве неколку поста од Мецинџер, Зидарски и Маран Ата. Зошто? Мислам дека се поклопува со моето видување на нештата!
Уште многу одамна јас за ова сум размислувал и токму за ова повеќе пати имам спомнувано на темава за теологија. Сетете се малку, кога во моите писанија спомнав да си замислите дека живеете во некоја од некогашните грчки држави, 1000 - 2000 години пред Исус. Дали, ако некој тогаш ви рекол дека не постои Зевс (и другите богови), дека се тоа измислици да се „стави во ред“ народот за да може полесно да се владее со него, дека не постојат повеќе богови туку само еден ... вие (веднаш) ќе го промените вашето убедување? Едноставно, не постои сила која ќе ви го промени вашето убедување дека сите тие богови (кои сте ги затекнале во вашето опкружување кога сте се родиле) не постојат. И за тоа ќе почнете да редите (набројувате) нај различни докази, од усни преданија за згодите и незгодите на боговите, преку разни напишани книги, до изградените храмови во нивна чест!
Иако директно го прашуваш Меси, може и јас да кажам што мислам?   Моето мислење е дека не само што е добро да се менуваат гледиштата, туку дека е пожелно. Ова ќе го дообјаснам после следниве твои цитати:
Иако наизглед се чини како човек незнае што сака, или нема цврст став по нешто и затоа лута од едно во друго убедување, самото осознавање на нови нешта доведува до изменување на ставовите. И самата велиш дека (според различни сплетови на околности) си се определила да бидеш православна христијанка. Тоа е твое право и е во ред. Исто така велиш дека секој момент осознаваш нови работи со кои се надоградуваш во верата. И тоа е во ред. Но, не е во ред ова што го велиш ... :
... бидејќи ова е контрадикторно, спротивно на веќе погоре изнесениот твој став. Од сегашен аспект, така ти изгледа, дека нема шанси да го промениш своето верување. Но, којзнае, кој може да гарантира дека кога (ако) целосно ја осознаеш православната вера, нема да го промениш своето верско убедување! (Ова е само хипотетички!)
Што, зарем повеќе не се наобразуваш, а со самото тоа не се надградуваш? Не ти верувам дека е така. Ако е така, тогаш само ќе ја исполниш желбата на некои свештенослужители кои се залагаат токму за тоа, да не мислиш со своја глава, туку да слушаш што ти велат тие и да се молиш. Замисли, ако секој човек строго се придржувал за оваквиот начин на поимање на верата, немало да се променат толку многу теолошки верувања. Сеуште ќе сме биле во анимизмот или во политеизмот (сеуште ќе се верувало дека постои Зевс & Со), сеуште фарисеите ќе владееле ... За ова нешто многу убаво беше кажано од Зидарски. И, уште нешто од мене. Ова осознавање и надградување во теологиите, не го сваќај само како индивидуално, лично. Од личните промени на ставовите, со тек на многу генерации се определува и колективното сваќање на/за одредена религија, до нејзина (делумна или целосна) промена. А кај некои и до целосно исчезнување. Но затоа се јавуваат нови, како она што го вели Меси:
------------- Неоттуѓиво е правото на секој поединец да живее во својата заблуда! |
Постирано од: Maran Ata
Датум на внесување: 28.Октомври.2008 во 14:40
Ова воопшто не е спротивно на погорниот став, туку самиот така си го правиш да изгледа во твои очи. Имаш големи грешки во твоите изјаснувања, а сето тоа, пак ќе ти напоменам, се должи на непознавањето на христијанството и на твојот атеистички, рационалистички поглед на истото. Читај го мојот коментар внимателно, и ќе сфатиш дека никогаш не можеш да ја осознаеш верата до крај, затоа што Господ е преголем за нашиот мал ум. Светителите учеле до самата своја смрт, па сега јас со 2 прочитани книги се знам??? 
Повторно непознавање на христијанството. Читај ги моите коментари како што треба и не ги сфаќај ти како што сакаш да ги сфатиш. Прво, дадов само еден пример на нешто што ми било нејасно (а убаво нагласив дека сега веќе немам проблем со тоа, што значи дека тој совет успева ). Второ, читај внимателно - ме советуваа да читам, да осознавам преку веќе напишаното, а штом ми станало јасно тоа што не ми било, значи дека тоа што било напишано било просветлувачки, така? Трето - прочитај прво малку по некоја книгичка за она што го нагласив - Светите Отци искуствено велат дека на теоријата и претходи праксата, та после не ќе има потреба секој мој збор да ти го дообјаснувам.
------------- + Љубовта покрива многу гревови + |
Постирано од: Zlatnik
Датум на внесување: 28.Октомври.2008 во 16:51
Основната поента на мојот претходен пост беше дека човек со читање повеќе се наобразува, се надградува, се издигнува од претходното. Секако, тука го исклучувам „ограниченото“ читање, односно да се чита само од таа област и од тоа учење кон кое во одреден момент некој се определил. При самото осознавање човекот, ги потврдува веќе постоечките знаења, но сакал или не, согледувајќи ги „грешките“ на старото и предностите на новото, може и да ги отфрли (делумно или целосно) дотогаш научените „вистини“. Доказ за ова е што постојано има префрлања на луѓето од една теолошка определеност кон/во друга. Тоа не е случај само денес. Го имало многу пред Исус. И Исус бил еден од тие кои (делумно) не се согласувале со старото верување, и затоа започнал со друг вид теолошка догма. И после него се јавуваат уште десетици како него, кои делумно или целосно измислуваат нови теолошки догми базирани на видоизменети доктрини. Но сепак суштината на сите им е иста.
Остави ги сега отците. Сакам да знам што мислиш ти лично! Одговори дали ти лично се согласуваш со тоа дека прво е праксата, а потоа теоријата? Притоа, ќе се повторам, ако не повеќе барем за момент, обиди се да не мислиш на ставот на отците, размисли логички, без веќе стекнатото предубедување. Јас со ова не се согласувам во целост. Точно, има случаи каде од праксата се стекнале некои теоретски сознанија. Но, многу повеќе се случаи кога прво е теоријата, а тек после праксата. Едноставни примери од „материјалниот“свет. Како би напишала домашно, ако претходно теоретски не ја научиш лекцијата? Или како некој би поврзувал некој електричен мотор, ако претходно нема научено и незнае што е струја? Исто така пример и од „духовниот“ свет. Како би можел(а) да практикуваш некоја теологија, ако претходно не си прочитала (или на било кој начин научила) за неа? Дали ти прво се определуваш или правиш некоја одредена работа, а потоа ја учиш? ------------- Неоттуѓиво е правото на секој поединец да живее во својата заблуда! |
Постирано од: zidarski
Датум на внесување: 28.Октомври.2008 во 17:04
|
Маран Ата - разбирам за што зборуваш, но токму со тоа не се согласувам... Моето видување е дека убедувањата треба постојано да се преиспитуваат. Тоа не пази од заблуди!
