Што е Адвентистичката црква?

        СТО ФАКТИ ЗА САБОТАТА !!!



     1. По шест дена работа во седмицата на создавањето на Земјата, Бог си починал во седмиот ден (1Мој.2,1-3)

2.Оваа вистина го потврдила тој ден како Божји ден за одмор, или сабота. Името сабота значи ден за одмор. Денот во кој се родило бебето подоцна станува негов роденден. Така и седмиот ден, денот во кој бог си починал, станал негов ден за одмор- саботен ден.

3.Затоа седмиот ден станал Божји ден за одмор. Дали можеме да го замениме денот на своето раѓање со ден во кој не сме родени? Не. Исто така не можеме да го замениме Божјиот ден за одмор со ден во кој Тој не си починал. Така седмиот ден се уште е Божји саботен ден.

4.Творецот го благословил седмиот ден (1Мој.2,3).

5.Тој го посветил седмиот ден (2.Мој.20,11).

6.Бог ја воспоставил саботата во едемската градина (1.Мој.2,1-3).

7.Саботата е воспоставена пред паѓањето во грев и затоа таа не е симбол, зашто симболите се воведени по паѓањето во грев.

8.Исус рекол дека саботата е создадена за човекот (Марко 2,27), што значи за сите луѓе без оглед на времето во кое живееле и народот на кој му припаѓале.

9.Таа е спомен на создавањето(2.Мој.20,11;31,17).Со нашата починка во седмиот ден ние си припомнуваме за тој величенствен настан.

10.Саботата му е дадена на Адама, прататкото на човечкиот род (Марко 2,27;1.Мој.2,1-3).

11.Преку Него, како наш преставник, таа им е дадена на сите народи (Дела 17,26).

12.Таа не е еврејска институција зашто е воспоставена 2300 години пред настанокот на еврејската нација.

13.Библијата никогаш не ја вика еврејска сабота, туку секогаш сабота на твојот Господ Бог. Луѓето треба внимателно да го обележат Божјиот свет ден за одмор.

14.Саботата се споменува во периодот на патријарсите.

15.Пред Синај таа била дел од Божјиот закон (Мој.16,4.5.27-29).

16.Бог саботата ја ставил во срцето на својот морален закон (2.Мој.20,1-17).Заповедта за саботата како ден за одмор е непроменлива како и другите девет заповеди.

17.Заповедта за саботата како и сите други заповеди е изговорена со гласот на живиот Бог (5.Мој.4,12.13).

18.Секоја заповед ја напишал лично Бог (2мој.31,18).

19.Бог ги напишал на камени плочи и со тоа ја потврдил нивната непроменливост (5Мој.5,22).

20.Плочите на кои бил напишан Божјиот закон се чувани во ковчегот на заветот, во Светињата над Светињите (Мој.10,1-5).

21.Бог потполно забранил секоја работа во сабота (2.Мој.34,21).

22.Затоа што ја презреле саботата, Бог дозволил едно поколение Израелци да умре в пустина (Езекил 20,12.13).

23.Таа е возвишен знак на вистинскиот Бог (Езекил 20,20).

24.Бог ветил дека Ерусалим за секогаш ќе стои ако Евреите ја чуваат и ја почитуваат саботата (Еремија 17,24.25).

25.Во својата подоцнешна историја стигнале во вавилонско ропство затоа што ја прекршиле саботата (Немија 13,18).

26.И Ерусалим бил разорен поради тоа што е прекршена заповедта за саботата (Еремија 17,27).

27.Бог им ветил посебен Благослов на сите што ја празнуваат (Исаија 56,6.7).

28.Ова ветување е составен дел на пророштвото што се однесува на христијанскиот религиски систем види:Исаија 56. глава.

29.Бог ќе го издигне секого што ја чува саботата (Исаија 56,2).

30.Бог не повикува да ја викаме славна, а не стара еврејска сабота или јарем на ропството (Исаија 58,13).

31.Бидејќи многу генерации ја газеле саботата, таа во последните денови ќе биде обновена (Исаија58,12.13).

