Тажна приказна

Вистинска приказна која ја прочитав пред неколку месеци во едно списание ...ме остави без зборови, до каде може да отиде човековата суровост и бесчувствителност...има многу за читање, но вреди да се прочита.

Се започна толку спонтано и неочекувано. Никогаш не помислував дека посетата на Германија ќе значи и заљубување.  Кога ќе се сетам дека на почетокот воопшто не ни сакав да одам, но си велев ништо страшно, ќе го посетам мојот разведен вујко, ќе разгледам неколку катедрали и ќе го збогатам Facebook албумот со нова дестинација поради која сите ќе ми завидуваат. Но, трите недели поминаа во три месеци...трите месеци поминаа во година... а јас немав абер да се вратам дома.

И зошто воопшто да се враќам назад кога причината да се будам, да создавам, да се радувам...беше токму таму. Нашата романса започна типично на германски начин, јас се возев во метро, а тој седна до мене. Почна да ми зборува на нивниот груб и неразбирлив (за мене) јазик, а јас му вратив само со едно WAIT! Тоа беше доволно за да разбере дека ќе мора да се помачи со англискиот што едвај го говореше. Обичниот разговор за тоа од каде си, што работиш и каде одиш со метрово, заврши со покана за пиво во паб. Нормално, јас како и секое типично Македонче  бев исплашена дека можеби ќе ме киднапира и ќе завршам некаде како бело робје. Му објаснив како се кани девојка на македонски начин, а тој прифати да ги размениме броевите и да ме собере од  дома пред сведок - вујко ми.

Нашата врска беше голема вест за моите дома. Самиот факт дека тој е Германец беше доволен, нивната ќерка доби доживотна виза и влез во Европска Унија, а тоа значеше отворање нови хоризонти и светла иднина. Се сеќавам колку мајка ми беше горда што успеав да се снајдам за толку кусо време. Уживаше кога ќе и се јавев и кога ќе почнев да и зборувам на германски. Мојата врска беше исто како да добиле на лото...крај на бедата и сиромаштијата. Сега дури почнувам да станувам свесна за тоа колку е лесно да се залаже обичниот народ...

Имаше само една личност што не беше воодушевена од мојата џекпот романса...тоа беше вујко ми. Уште првиот пат кога го запозна направи кисела фаца, а кога се вратив дома после состанокот, замислено ме чекаше на фотелјата. Целото негово тело беше така наместено како да сака да ми каже некоја голема тајна што треба да ме замисли и исплаши. Ги оставив клучевите на маса, седнав спроти него и само изустив едно: „И", а неговите зборови како река почнаа да течат од збрчканата уста.

Ме предупреди, морам да признам дека ме предупреди. Не ми наредуваше, можеби тука беше грешката, но убаво ми кажа какви се Германците. Велеше:  „Ладни се, нечувствителни... утре ако се разболиш нема да те гледа, ќе си ги спакува куферите и ќе си замине без размислување. Никој не гледа жена како Балканец , слушај постар!" Но, како можев јас да поверувам во тие зборови? Бев заслепена од љубов до тој степен да заборавам дека ми недостасуваат домашните. Само едно имав на ум, да бидам со него, да ги бакнувам тие меки усни и да си играм со таа златна коса.

Вистинското уживање почна кога почнавме да живееме заедно. Тогаш можев вистински да се опуштам бидејќи го немаше вујко ми и неговиот прекор во очите. Често се замислував и по малку се плашев дека  е невозможно да сум толку среќна. Дојдов во најладната земја на светот, а најдов топлина...се плашев да не помине некој бран и да угаси сѐ.

Најмногу од сѐ се сеќавам на тоа како го дочекавме католичкиот Велигден, не поради тоа што ми приреди цела трпеза со традиционална германска храна, туку поради тоа што ми кажа дека размислува да појдеме во Македонија за да ги запознае моите. Бев обземена од таквата вест, вечерта не можев да заспијам, веднаш почнав да го планирам нашето заминување.

Нема потреба да ви зборувам за тоа како изгледа пречек во македонска куќа...јадење и пиење до припаѓање и по цена да се преживува наредниот месец. Деновите минуваа брзо и пред да трепнам јас требаше да ги пакувам куферите за назад. За 5 часа требаше да тргнеме накај аеродром, а тој клекна пред сите и на нејасен македонски ме побара за жена. Се прегрнавме, сите пуштија по некоја солза, а јас го карав зошто тоа не го сторил уште првиот ден кога стигнавме,  за да има простор вистински да се радуваме...

...Животот во Германија продолжи по старо, тој работеше по цел ден, а јас не се делев од речникот по германски. Морав да го научам јазикот што побрзо за да почнам да барам работа. Моите грижи спласнуваа штом тој ќе го пречекореше прагот. После топлата бања, си легнувавме на спалната и фантазиравме за нашата свадба. Планиравме да ја направиме во Македонија, бидејќи тој немаше никој, неговите го имаа избркано од дома уште на 18 години и не контактираа воопшто.

