СЕКСУАЛНА ЕДУКАЦИЈА на децата во ера на интернет

Онаа мислата одеше...
Мудриот учи од туѓите грешки,
паметниот од своите грешки,
а будалиот ги повторува.

Најверојатно примерите се добар патоказ,како да се едуцираат децата.

Е друга е прикаската со сквернавењето на нашиот ни јазик
вметнувајќи термини како споменатиов "секс-торинг".

Дека ова иако е далеку од кај нас,не значи дека го нема...
Оти и редовно ме викаат во МВР
имам неколку пати начекано лица кои бараат каде да се обратат заради вознемирување на фејсбук.

Изменето од Орка - 29.Јануари.2015 во 23:08

Анастеа напиша: „Осудувањето на детето поради неговото интересирање за порногарфија е лицемерие. Тоа е природно и нормално во овие години“, рекла Ана Портнова, детски психолог. Таа додала дека родителите треба да бидат толерантни и да не покажуваат негативен став кон ова.

Токму поради ваквите приказни, мислам дека не смее да се прави табу тема од порнографијата и да се разговара за неа со децата. Затоа што кога-тогаш ќе се сретнат со неа, некои порано, некои подоцна, ама сигурно ќе се сретнат. Тоа е нормално за таа возраст , кога хормоните владеат со нив а желбата за експериментирање и истражување на сексуалноста е огромна. Да се разговара за неа со децата, да им се укаже на негативните последици, оти знаат и да претераат и да се навлечат.

Да се едуцираат за она што се нарекува детска порнографија и порнографска зависност,
затоа што може да има дејство како и зависноста од дрога. Ако се претера со конзумирање, како во случајов (вистински): дечко на 11 години, екстра ученик, малку поразвиен физички за свои години, дете за пример, од функционално семејство без некои посебни проблеми, спортист.... еден ден во школо добива страшна главоболка, до несвестица. Ја викаат веднаш мајката, па на лекар, по сите испитувања - детето здраво право, без никакви причини за појава на главоболка. Совет - да одмара малку, од пубертетот му е и пребрзиот физички развој, нема да се повтори.

Во неделите кои следуваат, мајката ја викаат уште 5 пати во училиште да го земе детето, главоболките стануваат се посилни. Бидејќи нема никаков видлив проблем, го носат детето на психотерапевт. По долги разговори, детето се отвара: другарче од школото пред некое време му покажува на мобилен некое порно видео и му кажува на кој сајт да си гледа такви возбудливи работи. Одтогаш, дечково почнува се почесто да си ги посетува овие сајтови, до тој степен што првото станување насабајле му било да се закачи таму, уште пред одење на училиште. Почнуваат првите ерекции и мастурбации, се навлекува и секој слободен момент го користи за предизвикување возбуда. Почнува да заостанува во школото, почнува да  гледа се повеќе време, секогаш барајќи нешто поново и повозбудливо, дури по неколку часа на ден! Сликите кои ги гледа таму, никако не му излегуваат од глава, постојано му се пред очи: на сон, во школо, кога јаде, кога игра со другарите.... Неколку месеци така додека самиот не почнал да чувствува паничен страв, што е нормално за 11 годишно дете.

Психологот му советува период на детоксификација, со зборовите: “Тоа што ти си го правел, е обид да набуташ слон во фичо. Слонот е огромен, фичото претесно за да го собере. Затоа си имал чувство дека главата ќе ти експлодира“. Еден добар разговор со родителите и заеднички наоѓаат некаков компромис за да некако се надмине оваа привремена зависност. И да не дојде до трагични последици како од приказнава со девојчето во Русија.

Убаво стои таму советот од психологот:   

„Осудувањето на детето поради неговото интересирање за порногарфија е лицемерие. Тоа е природно и нормално во овие години“, рекла Ана Портнова, детски психолог. Таа додала дека родителите треба да бидат толерантни и да не покажуваат негативен став кон ова.

Орка напиша: Убаво знаат да кажат...Денес децата се раѓаат со диплома.

хаха... цел канал има со вакви видеа... прајслес
едно време бев зависен од "Kids react to..."