32.Сите пророци го чувале и го почитувале седмиот ден.

33.Божјиот Син во својата откупителска мисија на нашата Земја го почитувал седмиот ден. Со тоа го следел примерот на својот Отец. Зар да не го следиме сигурниот пример и на Отецот и на Синот? (Лука 4,16;Јован 15,10).

34.Седмиот ден е Господен ден (види:Отк.1,10;Марко 2,28;Исаија 58,13;2.Мој.20,10).

35.Исус бил Господар од саботата (Марко 2,28), што значи дека Тој го држел и го почитувал овој посебен и посветен ден.

36.Тој ја одбранил саботата како установа и посебен израз на Божјата милост насочена кон човекот (Марко 2,23-28).

37.Исус не ја напуштил саботата, туку внимателно учел како треба да се празнува (Матеј 12,1-13).

38.Своите ученици ги учел во сабота да не прават ништо што не е според Законот (Матеј 12,12).

39.Тој ги поучил учениците дека саботата треба да се почитува и по неговото воскресение (Матеј 24,20).

40.Побожните жени кој по распнувањето се грижеле за Исусовото тело во гробот, мошне внимателно го празнувале седмиот ден (Лука 23,56).

41.Многу години по Христовото воскресение, апостол Павле во саботен ден мошне вдахновено проповеда за планот на спасението на човекот (Дела 13,14).

42.Апостолот на незнабошците, Павле, истакнува дека ерусалимците и нивните кнезови не ги почитувале гласовите на пророците чиишто зборови ги читале секоја сабота (Дела 12,27).

43.Вдахновениот христијански историчар, Лука, пишувајќи ги своите хроники, овој ден го означува како посебен ден за собирање и за проповедање на Божјата реч (Дела 13,44).

44.Обратениците од многубоштво на сабота и придаваат исто значење (Дела 13,42).

45.На големиот христијански собор 52.година на нашата ера, во присуство на апостолите и учениците, Јаков ја споменува саботата (Дела 15,21).

46.На своите мисионерски патувања апостолите во сабота држеле проповеди и молитвени состаноци (Дела 16,13).

47.Апостол Павле на јавните состаноци во сабота ја читал и со присутните ја проучувал Библијата (Дела 17,2.3).

48.Проповедниците на младата христијанска Црква многу време посветувале за проучување на Божјата реч на собирите што се одржувале во сабота (Дела 17,2).

49.Во книгата Дела апостолски се споменуваат 48 состаноци одржани во тој ден (Види:Дела 13,14.44;16,13; 17,2; 18,4.11).

50.Евреите и верниците на првата христијанска Црква не расправале за празнувањето на саботата. Тоа значи дека христијаните во времето на апостолите ја празнувале саботата заецно со Евреите.

51.Во ниедно обвинување подигнато против апостол Павле, не му се припишувало дека го занемарува саботниот ден.

52.Апостол Павле јавно објавил дека го почитува Законот: Ништо не му згрешив ниту на еврејскиот закон, ниту на црквата ,ниту на цезарот (Дела 25,8).Тој ова не би можел да го каже кога не би ја празнувал саботата.

53.Саботата со најголема почит 59 пати се споменува во Новиот завет.

54.Во Новиот завет со ниеден збор не се споменува дека саботата е укината или применета.

55.Бог никогаш ниту во еден текст во СВЕТОТО ПИСМО НИКОМУ НЕ МУ ДОЗВОЛИЛ ДА РАБОТИ ВО ТОЈ ДЕН.

56.Ниеден христијанин пред и по Христовото воскресение во сабота не ги работел своите секојдневни работи. Во Новиот завет не е забележан ниту еден случај на отфрлање на саботата од страна на апостолите или верниците на првата христијанска Црква.

57.Во Светото Писмо не постои запис дека Бог некогаш го повлекол својот благослов или своето посветување од саботниот ден.

58.Саботата вечно ќе биде празнувана на обновената земја ( Исаија 66,22.23).

