Свето Предание пренесено преку Светите Отци

Темата е Свето Предание пренесено преку Светите Отци. Држете се до темата!
Престанете со ситни препукувања, ќе почнам да банирам.

Оваа тема ја отворив бидејќи читав некои минати коментари, и видов дека некои на форумов се послужија со цитати од светите отци извадени од контекст, со цел да го негираат Светото Предание. А тоа нема да го дозволам ниту јас, ниту пак некој друг, кој е барем минимално запознат со учењето на Светите Отци.

За почеток ќе се осврнам на цитатот од св.Јован Златоуст (354-407) кој беше изваден од контекст

Велат дека нештата околу рајот треба да ги разбереме НЕ КАКО ШТО ПИШУВА, туку на друг начин. Но кога Св. Писмо сака да не научи нешто, ТОА СЕ ТОЛКУВА САМОТО СЕБЕ, И НЕ ДОЗВОЛУВА ЧИТАТЕЛОТ ДА ПОГРЕШИ! Затоа ве молам и преколнувам, ДА ГИ ЗАТВОРИМЕ НАШИТЕ ОЧИ ЗА СЕ ДРУГО, И ИСКЛУЧИВО ДА ГО СЛЕДИМЕ КАНОНОТ НА СВЕТОТО ПИСМО.
(13 Омилија на Битие).

Кој ќе го прочита само горецитираното, ќе си добие впечаток дека навистина св.Јован Златоус е следбеник на Sola Scriptura, меѓутоа ако се прочита целата Беседа и ако се размисли трезвено, ќе се дојде до следниов заклучок -

Беседата на Битие на Св. Јован Златоуст е токму Предание, затоа што тој тука толкува дел од книгата Битие бидејќи се појавила ерес околу создавањето на светот. Затоа, покрај другото вели

Така што умот им се помрачи и не тие не ја познаа вистинската смисла на Писмото…

кое се однесува на еретиците.

Затоа во 4 Беседа на 2 Солунјани јасно и децидно можеме да прочитаме
Апостолите не ни предале се преку Писмото, туку многу работи предале непишано, но и едното, и другото се еднакво достојни за верата. Затоа ние сметаме дека достојно е да му веруваме и на Преданието. Ако има Предание - не барај ништо повеќе.

Беше наведен и цитат од блажени Августин (354-430)
Нека ја покажат својата црква, ако можат, но не преку зборување и мрморење, НЕ ПРЕКУ СОБОРИТЕ НА НИВНИТЕ ЕПИСКОПИ, НИТУ ПРЕКУ ПИШУВАЊАТА НА НИВНИТЕ ХЕРОИ, НИТУ ПРЕКУ ИЗМАМНИЧКИ ЗНАЦИ И ЧУДА, бидејќи сме предупредени за вакви работи од Зборот Господов. Но нека ја докажат својата вера преку Законот (Тората), преку предвидувањата на Пророците, преку песните на Псалмите, преку самите зборови на нашиот Пастир, преку зборовите на евангелистите, ОДНОСНО ПРЕКУ КАНОНСКИОТ АВТОРИТЕТ НА СВЕТИТЕ КНИГИ!
(Св. Августин: За Единството на Црквата)

И тука издвоеното ако се прочита во однос на Преданието, ќе се дојде до невистинит заклучок дека светителот го негира. Но ако го знаеме историскиот тек на настаните во негово време – тогаш ќе видиме на кого се однесува ова и од која причина е кажано.
Имено, кога св. Августин бил епископ на Ипонија во почекот на 5-ти век, Христијаните во Северна Африка биле поделени од Донатската шизма. Донатистите, кои имале валидно ракоположени епископи, тврделе дека Католичките епископи се оскверниле поради нивното здружување со тие кои им попуштиле на Римските авторитети за време на прогонот и на тој начин си ја поништиле света тајна на светите заповеди. Тие имале паралелна хиерархија и одбивале да ја прифатат валидноста на светите тајни кои се извршувале во другите цркви.

