Историја на Исламот

MalcolmX напиша: не сум видел иначе уште досега исламска земја во која има култ од Мухамед, ни тоа не го знаеш дека во Исламот е забранет култ на Мухамед.

Погледни на реалноста и практиката и законите во исламска земја,а не да ми дискутираш фантазии од куранот.Во исламска земја величење на Мухамед и секакви пофални зборови се одобрени,а критиката со смрт се казнува.
Е тоа ако не е присилно стварање на култ на личност на обичен човек,јас незнам што друго би било.

Во верата нема присила, кој сака нека верува кој не сака нека не верува- вистината јасно се разликува од заблудата-Куран

Иначе пхп, сега ти треба да одлучиш дали ќе се води темата за историја или теолошка расправа, научна расправа, значи сепак не е лесно да се докажат некои работи на форум а за тоа си и ти сам свесен но сепак добро е да се научи нешто повеќе.


Во Куранот стои: оној кој ќе убие еден невин живот е исто како да го убил целото човештво, а оној кој ќе спаси еден човечки живот е исто како да го спасил целото човештво-Куран.

Мухаммед а.с: Пратен сум да го усовршам моралот на луѓето.

Значи мислам дека си видел пхп и научил некои позитивни работи кои не си ги знаел досега, позз.

п.с. 'Исламот не е она што муслиманите го прават, туку она што треба да го прават.''

И за Исламот треба да се учи од Исламот, не од рекла-казала, ниту па од постапките на муслиманите или ако некој прочитал нешто малце или чул и ајде тоа е тоа крај готово. На човек лесно му е на интернет да седи и да прогугла нешто да најде и ајде тоа е тоа, и мисли дека многу се помачил за некоја работа а фактички ништо не се помачил туку ја зел информацијата како што му доаѓа да не кажам нати го дај ми го како на телевизиите што стигаат информациите. Интернетот денеска е како мало село каде се војува о луѓе, не знам колку се свесни за оваа работа некои луѓе. Треба навистина да се знае Историјата за Исламот, зашо во ова време кога лагата е раширена на секој ќош и човек од медиумите мозокот му е преплавен па вистината ја смета лага а лагата вистина, нормално во време кое исламофобијата е на висок степен има работи за Мухаммед а.с. кои се пишувани а немаат врска со неговиот живот.

Исто да бидам реален пхп многу од Абу, или некој друг како се вика тие што ми ги пишуваш не ми значат на мене ништо, пр. битка кај Мадр јас прв пат слушам за така битка, зашо може да се случки кои се измислени. Во Исламот има преданија веродостојни хадиси, има наука една цела која ги изучува тие хадиси-преданиа и нивната веродостојност. На пример Бухари и Муслим нивните книги збирки се едни од најверодостојните книги после Куранот кај муслиманите, тие книги има луѓе кои ги знаат напамет на изус како што го знаат Куранот, преку 10.000 зборови на Мухаммед а.с., а Куранот муслиманите веруваат дека е Реч Божја, а хадисот- збор или некоја работа која ја правел или наредил да се прави Мухаммед а.с кратко просто кажано да разбере секој кој не знае мн.


„Јунаштвото не е во борење, јунаштвото е во совладување самиот себе си во лутина“- Мухаммед а.с.

“Вистински муслиман е оној од чиј јазик и раце се сигурни останатите муслимани“ - Мухаммед а.с.. (Бухарија и Муслим)

”Не е од нас оној кој не ги почитува нашите постари и кој не е милостив на нашите помлади.“ - Мухаммед а.с. (Тирмизи)

“Најповеќе луѓе кои ќе влезат во џеннетот/рајот ќе бидат оние поради-заради богобојазноста(таквалукот) и убавиот морал.” - Мухаммеда с.с.

“Аллах(Единиот Бог), навистина, не ги гледа ни вашите тела ниту вашиот изглед, туку гледа во вашите срца!” -Мухаммед а.с. ( Не знам кој го бележи преданието ама веродостојно е.)

