За начинот на исхрана

Јадам за да живеам,не живеам за да јадам

Јадев кога сум гладна....

Јадев кога не сум гладна...

Јадев за да не ја навредам мајка ми која толку се трудела да ми зготви нешто специјално за мене........

Јадев за да не се навредат оние кај што сум отишла на гости....

Јадев за да и правам друштво на другарка ми во Вегера.....

Јадев за да не огладнам до попосле, а попосле нема да бидам дома......

Јадев за да се утешам кога ми се плаче.....

Јадев зашто од утре почнувам со правилен начин на исхрана........

Јадев за да не останува зготвеното ( да не се фрла).......


Абе милион причини имав за да јадам..........

Сега јадам ИСКЛУЧИВО.........кога сум гладна.......

Ha,ha Polzavce

Umerenosta,ne treba da bide problem,naprotiv,Polzavce

Vleguvav vo dva pomali konfekciski broja,

Valerija напиша: Pred 2 god... oslabnav 8-9 kg onaka takov mi bese periodot nemozev nisto da stavam u usta pola kifla u usta pola ja frlav taka i rucek, vecera voopsto,ne... za dva meseca se sliznav na 62-63 sega koga gi gledam tie sliki,.'kako da ne sum,jas TAA i navistina NE BEV,JAS TAA VISTINSKATA...

М, ова звучи ко мојата прича:)
Но, јас сосема неочекувано ослабев.... после долго време диетирање за 4-5 кила вишок, ми стана важно да се стегнам а не да намалувам килажа. А и никако не можев да ги намалам тие 4-5 кила:)) Си реков, па сега и не можеш да ги намалиш како кога беше на 18 матурантка, па што и да се трудиш:)
Почнав да вежбам, и вежбањето одлично ми делуваше, вежбав насабајле и се чувствував супер, со многу енергија. Кога решив да не намалувам тежина ( а и почнав да го сакам вишокот, секси изгледаше), истовремено почнав повеќе да си го слушам организмот и неговите потреби. Решив да не ја мешам храната во смисла јаглехидрати и протеини, да не се најадувам претерано
(порцијата не ја довршував до крај, значи не се прејадував, а исто и  со благото во ретките случаи кога ќе ми се пријадеше)  и ако јадев корнфлекс насабајле или овошна салата со шлаг навечер, не јадев ништо благо/слатко во текот на денот. Без ексурзии со кикирики и грицки, чипсови, а кои порано ми беа омилена занимација:) Почувствував и потреба за храна која ќе ме енергизира повеќе напоредно со вежбањето, што значи повеќе протеини: сирење, кашкавал, јогурт, млеко, салати, чисто месо.
Не се лишував од кроасани, пирошки и џаконии од Вегера и Жито Лукс, но по еден...со текот на времето, не ги дојадував до крај оти немав потреба а и тестестите продукти почнаа да ми ствараат тежина, и благите исто: коцка чоколадо почна да ми го јаде/гребе желудникот ( а претходно бев во состојба да изедам цело и око да не ми трепне).
Имав потреба да осетам чист вкус, значи кроасан со кашкавал без мешање со кечап печурки павлаки итн...месо чисто без мешање со компири, ориз, итн.Мешањето ми ствараше тежина. Метаболизмот ми се подобри ко никогаш досега, и неочекувано ослабев и дојдов до килажата која ја имав во средно, 55 кила! Па после не си се сакав..намалив и кај што требаше и кај што не требаше  ( страшно!!), и се чувствував..прелесно!:)

Сакам да кажам...слабеењето почна во моментот кога почнав повеќе да си го слушам организмот, да му го давам она што му треба и кога му треба. Бидејќи неколкуте кила вишок всушност ми дојдоа кога јадев неслушајќи го телото, а слушајќи го умот- што би рекле, на нервна база:)

Сега пак малку качив, но не намалувам веќе, а сеуште вежбам. Сепак, облините се, битни, и на крајот сепак се чувствувам одлично со нив


Изменето од Kali - 23.Февруари.2009 во 09:11

фала на советот мила Вал