Целта на Масонството

Претпоставувам дека таа ложа за која јас сметав дека постоела пред Големата ложа, била регуларна но не и признаена.

Изменето од Highlight - 10.Октомври.2009 во 09:22

Vaka po site masonski pravila i propisi vo edna drzava moze da im samo edna golema loza spored toa nemozam da potvrdam kako e mozno edna da e bila priznaena i sl.Kaj nas nema moznost za pristrasnost i koga edna loza e priznaena znaci deka raboti i deluva po strogite bratski pravila i principi a ovaa tvoe izlaganje ne mi e verno oti nema prostor za manipulacii se znae sto e i kako e toa se vekovni pravila i prpisi.

Да, како што реков веќе - многу комплицирано прашање е.
Она што е доста интересно, и што тешко може да се сфати надвор од САД е тоа што расните предрасуди постојат во двата правци. Создавањето на PHA било и логично и многу важно во дадениот историски контекст. Не само - ами било и исправно! Но, веќе многу одамна, во "белите" ложи, членуваат секакви раси. Во Онтарио постои PHA, иако не постојат расни предрасуди кон апликантите. Во мојата ложа има црнци, индуси, арапи, азијати...
Во секој случај - овие проблеми кои се создавале повеќе од 150 години, веќе се разрешуваат во последниве 20, и верувам дека во наредните 10-тина години сосема ќе бидат расчистени - со тоа што и двете засегнати страни ќе бидат задоволни од крајниот исход.

Да, точно, тоа не е спорно. Не е проблематично воопшто примањето во ложите на Американци, кои живеат во базите, или пак на Американци кои се од Оклахома, а живеат било каде во близина на базите. Тоа не претставува пречка.
Проблемот настанува кога се примаат државјани на други држави во истите ложи. Пак ќе повторам - ова не е грешка на PHA, ниту пак е некаква неправилност од нивна страна!!! Тие го практикуваат ова многу пред да почне процесот на признавање, и имаат полно право да го прават тоа! Но - за да може да се реализира полно признавање, мора да се регулира статусот на ваквите ложи, како и примањето на членови кои не се под нивна јурисдикција. Тоа е бавен процес, одзема многу време и станува збор за многу ложи кои се наоѓаат во Германија, Италија, Африка, Блискиот Исток, Кореја, Јапонија.
Чартерот на овие ложи воопшто не е под сомневање, ниту пак моменталните членови на овие ложи! Тоа се регуларни ложи и тоа се регуларни масони! Станува збор за идните дејствија, односно регулирање на примањето на членови кои не се под нивна јурисдикција во иднина.

PHA не нарушува туѓа јурисдикција со тоа што отвора своја ложа во друга територија - затоа што тоа е дозволено. Но - дозволено е само и единствено за да можат постоечките членови да работат! Примањето на нови членови на туѓа територија, кои не се жители на твојата матична јурисдикција е нарушување на јурисдикциските права.
Во конкретниот случај што го спомнуваш - Ирак сеуште не е независна јурисдикција, но има повелба на Комисијата за признавања од Портланд (која е единствениот меѓународен авторитет за ова прашање) - со која постои взаимен договор која ложа каде може да прима членови во туѓа јурисдикција и под кои услови. Тие конкретни услови не се исполнети и тоа не е случајот со Ирак толку проблематичен, колку што е случајот со ложите во Германија и Јужна Кореја.
Како што реков веќе - тоа не е кривица на PHA Oklahoma, затоа што тој процес кај нив е почнат многу пред да почне воопшто процесот на взаимно признавање, па се реално затечени од ситуацијата. Исто така веќе реков - ова не е некој проблем, туку е поскоро административна тегоба, која ќе се разреши во скоро време.