Во една прилика додека опуштени си зборувавме, го прегрнав силно и на уво му шепнав како едвај чекам да му родам деца. Информацијата ја прими со толку страшен израз на лицето...исто како да му кажав дека чувам пиштол под перница и планирам да го убијам. Почна брзо да зборува и да пцуе на германски, пола го разбирав пола не, човекот доби нервен слом и излета низ врата. Заѕвони на ѕвончето после цели 7 часа, целиот избезумен ме турна, седна на кревет и почна да зборува. Всушност тоа и не беше разговор, туку услов, ме стави пред свршен чин да одбирам, или ќе бидам со него и само со него или ќе си најдам некој друг што сака да има деца. Искрено во моментот не го сфатив сериозно, си помислив дека тоа е обична машка реакција. Мижев и пред испрашувањата дали сум се напила апче за контрацепција и пред  константните предупредувања да не се надевсм дека можеби ќе се премисли. Сега сигурно се прашувате која била причината за неговата одбивност кон децата? Добро ќе беше и јас да ја знаев. Навистина јас никогаш не седнав да разговарам со него околу тоа. И двајцата си молчевме и двајцата си теравме сопствена реалност, тој дека нема да има деца, а јас дека ќе имам и тоа со него. Можеби е чудно, но јас сметав дека нема потреба од зборови, верував дека со тек на времето ќе му се роди желба да стане татко. Тешко е да се каже на што се помислував, но во едно бев сигурна, дека не е можно да е толку сериозен. Денес знам да кажам: “ Да и се случеше тоа на некоја американка сигурно ќе ја сфатеше пораката, но како тоа да го разбере традиционална девојка што цел живот е растена во духот на фамилијарните вредности? “

Кога малку спласнаа работите и кога се подзаборави проблемот, јас направив погрешен потег за кој не зажалив ниту еднаш. Ги откажав апчињата за контрацепција и секоја вечер пред него пиев витамини. За помалку од два месеци останав бремена и тогаш осетив вистински кошмар. Цели 5 месеци живеев кај вујко ми лажејќи го дека мојот свршеник заминал да работи на брод и дека кога ќе се врати планира да купиме куќа каде што ќе сакам јас. Неколку пати одев и плачев на неговиот праг да ми отвори врата, си мислев дека кога ќе го види мојот пораснат стомак  и кога ќе почувствува како мрда малото ноже во утробата, несомнено ќе падне на колена и ќе бара да му простам што ме исфрли. Се лажев самата себе...ги лажев сите околу мене.

Дојде време да се породам и јас морав да мислам на моето дете, си заминав дома... Денес сум среќна самохрана мајка, имам ново момче што повеќе е заљубено  во син ми отколку во мене. Животот под македонското небо не го менувам за ништо. На цел глас велам дека сум среќна жена...моето дете нема да расте покрај монструм што пред моите очи крвнички ги кинеше сликите од него.

Изменето од Schatzii - 16.Јули.2010 во 10:33

Awe Tazna e prikaznata...toa ti e jbg nekad bil nesto faca ova ona imal koja sakal a sea mu se slucilo toa. Ama najvazno e toa so toj koa svatil so mu e se povlekol a gi ima nekoi svakat so im e pa od bes neznaat so da pravat i vikaat "Zasto bas ja" pa da ne bidat samo oni se sexaat so koj stignat pa se desava "Strangers in the night AIDS in the morning!" Ama ne e ubavo toa taka....

Seriozna rabota ... sepak treba da se vnimava, nekogas sami si go barame nekogash toa ne najduva ... vo dvata slucaevi edniot pobrzo go nosi vodata a drugiot odma posle nego... i ushte najmalku cetvorica koi posle toa ke stanat 16 pa 256 iiiiiiii ............ jebiga, ajt .

LEGENDA напиша: Abe ne se umira od sida ... samo treba na vreme da se otkrie bre ama ste needucirani

Не шири секакви си дезинформации овде и деца читаат. Ако не забележа, поентата на текстот беше дека односот без заштита може да биде кобен, токму поради СИДА... Се потепаа луѓево да им објаснат на младиве зошто треба да се заштитат, а ти овде ко многу едуциран промовираш некакви си лекови што само Доналд Трамп или Бил Гејс можат да ги купат... и ППБ (полови преносливи болести ако не знаеш) се лечат па пак треба да се заштитиш од нив...

Според она што јас го читав за СИДАта ако организмот бил претходно доволно јак може да се живее и подолго. Но во денешно време знаејки дека од самиот воздух кој е презагаден овде кај нас може да се земе како една причина плус за рак на бели дробови, од самата вода (која е дозволена за пиење) може да се добие песок или камен во бубрег...Кој може да има јак имунитет!? Јас за една недела паднав скроз со имунитетот и станав алергична на својата мачка со која делам кревет 4 години а да спомнам и дека израснав со мачки.
Да не забегувам од темата.
Храбар потег на членот секоја му чест, иако сепак јас би рекла. Не е само до заштитата...не се има денес секс „со кој ке стигнеш„ .
Таа била несовесна и му се нафрлила, начекала жртва...а на секој може да му се случи да е предизвикан и да не мисли на никакви последици.
Воопшто не го обвинувам него.
За жал кобна грешка.
Секоја чест повторно ке кажам за текстов.

da se zeme primer od statijava, najdobro................................
nemam drug komentar

Ona sto bidnalo, nema da se vrati na ispravka i zatoa postojat alternativni nacini da se uziva vo ostatokot na zivotot