Биди член на ЦРКВАТА ХРИСТОВА

Во молитвата не смее да се бара земна слава, материјални богатства, суетни и преодни нешта, туку, како што вели Господ Исус Христос, „Најнапред барајте Го Царството Небесно и Славата Негова, а останатото ќе ви се додаде“.

Молитвата, кога сме сами, по Божја наредба (Мт.6,16), не смееме да ја сметаме за доволна. Највозвишена и најсилна молитва е заедничката молитва на Божествената Литургија, кога постигнуваме единство со Бога, според Неговото ветување: „Таму каде што се двајца или тројца собрани во Мое име, таму, помеѓу нив, Сум и Јас“.

Болестите и несреќите наши се последица на гревот. Гладот, војните, сушите, поројните и прекумерни дождови, земјотресите и останатите непогоди доаѓаат поради гревот на луѓето. Коренот на сите несреќи лежи во нас самите. Оттаму се јавува и потребата да Му се молиме на Бога и за простување на гревовите и за ослободување и избавување од сите зла. Ако, пак, некогаш упатените молби кон Бога не ни бидат услишани, тоа е за да го покажеме нашето трпение, или поради тоа што во молитвата сме барале зло,а не добро за нашите души.

„Кога ги насочуваш умот и мислите кон Небото, - вели Свети Макариј Велики, - и сакаш да се соединиш со Господа, тогаш мноштво од зли духови (демони) како црн облак се надвиснуваат над тебе за да ти го попречат патот кон Небесата. Но, како што старите ѕидови на Ерихон паднаа под силата Божја, така и сега карпите на злото, кои го попречуваат твојот ум, ќе бидат соборени со силата Божја.

Кога се молиш, сети се пред Кого стоиш. Биди глув и нем за сè што те опкружува, повикај Го Господа на помош и Он ќе ти помогне. Искорени го секое чувство на гнев и целосно исчисти го убивственото чувство за телесна желба, кон што и да е таа насочена“.

Молитвата е разговор на човечкото срце со Бога низ кој (разговор), претставувајќи Го невидливо Бога пред себе, човекот ги излива чувствата на својата душа пред Него. Таа е издигнување на умот и срцето кон Бога, најсигурен мост за премин преку искушенијата на животот, нескршлива карпа на сите кои што веруваат, мирно пристаниште, божествени алишта што ја облекуваат душата со добрина и убавина. Молитвата е мајка на сите добри дела, чуварка на чистотата на телото, на невиноста, сигурен бранител од сите итрини на нашиот вечен непријател - ѓаволот...

Зошто Му се молиме на Исуса Христа?

Зашто нема друго Име под небото, дадено на луѓето, со кое би можеле да се спасиме (Нов завет, Дела апостолски, 4 глава, 12 стих).





Изменето од Miki_P - 26.Јануари.2009 во 00:54

Ако се навикнеш, молитвеникот да ти биде најдобар другар, си завршил голема работа. Се разбира, покрај Молитвеникот, треба да се „дружиш“ и со други, многу полезни работи, како што се: Светото писмо, Апостолот (книга, во која се поместени делови од Делата апостолски и посланија од повеќемина св. апостоли), богословска литература од Св. Отци, Житија (животот) на Светите... Сето ова, со истрајност и трпеливост, треба да ти помогне да ја научиш и да ја зацврстиш твојата вера. Еден ден и ти ќе бидеш во ситуација да им помагаш на луѓето да се утврдуваат во Вечната Вистина.