Да, разбирам дека многумина не се согласуваат со ова и мислат дека е токму спротивното - дека преиспитувањето може да доведе до заблуда... тоа може да е точно, но обратното пак може да доведе до суетност. Не само, ами што ако нешто не сме разбрале правилно првиот пат - дали секој пат погрешно ќе го разбираме до недоглед? ------------- Do what is right, come what may... |
Постирано од: Messenger
Датум на внесување: 28.Октомври.2008 во 18:41
|
Maran Ata, sega gi vidov tvoite prashanja, no istovremeno i replikite na zidarski i zlatnik. Sakav poshiroko da ti odgovoram, no prijatelive ti dadoa mnogu precizni i tochni odgovori. Teshko e da se dodade neshto povekje i da se doosvetli podobro od onoa sto tie tolku vnimatelno i seopfatno go prikazhale. Nedorazbiranjata i razlikata vo stavovite gi gledam spored tvoeto poimanje na prosvetlenosta i "stabilnosta" na chovekot.
Maran Ata, prosvetluvanjeto ne poznava granici ili nekakov kraj. Toa ne e posledna avtobuska stanica kade sto site zaedno sleguvaat zatoa sto patuvanjeto zavrshuva. Isto taka, patuvanjeto ne e ogranicheno samo na eden model avtobus, tuku i na leki avtomobili, terenski vozila, brodovi, avioni, odenje peshki i t.n. Pateshestvieto do prosvetluvanjeto e edno, no patishata i nachinot na patuvanjeto e razlichno. Togash kako mozhesh da tvrdish deka samo voziloto i patot sto ti si go odbrala e edinstveniot i site drugi se pogreshni ? Togash kako tvrdish deka ti vekje si stignala na celta, pa sega samo go dorazgleduvash kako izgleda i go zapoznavash podobro? Ako toa sto go velish e tochno, togash ke si ostanevme na prvichnite veruvanja i isus nemashe nikogash da se pojavi megju nas. Vsushnost, onie sto go nabedija da bide zakovan na krstot isto taka mislea deka tie vekje odamna stignale na celta i samo ja prodlabochuvaat svojata prosvetlenost. Tokmu tie zazele cvrst stav i samo go nadograduvale, kako sto velish i ti. Tokmu tie ne sakale da ostavat "впечаток на сеуште никаква просветленост и нестабилност на личноста." I gledah kade vodi takviot stav? Ako go dolovish onoa sto sakam da go prenesam, togash nema da prashah:
Jasno e deka zakonite, propisite i normite zavisat od visinata na svesta kaj lugjeto. Dokolku taa e poniska, tolku povekje ima potreba od niv. Za prosvetlenite lugje ne samo sto nema poreba od niv, tuku tie se seriozen ogranichuvachki faktor. Prosvetleniot e potpolnata svesna bozhenstvenata kreacija, toa e onoa chedo sozdadeno spored Bozhjiot lik. Zarem edno takvo sushtestvo ti ke go ogranichish so svojata stabilnost, cvrstite stavovi i zakonite koi barash da bidat bezrezervno pochituvani od site kako sto gi pochituvash i ti, bidejki toa e tvojot kraj na patot? Treba da se chitaat knigi i da se zapoznavame so tugjite iskustva, no istovremeno da pomnime deka toa e samo nivniot pat i nivnoto osoznavanje kako eden del od mozaikot na Kreacijata. Dobro e da gi chitame pisanijata za prosvetlenite, no da ne zaboravame deka tie se pishuvani od obichni lugje kako nas koi na hartija go stavile samo onoa sto mozhele da razberat i deka mastiloto na hartijata ne e prosvetlenosta od onoj za koj pishuvale. A shtom e toa taka, togash nikogash ne mozheme da se venchame za hartijata i za bilo chija interpretacija na Kreacijata. Taka samo navidum mozheme da ostavime vpechatok vrz drugite deka sme "stabilni", deka imame "karakter", deka sme "osoznale" neshto i deka imame "cvrsti stavovi" vo zhivotot, no seto toa e povekje meur od topol vozduh otkolku nekakva vistinska supsticijalnost. Toa povekje e samozalazhuvanje i hrana za nasheto ego, otkolku vistinsko prosvetluvanje. Prosvetluvanjeto ne e shtafeta sto se prenesuva od raka na raka preku svitok na hartija, nitu e virus koj se dobiva ako sme blizu do nekoj ziv svetec ili negovoto pochinato telo. Prosvetlenosta se steknuva so postojano baranje, so odenje po svojot pat... koj nema kraj. Prosvetlenosta e samoto patuvanje. ------------- Truth needs no laws to support it. Throughout history only lies and liars have resorted to the courts to enforce adherence to dogma. |
Постирано од: spiros
Датум на внесување: 28.Октомври.2008 во 23:25
Шалом Марија! Сите вистински патишта водат до СВЕТЛИНАТА, до СОВРШЕНИОТ ПАТ! А Таа, а Тој пак кон БОГА е едиствениот пат. Во Него секој секому е сестра, секој секому брат! Дали се сложуваш со ВИСТИНАТА, Марија?
Влад, пријатели на братчедми биле до индија и зеле прашина која ја материјализирал тој за да му ја стават на раната како би се излечил. Што мислиш, што стана со братчедми, дали се излечи со таа прашина? Во *СВЕТЛИНАТА на *ДУХОТ *БОЖЈИ е клучот а не во спирос ... или саи баба! ------------- https://www.youtube.com/watch?v=IYjUGBIpD8I" rel="nofollow - Through the Blood of His Grace, we are Forgiven and Free, in Time & Eternity! БОГ да го благослови Авраам, Исаaк, Израил ...! |
Постирано од: Majkl
Датум на внесување: 28.Октомври.2008 во 23:33
Зарем ова не е контрадикторно со твојата претходна изјава:
|
Постирано од: spiros
Датум на внесување: 28.Октомври.2008 во 23:44
|
Прочитај уште еднаш! ------------- https://www.youtube.com/watch?v=IYjUGBIpD8I" rel="nofollow - Through the Blood of His Grace, we are Forgiven and Free, in Time & Eternity! БОГ да го благослови Авраам, Исаaк, Израил ...! |
Постирано од: Majkl
Датум на внесување: 28.Октомври.2008 во 23:48
|
Постирано од: spiros
Датум на внесување: 28.Октомври.2008 во 23:53
ПА ако за некого е, тогаш треба тој консеквентно да го следи. Јас сум уверен дека некаде на патот (тој што следи) нема да сака да биде воден од некои водачи (колку и да се свети тие) туку лично без посредници да дојде во додир со СВЕТЛИНАТА. И тогаш е чудењето,каењето и тогаш е благодарноста! ------------- https://www.youtube.com/watch?v=IYjUGBIpD8I" rel="nofollow - Through the Blood of His Grace, we are Forgiven and Free, in Time & Eternity! БОГ да го благослови Авраам, Исаaк, Израил ...! |
Постирано од: Majkl
Датум на внесување: 29.Октомври.2008 во 00:07
Ова е одлично кажано спирос  , и јас се согласувам.