59.Саботата како ден за одмор е важен дел на Божјиот Закон кој излегол од неговата уста и бил запишан со неговиот прст на камени плочи на Синај (Види:2.Мој.20 глава).Кога Исус ја почнал својата работа, објавил дека не дошол да го поништи законот: Немојте да мислите дека јас дојдов да ги укинам Законот и пророците... (Матеј 5,17).

60.Исус сериозно ги прекорил фарисеите како лицемери кои се преправале дека го љубат Бога додека истовремено Божјиот Закон го подвластувале на своите обичаи и традиции. Празнувањето на неделата е дел на човечката традиција.



Библиски факти за првиот ден на седмицата

1. Првите зборови запишани во Библијата зборуваат за работата што е извршена во првиот ден на седмицата-неделата (1.Мој.1,1-5).Ова го сторил самиот Творец поставувајќи ги темелите на историјата на животот на нашата планета.

2. Првиот ден во седмицата Бог го одредил да биде работен ден (2.Мој.20,8-11).Дали е погрешно да се послуша Бог.

3. Ниеден патријарх никогаш не ја празнувал неделата.

4. Тоа не го правел ниеден пророк.

5. Со изрична Божја наредба за неговиот избран народ првиот ден во седмицата бил обичен работен ден најмалку 4000 години.

6. Сам Бог го нарекува работен- работнички ден (Езекил 46,1).

7. Бог не почивал во тој ден.

8. Бог никогаш не го благословил.

9. Христос никогаш не почивал во тој ден.

10.Исус се занимавал со дрводелски занает се до својата триесетта година (Марко 6,2.3).Тој празнувал сабота и работел шест дена во седмицата.

11.апостолите работеле во недела.

12.Апостолите никогаш посебно не ја изделиле.

13.Црквата никогаш не ја благословила.

14.Никогаш не носела благослов на небесниот авторитет.

15.Никогаш не била посветена.

16.Ниеден закон со Божествено потекло не одредил празнување на неделата.

17.Новиот Завет не забранува работа во тој ден

18.Не постои никаква казна за непочитување на тој ден.

19.Празнувањето натој ден не донесува никаков благослов.

20.Никакво правило не одредува празнување на тој ден. дали тоа навистина би било така кога Господ би сакал да го празнуваме

21.Неделата никогаш не е наречена христијанска сабота.

22.Никогаш не е наречена сабота.

23.Никогаш не е наречена господен ден.

24.Никаде не е наречена ден за одмор.

25.Со тој ден не е здружен ниеден свет назив.

26.Неделата е наречена со едноставно:Прв ден на седмицата.

27.Исус никогаш не ја споменал.

28.Неделата како ден за празнување Никогаш не се сменува во Библијата.

29.Ни еден збор во корист на неделата како свет ден не кажале ниту Бог-Отец,ниту Христос, Ниту вдахновените луѓе.

30.Првиот ден во седмицата во целиот Нов Завет се споменува осум пати, но не како посебен или издвоен ден:Матеј 28,1;Марко 16,2.9;Лука 24,1;Јован 20,1.19 Дела 20,7;1.Кор.16,2.).

31.Шест од овие наведени текстови се однесуваат на ист прв ден на седмицата.

32.Павле ги повикал првите христијани во недела да ги извршуваат своите световни работи (1.Кор.16,2).

33.Во целиот Нов Завет постои само еден запис за религиски собир одржан во тој ден, но тоа бил вечерен состанок што се протегнал длабоко во ноќта (Дела 20,5-12).

34.Не постои ниту едно навестување дека е одржан некој сличен состанок пред или по тоа.

35.Апостолите и верниците на првата Црква имале обичај да се собираат во недела.

36.Не постоела никаква обврска во недела да се крши леб.

37.Постои само еден запис во кој се споменува ваков собир (Дела 20,7).

38.Овој состанок траел до по полноќ,до зора (Дела 20,7-11).Исус кршел леб в четврток (Лука 22), а учениците тоа го правеле секој ден (Дела 2,42-46).

