Историски погледи на црковните прашања

eptendosadno напиша: Каснакоски напиша: Baram potvrda deka nekoj tvrdi Ohridskata i Trnovskata crkva bile isto nesto. Toa ti si go izmisli. Не е дозволено Вас да ве етикетирам и да ви давам квалификации . Тоа ќе го оставам на Вашата имагинација. Самоуправувачка Бугарска Православна Црква - Бугарска патријаршија е наследник на Плисковската архиепископија, Преславската Патријаршија, Охридската архиепископија, Трновската Патријаршија и Бугарската Егзархија. Таа е единствена и неделива .

Аааа, не така напред со рогата... Едно е да речеш што си само наследник, друго е даречеш што си самиот ти:

Македонска Православна Црква - Охридска Архиепископија

http://www.mpc.org.mk/

Во втората половина на X век, во рамките на Самуиловата држава е организирана Охридската автокефална Архиепископија, врз темели на Јустинијана Прима, во достоинство на патријаршија. Подоцна, по паѓањето на Самуиловото Царство, повторно е сведена на степен на архиепископија....

Тааа архиепископиjа не беше ли случаjно наречена Архиепископиjа на цела Бугариjа?

Изменето од Македон - 11.Јануари.2010 во 16:12

А зошто да не е, кога и МПЦ се смета за наследник на Охридската архиепископија?
Jas те прашав нешто - кој тврди дека Трновската црква и Охридската се исто? Барем признај дека ти го измисли.

Погоре пишуваш нешто за Борилов синодик. Ете ти го. Интересно е да се прочита.
http://ald-bg.narod.ru/biblioteka/bg_srednovekovie/borilov_sinodik/borilov_sinodik.htm

Каснакоски напиша: Baram potvrda deka nekoj tvrdi Ohridskata i Trnovskata crkva bile isto nesto. Toa ti si go izmisli.

Добро , добро , си имам работа со тебе .

Јас напишав :
Во историјата пишува дека имало представници од тие две цркви ,почеток на 14 век .

Сепак , за оние кои ги интересира темата .

СИМЕОН Тој исто така е наведен во Бориловиот синодик . Во 1346 година оди со својот Синод во Скопје, каде е свикан црковен собор, и заедно со Охридскиот архиепископ Николај прогласува архиепископ Јоаникиј II за српски патријарх, а По ова тројцата Архиереи го крунисуваат Стефан Душан за цар (16 април истата година година), жена му за царица и неговиот син Урош за крал.

Ова е второт извор кој го потврдува првиот .

Изменето од eptendosadno - 10.Јануари.2010 во 18:08

Каснакоски напиша: eptendosadno напиша: Ако Преславско/Трновската и Охридската се една те иста , тогаш е логично таа црква да има еден представник кој ќе го благослови српскиот Цар , нели ? Од каде го измисли сега тоа? Некој да го тврди некаде?

Каква потврда бараш ?

Во времето на цар Душан Охридската архиепископија се ослободила од дотогашните стеги на византискиот двор и наполно се осамостоила. Архиепископот веќе не бил назначуван од царот туку бил избиран од епископите, што тој ги поставувал без да се меша државната власт. Архиепископијата продолжува да биде духовен и културен центар за Македонците, кои всушност ја сочинувале целата паства. Стефан Душан се однесувал коректно и со почит кон Македонската Православна Црква - Охридската архиепископија. Сите промени во српската држава и црква станувале со учество и благослов на Македонскиот архиепископ. Македонскиот архиепископ учествувал и на соборот кога е прогласен српскиот патријарх и кога е венчан српскиот цар Душан. Имено Николај дошол со светиот синод. Дошол и трновскиот синод. Дошол и трновскиот патријатх, и двајцата го прогласиле Јоаникиј II за патријарх, за потоа тројцата црковни великодостојници да го крунисаат душан за цар. Учеството на Македонскиот поглавар - Охридскиот архиепископ се сметало како замена на цариградскиот патријарх, кој откажал да учествува на крунисувањето. Во тоа време Македонската Православна Црква била во добра матрејална положба. Душан, а потоа и неговите наследници и нивните повисоки велможи биле дарежливи во помагањето на Архиепископијата, особено при изградбата и обновувањето на цркви и манастири.