“Најлоши луѓе се оние кои туѓи зборови пренесуваат и оние кои ги раскаруваат оние кои се сакаат.“- Мухаммед а.с.- (Ахмет)

“Оставете ја расправата заради која е малку добро во неа, оставете ја расправата заради малата корист од неа зашто таа предизвикува непријателство меѓу браќата.“- Мухаммед а.с. (Теберани)

Пратеникот с.а.в.с. рекол: "Нема да влезете во Џеннетот се додека не поверувате, а нема да поверувате се додека не почнете да се сакате. Па ќе ве упатам на нешто што ако го правите, ќе се сакате: "Ширете го селамот(мирот) меѓу вас." Мухаммед а.с. (забележaл Муслим)

Изменето од MalcolmX - 14.Март.2012 во 21:40

Jас никаде не негирам дека Мухаммед војувал, али кога ти би видел дека Мухаммед наредил да не се убиваат жени, деца, старци ПА ДУРИ И МОНАСИ ВО ВОЈНА, многу поинаку би гледал на работите, ајде прочитај го и ова. Секако Мухаммед а.с. не е одговрен за она што турците го правеле.

Добредојдени ми се твоите мислења, ама ти сега преминуваш од една тема на друга, значи правевме дискусија за Муслиманите во Шпанија, кога веќе Мухаммед а.с. бил преселен на другиот свет. Значи сега отвораш тема дали МУХАММЕД БИЛ ПРАТЕНИК, таа е сосема друга тема, мислам и дека тука се дискутирало многу за тоа. Види, како да знаев дека ќе пишуваш за Мухамед па ставив видео за него, а не сум го прочитал твојот коментар, извини морам да одам се читаме, гледај го видеото и читај го текстот подоле позз.



Во денешното време, муслиманите се многу честа мета на обвинувања од страна на нивните соседи, Евреите и христијаните, дека исламот преставува насилство, тероризам, милитантност и слично. Но кој подобро ќе истражува , повеќе од очигледно е дека не знае што нивните верозакони и наредби проповедааат, кои, како што ќе видиме подолу,и кои се далеку потешки и поригорозни од она што исламската вера навидум го налага. Муслиманите веруваат дека на сите народи се испратени Пратеници од Бога, и дека објавувањето е доставено до секоја нација, и веруваат во сите божествени гласници, како Нух(Нoe), Ибрахим (Авраам), Исак (Исаак), Јакуб (Јаков), Муса ( Мојсеј), Сулејман (Соломон), Зекерија (Захарија),Иса (Исус), и други гласници на Бога, и дека пораките и верозаконите на сите овие луѓе биле привремено и од просторно локален карактер и затоа подлежат на нарушување со текот на времето, и дека се оние кои се на крајот запечатени со универзалниот Божји Пратеник,Мухаммед а.с., и последното и универзално откровение ,Куран , кој е заштитен од промени кои се однесуваат до Судниот ден. Некои од овие пратеници биле обични луѓе (Нух- Нoe, Ибрахим - Авраам, Исаак - Исак, Иса - Исус), а некои биле водачите на нивните народи и цареви како Давуд-Давид, Сулејман - Соломон, Муса - Мојсеј, Мухаммед , Аллах да даде мир и спасение за сите нив. Оние што беа кралеви и лидери, беа одговорни за целата нација, и ги објавуваа верозаконите кои го содржат концептот на војната, бидејќи луѓето во овој свет не може да преживеат без војска, која ќе го штити народот, бидејќи има постојана тенденција на постоење на други луѓе да се прошират и да освојат територија. Затоа, можеме да видиме во тековната верзија на Стариот Завет,која му се припишува на Муса - Мојсеј, како некој кој е задолжен да го води својот народ, многу строги прописи во врска со војната, но во Новиот Завет, кој му се припишува на Иса -- Исус, не толку многу, бидејќи во текот на својот краток живот на проповедање тој немаше контрола врз кој било дел од својот народ, и беше само повикувач. Но при повторното доаѓање Иса- Исус, тој ќе има многу моќ и сила, и најавата на употреба на сила од негова страна, па дури и смртоносна, е нешто што муслиманите веруваат дека ќе се случи. Значи тврдењето дека една религија е мир и љубов а од друга страна има атомски бомби и спремна е во секој момент да ги употреби укажуваат дека тоа се само слогани со кои некој сака да привлече што повеќе следбеници.
Со оглед дека Мухаммед а.с, во вториот период на нивната мисија, во Медина, имаше моќ над својот народ и беше нивниот лидер, и војната е пропишана од Создателот против оние кои ги нападнаа заедницата на верниците и пред се била заради одбрана на егзистенцијалната закана на невоинствените и мирољубиви старци против политеистички настроените арапи.
Оние кои го обвинуваат исламот на агресивноста и насилството, воглавно се работа од предрасуди и незнаење, но често од лоши намери, иако тие ја знаат вистината. За да направат така, тие користат Курански стихови вадејќи ги надвор од контекст, а потоа ги интерпретираат на свој начин, кој добива искривена слика за реалноста.

