Помош при учењето-да или не

верувајте дека не сакате цитати од учебникот по педагогија - секоја лекција има големи БЛА БЛА кои завршуваат со тоа дека воспитанието е општествена појава  за да научам една лекција, мора да ја прераскажам, па да си ја објаснам и да сфатам дека сето тоа влегло од едното, а излегло од другото уво !!!

Јас сум 8одд.И значи учебникот е премногу измешан да кажам...Првин во прва реченица кажува дека тој и тој го нападнал,после во втора кажува кога и како а во трета кажува која била и што направила ќерка му,сето тоа проследено од датуми кои се тешки за запамтување...

ama , izgleda ...i odsega!...taa definicija,..ne bi mozel ni lektor...da ja"ispravi"...pa i da ima nekoja greshka!

Моите ја учеа сестра ми две години, што е предходник, а што следбеник. Јас и ги решавав сите писмени и тестови до осмо одделение и така таа поминувше одлична. Ама, во средно јас бев кецарот, таа учење.


Изменето од bounty_hunter - 19.Октомври.2009 во 22:44

Повеќето овдешни родители делиме една заедничка работа-им помагаме на децата при учењето.

Почнувајќи од прво одделение па нагоре-додека има потреба.
Им помагаме на децата да ги научат лекциите, да решат математика...Обемноста на наставната програма и нејзината оптовареност со често ирелевантни податоци кои засекогаш ќе бидат заборавени (пр. број на население во Уганда, површина на Чиле во квадратни км, години на почеток на некои движења во историјата, датуми на раѓање и смрт на личности)-честопати претставува извор на многу фрустрации како кај детето така и кај родителот.

Она што го заклучив е дека еден добар дел од поимите во учебниците се необјаснети, па детето ја учи лекцијата и раскажува, и кога ќе го прашаш што е тоа (декрет, декларација на пример) те гледа бледо.

Па така, кај пријателки сум била сведок на ситуации на “учење“ кои завршувале со шамари, каење и земање лексилиуми, фрлање и цепење книги, листови....

Математика е посебна приказна. За тие што се “математичари“ не е страшно, ама ете има родители како мене  кои не се баш математичари, па мораат прво да ја учат лекцијата за да ја објаснат. А лекцијата, често пати знае да биде објаснета и вака “воочи како е решена задачата“.

Па така, следи губење време додека воочам како авторот на учебникот решил да се изживува со моите нерви.

И така до некое одделение, кога станува неопходно да се повика и професор. Две деца х2 пати неделно...Навистина, човек треба да ја има пештерата на Али Баба за да го ишколува своето дете во МКД.

(за немањето учебници и додатни напори кои ги вложувам од моја страна за надополнување на дупките не сакам на оваа тема)

Па ме интересира драги родители, како стоите по однос на оваа работа?
Колку му помагате на вашето дете-а колку му оставате простор само да се потруди?
Барате ли помош од старна, професори и слично кога не сте сезнајковци по некои предмети?

Поделете овде се што имате да кажете за оваа работа.



Изменето од maria_magdalena - 19.Октомври.2009 во 22:03