чоли напиша: Македон напиша: чоли напиша: Во 1234 година умира примас Василиј, протеран на Света Гора Атонска. За трновски архиепископ е избран Јоаким, кој добива сан лично од Никејскиот патријарх Герман. Така Бугарија реконструира своето општење со православниот Исток. Во пролетта на 1235 година, Иван Асен II, неговата сопруга Ана-Марија, ќерката Елена и архиепископот Јоаким со бројна свита пристигнуваат во Галиполи, каде беа пречекани од Јован Трети Дука Ватаци. Бугарската делегација заминува за град Лампсак без Иван Асен II, кој останува во Галиполи, бидејќи според Никејскиот закон странски владетел нема право да посетува империјата. На голем црковен собор во Лампсак со учество на претставници на сите православие цркви архиепископ Јоаким свечено е прогласен за патријарх. Така бугарската патријаршија е обновена. Охридската архиепископија, чии епархии се наоѓаат целосно во Бугарија, задржува одредена самостојност, но пракса донесува врховенстовото на патријаршијата. Црковниот собор во Лампсак Ама не заборавај да наведеш дека во 1232г. бил склучен договор со кој трновскиот Архиепископ ја признава врховната власт на Вселенскиот Патријарх.Во 1235г.  Архиепископијата во Трново била издигната во Патријаршија, пред се поради бракот меѓу бугарската принцеза и грчкиот престолонаследник.Сепак, дури и во овој период, постоел постојан кофнликт меѓу бугарските владетели и Охридската Црква, која постојано се стремеле да ја потчинат, но не успевале.Интересно, интересно.... Кое било верно за 1232 година, во 1235 година веке не било актуелно. Тогаш се градела антилатинска коалициjа /Константинопол се уште бил латинско владение/. За да привлече на своjа страна Иван -Асен ІІ Никеjската империjа  направила редица отстапки / во тој контекст и улогите од Лимпаск/. Ама после работите се расипале /свадбата не станала/ и Иван-Асен ІІ одново го расипал дослухот со Никеjците. Тоа биле династички игри.

Да ги прерипаме овие досадни ( според мене ) неброено пати повторен цитаит и да одговориме , колку цркви го крунисуваат Цар Душан .
Ако Преславско/Трновската и Охридската се една те иста , тогаш е логично таа црква да има еден представник кој ќе го благослови српскиот Цар , нели ?

Во историјата пишува дека имало представници од тие две цркви ,почеток на 14 век .

Православна Црква. Кога царот Душан завладеал со целата територија на Македонија во неговата држава се нашле две автокефални архиепископии Охридската и Пеќката. Набргу Душан решил да се прогласи за цар. Според средновековните закони, царската круна можел да ја добие само од патријарх. Затоа било потребно Пеќката архиепископија да биде прогласена за патријаршија. Во ова бил помогнат и од Охридскиот архиепископ и од Трновскиот патријарх. И во 1346 година на Црковно-народниот собор што е одржан во Скопје архиепископот Јоаникиј II е прогласен за патријарх на Српската Православна Црква, кој потоа го крунисал Душан за цар.

Изменето од eptendosadno - 10.Јануари.2010 во 17:29

Македон напиша: Зошто ниту еден Архиепископ не се повикува на грамотите на Василиј II, освен еден, ама таму ие интересно да се види на што се повикува, туку се повикуваат на Јустинијана Прима?

Зошто се ромеизирала, за тоа. Оној првиот е најважен. Тој најдобро знаел од каде потекнува црквата. А другите по него барат нов идентитет и го наоѓаат кај Јустинијан.

Сам кажа дека црквата на Јустинијан постоела недолго време. Црквата од времето на Самуил си е бугарската црква, Василиј пишува каде биле поглаварите на црквата, па го опишува континуитетот. За него разлика во црквата од времето на Симеон, Петар и Самуил нема. Таа е една та иста. Каде е во тоа време Јустинијаната? Зошто Климент проповедал на езичници-пагани?

Повикувањето е од 1157 г. Зошто до тогаш не се повикувале? Најверојатно дури не знаеле дека имало некаква Јустинијана Прима. И кога научиле, решиле да се повикуваат. Па црквата тогаш била ромеизирана.

Пак да кажам, мене не ми е многу јасно за што спориме.

Пак да прашам - што точно разбираш под ПОВИКУВАЊЕ? Што значи да се повикуваат на традициите на Јустинијана Прима?

чоли напиша: Во 1234 година умира примас Василиј, протеран на Света Гора Атонска. За трновски архиепископ е избран Јоаким, кој добива сан лично од Никејскиот патријарх Герман. Така Бугарија реконструира своето општење со православниот Исток. Во пролетта на 1235 година, Иван Асен II, неговата сопруга Ана-Марија, ќерката Елена и архиепископот Јоаким со бројна свита пристигнуваат во Галиполи, каде беа пречекани од Јован Трети Дука Ватаци. Бугарската делегација заминува за град Лампсак без Иван Асен II, кој останува во Галиполи, бидејќи според Никејскиот закон странски владетел нема право да посетува империјата. На голем црковен собор во Лампсак со учество на претставници на сите православие цркви архиепископ Јоаким свечено е прогласен за патријарх. Така бугарската патријаршија е обновена. Охридската архиепископија, чии епархии се наоѓаат целосно во Бугарија, задржува одредена самостојност, но пракса донесува врховенстовото на патријаршијата. Црковниот собор во Лампсак

Ама не заборавај да наведеш дека во 1232г. бил склучен договор со кој трновскиот Архиепископ ја признава врховната власт на Вселенскиот Патријарх.
Во 1235г.  Архиепископијата во Трново била издигната во Патријаршија, пред се поради бракот меѓу бугарската принцеза и грчкиот престолонаследник.
Сепак, дури и во овој период, постоел постојан кофнликт меѓу бугарските владетели и Охридската Црква, која постојано се стремеле да ја потчинат, но не успевале.
Интересно, интересно....