нејќев тебе да те претставам како драма кралица де, извини
само сакав да кажам дека многу родители се однесуваат премногу заштитенички кон децата
ама никој не размислува за својата генерација и како таа била перцепирана од родителите... еве ја се сеќавам дека ради параноични мајки денес келнер не смее да отвори флаша пред да ти ја донесе... исто така дека јуниорските журки беа места каде што обавезно имало секс и дрога... и дека градскиот парк беше место за наркомани и хулигани (не дека не е, ама со тек на време стана култен и можеш да видиш разни класи средношколци во него)... а и некакви сесии на сексуална едукација ни спопикуваа одвреме наврем, како што кажав, со некој југословенски акцент на зборење и теми како физички промени на телото
се сеќавам и дека кога бев мал, по медиуми се правеше галама за сидата, како што во денешно време беше со разни животиски грипови, ебола и не знам уште што
сексуална, технолошка или било каква друга револуција и поместувањето на границите (кои никогаш не ни постоеле) не се започнати од вчера


психологијата е комплексна, ама работите се многу едноставни
ако дете има основна одговорност и осет за последици, тогаш нема проблем, нели? сепак најбитно е детето да биде живо, здраво и да не запаѓа во невољи.... над се друго нема никој контрола
а таа одговорност може да си остане иста и со секс на наводно рана возраст... најголем дел од вас родителите, кога збориме за адолесценција, 12 години ги прават како да се 6 човече...  а нема научен психолошки шаблон за сето тоа
се разбира дека е добро детето да се научи на отворена врска со родителите (ја си имам сериозни проблеми од тоа), ама не треба да се форсира едукација, затоа што некогаш и контра ефекти создава

а ја да ме утепаш, не памтам како и каде сум научил многу од работите кои ги знам денес, ама сум научил да имам уплав од разни ствари

едит: тек сега го прочитав вториот коментар, освен се друго за кое што си во право, ми извади очи една работа, ги учите децата за табу темите од второ одделение, ама ви смета што имаат секс на 12-13 години... е тоа не ми е логично


Изменето од zabegan - 27.Јануари.2015 во 03:38

Темава не е анти-интернет или против користење на технологии, за да бидат ставани децата пред некаков избор: или интернет или не-знам-што! Напротив, сакам да се едуцирам како родител, за да бидам во чекор и со времето и со технологијата.

Забеган, повеќето сме растени во време без интернет, компјутери, смартфони и слично, па и јас. Растени сме во време кога преовладувало конзервативно воспитување, со родители кои никогаш не зборувале со нас за секс, во време кога “порнографија, мастурбација, пенис, вагина, контрацепција...“ биле ѓаволски срамни зборови кои не смееле ни да се споменуваат по дома, оти нели ќе ни ја извалкаат “чистотата“ и морално ќе не расипат . Некои од нас излегле ОК, некои не-баш-толку-ОК, а некои заглавиле во длабоки проблеми.  И да сум сакала да разговараат родителите со мене на тие теми, тие не можеле да си ги победат сопствените срамови, па ми ги наметнале и мене. Да, непријатно е да се разговара со сопственото дете за секс, ама е неповторливо чувство и искуство кое зближува (ова го кажувам од сопствено искуство). Како да си го победам сопствениот срам? Па ако не ми било срам да го направам тоа дете, зошто сега да ми е срам да му објаснам како е зачнато и родено??? Како анегодатата со бабата кога гледала некоја еротска сцена на филм, па се развикала по внукот: “Гаси телевизорот, гаси телевизорот! Безобразни едни, срамота што прават, на ништо не личи ова, резил!“ А па внукот и вратил: “Бабо, а бе имаш 9 деца. Како си ги направила, ако ти е срам да гледаш двајца како се бакнуваат?“

Е па денешнава реалност не е иста со светот на нашите баби, кога се мажеле и првиот сексуален однос го имале на првета брачн ноќ.  Не е иста ниту со светот од нашите детства. Денешнава реалност е малку ПОИНАКВА и подинамична. И како што рече Орка, тие чичковците што на времето ги прелажувале децата со чоколади, денес веќе не даваат чоколади, туку влегуваат во животите на децата “сетики и нас ќе не прелажат“.  Скоро имаше таков случај во Охрид мислам со некое 13годишно дете, прелажано така  од некој постар батко/ чичко преку социјалните мрежи, секс  за еден ајфон...