|
Постирано од: Maran Ata
Датум на внесување: 29.Октомври.2008 во 06:55
Точно е дека со читање човек повеќе се надоградува, но понатаму во твојот коментар има една претпоставка за „ограничено“ читање, што не мора да значи дека е така. А што ако претходно биле прочитани доста работи, за на крајот да се избере она кое има најмногу смисла и кое во секој поглед е поткрепено? Што се однесува до мене – верувај ми дека имам читано мнооооооогу работи од многу вероисповеди, филоЗофии и сфаќања. Ти не си во тек, ама јас неколку пати нагласив дека не сум била отсекогаш православна христијанка... Секој кој верува дека постои „некоја сила“ си го бара местото во одредена вероисповед. Единствено на што немам обрнато внимание за да го земам во обзир како моја определба е атеизмот. А и сега читам од други вероисповеди (ова го спомнав, исто така, неколку пати за време на дискусиите со ЕвАнгелос), и на тој начин си го потврдувам моето верување.
Токму тоа и го направив јас. Ги отфрлив сите „вистини“ на старото и се ориентирав на она старо (православното христијанство), кое за мене беше ново и никогаш не зажалив за тоа.
Грешка си за ова. Христос апсолутно се сложувал со старото верување, затоа што Тој самиот, како Бог, го дал тој Закон, но не се сложувал со погрешниот начин на кој го практикувале евреите, поради нивните скаменети и закоравени срца. Затоа Тој вели дека не дојде да го поништи Стариот Завет, туку да го исполни. А и апостол Павле вели дека Законот е добар, ама за некој кој не го исполнува во целост ќе му биде на смрт, а не на спасение.
Јас верувам на зборовите на Светите Отци затоа што моето мислење се согласува со нивното, и обратно. На почеток може некоја работа, само површно дадена, да ми изгледа несфатлива, но кога тоа ќе ми се објасни, ја гледам поентата. Тоа што го напишав за теоријата и праксата, намерно го оставив непојаснето, зашто знаев дека пак ќе се ориентираш прво на она материјалното, на она световното. Си ја потврдив претпоставката. Ова неколку пати до сега го имам повторено за Библијата, а ќе го повторам и за оваа работа – не ги гледај работите рационалистички, материјално, световно... Духовноста нема врска со световноста. Ако во светот за да научиш нешто ти треба книга, во духовноста не е потребна. Еве како, во духовноста, доколку си интелектуалец, преку книга можеш да стекнеш нови знаења, но никогаш не можеш да ја сфатиш суштината на тие знаења (она што го зборува месси дека за религија не ти треба диплома). Суштината на работите можеш да ја стекнеш само преку опит. Имено, колку повеќе се каеме за свите гревови и колку повеќе се молиме на Бога, толку повеќе ни се просветлува умот и ни се очистува срцето од страстите. А колку повќе ни се просветлува умот и ни се очистува срцето, толку повеќе го созерцаваме Бог, односно, толку полесно ја гледаме вистината околу себе. Светите Отци не се наречени свети затоа што прочитале 2 книги и ги научиле на памет, туку затоа што преку подвиг (пост, молитва, бдение, подвиг на љубов, смирение, послушание...) стекнале духовно искуство кое можеле да го пренесат преку пишано слово. Значи, во духовниот живот, прво доаѓа пракасата (подвиг на просветлување на умот и очистување на срцето), за потоа да дојде теоријата (согледување на работите какви што се во суштина и неретко, писмено пренесувањето на тоа знаење), што е спротивно на другите работи во светот. Се надевам дека бев јасна за ова. ------------- + Љубовта покрива многу гревови + |
Постирано од: Zlatnik
Датум на внесување: 29.Октомври.2008 во 09:18
Не само сега и не само за ова! Сосема те разбирам што сакаш да кажеш. Но, мислам, дека тука сепак (ненамерно) правиш еден превид. Имено, велиш:
Но, дали си се запрашала, зошто тие луѓе (кои подоцна станале отци) почнале да постат, да се молат, (како знаеле на кого и како да се молат), да бдеат, како ги научиле тајните на смиреност и послушание ...? Значи, претходно морале од некого или некаде да слушнат или прочитаат, или на било кој начин да им било всадено соодветното учење. Од ова произлегува дека сепак теоретското е примарно и кај отците, а потоа тие тоа стекнато теоретско искуство го практикуваат и (можеби) го надградуваат и го пренесуваат на другите генерации по нив. Туку, и друго ми „падна“ во очи. Констатацијата на Меси:
Ова ме наведе да „ископам“ уште некој (по пластичен) пример со кој ќе се дообјаснат постапките на некои од луѓето, зошто тие не сакаат малку пошироко да се образуваат. Незнам, можеби грешам кога велам дека сепак, во прашање повторно е стравот. Прво, стравот од самиот себе. Самиот пред себе да си признаеш дека тоа, во што „до вчера“ си верувал, било неисправно, погрешно. Ова кај тебе (Маран Ата) очигледно не е случај, бидејќи, како што кажуваш, тоа веќе си го надминала. И, btw. (како пишувам, ми доаѓаат нови мисли), што ќе помислиш за некој човек кој, во истиот момент кога ти си испаднала од претходната теолошка заедница, влегува во неа? Ќе му дадеш некој совет, некое твое искуство од таму, или ќе го оставиш тој самиот да го осознае тоа што ти си го осознала? И второ, на веќе постоечкиот страв од самиот себе, се надоградува и стравот од тоа „што ќе речат луѓето за мене“! Денес овде, утре таму, ... крајот не му се знае. Колку и да сакаме да го игнорираме јавното мнение врз нас, мораме да признаеме дека тоа сепак, помалку или повеќе, постои, влијае на нас.