Законитоста на војната во согласност со Куранот


Според Куранот, војната е ''несакана нужност'' кон која се прибегнува единствено само во потреба, и која мора да биде извршена во одредени човечки и морални граници. Во Курански ајет се соопштува дека неверниците се тие кои предизвикуваат војна на земјата, а Аллах џ.ш., не дава согласност за војната:
„... и секогаш кога се обидат да разгорат оган на војна, Аллах го гаси. Тие настојуваат на земјата да прават интриги, сплетки, а Аллах не ги сака оние кои сплекарат“ (Ел - Ma'идa, 64).

Во секое недоразбирање верниците мора да чекаат војната да стане неопходност, значи, во војна треба да влезат само во случај на напад од другата страна и кога ќе исчезнат сите други алтернативи, освен војната. Оваа ситуација на следниов начин се соопштува во Куранот:
„Ако ве нападнат, тогаш убивајте ги! – Да, таква нека биде казната за неверниците! А ако се сложат - па, Аллах навистина простува и Сомилосен е''(Ел-Бекара, 191 -192).

Затоа, верниците се одговорни да чекаат нешто да преземе спротивната страна, да го претпочитаат мирот и договорот, да се борат единствено само со цел за одбрана во случај на напад од другата страна. Ако обрнеме внимание на животот на Мухамед, а.с., може да забележиме дека војната е еден метод кон кој се прибегнува само во случај на потреба и со цел на одбрана. Објавата на Куранот траела дваесет и три години. Првите тринаесет години на времетраење на Објавата муслимани во Мека живееле како малцинства, во еден идолопоклоннистички систем, каде што секојдневно биле изложувани на многу големи притисоци. Врз големиот број муслимани се вршени физички тортури, некои биле убивани, многу куќи и имоти биле ограбувани, постојано биле соочувани со навреди и закани. Меѓутоа, сепак муслиманите продолжувале да живеат без прибегнување кон сила, и идолопоклонениците постојано ги повикувале на мир. Конечно, кога идолопоклоненичките притисоци достигнале точка на нетолеранција, со преселување во Јасреб (кој подоцна бил наречен Медина), во кој владеела слободна и пријателска aтмосферa, муслиманите формираат своја управа. Дури и откако формирале свои политички устројства не се впуштале во војна против агресивните идолопоклоненици од Мека. Меѓутоа, откако беше објавен Куранскиот ајет, Мухамед, а,с,. им даде налози на асхабите да се подготват за војна:
„Ви се дозволува одбрана од оние што напаѓаат други, бидејќи ним им се прави насилство - а Аллах навистина е Моќен да им помогне на оние кои ни криви ни должни беа прогонети од својата татковина, само затоа што зборуваа: „Аллах е нашиот Господар '' .. (Ел-Хаџ, 39-40).