Ова е доста интересна тема и е со многу специфичен историски контекст. Многу луѓе денес не го гледаат историскиот контекст, па вадат погрешни заклучоци и прават PHA темата да биде спорна.
Еден од условите за членство е "Кандидатот да биде роден како слободен човек". Ова е елемент кој бил битен во средниот век - кога не било можно во ѕидарските гилдии да се примат членови кои биле крепосни (зборуваме за феудален поредок, но траги може да се проследат и до древниот Египет). Условот за гилдиите да ги уживаат правата кои ги уживале, бил членовите да потекнуваат од слободни семејства, односно да бидат родени слободни. Масонството е организација со многу цврста традиција и не отстапува од основните принципи, еден од кои што е и овој, колку и да звучи неадекватно во денешни услови.
Prince Hall ложите се формирани за време на војната за независност на САД. Формирани се од Принс Хол, кој (според многу малкуто документи кои ги има за него) бил роден слободен. Бил посветен во масонството, во англиска воена ложа, заедно со уште неколку други црнци. Добиваат чартер (повелба) за да формираат своја ложа. Проблемот настанува со фактот што почнуваат да примаат членови кои се ослободени, но не родени слободни. Ова почнува да предизвикува конфликт со принципите на масонството, и соодветно - тие ложи не се признати од останатите регуларни ложи.
Не е точно дека ова се должи само на расизам во САД. Prince Hall ложите во северниот дел на САД, дури и во држави како Масачусец, кои биле доста крајно про-аболистички, исто така не биле признати. Сепак, во општата политичка атмосфера во САД, особено со расизмот во јужните држави, се создава (по моја преценка) непотребна и неточна идеја дека Prince Hall не се признаваат од расни причини. Prince Hall, иако има издадена повелба од UGLE, сепак, долго време не е призната, односно не е во братски врски со неа!
Во 20-тиот век се создава една друга ситуација (од масонско-правен аспект). Prince Hall ложите, имаат повелба која е издадена од UGLE, односно е регуларна. Членовите кои ги имаат се веќе родени слободни, а веќе нема членови кои не биле родени слободни (смена на генерациите). Токму ова ги отвора вратите за воспоставување на братски врски со нивните ложи, но од друга страна пак - создава уште еден правен проблем.
Тоа е постоење на две регуларни и признаени Големи Ложи, во една иста јурисдикција. Тоа во регуларното масонство до тој момент не постои - две ложи, од кои и двете да потекнуваат од истата јурисдикција, да бидат признаени во рамки на истата јурисдикција. Велам - да потекнуваат од истата јурисдикција, затоа што е чест случај ложи на други јурисдикции да работат на територијата на друга ложа (чест пример се ложите во рамки на воените контингенти, но има и други случаи).
Заради оваа новонастаната ситуација, повторно се создава проблем, за кој е потребно многу време да се разреши и да се создадат јасни правила, јасни принципи низ кои ќе функционира тоа меѓусебно признавање.
Лично сметам дека најдобро решение ќе било да се случи соединување на двете ложи - но Prince Hall не се спремни на таков чекор, заради зачувување на нивните интерни традиции. Тоа дополнително го одложува признавањето. Реалниот процес на воспоставување на заеднички врски почнува некаде во 80-тите, за да веќе се утврди во 90-тите години.
Некои PHA ложи сеуште не се признати. Причините не се од расистичка природа, иако многумина се обидуваат тоа да го претстават на тој начин. Прво, како што објаснив, процесот е многу долг и многу специфичен. Второ - за да се случи признавање - мора PHA ложите да покренат процедура за тоа, а не обратно. Некои од овие ложи, никогаш не го сториле тоа. Причините им се познати само ним.
Има и други случаи - како PHA Оклахома - која е регуларна ложа, но не е призната, заради тоа што се има вмешано во туѓи јурисдикции надвор од САД. Делувањето во воените ложи и надвор од САД е регулирано од страна на меѓународни комисии и постојат договори меѓу различните ложи за тоа кој, како и на кој начин ќе ја остварува таа дејност. PHA Оклахома има нарушено туѓа јурисдикција (пред се на GL of DC и GL of NY). Ова е многу битно - затоа што масонството не е само акт на лично просветлување, туку е цврста структура, со јасни правила, со јасни принципи кои се исто толку важни и неопходни, колку и личното просветлување.
Сепак - тоа не е нивна "вина", затоа што нивната активност надвор од САД е започната многу пред да почне процесот на меѓусебно признавање. Затоа - верувам дека многу скоро ќе се разреши и овој проблем.
Инаку - многу (повеќето) од PHA ложите се признати и можат да остварат взаимни посети со ложите со кои имаат разменето признанија.