Не се мачи да бараш некаква литература за атеизмот, бидејќи таква (барем колку што јас знам) нема. Продолжи од се’ да читаш и осознавањето самото ќе си дојде!  ------------- Неоттуѓиво е правото на секој поединец да живее во својата заблуда! |
Постирано од: Maran Ata
Датум на внесување: 29.Октомври.2008 во 09:51
Oд лично искуство не се сложувам. Јас пред да станам православна, бев голем поборник против идејата да си определен во било која религија, затоа што сметав дека секој пат, иако е различен, те води до Бога. Најголемо влијание за да станам тоа што сум денес, имаше еден мој другар (јас си го нарекувам мој ангел чувар). Тој не влијаеше на мене со зборови, туку пред се, со дела. Откако го забележав неговото однесување кон луѓето и кон се наоколу, тогаш почнав да слушам што е православието. И тој порано не беше тоа што е денеска. Тој беше закоравен атеист. Неговото мислење се смени кога поради, така да го кажам, „немаштија од аздислак“ со својот братучед намисли да оди на Света Гора и таму да заработи некој денар (оти слушнал дека бараат работници). Целиот таков забацаран, без да верува во Бог, појде таму и остана подолго време (не само недела, две). Таму беше сместен во манастир Хиландар. Низ целото тоа патешествие почнаа да му се случуваат многу чуда (во буквална смисла), но најголем впечаток му остави духовникот отец Кирило. Сега ќе ти ги пренесам неговите зборови за овој свет старец: „Отец Кирило е многу мало човече на раст, но колку што е голем толкаво е и неговото срце“. А неговиот братучед (кој патем, исто така беше атеист) стално додава: „На почеток на нашиот престој во Хиландар, гледајќи го тој старец, си мислев: Што овој се фолира... секое утро, тој секој што ќе го сретне, го благословува и има обичај сите да ги бакнува на чело. Со сите е добар и на сите постојано им дава само љубов, постојано е насмеан. Јас мислев дека се фолира и изигрува добротвор, но после тој подолг период проведен со него, сфатив дека не е така, затоа што не може некој да глуми цело време, а и не може да те лаже, бидејќи се чувствува таа љубов која извира од него.“ Токму таа пракса која тие ја виделе кај тој отец, ги навела да станат православни. А токму нивната пракса, која јас ја видов кај нив, ме наведе јас да се запрашам што е тоа православието. А и порано, отците во пустината, особено тие што не биле писмени, не читале книги за да станат тоа што станале, туку гледајќи вистински примери, биле мотивирани на подвиг. Монасите гледајќи ја љубовта на св.Антониј биле поттикнати да се соберат околу него и да основаат огромни монашки заедници. За другото подоцна, хев ту гоу нау... ------------- + Љубовта покрива многу гревови + |
Постирано од: Zlatnik
Датум на внесување: 29.Октомври.2008 во 10:04
ОК! Енд ај хев ту гоу, туу! Бај, бај! ------------- Неоттуѓиво е правото на секој поединец да живее во својата заблуда! |
Постирано од: makarios
Датум на внесување: 29.Октомври.2008 во 10:06
Ѕидарски, тоа што го велиш не е страшно. Но полесно и поблагодатно е да го ставиме умот и слободната волја, под волјата на некој опитен отец, се до задобивање на умствената молитва. Потоа се ни станува јасно. Духовниот отец еднаш ми рече дека тоа „ама“ (преиспитување), не не` прави поразлични од светската мудрост. Подобро е да се дадеме на слепа вера и слепо послушание, а потоа од Бога ќе добиеме такво познание, какво што го нема ни најголемиот мудрец во светов. |
Постирано од: spiros
Датум на внесување: 29.Октомври.2008 во 12:12
Тоа е безусловна доВЕРБА!------------- https://www.youtube.com/watch?v=IYjUGBIpD8I" rel="nofollow - Through the Blood of His Grace, we are Forgiven and Free, in Time & Eternity! БОГ да го благослови Авраам, Исаaк, Израил ...! |
Постирано од: Messenger
Датум на внесување: 29.Октомври.2008 во 15:32
makarios, ova znachi deka ako se oddademe na slepa vera i slepo poslushanie kako nagrada ke sledi poznanie od Boga kakvo nema ni najgolemiot mudrec na svetov. Aman... zarem moshesh da bidesh tolku lesno ubeden vo takva demagogija? Pa ako toa beshe vistina, togash ne ke mozhevme da se razmineme od najgolemite mudreci na svetov. Ili mozhebi nema dovolno slepo poslushni lugje?
Toa sto si go slushnal ne vazhi za religijata, tuku za teologijata. Taa sekogash ima potreba slepo poslushni lugje. ------------- Truth needs no laws to support it. Throughout history only lies and liars have resorted to the courts to enforce adherence to dogma. |
Постирано од: Zlatnik
Датум на внесување: 29.Октомври.2008 во 17:26
Опитен отец, а? Можеш ли да ми кажеш кој е тој, или поточно како да препознаеме кој е таков? По кој критериуми ќе оцениме дали некој е опитен или не? Можеби однадвор е јагне, но одвнатре ...! Ајде, да земеме само еден пример, за кој верувам сите сте слушнале и виделе. Ако еден Зоран Вранишковски (Јован Дремвницки), како највисок свештеник, митрополит, во МПЦ не се смета(ше) за доволно опитен, тогаш незнам кој друг! (Како инаку би станал владика?) И што се случи со него и со тие „овци кои го слушаа и следеа својот пастир“? Затоа до сите апелирам, читајте буквално се’ , но размислувајте и донесувајте соодветни заклучоци и одлуки со сопствена глава. Не подлегнувајте под ничиј авторитет, оти незнаете каде тоа ќе ве одведе. Примерот што го дадов е по случаен избор и несакам од никого да се свати дека тоа е случај само во православието. Овакви „застранувања“, т.е. безусловно, безпоговорно следење на било кој теолошки „авторитет“ ги има во сите конфесии, како кај останатите христијански заедници, така и кај муслиманите. Тоа може да предизвика многу опасни последици, не само по угледот на дотичното лице, туку и по неговиот живот. Сетете се само колку самоубиства (и во МК има такви случаи) се имаат направено со верба дека така ќе му се приближат на бога и дека ќе живеат вечно! ------------- Неоттуѓиво е правото на секој поединец да живее во својата заблуда! |
Постирано од: zidarski
Датум на внесување: 29.Октомври.2008 во 18:02
|
Златник - токму човекот кој ти го спомна го имав в глава како еден пример кога реков дека се треба да се преиспитува и проверува според личниот критериум и личниот твој однос со Бога...