На кратко, Aллах, џ.ш., на муслиманите им дозволил војна, бидејќи тие биле изложени на притисок и тиранијата. Со други зборови, војна која се дозволува единствено е само војната со цел за одбрана и во случај на проширување на правда на соседните подрачја. И во други ајети муслиманите се предупредуваат за да се избегнува непотребна провокација и непотребна употреба на сила:
„И борете се на Аллаховиот пат, против оние кои се борат против вас, но вие не oтпочнувајте борба! - Аллах, навистина, не ги сака оние кои започнуваат кавги“ (Ел-Бекара, 190).

По објавувањето на овој ајет се случиле војни меѓу муслиманите и Арапите идолопоклоненици. Сепак, во ниту една од овие војни, муслиманите не биле страна која предизвикала војна. Покрај тоа, со прифаќањето на мировен договор (договор на Худејбија) во кој се согласило на серија барања идолопоклонениците Мухамед, а.с., обезбедил мир и безбедност, изградил атмосфера и социјална структура, во која со идолопоклонениците ќе живеат во мир. Идолопоклонениците сепак биле страната која го прекршила договорот и тоа била причина за почеток на една нова војна. Меѓутоа, во исходот со брзото зголемување на бројот на муслиманите, муслиманската војска станала толку силна што Арапските идолопоклонниците не можеле да одолеат, кога Мухамед, а.с., со оваа војска тргнал и ја освоил Мека.

За време на овој поход немало никакво пролевање на крв, на ниту еден човек не му е направено ниту едно зло и непријатност. Ако сакал, Мухамед , а.с., можел да им се одмазди на идолопоклоненичките лидери на освоениот град. Меѓутоа, не е допира ниту еден од нив, простувајќи им, оставајќи ги слободни во нивните верувања. Импресионирани од вака високиот морал и карактер, мушриците-паганите, подоцна доброволно го прифаќаат исламот.

Не само за време на освојувањето на Мека, и при сите војни и освојувања за време на Мухамед, а.с., многу прецизно се штитени правата на невините и беспомошните. На ова многу важно прашање Мухамед, а.с., често ги потсетувал верниците, а со своите дела практично им покажувал. Така, во еден хадис им се обраќа на верниците, кои тргнале во војна:„Одете во поход, во согласност со Ресулуллаховата вера! Постарите, жените и децата не ги допирајте! Бидете оние кои се благонаклонети и милостиви. Aллах, џ.ш., ги сака искрените.'' За тоа каков став мора да завземат муслиманите, дури и кога тие се во директна војна, Мухамед, во друг хадис се истакнува со следниве зборови: „Не убивајте деца! Не се осмелувајте да ги допрете оние кои вршат молитва во нивните цркви! Не убивајте жени и стари! Не палете и не сечете ги дрвата! Не уништувајте ги куќите!'' Оваа умерена и мирољубива политика на Мухамед, а.с., произлегува од темелот на Исламот кој Алах, џ.ш., го изјавува во Куранот. Aллах, џ.ш., во Куранот им наредува на верниците убаво да се постапува и кон оние кои не се муслимани:
„Аллах не ви забранува да правите добро и да бидете праведни кон оние кои не се борат против вас заради верата и кои од вашата татковина не ве гонат - Аллах навистина ги сака оние кои се праведни - но ви забранува да пријателувате со оние кои се борат против вас заради верата и кои од татковината ве гонат и кои помогаат да бидете прогонувани..“(Ел-Мумтехине, 8-9).

Споменатиот ајет го дефинира односот на муслиманите кон немуслиманите: Муслиманот би требало кон сите немуслимани да се однесува убаво, само не би требал да бара пријател во оние кои покажуваат непријателство кон исламот. Ако тие што покажуваат непријателство ги нападнат муслиманите и ако тоа биде причина за војна, муслиманите таа војна би требало да ја спроведат на праведен начин и во рамките на човечноста. Забранет е секаков вид, употреба на непотребна сила и неправедни злоупотреби. Во еден друг Курански ајет Аллах, џ.ш., ги предупредува верниците на ова прашање и им соопштува дека омразата што ја чувствуваат кон непријателот никако нека не ги доведе да бидат неправедни:
„О верници, извршувајте ги должностите кон Аллах, и праведно сведочите! Нека омразата што ја имате кон некои луѓе не ве наведе да бидете неправедни! Бидете праведни тоа е најблиску до честитоста и плашете се од Аллах, бидејќи Аллах добро го знае она што го правите!“ (Ел-Ma'идa, 8).