Значи, знаејќи го ова, јасно е дека гореизнесеното во прилог на Sola Scriptura – отпаѓа. Како доказ на тоа можaм да ги наведам неговите трудови за св Лаврентиј и за монаштвото, а во проповедта на тема Ги почитуваме мачениците, а не ги обожуваме, тој вели

Ние, Христијанската заедница, се собравме да го прославиме споменот на мачениците со Богослужба, затоа што сакаме да се инспирираме да го подражаваме нивниот пример, да учествуваме во нивните добродетели, и да добиваме помош преку нивните молитви.

Јасна потврда дека строго се држел и до Светото Апостолско Предание.

Беше изваден од контекст и цитатот на св Кирил Александриски (313 - 444)

"За божествените и светите верувања на нашата вера, не смееме да дадеме ниту најмала забелешка, ако таа не е потврдена од Светото Писмо... Не ми верувајте затоа што ви кажувам нешто, освен ако истото не е потврдено од Светото Писмо. Нашето спасение, кое е нашата вера не е мудро размислување, туку е докажана преку Светото Писмо.“
(Катехизам на Кирил Александриски, Лекција 4:17)

А од самиот цитат гледаме дека воопшто не се однесува против Светото Предание, туку дека дури и го потврдува, затоа што самото тоа е во согласност со Светото Писмо. А останатите делови, каде св.Кирил Александриски истакнува дека го почитува Преданието предадено преку Светите Отци, и дека секој кој сака да му залепи етикета дека не е така е во заблуда, се следниве -

КИРИЛОВО „ИЗЛОЖУВАЊЕ НА ВЕРАТА" 433. ГОДИНА
http://www.verujem.org/sveti_oci/iiisab_iz.html

Ги прочитав овие ваши свети зборови, и најдов дека и ние не мислиме подруго, зашто „еден е Господ Една е верата Едно е крштението" (Еф 4:5), ние го прославивме Бога Спасителот на сите, поздравувајќи се еден со друг, зашто верата во нашите и ваши Цркви е сагласна со боговдахновеното Свето Писмо и Преданието на нашите Свети Отци.
Јас во сето тоа го следам учењето на Светите Отци , а особено меѓу нив блажениот и најславниот наш Атанасиј, со цел да не искривам нешто (од учењето на Христа)...
Би можел да ти соберам многу сведоштва (Отци) кои ја потврдуваат вистинитоста на тие мои зборови...
На било кој начин не можеме да трпиме некој да ни ја потресува верата, или Символот на верата, кој е издаден од нашите Свети Отци собрани во Никеа.

А на тоа што некои од оние кои имаат обичај да го искривуваат она што е право, ги извртуваат моите зборови онака како ним им одговара, нека вашата светост не се чуди, знаејќи дека сите еретици во боговдахновеното Свето Писмо наоѓаат потпора на своите заблуди, извртувајќи го со своите расипани мисли она што е право (вистинито) соопштено од Духот Свет, и на таков начин собирајќи на својата глава неугаслив пламен.

Имаше обид и цитат на св. Василиј Велики (330—379) да се прикаже во обратна смисла (не ми текнува кој беше, ама како доказ дека и овој Свет Отец е следбеник на Светото Предание ќе дадам негова поука)

Некои од догмите и евангелските вистини (кеrygmа) кои се зачувани во Црквата, ги имаме од пишаните поуки додека пак други ги имаме примено усно од Апостолското Предание преку зачуваното наследство. Тие ја имаат истата веродостојност и сила како и пишаните текстови. Ова никој не смее да го негира, никој и никогаш, кој е барем малку упатен во Црковната практика. Ако направиме обид да ги отфрлиме таквите преданија како да немаат пишан авторитет, врз основа дека нивната важност е мала, ние ненамерно ќе му наштетиме на Евангелието или побрзо нашите заеднички толкувања ќе го сведеме само на ништожно изразување (За Светиот Дух глава 27)


………………………………………………………………….




Изменето од Maran Ata - 05.Октомври.2008 во 09:49