Но... за другото - не се согласувам дека теоријата претходи на праксата... Има многу случаи во кои е точно - луѓе случајно ја прочитале Библијата или некој им зборувал за тоа и поверувале... но има уште повеќе случаи каде луѓето поверувале, а дури потоа се запознале со основите на учењето и со неговите принципи, само за да дознаат дека апсолутно совпаѓа со нивното лично убедување. Еден од најпознатите примери за ова е Серафим Роуз. Побарај малку повеќе за него на нет. Патот до Бога е личен за секого. Едни имаат потреба да бидат насочени и поведени по него, други сами тргнуваат. ------------- Do what is right, come what may... |
Постирано од: spiros
Датум на внесување: 29.Октомври.2008 во 19:02
------------- https://www.youtube.com/watch?v=IYjUGBIpD8I" rel="nofollow - Through the Blood of His Grace, we are Forgiven and Free, in Time & Eternity! БОГ да го благослови Авраам, Исаaк, Израил ...! |
Постирано од: EvAngelos
Датум на внесување: 29.Октомври.2008 во 19:53
blueprayer, имаат право maria_magdalena и Vlad Tepesh, твојата филозофија е идентична со онаа на Саи Баба. И како што вели maria_magdalena, во тој случај сеедно е дали ќе веруваме и во Исламот, суфизмот, тотемизмот, или пак ќе обожаваме некоја крава како бог. Не секоја религија води до бог. Ако се декларираш како христијанка, имај предвид дека христијаните веруваат дека само Христос е патот кој води до Бог. Христос јасно рече "Јас Сум Патот", а на друго место пак "Тесна е вратата и малкумина се кои ја наоѓаат". Муслиманите на пример го одрекуваат Христос како Божји Син и Спасител, Неговата смрт и воскресение - што е контрадикторно на суштината на нашата вера, и не може да биде сеедно во што ќе веруваме. Или сме со Христос, или сме против Него - трето нема. ------------- Посветен на изворното христијанство проповедано од Христос и апостолите. |
Постирано од: La Ninja
Датум на внесување: 29.Октомври.2008 во 19:59
|
Ев ке те замолам ако не ме разбираш да не ми одговараш. Со тоа што мене ке ме нападнеш не избегнуваш одговор на некој друг како на пример на Опитен кој со денови те чека во некои теми. А во врска со ова....Па поарно на Саи Баба да звучам отколку очи да си вадам овде.... Јас како христијанин верувам во Христос и патот по кој Тој не води... А тоа што ти се обидуваш да извртиш зборови слободно продолжи.. Ако е така како што велиш ти....зашто не веруваш во Православието кога Исус прв пат во него се спомна???????? Ма дај те молам прошетај малце по другите теми каде се бара твој одговор....а не ме начека овде мене да ме реметиш....или пак силен си над послабите!? ------------- Ne sum pijan, samo lezam na zemja i se raduvam.... |
Постирано од: EvAngelos
Датум на внесување: 29.Октомври.2008 во 20:17
мила, јас веќе 2 месеци ги чекам "јаките" да соберат сила и да отвориме една тема каде што ќе дефинираме во нејзиниот вовед ред и правила по кои ќе дебатираме. Една културна дебата каде што наизменично ќе си поставуваме прашања и ќе си одговараме. Но 2 месеци поминаа, а јас сеуште си чекам. Така што, имајќи го предвид овој факт, смешно е мене да ми велиш "јас избегнувам одговор од Опитен". Еве, ако навистина сметаш така, тогаш повели натерај го Опитен да прифати една организирана дискусија со мене, а не само да ми поставува оф-топик прашања, а да ги избегнува моите прашања.
Ова е пресмешно  ------------- Посветен на изворното христијанство проповедано од Христос и апостолите. |
Постирано од: La Ninja
Датум на внесување: 29.Октомври.2008 во 20:59
|
------------- Ne sum pijan, samo lezam na zemja i se raduvam.... |
Постирано од: zidarski
Датум на внесување: 29.Октомври.2008 во 21:01
|
Евангелос - идејата за дебата се отфрли, и за сметка на тоа - неколкумина тука на форумов ги испомешаа и растурија сите теми, доста тенденциозно при тоа.
За сите - престанете со оф-топик муабети и почнете да поставувате јасни и конкретни прашања за да може да се добие јасен и конкретен одговор. Кога имате некое поедноставно прашање, на кое може да се одговори со само неколку пораки - имате тема Општо и неврзано... Кога имате прашања кои се подлабоки и бараат посериозна дискусија - отворете тема! ------------- Do what is right, come what may... |
Постирано од: Zlatnik
Датум на внесување: 29.Октомври.2008 во 21:43
Аууу Евангелосе, па што е ова твоево? Тотално потценување на сите оние кои не се како тебе! А како, жити бога, ти го определи тоа дека сите религии не водат кон бог? Ти самиот заклучи или пренесуваш мислење на некој друг„стручњак“? Па ова ни јас, како атеист не го правам. Јас само не верувам во бог, но не сум антитеист, односно не сум против теологиите, не сум против правото на секој да си верува во она што мисли дека е најдобро, нај прифатливо за него. Како што гледаш, во некои работи (барем според она што изјавуваме) јас сум подобар и од тој, за кого се декларираш дека е твој учител, а кој вели „Кој не е со мене, тој е против мене“! Дали ти слепо се придржуваш на оваа негова изјава и ништо друго (што не е во опсегот на твоите гледања - сваќања) не почитуваш? ------------- Неоттуѓиво е правото на секој поединец да живее во својата заблуда! |
Постирано од: Majkl
Датум на внесување: 29.Октомври.2008 во 22:18
Евангелос, мислам дека би било многу поефективно и по фер ако на blueprayer љубезно и` објасниш зошто според тебе не е така дека Исус првпат во православието е спомнат. Вака само испаѓа дека сите што не знаат се смешни, а така попрво можат да се навредат - одошто да ги заинтригира зошто всушност не е така како што они евентуално досега сметале дека е. Јас само би го посочил воведот на Славко Димевски за неговата обемна книга „Историја на МПЦ„ (1986год.) каде тој убаво објаснува како и кога настанала православната црква, иако зборува за сосема друга тема(тој е во одбрана на МПЦ од бугарската, српската и грчката црковна пропаганда и пишува околу автокефалноста на Охридската архиепископија). |
Постирано од: Maran Ata
Датум на внесување: 30.Октомври.2008 во 04:48
Мислам дека веќе ти дадов пример за еден од многуте опитни отци. Прочитај го мојот претходен пост. Опитен отец е тој кој со своите дела и љубов станува „ловeц на луѓе“. ------------- + Љубовта покрива многу гревови + |
Постирано од: Zlatnik
Датум на внесување: 30.Октомври.2008 во 08:48
Да, го прочитав твојот наведен пост (за отецот Кирило од Хиландар), и во целост го разбрав. И не само што го разбрав, туку можам да речам дека и го прифаќам, бидејќи тој начин на негово однесување ми е многу близок до мојот. Ширење љубов, ненамерно ненанесување зло некому, кроткост ... Но, една работа неможам воопшто да ја сватам. Зошто сите овие добри особини кои го красат едно човечко суштество луѓето секогаш мораат да ги врзуваат со одредена поврзаност со некој бог? Дека само тие луѓе кои веруваат во некој бог го имаат тоа ексклузивно право да бидат добри, смирени, да имаат моќ да сакаат ... Зарем ние кои не веруваме во ниту еден бог, не можеме или не смееме да ги имаме тие доблести? (Нормално, има исклучоци како кај едните, така и кај другите). Во контекст на ова погоре речено, верувам дека и некогашниот митрополит Јован (кој го спомнав) ги имал сите овие карактеристики. Дури и многу повеќе од тоа, оти нели, за да стане владика мора да има нешто „плус“ во однос на другите свештеници. И! Што се случи? Колку за појаснување. Ајде замисли една оваква ситуација. Наместо тој отец кој си го прашала за некои нејасни работи околу тројството, по некој случајност да си имала прилика да го запознаеш и да го прашаш владиката Јован. Кој би бил патот на твоето понатамопно просветлување?
