Општество, традиција и култура

Мојон комшја тој од мезазимо со неговата генијална фамилија конечно се вратил од одмор од убавото наше море во грчка. Прво шо видов кога пристигнал е дека ни носи порака од таму испишано на неговата кола дека сме гомна, се разбира на инглиски со некој чуден грчки акцент да не речам нагласок.

Инаку како шо рабрах после од него е дека повеќе го секира како ќе ја симне бојата, него сознание дека сме становници на скептички јами.

Кога стигнал во лептокарија се сместил кај Јоргос, добар тип, кој постојано му тепал малакас а на неговата не баш поубава тричетвртина путана. Прво се обидувал да го разубеди Јоргоса, дека греши и дека тоа не се нивни имиња, ама после 5 дена кога дознал точно значење на тие појми, прекинал во намерата да го просветли во убаините на нашите македонски имиња.

Јоргос заправо бил супер типче со ситни мани, и осим што постојано им гасел сијалици во 9 навечер, и само кај него имало светло против комарци и сами комарници, дека многу бил икономичен и  бојлерите биле на далечинско палење и наместрени на 25 степени това цвелзиусови и ги броел зрнцата од песокот кои ги најде во ходникот на скалите, други поголеми мани немал, а да осим што мразел цел свет и највеќе таа неговата лејди ин блек.

Не ви кажав мојот комшја е луд по тие загатки а секој ден идејќи на плажа думал зошто стои натпис ПАГОТО 1 купче .. 1 ЕУРО, 2 купчиња…..2ЕУРО на тој снадак за сладоледите, но до ден денешен не го одгатнал шо мислел тој Аристотелес шо го истакнал ценовникот.

Плажа ко плажа, македонци, срби и еден пољак шо постојано на сопругата и викал к*рво ти њемаш хонору и неговата ќерка постојано се жалеше дека овие два пара нови грчки купаќи од Кина не се со најдобар квалитет и дека ја жуљат и се скрозираат, ко да има на таа сушка нешо да се види.

Тричетвртинката цело време думала, шо ќе се јаде денес, шпагети или гулаш од конзерва, ко да има нешо за думање бре, ако вчера имале шпагети денес е гулаш, со што ќерката не се согласувала и тврдела дека шпагетите треба да имаат коефициент 2 дури и 3 на гостински терен.

Синот не правеше ништо осим шо седел на камењата за кои Лептокаристите тврдат дека е песок, и секои 10 секунди прашувал – Кога ќе се бањаме?. а комшјата му одговарал- сега!

Ова шо ви го кажав им бил еден ден, а наредните биле индиго. осим вториот ден кога комшјата изгорел и го тепал денот мачкајќи се јогурт – грекос 2.2 ЕУРО од ЛИДЛ, каде е само флаширана вода ефтина 0.22 еуро во пакет се разбира.

Денес не верувам дека ќе јадат гулаш, денес ќе одмараат од одморот и ќе земат  скара на кило, оти заборавиле каков вкус има месо шо не е во конзерва.

ОДМОР КАКО ОДМОР, ДУРИ И НА КОМШЈАТА МОЖЕ ДА МУ СЕ ПОГОДИ, како на слепата кокош во силос.

Мојон комшја, од мезазимо, после година дена си ја измил колата, сега прашината не може да му ја штити бојата од Сонцето, ама може да тргне на море.

Проверил се‘ тиве билкометриските пасоши, за кој не требит да биде визионер, зелениот картон, да биде осигурен тој гркон кој ќе го плесне, како по обичај, и меѓународна возачка дозвола, која никогаш никој жив не му ја побарал.

Неговата не баш поубава тричетвртина го наполнила гепекот со храна, небаре ќе ја мажат ќерката, таму, за некој грк и свадбата ќе ја прават во Лептокарија и сватовите и гостите ќе ги угостат со гулаш конзерви, шпагети и шопска салата.