Правдата е најголем човечки стремеж за да се достигне она што е цивилизирана норма. Денес се прават разни меѓународни судови , разни меѓународни резолуции, но често ќе видиме како тие не доволно ги исполнуваат вистинските човечки желби за правда и казнување на неправедниците. Затоа е нужно да веруваме дека овој свет не е место каде што ќе се возврати на неправда во вистинска форма. Таа неправда ќе биде возвратена во целост од Оној кој ја создал потребата за правда и кој сите нам ќе Ни суди. Затоа концептите на војна и концептите на суд кои луѓето ги носат на овој свет еден ден ќе бидат подложни на одговорност и секоја неправда ќе биде израмнета и секоја лага и лажно сведочење ќе биде казнето.

Prezemeno od povikkonvistinata.



Изменето од MalcolmX - 14.Март.2012 во 20:06

MalcolmX напиша: Историчар голем тврдиш дека си, се надевам дека ова за тебе се да го прочиташ е како една реченица, па бујрум добредојдени се контрааргументи.

Ок MalcolmX, сакаш да говориме за Историја на Исламот. Тогаш, ќе говориме за Историја, без верска конотација и без верски чувства. За да можеш конкретно да ме разбереш и да говориме за историја, а не за вера, ќе го поставам вака, иако знам дека ова ќе предизвика бурни реакции и ќе повреди многу верски чувства и кај Христијаните и кај Муслиманите. Но, не говорам за вера, туку за Историја.


Имам разговарано со проф.д-р Ратомир Грозданоски, своевремено Декан на Теолошкиот Факултет во Скопје, сега редовен професор во врска со Исус. Постои теорија, која е многу подржувана и во Католицизмот и во Православието и во Адвентистичката Црква (на истата тема сум разговарал и со проф.д-р Антун Цимиротиќ, Бискуп во Католичката Црква во Скопје и со д-р. Никола Тасевски од Адвентистичката Црква), која тврди дека Исус

не бил зачнат од Светиот Дух. Туку, дека Марија била ветена на Јосиф, но дека била вистински вљубена во друг, помлад човек со кој тајно се состанувала. Но, бидејќи Марија била веќе ветана (во тоа време се договарале браковите, Јосиф имал една жена, која починала и имал едно дете - полубрат на Исус), не можела да се земе со тој млад човек. Теоријата тврди деа Исус е продукт на чистата и вистинска љубов меѓу Марија и тој човек.

Ова мене ми е многу поверојатно, од приказната за зачнување со Светиот Дух. (пак говорам, без верски чувства, без вера, верата ја оставаме на страна). И Ратомир и Антун и Никола, тврдат дека постојат пишани записи за тоа.

Мухамед.

'Asma' bint Marwan. Нарачно убивсто на овој човек од страна на

чесниот пророк Мухамед за спротиставување со поезија (пишан збор) на учењата на Мухамед. Јануари 624 година.

Abu 'Afak. Истата причина. Нарачано од чесниот пророк Мухамед.

Al Nadr ibn al-Harith. Заробен во битката кај Мадр во Март 624 година. Убиен по налог на чесниот пророк Мухамед, поради силен критицизам кон Мухамед.

Uqba bin Abu Muayt. Заробен во битката кај Мадр во Март 624 година. Убиен додека се молел. По наредба на Мухамед (оти овој фрлал со мртви животни кон него и силно го критикувал.). Пред очите на Мухамед е убиен, додека се моли.

И така натаму и така натаму....

Пријателе, човек кој убива луѓе затоа што не се согласуваат со него, не може да биде световен (духовен). Ниту пак видел Ангел кој му го диктирал Светиот Куран.