Сигурно водечките луѓе на сите теолошки заедници го прават истото, шират љубов и се друго што е навидум добро, со цел да привлечат што повеќе приврзаници, следбеници. Меѓу другите ќе наведам неколку примера. Камиказите (божјиот ветар) во Јапонија, масовни самоубиства во Америка, во поново време муслиманските самоубијци и за крај, последниот пример е со таа теолошка заедница (во МК) чие име е поврзано со еден цвет кој е со боја која кај нас означува тага. Мислам ме разбирате! Пази се, колку и да изгледаат кротки, мирни, сталожени, љубезни, колку да шират љубов ... сепак се тие, како што велиш и ти, „ловци“. Не заборавај! ------------- Неоттуѓиво е правото на секој поединец да живее во својата заблуда! |
Постирано од: Maran Ata
Датум на внесување: 30.Октомври.2008 во 11:28
Тој страв ти што го спомнуваш, во суштина не е страв, туку гордост. Гордоста не ни дава да признаеме дека не сме биле во право, за да не почнат луѓето да мислат дека сме нестабилни. Гордиот човек, кој не сака да се смени, длабоко во срцето ја чувствува својата грешка, но не сака да се покори затоа што побитен му е светот. Слава Му на Бога, што јас не бев една од тие што ми беше важно што другите луѓе мислат за мене (не дека сум (била) смирена, туку едноставно бев доста бунтовна и не се согласував со сета некоректност и неправда што се случува(ше) околу мене), така што таквите работи воопшто не ни влијаеле на мене.
Златно, јас не ни реков дека „не сум барала атеистичка литература“, туку дека атеизмот воопшто не сум го зела во опција како моја определба, затоа што од самото набљудување на природата и на мојот животен тек, знам(ев) дека има Бог Кој се створил и Кој се грижи за секој од нас. Па и за тебе, иако не веруваш во Него. ------------- + Љубовта покрива многу гревови + |
Постирано од: Zlatnik
Датум на внесување: 30.Октомври.2008 во 11:57
Па тогаш која е разликата меѓу тебе (и другите кои веруваат во него) и мене, кој не верувам во него, кога и за двајцата се грижи? Ако е така нема потреба од верување во него. Тој и онака се грижи за сите. Во тој случај, верувам дека грижата му е подеднаква! Или за некого повеќе, а за некого помалку? 
Да, може и така да се каже!
Нема потреба да го бараш атеизмот. Тој самиот си доаѓа ------------- Неоттуѓиво е правото на секој поединец да живее во својата заблуда! |
Постирано од: Maran Ata
Датум на внесување: 30.Октомври.2008 во 12:42
Златничко, тоа воопшто не е ненамерно, туку е баш намерно (свесно), инаку не би бил опитен старец. Тоа е намерно, односно свесно ненанесување на зло на другот поради својата голема љубов кон луѓето... свесно исполнување на „љуби го ближниот како што се љубиш самиот себеси“. Светите Отци ништо не прават несвесно. Секогаш се свесни за се околу себе, а особено за нивните гревови. Кога свесно, односно трезвено, секогаш ќе се осврнуваш на својата греда во окото, тогаш од таа свесност за својата падната природа (која е спротивна на онаа која ни ја дал Бог), свесен си дека треба да се трудиш во подвигот на смирението и на љубовта. Практикувајќи го тој подвиг, со тек на време тоа станува нормална работа, навика, втора природа. Но тоа не значи дека несвесно не се нанесува зло, туку баш свесно се љуби секој човек, познат и непознат, та дури и непријателот.