Примери вакви за жал ги има. Не значи дека не постојат ако се буткаат под тепих или не се разговара за нив. Тоа и ја прави разликата помеѓу нашите и денешниве времиња . Не велам дека нашите времиња биле подобри од денешниве или дека денешново е лошо општество. Не, општеството е само ПОИНАКВО. Си има свои недостатоци, како и предности. Тие предности ги користам и јас, ги користат и моите деца. Се согласувам дека некои деца се позатворени  и тешко се отвараат пред родителите, исто како и родителите пред нив. И тука не може и не смее да се инсистира на зборување, сигурно не би имало никаков ефект. Има деца кои се поотворени и љубопитни, прашуваат се што сакаат да знаат. Моите деца се од овие вторите. Сега се точно  на возраст  кога ги учат и се интересираат за овие работи. За некои работи веќе сме разговарале, затоа што самите пројавиле интерес да им бидат објаснети. Знаеме веќе како се зачнуваат и раѓаат  децата (нормално, без сите детали), знаеме како изгледа голо женско, но и машко тело, знаеме како изгледаат и што функција имаат половите органи.... Имаа  среќа од школо, уште во второ одделение да ги носат на едукативни часови за сексуалноста, со визуелизација и објаснувања, па поттикнати од таму, прашуваа и дома и сакаа да им се дообјаснат некои работи.

Сум можела и јас да си останам на својот срам и игнорантски да им речам: “Па ни мене никој не ми објаснил кога бев како вас, снаоѓајте се сами“. И ќе се снајдат, не дека нема да се снајдат. И сигурно и од нив ќе излезат здрави и она што го викаме “нормални“ личности. Ама јас нивните прашања ги доживеав како укажана ПРИВИЛЕГИЈА И ДОВЕРБА! Затоа и одбрав да зборувам со нив, одбрав еден отворен  и пријателски однос, за да им отворам пат кога ќе пораснат да можат и да ми се доверат ако нешто ги мачи, без да се срамат пред сопствената мајка.  ДА научаат да си ја уживаат сопствената сексуалност, да уживаат во сопствените тела и да не прават од сексот табу тема. Не е сум за чување на децата под стаклено ѕвоно, НИКАКО. Еден ден  детето ќе излезе од сигурноста на ѕвоното, како несигурна личност која не ќе може да се снајде во надворешниот свет. Не сум ни за наметнување сопствени теории и ставови, или лечење сопствени комплекси на грбот на децата. Ниту за изведување на децата на  некаков “прав пат“,  ама тој пат што ние ќе им го одбереме, НЕ.  Мојот став не мора да биде императив за нив.  Јас одбирам да им отворам што е можно повеќе ВРАТИ кои водат кон различни патишта, а тие сами нека си одберат кој е најдобриот за нив.

Сексуалната едукација за мене е слично со  учење на детето да вози кола. Секако, јас нема да се ставам во улога на инструктор, за тоа ќе си најде дечко/девојка со кои ќе вежбаат да возат. Како родител можам само да му помогнам со “теоријата“ т.е. да му укажам како да ужива во возењето но и на кои опасности да внимава и да биде претпазливо. Значи јас ја сфаќам сексуалната едукација на децата нешто слично на возење низ светот на сексуалноста, ама со СИГУРНОСЕН ПОЈАС. Тоа се разбира пак не е гаранција дека нема да му се случи некоја сексуална “сообраќајка“, ама барем ризикот е помал кога детето е информирано. 

Се радувам што на темава, освен родители, се вклучија со свои мислења и родители во најава. Тоа што сеуште сте млади и немате деца, не значи дека не треба да имате и сопствен став за прашања поврзани со нив.

 


Изменето од Анастеа - 27.Јануари.2015 во 01:58

И да се вратам на темата, со ова КЛИК-от

Анастеа напиша:

Интернет, компјутери, таблети, смартфони... сето тоа само со еден КЛИК им овозможува на децата содржини и искуства, кои често не можат ниту да ги разберат, ниту да се снајдат во нив.

Еднаш додека барав на јутјуб некој цртан, ми излезе некое видео кај што Пепелашка се бакнува со Аладин, и баш кликнав да го видам, после тоа ред по редум, Бетмен со Црвенкапа, па Покахонтас со Снежана...итн
Кои болни умови
Од тогаш сум ко надзорник