Карамазов - многу комплицирано е масонското право во однос на регуларноста и признаеноста. Доста строго, но многу комплицирано.
Регуларност и Признаеност се два различни поими.
Регуларност, значи дека ложата работи по принципите на регуларното масонство - односно, според принципите на Уставот на Андерсон и според правилата усвоени од UGLE (Обединетата Голема Ложа на Англика).
Признаеност, значи дека ложата е дел од меѓународното братство, може да остварува меѓународни посети, секој нејзин член ужива потполна масонска комуникација со сите останати признаени ложи.
За една ложа да е признаена, таа мора да е регуларна. Но, ако е регуларна, не мора да значи дека е признаена.
Примери има неколку - најдобри се оние од нашето соседство.
Во Бугарија, во 2001-ва година настана раздвојување на Големата Ложа на две посебни ложи. Причина - дел од членовите, не се согласуваа со изборот на новиот Голем Мајстор и сакаа да постават нивни човек. Тоа е крајно немасонска постапка и тоа веднаш се санкционира. Вакви случаи има уште од самите почетоци - но брзо се реагира, брзо се делува и масонството како такво никогаш не застранило од својот пат заради нив.
Во Србија ситуацијата е ужас... има 4-5 (постојано им се менува и бројот дури) различни Големи Ложи, од кои само една е призната. Во моментов е призната само онаа која се води од Големиот Мајстор Петар Костиќ. Се вика Регуларна Голема Ложа на Србија (иако имаше обид да се регистрира уште една ложа со истото име, но подоцна тоа не беше дозволено). Сајтот им е - http://www.rgls.org.
Ако некој е припадник на регуларна, но непризната ложа, тој реално е масон, но не може да ги ужива полните меѓународни права кои членството ги пружа (посети, комуникација итн), но тоа не значи дека не се води по принципите и правилата на масонството (конкретен пример е Драган Мартиновиќ, за кој, откако го изгледав интервјуто имам само пофалби).
И во Србија и во Бугарија има процес на соединување на ложите, односно - масоните од непризнаените ложи (но понекогаш и цели ложи), преминуваат во признаената Голема Ложа. За ова е потребно време, а сепак, овие недоразбирања се случуваат неполни 10-15 години.
Вакви случаи имало во речиси секоја земја кога се формирани Големите Ложи, и е нормален процес... несовршениот камен се делка додека да стане совршен.

Во однос на јурисдикциите - нема никакво преклопување реално. Само една е призната ложа, така што во очите на масонскиот свет, само таа ложа има јурисдикција во конкретната област. Не може да се случи на пример UGLE или Обединетите Големи Ложи на Германија да признаат две Големи Ложи во една држава. Единствен исклучок е во САД, со Prince Hall Affiliated, но и таму не секоја PHA ложа се признава.
Сосема е друг случајот со меѓусебното признавање на ложи кои се делумно признати.
На пример - Големата Ложа на Македонија има разменето признанија со многу други регуларни и признати Големи Ложи, но сеуште не со сите. Причината за тоа е што е потребно многу време за да се случат признавањата (има правни процедури кои треба да се исполнат), а ГЛМ е доста млада ложа.

Во светски рамки, регуларното и признато масонство, во моментов има над 4 милиони членови. Во непризнати, но регуларни ложи има уште околу 800.000 членови. Во нерегуларни ложи (како Големиот Ориент на Франција, LDH и слични), има околу 500.000 членови.