Тоа ексклузивно право на добродетелност го имаме сите ние, апсолутно сите луѓе во светот, само се зависи од тоа дали ќе го искористиме или не. Ако зборуваме за вистински добродетели, тогаш треба да направиме паралела помеѓу оние вистински верници (Светите Отци) и оние вистински атеисти (со доблести). Прво ќе почнам со тоа дека Светите Отци никогаш не се темелат на своите сили, туку секогаш се надеваат на Бога, за разлика од атеистите (тука се гледа првата светлинка на смирението). Сите тие добродетели кои ги спомена (смирение, љубов...) кај Светите Отци не се појавиле туку така, туку со мака и труд и тоа до крв. Поентата не е дали ќе имаш доблести, туку колку се постојани тие доблести и какви се во суштина. Ќе ти дадам пример: на факс разговаравме за начинот на однесување кон другите и еден од предавачите ни објаснуваше нешто за тренирањето во тие доблести и меѓу другото го спомена следниов пример: Седел тој во канцеларија со некој негов колега, кога дошол некој кој имал нешто недоразбрано, и изреволтиран почнал да му се дере на неговиот колега. Колегата мирно (забележи - мирно!) седел и само го слушал. И овој што се дерел викал што викал, ама по едно време му текнало дека си вика сам на себе, затоа што овој не му возвраќа, и се смирил. Кога се смирил, другиот му објаснил дека тоа за што се нервира е недоразбирање и така задоволен си заминал. Кога мојот предавач зачудено го прашал како успеа така да се воздржи, овој му рекол: „Со долг тренинг!“ Сето ова што го направил колегата е одлично и баш во ред, но тука, во духовна смисла има едно но. Тој со долг тренинг се научил да не им возвраќа импулсивно на луѓето, но работата е каква е неговата внатрешна состојба во тие моменти. Овој степен е само првиот степен на смирување на нашата бунтовна природа, односно степен каде се воздржуваме од несоодветни дела кога ќе се најдеме во некоја тесна ситуација. Доколку тоа восовршување не се продолжи понатаму (следниот степен е воздржување од зборови, а финалниот степен е воздржување и од помисли), секое дело останува бесплодно. Како тоа бесплодно? Тоа надворешно доблесно однесување е само хуманизам, кој секогаш е променлив ако се нема двигател кој ќе го оддржува постојано. Имено, кога-тогаш, тој надворешно доблесен човек, во некоја ситуација ќе се пофали себеси колку е добар и како никому не наштетува со тоа што се воздржува, и гледајќи ги другите луѓе околу (прво, има секакви луѓе, од багабонти до фини и културни, а второ, незнаејќи за Бога)ќе се стави во позиција над „недостојните“ за него и кога најмногу ќе треба да ја покаже својата љубов, тој ќе падне на тестот, и нема да се покае за тоа (најчесто). Светите Отци, пак, или сите оние кои искрено, со сето свое срце веруваат во Бога и се подвизуваат поради својата љубов кон Него, за да еден ден се најдат во Негова непосредна близина и вечно да се насладуваат на Неговата слава и велелепие, тие ги достигнуваат и ги поминуваат сите три степени. Имено, на почеток се тренираат како што се тренирал колегата, но тоа не треба да биде само надворешно, туку и внатрешно. Секогаш кога ќе бидат доведени до слична ситуација, тие не само што се воздржуваат на дела и на зборови, туку и на помисли. Не мислат дека некој ним им згрешил, туку дека самите тие се виновни за сите непријатности што ним им се случуваат, затоа што тие размислуваат на начин, како што вели св.Серафим Саровски, „доколку се осветиш самиот себеси, и илјада други души, гледајќи го твојот пример, ќе се осветат“(токму тоа што ти го објаснив за отец Кирило). А гледајќи дека, сепак, се случуваат непријатности, тоа им е повод за покајание и за дополнително подвизување мислејќи дека сеуште не се осветиле, а тоа ги води до непрестано и бескрајно восовршување. Тогаш и другите ги ставаат пред себе и секогаш се способни на манифестирање на својата љубов, без да прават поделби меѓу луѓето. ЗАКЛУЧОК (за да не бидам погрешно сфатена): Одлично е тоа некој атеист, или било кој друг од друга вероисповед, да има доблести (макар и само површни, без некоја подлабока смисла за својата душа), но вистинското и непоколебливото можат да го достигнат само оние кои се надеваат на Бога и кои стекнале совршенство (или се трудат во истото).
Не би сакала да коментирам за некогашниот митрополит Јован, затоа што секој збор би бил осуда (сепак се надевам и верувам дека еден ден и тој ќе се врати во своето стадо), туку само ќе ти речам: Доброто дрво дава добар плод и по тој плод се познава дали дрвото е добро или не. Човек греши...
Некогашниот митрополит Јован ги исповедува истите догми како и секој друг православен, така што не верувам дека тој би кажал нешто подруго за Света Троица. Би имало разлика во духовното водство на духовното чедо, но не и во догматиката и теологијата.
Апсолутно се сложувам со тебе. Има луѓе кои, како што кажа, потенцирам, НАВИДУМ вршат добро. Но, и од тоа можеме да се заштитиме и да заклучиме дали тоа „добро“ е навистина добро. Поентата е дека секогаш треба да ја бараме вистината искрено и со смирено срце(барем во некој мал степен колку што ни дозволува нашата човечка немоќ). Непонизноста и несмирението може да не доведат до ситуација неправилно да ги гледаме работите и до прелест (заблуда). Доколку сме со отворено срце, можеме да почуствуваме дали тие дела се духовни или душевни. Доколку се духовни, тие се постојани и зрачат со позитивна енергија, а доколку се душевни, тогаш тие се подлежни на промена и на субјективност, тие се само како маска за лицемерно да се покрие својата несовршеност и нестермење кон стекнување на истото. Во случакот со отец Кирило, гледаш дека тој постојано бил таков, полн со љубов, и тоа ги натерало двајца атеисти да станат православни верници, а едниот од нив, и целиот свој живот, тело, душа и срце да го посвети на Бога (слава Му). Вистинската добродетелност вродува плодови кај другите, односно ги тера да се покајат и да се обрнат кон Вистината. Тоа е „ловењето на луѓе“, но во позитивна смисла. ------------- + Љубовта покрива многу гревови + |
Постирано од: Maran Ata
Датум на внесување: 30.Октомври.2008 во 12:55
Грижата за секој човек му е подеднаква. Тој на сите нас ни дава и сонце и дожд, без разлика какви сме. Тој ги љуби апсолутно сите, и атеисти и крадци и лажговци и хомосексуалци и педофили и убијци и монаси и светители... На тие кои сеуште не се покајале, Тој им дава моменти кои ги тераат на тоа, но се зависти од нивната волја дали ќе ги искористат тие моменти. Целата работата е во нашата љубов кон Него. Дали ние достојно Му возвраќаме за сета Негова љубов? Тука треба да го нагласам и тоа дека освен што Господ е милостив, тој е и праведен. Секому на крај ќе му даде според делата...(тука е крајната разлика)
Ама и самиот си бега... ------------- + Љубовта покрива многу гревови + |
Постирано од: La Ninja
Датум на внесување: 30.Октомври.2008 во 13:44
 ------------- Ne sum pijan, samo lezam na zemja i se raduvam.... |
Постирано од: Zlatnik
