Ohhhhh  ridu.....
beskonechna ezerska shir.....
Ohrid ke da beshe ......
tvoeto ime....
moeto temnica se ushte e...

Моите демони

Повторно,и повторно се спушта ноќта знаејќи дека моите демони ме чекаат штом очи склопам,штом полу заспана го слушам чекорот нивен во изгубениот не постоечки простор.
Моите демони се слични на Фреди.Постојам во сонот и надвор сум од него,надвор од своето тело а сепак заробена во луспа наречено човечко битие.
Демоните демнеат над моето тело,ме креваат од моето тело гледајќи го нивниот пекол заробени во моите очи,во моите сонови пипајќи ги нивните илузии и мечти.
Пулсираат во моето тело одѕвонувајќи во мозочните вибрации,чучат во секој дел на моето суштествено битие.Светлосното тело издигнато над материјалното тело ги гледа отворените очи кои го гледаат пеколот на моите демони.
Таа вечер клекната пред мојот олтар ја опејувам молитвата за спасение ,за мирен сон,да исчезнат моите демони создадени од мртвите коски на заборавени гробови скриени под тешкиот камен од каде се слушаат гласови од пеколниот крик на осаменици желни за вода и леб,за превриено вино ,за глас на саканите свои,за запалено кандило,за светлоста на свеќи за да својот пат го пронајдат.
Тие се тука за да ме потсетат дека лежам над нивните заборавени и сокриени гробови кои сега над нив се згради со светлосни реклами,асфалтирани патишта од кој доаѓа хаосот на модерното време.
Еден таков демон ме посети,се појави штом ги склопив очите.А сепак бев подготвена да се соочам со него, предчувство во моето тело пред да заспијам пред да ги склопам очите.И грешев..сепак сум грешник,но моите демони тоа не ми го простија.Ме казнија со изгубен чекор од далечина на просторот и времето од каде се појави човек со демодиран шешир и сако некаде од „45„-пета година.
Ја почувствував неговата иронична насмевка од безбојното лице без контури ,од неговата желба да ме растргне осеменуваќи ме со мртвото семе на не плодност .
Се парализира мојата мисла и беше заклучена во некоја пора на мозокот.Да,клучот!Мора да го пронајдам!Го пронајдов клучот и мислата се ослободи.Се сетив на евангелистите дека молитвата е спасот.“Оче наш„ми беше единствена мисла пронаоѓајќи го спасот.
Мојот демон ја почувствува магијата на молитвата но сепак тој сакаше да биде последен кажувајќи ми порака за која подоцна настојував да го пронајдам кодот на шифрата.Мојот вечерашен демон си замина штом ги изговори неговите зборови.
“Сега пред малку слушнав на телевизија дека се родил нов антихрист„
Тој глас,таа порака,тој демон ме прогонуваше цел ден.
Повторно,и повторно се спушти ноќта,мојот демон го слушнав од устата на мајка ми:
“Сега пред малку слушнав на телевизија дека се родиле нови антихристи..група на секта и наркомани ги оскрнавиле гратските гробишта„
Јас ја дознав пораката од мојот демон кој сакаше да ми ја пренесе во моите полу заспани очи,во мојот не реален-реален сон ..само кој да ми ја дешифрираше пораката во еден и дваесет минути по полноќ..гробиштата тоа утро во два часа наутро беа оскрнавени и оштетени каде крстовите од гробовите биле превртени од наопаку.
Дел од моите демони.

Даница Петровска „09„

Светот е без врска
но бар ние сме во врска
да не бевме во врска
и ние ќе бевме без врска
како и сите кои не се во врска
каква е нашата врска
какви бевме и ние
кога не бевме во врска
целите бевме без врска
изгубени и залутани
од живот немавме поим
кога на глупи нешта се радувавме
затоа што други така правеа
за кои немавме поим зошто се дружиме
мислевме имаат некаква врска
и кога не беа за нашата врска
затоа што не сме доволно без врска
затоа што знаеа дека ќе ги заборавиме
затоа што за нас е важна нашата врска,
а не тие без врска.
Нашата е силна врска
поинаква од секоја врска,
а посебно од тие без врска.

sh*t!
Наставничката по македонски (една невидена идиоткиња)не задолжи да напишеме 2-3 песни,али у проза ко шо ни кажа...И немора рими да има...Ај кажете ми шо мислите???

Бесмртна

Како ли ќе видиш во моите очи,
ко низ отворени врати...?
Во мојте вени крв веќе кога не се точи
Те воведувам во мојот живот,
откога стана толку глуво...
Без душа,
мојот дух спие некаде в ладно,
Тој не ќе те слуша
Се додека не го најдеш,
и не го воведеш некаде далеку,
некаде...
Дома!
Разбуди ме одвнатре,
Спаси ме!
Извикај го моето име и спаси ме од темнината,
Воведи ме в убавината...
Направи мојата крв да протече
Пред да пропаднам...
Дозволи нека дотече
Спаси ме од она ништо кое постанав...
Ништо кое останав
Сега кога знам без што останав,
не можеш само да ме исфрлиш...
Вдиши заедно со мене,
и направи ме вистинска
Донеси ми живот...
Бесмртна


за никаде е знам...али со оглед на тоа што едвај имам 14 год. не е бааааш за никаде!

Опколен во магла,
непознат пат пред мене,
дал е ова трње по кои газам
и дал е ова огнен пат,
или пак бура се спрема,
или можеби ѓаволот замка ми спрема,
се е тоа небитно за мене сега.

Босоног ќе ги поминам тие трње,
со солзи ќе го изгасам огнениот пат,
а од бурата не ќе умрам,
низ толку многу бури имам поминато,
оваа нема да е последна.
На ѓаволот, душата ќе му ја ветам,
за да ја најдам...

Да ја најдам љубовта,
што повеќе ја немам,
да ја прашам каде беше таа вечер,
да го заштити моето срце,
кое толку многу ти подари,
за возврат ладнокрвно ми го украде,
и се скри во сенките на ноќта.

Каде е љубовта
што требаше да ме заштити,
каде е љубовта
да го врати моето срце,
каде е љубовта
да ме ослободи...

Ne sakam da go svrtam grbot, ne sakam da si odam.
Ostanuvat tri raboti od koi dve mi se taka dragi.
Ednata nema da se povtori-za zal moja, a necija srekja
Drugata moze ke se povtori-No prasanje e na vreme
Tretata koja ke se povtori-a tolku mrazam sto moram da ja trpam.

Ne. Sepak ne sakam da odam....
Se vrtam dodeka gi pravam cekorite koi me odalecuvaat..
Poglednuvam ponalevo i ponadesno....
Nekoj veselo skoka a nekoj komentira za skokanjeto...


I sepak ne sakam da si odam....

тути фрути 

Да седнеш под дрво.
Нека тоа врба е.

Да спуштиш шешир на очи,
иако под сенка си, и

гитарата да ја наслониш на своите гради,
фатиш еден Д-дур и
кога ќе стигнеш до Ц
да испееш

НЕКЕ ТУГЕ НИКАД
СЕ НЕ ПРЕБОЛЕЕЕЕЕЕЕ

и ако тоа се слушне,
се слушне до самото небо,
тогаш навистина така е:

Некои тажни мигови, никогаш не се преболуваат.