Овој другиов, Исус, ми е многу посимпатичен. Него, додека го камшикуваа и бодеа и колеа, кажа "Прости им Боже не знаат што прават".

Во текот на Крстоносните војни, Христијаните испоклаа, силуваа, покрадоа, МИЛИОНИ невини луѓе. Христијаните, со Инквизицијата, во име на Бога, мачеа брутално луѓе затоа што не се согласуваат со Црквата и она што "Бог го говори".

Истото го правеле и Муслиманите. Тоа се факти. Нема што сега да се правиме наивни.

Изменето од pHp - 14.Март.2012 во 19:59

ОК, понуди факти и докази дека никој не знаел ништо за магијата до појавата на овој арап.

Ти си оној кој се појави со таков аргумент и ти си тој што треба тоа да го докажи.

Повели, па потоа ќе следат другите. 

П.С. Додека собираш факти и докази за ова објасни колку е важна магијата за Исламот.













Изменето од Messenger - 14.Март.2012 во 19:37

MalcolmX напиша: КАКО СЕ КОНТРАМ САМИОТ СЕБЕ СИ, КОГА САМ ВИКАМ ДЕКА НЕ ТВРДАМ ДАЛИ Е ПРВ ИЛИ НЕ, ЗНАМ ДЕКА СЕ ПОЗНАТИ ОДАМНА, А НА ВЕБ СТРАНИЦАТА ВИКААТ ДЕКА Е ПРВИОТ, ПА ЈАС ВИКАМ ОСТАВАМ НА ВАС ДА ДОКАЖЕТЕ КОЈ Е ВО ПРАВО, А ВИДИ ТИ ШТО МИ ВИКАШ... УФ.. боље дај блокирај ми го профилот да не се нервирам со вакви кои не знаат ниту на кирилица да им напишеш не те разбираат. ПАК ЌЕ КАЖАМ ЈАС НЕ СТОЈАМ НА СТАВОТ ДЕКА ТОЈ ПОДАДОК Е ТОЧЕН, УОПШТЕ НЕ НАВЛАГАМ У ТОА ДАЛИ Е ВИСТИНА ТОА ШТО ГО ПИШАЛЕ ИЛИ НЕ!!!! ЈАС САКАМ ДОКАЗ ОД ИСТОРИЧАРИТЕ ТУКА СО ЛИНК ПРВО т.е со ДОКАЗИ ДА ВИДАМ КАКО СЕ ДАВААТ ДОКАЗИ И КАКО ОНИ ДАВААТ ДОКАЗИ ЗА НЕКОЈА РАБОТА, ЗА ТОА ДЕКА ТОЈ ПОДАТОК Е ПОГРЕШЕН, А ВТОРО ДА СЕ ДОНЕСАТ ПОСТАРИ ДОКАЗИ ОД СТАРИТЕ ДРЕВНИ ВРЕМИЊА, А САЈТОТ ЈАС НЕ СЕ РАДУВАМ ДЕКА Е НЕИСЛАМСКИ И ДЕКА ГО ПИШУВА ОВА, ОМРАЗАТА ПРЕМА ИСЛАМОТ НЕ ТИ ДАВА ДА ВИДИШ ШТО ПИШУВАМ.. ЦЦЦ АКО СИ МОДЕРАТОР ВО ВЕРОИЗПОВЕД, НЕ ЗНАЧИ ДЕКА СТВАРНО СЕ РАЗБИРАШ ОД ВЕРОИСОПВЕД, УБАВО БАЖА БИСЕРИ, ЗА ТЕБЕ ВО МНОГУ СЛУЧАЕВИ ПОДОБРО Е ДА МОЛЧИШ И ДА ОСТАВИШ НА ПОИСКУСНИТЕ ДА МИ ОДГОВОРАТ, ОТИ ТИ НЕ ГЛЕДАШ МНОГУ РАОБТИ ОД СЛЕПИЛОТО ТВОЕ. Ако не ме разбираш кажи ќе ти објаснам уште поубаво со блондирано почиткаво попропсто.