Датум на внесување: 30.Октомври.2008 во 13:53
Прво што ми дојде на памет кога ги читав овие редови ми беше, зошто овој колега (на кого не му биле јаси некои работи) се дерел кога влегол? Навистина не гледам некоја причина некој да се дере ако оди на консултации кај професорот! Нема логика! Но, нема врска. Тој пример ме наведе на едно мое лично искуство за „степенестиот пат кон совршенство“ ако така можам да го дефинирам она за кое ти зборуваше, а кое искуство сакам да го споделам со вас. Притоа ќе го замолам Зидарски, како модератор, да не ги брише вулгарните зборови (или целиот пост) бидејќи во него сакам во целост и најверодостојно да ја отсликам ситуацијата. Впрочем тие зборови, а и самиот настан, се наша реалност и мислам дека секој се нашол во таква или слична ситуација и нема ништо непознато или срамно. Факт е дека во животот секој од нас наишол на ситуација во која доаѓало да се разменат и пцовки. Порано на секоја таква пцовка упатена кон мене возвраќав со пцовка. Видов дека тоа не ја решава ситуацијата и затоа, подоцна, ја сменив тактиката (се качив на едно скалило погоре) и зависно од пцовката, соодветно возвраќав, но не со пцовка, туку со „прифаќање“ на неговата пцовка(!?) Како? Работев во една фирма каде луѓето носеа земјоделски производи, а јас бев на приемот. Поради неквалитет на истите бев приморан едниот од нив да го вратам назад (да не го примам тоа што го донесе). Овој, откако не му успеа молењето, се обиде да ме „убеди“ со 50 DM (тогашни). Арно ама, бидејќи ни тоа не му помогна, изреволтиран почна да ме пцуе (Зидарски, сега си ти на сцена ) со зборовите „ќе ја ебам мајкати, ќе ја ебам...“. на што јас му реков: „ Што? Малку ти беше твојата мајка, сега сакаш мојата? Во ред, нема проблем!“Овој, не очекуваше такво нешто и во неможност што друго да рече ми се обрати со (Зидарски, пак си ти на сцена): „на кого бе ти така, к*рот да ми го јадеш?“А јас, таков како што ме дал господ, му одговорив: „во ред, ќе ти го изедам, но после кој ќе ја ебава жена ти?“ Човеков се збрлаве и рипна да се тепа, но тогаш притрчаа колегите и го отстранија. Кога видов дека и тој начин на возвраќање не води кон добро, последниве неколку години не го правам ни тоа. Кога пред 2-3 години имаше гужви во мојата фирма, работниците се поделија на „наши“ и „ваши“. Во една прилика, минев покрај 70-80 колеги од „нивните“. Тие по мене викаа најразни вулгарности, педер, пцовки и што ли уште не. На сето тоа јас само им се насмеав. Кога се расчисти ситуацијата, а и денес, тие (морам да признам не сите) пак ми прават муабет и признаваат дека сум бил во право и дека не било во ред тоа што ми го викале. А за хуманоста (знам дека не е добро да се фали човек, но ова не го сваќајте како фалба, туку само како доказ) ќе спомнам само дека досега имам дадено 70 пати крв. Колку луѓе користеле моја крв, колку луѓе можеби се спасиле со неа? Резиме. Точно е тоа што го велиш дека човек степенесто се издигнува до совршенство. Мислам дека се правам како што треба да биде - добро. Само ете, никако неможам да го прифатам ставот дека за да го правам сето тоа морам да верувам во бог. ------------- Неоттуѓиво е правото на секој поединец да живее во својата заблуда! |
Постирано од: Majkl
Датум на внесување: 30.Октомври.2008 во 14:05
Таман, работа... протестанството(Лутер се појавува неколку века подоцна по големиот ртаскол) не било пред православието. Сакав да речам дека историјски гледано ни православието не било прво. Најпрвин било прахристијанството, па раното христијанство. Првиот центар на институционалното христијанство бил во Рим, дури подоцна Константин го пренесува на Исток во од него изградениот Константинопол(денес Истанбул) и тоа било вовед во поделбата помеѓу источната и западната црква, која ќе се официјализира дури во средината на 11 век. На тоа мислев... |
Постирано од: La Ninja
Датум на внесување: 30.Октомври.2008 во 14:06
|
да другар во ред е тоа....јас сакав само да кажам дека протестанството не било пред православието
------------- Ne sum pijan, samo lezam na zemja i se raduvam.... |
Постирано од: Maran Ata
Датум на внесување: 30.Октомври.2008 во 14:14
|
Слава Му на Бога што колку - толку се опамети (гледаш како Бог ни дава ситуации кои не водат до промена и созревање, но само ако сакаме да ги прифатиме!).
Како совет во однос на тоа што не можеш да го сфатиш, можам да ти го дадам само овој: почни, за проба, осамено да се молиш со: „Господи, Исусе Христе, помилуј ме, грешниот!“ Практикувај го тоа секојдневно со внимание на зборовите и со искреност... самиот ќе го видиш резултатот. Само - со внимание и искреност... a не со очекувања да нема ефект за само да си го потврдиш своето мислење... Инаку, оваа твоја животна случка ме потсети на една вистинита приказна. Бил некој човек кој многу се револтирал на сета неправда што се случува во светот и решил да оди да им проповеда на луѓето дека треба да се сменат за повеќе да не биде така. Тргнал од највидните,од фирма на фирма, но никој не сакал да ги слуша, или го ислушувале, но само ради реда, од култура. Долго време го правел тоа, но еден ден си рекол: „Стоп! Јас тука нешто грешам. Зошто никој не ме слуша? Тогаш дошол до заклучок дека треба спротивното да го прави - тој да почне да се менува. И, кога почнал на дело да го врши тоа, неговото семејство се чудело што се случува, но наскоро се навикнало на неговото ново добро однесување и тие според тоа почнале да се менуваат (акција-реакција). Кога целото семејство се сменило (на добро), тоа нивни однесување се одразило и на околината, односно на селото во кое живееле. Сите од селото, гледајќи го нивнот пример, почнале да се менуваат... кога околните села ја виделе таа промена, биле восхитени и тие................... Браво на твојата промена, го ценам таквото размислување ------------- + Љубовта покрива многу гревови + |
Постирано од: Messenger
Датум на внесување: 30.Октомври.2008 во 14:29
|
Maran Ata i Zlatnik
Kolku e ubavo koga kje se vidi kako vernik i ateista mozhat da spodeluvaat isti vrednosti i vmesto antagonizam da imaat sozhitelstvo. ------------- Truth needs no laws to support it. Throughout history only lies and liars have resorted to the courts to enforce adherence to dogma. |
Постирано од: Zlatnik
Датум на внесување: 30.Октомври.2008 во 14:38
|
Зидарски, прочитј го мојов пост и веднаш потоа избриши го. Но ,избриши ги и сите други следни постови по овој. Нека стои последен овој пост на Мецинџер како последен. За да го видат сите и да научат нешто!
------------- Неоттуѓиво е правото на секој поединец да живее во својата заблуда! |
Постирано од: Maran Ata
Датум на внесување: 30.Октомври.2008 во 15:02
Еххх, гордост, гордост....ќе учат од мене, а?
п.с. шала која се надоврзува на муабетот... ------------- + Љубовта покрива многу гревови + |
Постирано од: Zlatnik
Датум на внесување: 30.Октомври.2008 во 15:12
|
Зидарскиииии, каде сиии?
------------- Неоттуѓиво е правото на секој поединец да живее во својата заблуда! |