“ Опиум за народот “

 Македон напиша:

 eptendosadno1 напиша:

Пример за искрена верба во Бога се св. Василиј Велики и св. Јован Златоуст. Каква помош им требала нив?  Конкретно, св. Јован Златоуст бил најталентираниот ученик на најпознатиот оратор во неговиот крај, неговата мајка е една од највлијателните, била во можност да му овозможи блескава кариера во животот, наместо тоа, тој станал верен Христов следбеник, кој говорел против власта и богатите, за што и бил прогонуван. Дали ти гледаш некаквао загустување овде? Јас не гледам. Сепак, ако верата не била искрена, можел да му ласка на Императорот и неговата сопруга, па да остане на Константинополскиот престол уште долго, без да има некакви проблеми. 

Аха . 

Добро .

Вака , прво за вербата . Последниот јапонски војник од  втората светска војна истата ја  завршил ( извини што сум опширен во годините  ) некаде околу 60- етите или 70 - етите години од минатиот век . Он се криел во џунглите и верувал дека е на вистинската страна , верувал во својот Цар и во победата на Јапонија во војната и.т.н.

И тоа е верба , верба и фанатизам заедно .

Па сега , гореспоменатите според мене имале потреба од лекарска помош , но психологијата и дедо Фројд се со понов датум .

Инаку , немам време  и нерви да го сќенирам дотичниот , инаку би му нашол јас него потреба , на пример , потреба од внимание , потреба од доминирање , потреба од егзебиционизам , потреба да се излезе од анонимност и.т.н.

Неможе да се верува во нешто толку искрено а да не се види , опипа , намириса . Само луд верува во она што го халуцинира , а токму Бог е една халуцинација .

Да, но јапонскиот војник, верувал во политички систем, во една идеологија, нешто, како што велиш ти, опипливо, нешто што го видел. Тој видел доста од победите на Царот, тој можеби и учествувал во истите, тој можеби и триумфално влегувал во новоосвоените земји. Дури и денес имаш некои што шетаат со слики на Ленин, Сталин и Тито, вчера имаше емисија на канал пет за Тито и социјализмот, ако ја гледаше, ќе сфатиш за што говорам. Но,тие живееле во тој систем, имаат некакво искуство, кое најверојатно за нив значи нешто добро.

А инаку пример за верба во нешто неостварливо е токму борбата за идеите на Маркс истотака. Дали некоја држава се организира според идеите на Маркс целосно? Ниту една, па се јавуваше не случајно сталинизам, титовизам, маоизам и други нешта. Не беше ли и тоа опиум за народот? 

Не би се впуштал во анализа на Марксовите идеи, но и самиот знаеш дека и таму има многу "опиум", за кој дури и самите следбеници сведочат дека е невозможно да стане нешо повеќе од "опиум".

Не си во право . 

Политиката во христјанството на Папите , патријарсите не добиваат епитети според имињата , според имињата на  папите .

, не од верниците .

А она Сталинизам , Титовизам , е навредлива категорија на антикомунистите .  