Ќерка му пак, ко демек си ги заборавила, ланските купачи и ќе мора да си купи таму нови демек грчки од Кина со подобар квалитет од тие наши од Кина, со горен дел, иако јас појма незнам шо ќе и е.

Комшјата се напрај паметен и ги спакувал во својот куфер 10 пара нејзини купаќи од 2009, 2008,2007 ај да не го тупам, но џабе ќе му е, само ќе ги носи таму десете пара и ќе врати 11 а можеби и 12, за да не и настинат това јајниците. Човекот не е од тие индивидуи, шо учи на своите грешки, или пак е е непоправлив оптимиста и верува дека со години жените созреват во тоа умо.

Синот не правел нишо, седнал у тревњакот и секоја минута прашувал, -татоооооо кога бе ќе тргнеме а комшјата секоја минута одговарал – сега!

На крај тргнаа, ме поздравија, ама јас не мрднав ни со малиот прст оти знаев дека за три минути ќе се вратат, да проверат дали шпоретов е исклучен, вратата заклучена и дали папагалот е сеуште цркнат.

Кога се вратиле по енти пат, овој пат да проверат дали на паркинго не останала некоја торба, знаев дека е последен нивен камбек и им мафнав и им посакав тој грк шо ќе го плеснат да преживее, сепак за човек се зборује не?

Кога ќе се вратат за десет дена ќе ми раскажат како било мене а можеби јас пак вам.

.

pravdata e slepa

.

.

Не Ви кажах до сега, тој мојон комшја од мезазимо иако е ваков-онаков едно му признавам пее убо и свири това гитару сите староградски и староселски песни и за новокомбинирани турбо фолк да незборам.

Пред многу години еден негов пријател правел роденеден за детето на неговата жена ( това така го напишах оти детето не личи ич, а нели това хромозомбите би требало да повлијаат малку на тој физиолошкио изглед) и го покани да свири кај него, демек да направи атмосфер лежер. Ма повеќе е атмосфер, а и лежер е покасно кога сите ќе се начукат и личат на мајмуни кога ќе се налапат ферментирани банани.

Така била зима и комшјата земал това гитарата и навлекол една убава кожна јакна, шо ја купил на шопик во Стамбол за 700 марки дојче, тогај вервам дека му стоела убо, не како денес, оти денес личи на тој Денидевито.

Роденденот почна и тој мојот комшја ги забавувал, непознатите за него гости, со странски песни, кои цео свет разуме Утемсомбору, и нашки македонски , кои светот демек не ги разбира и гостите се расположија максималистички. Некаде после полноќ повеќето беја мајмуни на ферментирани банани и се разотидоа дома на мира да се спремат за утрешен това мамурлук и ден на Аспирин.

Така и тој мојон комшја си кинисал дома, уз гранде благодарност на домаќинот, но на закачалка имало кожна јакна комада нула. Значи просто народно кажано, некој од гостите си ја земал према комунистичката парола- СЕКОМУ ПРЕМА ПОТРЕБИТЕ. Мојот комшја не бил некој тип, кој би имал разбирање за комуњарски пароли и марксистички теории и многу се изнервирал. Се скарал со домаќинот, ем музика, ем поебан за марки дојче комада 700 тини. Оно домаќинот му ветил дека ќе го најде арамијата кој крадел во неговиот гостопримлив дом за арамијата, но негостопримлив за мојон комшја.

Како што е обичај за ситни кражби руката на законот е неумољива, за разлика од милионските афери, и така арамијата бил пронајден од организмите за безбедност во ликот на таксивозачот Мице, кои имал обичај на дрпа каде стигне и неговото досије, дебело како на Латас, излегло на виделина.

Поминало година дена и мојот комшја за тоа време бил три пати во општинскиот суд Скопје 2, но од Мицета ни трага и 5 пати не бил оти му се смачело да го гледа само суратот на това судијата.