Се јавуваш на овој форум да имаш разумни конверзации или да се конфориташ убедувајќи ги сите други членови дека само твоето верување и знаењето што проиизага од него е точно, a с'е дуго е грешно ???

Очигледно е дека не те интересира вистината бидејќи постојано бараш задоволување на своите желби. За тебе доволно е еден неинформиран човек да објави една работа, без докази, која тебе ти се допаѓа за да ја земеш неа како точна и сето друго да го објавиш како неточно или да бараш докази со кои ќе се покажи дека онаа твоја недокажана информација не е валидна.

Оти ако сакаше да ја прифатиш реалноста ќе ти биде јасно оти цитатот кој го наведуваш едноставно не држи вода! Ако некој треба нешто да докажи тоа е токму човекот на кој се повикуваш. А тој нема никаков доказ за тоа!

Одговорот е толку очебиен што нема потреба тука да трошиме време за собирање податоци. Доволно е уште еднаш да прочиташ што сум напишал:

Messenger напиша: Па како може со иљадници години луѓето да ја користат магијата, а да не знаат како се употребува?

Изменето од Messenger - 14.Март.2012 во 19:27

Како што се дознава, поради вака тесниот допир со муслиманите, потоа поради големото студирање на нивната (арапската) книжевност, дури и Алвар, фанатичниот противник на исламот, ја признава убавината и реторичката чудотворност на Куранот и тоа дека христијаните, читајќи го, не можат да се оттргнат од него.
Поради тоа природно е дека тука се забележуваат траги на влијание на верата која ние ја истражувавме и, навистина, тие траги постојат. Познато е дека во 810 година свештеникот Елипандос, толедски бискуп, толкувач на еретичката секта „мутехазин“ и научник кој верувал дека Исус по природа е човек, а не Божји син, според тоа што го следел Божјиот пат, ја усвоил оваа еретичка идеја поради неговиот чест допир со муслиманите. Оваа нова секта се раширила во многу делови од Шпанија и дури почнала да се простира, според упатствата на католичкиот бискуп Феликс, до Септиманија, која била под француска заштита. Бискупот Феликс е изведен пред духовниот суд со кој претседавал лично Карло Велики и е натеран да се откаже и да се покае поради својата заблуда, но штом се вратил назад во Шпанија, повторно западнал во старата ерес. Ова, според тврдењето на тогашниот папа Леон III, се случило поради неговиот допир со неверниците кои имаат слично верување. Кога влијанието на допирот со муслиманите било толку значајно на црковните великодостојници, можеме да заклучиме дека било многу големо и врз останатите христијани од Шпанија. И навистина, советот формиран во 936 година во Толедо расправал кои средства треба да се преземат против мислењата кои ја расипуваат чистотата на христијанското верување.

Се разбира дека овие влијанија на муслиманското верување и дејствување, покрај одредените подвизи на преобратување, покрај честото мешање и допири, ќе се круниса со уште поголеми резултати и дека ќе го зголеми бројот на муслиманите со неарапска крв, наречени „мувеледи“. Не помиало многу време, а потомците на овие мувеледи во државата формирале важна партија. Дури се дознава дека конечно овие мувеледи, кои го сочинуваат мнозинството од населението, уште на почетокот на IX век настојувале да ја разнишаат арапската власт и постепено, формирајќи национална партија меѓу муслиманите од Шпанија, навистина докажале дека постојат.
Изгледа дека нема податоци за историјата на преобратувањето на овие нови муслимани. Примери за овие преобратувања се забележувале до последните денови од исламската власт. Дури во 1497 година, кога војската на Фердинанд и Изабела ја запоседнала Малага, ги испоубила оние што отпаднале од христијанството, мачејќи ги со тенки шилести стапови. По ова, по две години преку договорот за предавање во Погрена, добиено е особено ветување дека оние кои отпаднале нема да бидат принудувани повторно да се вратат назад во христијанството.
Некои од преобратениците го напуштиле исламот за да се спасат од паричната глоба на која се осудени од страна на судовите. Мнозинството го придобила духовната надмоќ на исламското влијание.