39.Библијата никаде не споменува дека првиот ден на седмицата е изделен да го објавува Христовото воскресение. Ова е човечка традиција што не е во согласност со Божјиот закон (Матеј 15,1-9).Со своето богато значење крштевањето, меѓу другото,не потсетува на Исусовиот закоп и на неговото воскресение (Рим. 6,3-5).

40.Новиот Завет никаде не споменува промена на светоста на саботата или каква и да е светост на првиот ден.



Веруваме дека овие 100 едноставни библиски факти за ова важно библиско прашање ќе им послужат на читателите како увод на едно подлабоко проучување на историјата, значењето и суштината на Господовиот ден за одмор,кој со својата непроменливост му припаѓа и на современиот човек.

Odi, shetaj... uzhivaj vo ubavinite na svetov.

Ne znachi deka mora istovremeno i da slushash shto se govori.

LoveHim напиша: EvAngelos кога си толку ревносен за законот и кажуваш дека веке саботата не важи, ајде те молам дај ми Библиски доказ дека неделата е Божји ден. Ако ми најдеш доказ дека неделата е воспоставена како Божји ден за одмор и дека Исус со својата смрт ја воспоставил, тогаш јас ќе речам дека твоето кажување е вистина.

А кој вели дека неделата е Божји ден?
Мислам дека полека се доближуваме до разрешување на недоразбирањето. Адвентистите мислат дека останатите христијански деноминации го замениле старозаветниот Шабат со новозаветната недела, но тоа воопшто не е така. Можеби има некое малцинство што ја третираат неделата како старозаветниот Шабат, но мнозинството христијани во светот воопшто не ја третираат неделата како старозаветниот Шабат. Да, овие христијани можеби не одат на работа во недела, но сепак тие си готват храна, одат на излет, си прават скара, одат на богослужба, си перат теписи во тој ден и слични работи од кои  некои беа забранети во старозаветниот Шабат нели.

Значи, пак ќе повторам, ние не сме го замениле старозаветниот Шабат  со неделата, туку едноставно ние влеговме во новозаветниот Шабат (Христовиот одмор) и ние седум дена неделно сме во тој Шабат (одмор) и немаме новозаветен Шабатен ден во неделата. Тоа не е ниту сабота, ниту недела, ниту вторник, ниту било кој ден од неделата.

„Дојдете при Мене сите, кои се трудите и сте обременети, и Јас ќе ви дадам одмор. Земете го Мојот јарем на себе и научете се од Мене, зашто Јас сум кроток и понизен по срце; и ќе најдете одмор на своите души; зашто Мојот јарем е пријатен и Моето бреме е лесно.“ (Исус во ев. по Матеј 11:28-30)

Старозаветниот Шабат беше претслика (сенка) за идното влегување на Божјиот народ во Христовиот одмор:

„И така, никој да не ве осудува за јадење, или за пиење, или за некаков празник, или за млада месечина, или за саботи. Тоа е само сенка на она што ќе дојде, а стварноста е Христос.“ (Колошаните 2:16-17)

„Зашто некаде за седмиот ден е речено вака: „И Бог одмори во седмиот ден од сите Свои дела.” И пак на тоа место: „Нема да влезат во Мојот одмор.” (Псалм 95:11) И така, ако останува некои да влезат во него, а оние кои порано го чуле евангелието не влегле заради непослушност; пак определил некој ден, „денес”, кога по толку време зборувал преку Давида, како што е речено порано: „Денес ако го чуете Неговиот глас, не закорувајте ги вашите срца.” Зашто, ако Исус Навинов можеше да ги доведе во одморот, не би зборувал после тоа за друг ден. Значи, на Божјиот народ му остана одморот. Имено, кој влегол во Неговиот одмор, тој се одморил од своите дела, како и Бог од Своите. И така, да се погрижиме да влеземе во тој одмор, за да не падне некој по примерот на истата непослушност!“ (Евреите 4:4-11)

Од овој пасус, ако внимателно читате, ќе забележите дека под новозаветниот одмор (еврејски: шабат) не се подразбира одреден ден во неделата, туку станува збор за долг временски период кој започнал со Христос, а трае сеуште за Божјиот народ кој сеуште влегува во Божјиот одмор преку вера во Христос. Затоа, ако сакаме да бидеме дел од Божјиот народ, да ја оставиме старозаветната сенка и да се погрижиме да влеземе во Божјиот одмор како што не советува апостолот погоре.