Едно лепо наутро за многуте Скопјани кои уште џоњат во 5.00 а нелепо за мојот комшја, заѕвони ѕнончето на вратата во мезазимо и лепо мојот комшја убацен со лисици и мечки во марица, однесен во станица битпазар зад решетки. До 9 00 низ главата му поминале сите злодела кои ги направил како малолетен и сите злодела кои не ги направил како полнолетен. Потоа го информисале дека во 10 го чека судење во основен тој суд погоре спомнат.

И така мој лепи криминоген од мезазимот во лисици во придрижба на два организми за ред и безбедност во марица бил пренесен во това судот на трошок на нашата држава. Еден ќар од сето тоа било дека се запознал таму зад решетките со решетките, двајца обијачи на куќи и викендици и еден уште законски недокажан педофил, кој тврдел дека е наместен од опозицијата оти е сипатиџер на позицијата.

Така цел збунето седел во судницата и чекал правдата која е слепа да го стигне и се чувствувал како Финец во Португалија. До него седел орган за безбедност комада еден а другиот чекал надвор за недај боже.

Се‘ му се разјасни кога го видел суратот на судијата и Мицета кој како паун ноншарлатански влегол во судницата. Кога почна судењето и судијата запраша дали сведок за арамиските дела на Мицета е присутен и мојон комшија ги дигнал двете раце, шо не е обичај, но било морално, оти уште ги имал лисиците на рацете и дигање на една рака е практички неизводливо, тогаш на организмот на безбедност му станало нејасно зошо комшијата е во лисици, кои своерачно му ги навлекол према Судскиот налог за приведување. Очигледно назнака дека е приведен како сведок поради 5 пати неприсуствување на судењето, не била поребна ниту неопходна.

Се‘ се разјасни, лисиците му биле симнати, и по нервозната изјава на мојон комшја дека више к*р не го боли за слепата правда и се откажува од секакви тужби против Мицета , направил мојон комшја катастрофална грешка и излетал од салата да си оди дома.

При самото излегување на вториот организам за безбедност, кој не бил запознаен со новите настани, му заличи дека е ова сцена на ПРИЗОН БРЕЈК и мојон комшја е тој Мајкл Сколфилд, го соборил на земја со извежбан удар шо од полициска академија, шо практично од сослушување на виновниците и невините во полициските станици, го налегнал го врзал кото салама.

На крај и овој призон брејк се разјасни од првиот пандур, кој за среќа не бил како тие другите од вицовите и мојон комшја бил во моментов фри мен.

Ако има се‘ тоа некој закључок, тоа би бил:

Кога ќе одите случајно поканет на роденден, облечете нешо шо утре ќе биде прогласено НЕ Е ЗА УПОТРЕБА. со назнака ЗА ЃУБРЕ.

.

.

. знам бре дека е дугашко фак

.

Тој мојон комшја, тој де од мезазимот со својата не баш уба две третина биле со неговиот брат на дводневен излет на кантри. Таму на комшијата мој му падна на ум налудничава идеа, дека можат денот да го поминат во собирање печурки таканаречени габи. Но осим тие жампони од БОНУКС не ги разликуваа ниту тој, ниту брат му, а уше помалку нивните не баш поубави дропки.

Но тој факт не ги одвратил од нивната намера, и така тргнале да ги собираат това печурките. Правите собирачи навистина ги собираат, но мојон комшја со своите компањони ги бараа, оти појма незнаеле каде тие растат. Како и да е, по това пословицата и слепа кокош ќе кљуцне по некое зрно, за некои три четири саати поминати во непозната за нив шума, наполнија збирка на печурки како да прават колекција за во хербариум од сите можни и неможни врсти.

Цели изморени од тоа собирање, да не речам барање, но среќни дека имаат полна кошничка усмислија дека ќе направат омлет печурки со јаја ала франчезе, оти на комшифката моја и е хоби да прави странски кухлинарски специлаитети, кои не можат да се јадат.