LoveHim напиша: EvAngelos кога си толку ревносен за законот...

Можеби погрешно си ме разбрал. Јас не сум ревносен за старозаветниот Синајски закон кој Христос го прикова на Голготскиот крст. Јас сум ревносен за Христовиот новозаветен закон.


Изменето од EvAngelos - 28.Февруари.2010 во 00:40

Blagoj_s напиша:     Sto se odnesuva do zakonite so privremen karakter: obredniot zakon[zakonot za zrtvi, za svestenstvoto i i za Svetilisteto, za obredno cistenje i posvetuvanje], graganskite i zdrastvenite zakoni, sto mu gi dal Bog na na svojot narod Izrael posredno preku Mojsej- navistina tie ja zavrsile svojata uloga i zadaca sto ja postavil Bog pred niv i zasluzeno zaminale vo arhivite na bibliskata istorija i ne se veke vo aktivna sluzba, ukinati se.

Колку е само интересна оваа адвентистичка теологија. Кога станува збор за некои работи кои што тие сметаат дека не треба да се прават од стариот завет велат: ама тоа било од привремен карактер, тоа не треба да се прави сега во новиот завет, таа Божја заповед е укината итн. А кога станува збор за Шабатот (ткн. Сабота) одма ти ги цитираат следниве стихови:

Blagoj_s напиша:     Hristos ni kazuva: " nemojte da mislite deka Jas dojdov da gi ukinam Zakonot i Prorocite! Ne dojdov da gi ukina, tuku da gi ispolnam. Zasto vistina vi velam, dodeka ne isceznat neboto i zemjata, nitu najmala bukva, ni crticka,ne ke gi snema od Zakonot, dodeka ne se ispolni se"[Matej 5,17-18].

И во овој случај си толкуваат дека овде Христос зборува за Шабатот и нејадењето на свинско, но не и за обрезувањето и другите исто така старозаветни закони.
Самите сте си ги групирале законите во некои свои произволни групи, а потоа велите овие се привремени, овие вечни, за овие закони горните Христови зборови не важат, за овие важат. Божјите заповеди можат да бидат изменети и укинати кога станува збор за оваа заповед, но не и за онаа заповед.

Blagoj_s напиша: Sto se odnesuva za obrezanieto, Apostol Pavle ima mnogu dobro napisano za nego vo Rimjanite , pa bi ti predlozil da procitas, za da podobro razberes. Da nie da se obrezeme vnatresnoi duhovno, a telesnoto ne e mnogu vazno.

Значи сепак сте го укинале старозаветното обрежание кое било телесно и слика на новозаветното? Тогаш зошто не прифатиш и дека старозаветниот Шабат бил слика за новозаветниот одмор во Христос како што учи Павле во посланијата?

Blagoj_s напиша: A za zasto ne jademe svinsko,- bi trebalo da znaes sto sodrzi svinskoto meso i kolku e dobro za ishrana, sepak sakame da si go zacuvame zdravjeto.

Друг да бламираш со овие лаги. Адвентистите одбиваат да јадат свинско не од здравствени причини, туку од религиозни причини, затоа што им забранила нивната пророчица г-га Елена Вајт. Здравствените причини се секундарна причина, религиозните се тие кои што ви забрануваат - исто како и муслиманите.

Blagoj_s напиша:    Hristos veli deka ne smee da se menuva nisto vo zakonot se dodeka postojat neboto i zemjata, a hristijanite Bozjiot zakon go izmenile i go pogazile.

Ништо, освен обрезанието, јадењето свинско и ред други работи за кои што адвентистите сметаат дека се надвор од доменот на оваа Христова изјава

Зарем е толку тешко прашањево па ниту еден адвентист не се потруди да одговори?

Друго прашање: Зошто адвентистите не јадат свинско (и друга старозаветно нечиста храна), кога во новиот завет тоа е дозволено?

„Јадете сè што се продава во месарница, не испитувајќи ништо заради совеста, зашто „Господова е земјата и сè што ја исполнува.“ (1 Коринтјаните 10:25, Новиот Завет)

„Не сфаќате ли дека ништо не може да го направи човекот нечист, што влегува однадвор во него, зашто не влегува во неговото срце, туку во стомакот и оди на одредено место?” Така ги прогласи сите јадења за чисти. “ (Господ Исус Христос во ев Марко 7:18-19, Новиот Завет)

    Spiros zivotot na ovaa zemja e maka, Bog stvoril ruza koja e mnogu ubava ama na nea ima i trnja.

Sekoj covek ke bide odgovoren spored svetlinata koja ja primil od Boga.No vo sekoja Bozja zapoved lezi i vetuvanje od Boga deka Toj ke najde i resenie za iskusenijata koja samata gi nosi.

Toa sto si go gledal e samo mal del od macniot zivot sto go ima covekot na ovaa zemja .

Od moe licno iskustvo , ijas imav teska soobrakajka so golemi posledici za mene i semejstvoto, no toa neznaci deka za toa e vinoven Bog, da gi gazam zapovedite za da si go podobram zivotot.

Znam za iskustva na mnogu luge koi poradi sabotata imaa izgubeno rabota i pokraj teskata finansiska polozba, no site onie koi mu ostanaa verni na Boga podocna bea povekepati blagoslovenii dobija slobodna sabota i posebna pocit kaj pretpostavenite.
Bog veli vredno raboti vo ostanatite sest rabotni dena i vo tie denovi Toj ke go izlee svojot poseben blagoslov koj sto ke go nadohnadi i sedmiot saboten den.

Tuka e na ispit nasata doverba vo Boga i negovite slavni vetuvanja.

Dajtemu, dajtemu moznost na Boga da ja objavi svojata sila, ispitajtego pa ke vidite deka ne e prekratka Gospodovata raka da ve blagoslovi-- stavete ja verata na ispit.

A Isus im rece: Ako veruvas, se e mozno za onoj koj veruva.... I KE JA VIDITE SLAVATA BOZJA!

      Што прави верата?



    Тешко е да се замисли колку се тешки страдањата на оние што не веруваат во живиот Христос и немаат вера во Бога кој е љубов и кој на крај се изведува на добро. Верата во Христа не ја опфаќа само надежта во животот што ќе дојде, туку создава доверба во Божјата потпора и водство во сегашниот живот.

Знаеме дека за Христа ништо не е тешко. Тој не храбри и не поддржува во сите страдања што наидуваат на нас во овој живот. Бог не дозволува неговото дете само да ја води борбата. Тој секогаш знае каде сме и со будно око го следи секој наш чекор. Бог ги познава подробностите од животот на секој човек. Тој го знае нашето име, улица, куќа, соба. Тој не познава нас. Не можеме да го обвинуваме Бог за се што ни се случува, зошто Тој не го предизвикува злото и неговите последици. Но Бог може и сака да стори нешто. Тој се труди и сака неговите деца да стекнат најдобри искуства. Не е лесно да се верува во тоа додека преминуваме низ тешки животни околности. Па, сепак тоа е вистина. Понекогаш Бог нашите молитви ги прима поинаку отколку што очекуваме ние. Некој непознат војник оваа мисла ја изнел во песната што е пронајдена во неговиот дневник:



„Го молев Бога за сила да постигнам успех,

Станав слаб за да се научам понизно да слушам.

Молев за здравје да правам големи дела,

Добив немоќ за да правам подобри дела.

Молев за богатство за да бидам среќен,

Добив сиромаштво да бидам паметен.

Молев за моќ за луѓето да ме фалат,

Добив слабост за да чувствувам потреба од Бога.

Молев за се да уживам во животот,

Добив живот да уживам во се.

Не добив ништо за што се молев,

Добив се што очекував.

Моите неискажани молитви се вослишени,

Јас сум меѓу најблажените.“