Така и бидна, омлетот бил огромен и мирисал, замислете, на јаја и това печурките. Седнале така на маса и почнаа да јадат, заправо не почна,а оти сепак тој мојон комшја од ненормалнио спрат има малку понормален това резом, и се сетил дека некои од нивната колекција печурки можати  да бидат отровни.

На неговиот брат, кој шо живее на нормален спрат со бројче, му текнало спасоносна идеа да причекат со јадењето и луцидно да и даат малку од омлетот на кучката на комшијата, кој шо не бил на кантри овој викенд. Ако отегне папки кучето нема да јадат, ако не, ќе се накркат от това тешко набраниот специлаитет. Кучето било дефинитивно гладно и на три залака го изеде парчето од омлетот и среќно се врати во својата куќичка.

Сега дилема била, колку време треба да се чека, за да се види резултат на нивнио експеримент, но едногласно демократски решија дека еден саат е наврх главе.

По изминатиот сат проверија дека кучето дише, и задоволно се излежава кото клен во куќичката. Тоа бил доволен податок дека омлетот ала франчезе е неконтаминиран со бојните печуркасти отрови и гладни и уморени од чекање го изедоа плодот на нивното макотрпно барање низ шумите.

Поминал еден сат таканаречен час и се‘ било оукеј, се додека кучето не почна да се увија од това болките и да квичи , некако во Амол, ала Ози Озборн.

Шо да ви кажам, сите четворица исплашени со кола право у град во това клиника за токсилокогија и поштено перење стомаци, иако и на неговото пунто му требало перење оти не е испрано од бог знае кога, према познатото правило- Прљаштина до цантим ја штити бојата, а над цантим сама одпаѓа, но тогај колата не им била баш во мислите.

Така се‘ убо се завршило, иако остана уште на неговиот комшија од кантри, да му го платат отруеното куче. Мојот комшија е поштен идиот и отиде после недела дена кај тој, да му се извини за кучето и да му ја надокнади штетата. Се‘ убо му признал , но и се‘ супер се завршило, оти кучето воопшто не било отруено, него кучката се окучила тој ден и тој негов комшија од кантри нема куче мањак него 6 комада вишак и сега не знае шо да им прави.

Сега да ремизирам. Од сето ова произлегува, дека печурките не се бараат, него се собират и не се прави колекција кото за хербариум, и пред да земате кучка за тест возач, проверете да не е пред котење бре.

.

Тој мојон комшја, тој де од мезазимо, само шо се врнал од Бугарија, оти поседува тој нов биометеролошки пасош и не е више визионер и не му треба виза. Човекон со неговата не баш поубава две третина, си биле на скијање во това Боровец. Се сместија во хотел Рингла на 1700 висина над морето, иако незнам како го измерија кога таму море нема, но ќе поверуваме на тие топовските графици шо се упишани во картите.

Демек секој ден со това жичарница се качуваа горе на Маркуџик на таа топовска кота 2700 метра и по стазата од 12 километра се спуштаа надоле ко тој Костелиќ со Костеличка у дуету. Дневнен спуст комада еден.

Оно математически типов е тежок 80 кила а неговата не баш поубава две третина циркус 120 кила, така да сумасумарус 200 кила пак у дуету.

Качуејќи така 200 кила на 1000 метра извршиле работа од 2000 000 џула, заокружено. Кога чоек ќе размисли навидум голема работа е извршена. Но, потоа спуштајќи се долу по иста математическа формулација се добива 2000 000 џула у минусу, оти совладаната висина е чиста нула, нуларица, како кажије тој Димитрије Пантиќ, кој имал това тесна кожа и срце големо. Така да не извршиле никаква работа.

Оно излегува, народе, дека ќефска е работата това скијањето у Боровец. Одиш таму и твоја работа е нула, се разбира у мерним јединицама Џул ( се пишује Јул, бре)

Така да во Нова година ви посакујем да одите на скијање, да не правите ништо. Така и треба оти се рачуна кото зимски одмор.   

ПС имам некое претчувство дека 2о1о ќе биде добра година