Житијата на светците

Мачениците на Боксерското востание во Кина

                    

Св. маченик Митрофан Чи Сунг (декември 1855 – Јуни, 1900) е првиот правослаавен кинески свештеник кој е маченик. Тој бил убиен со неговото семејство и православните верници од неговата црква во 1900 год. за време на Боксерското востание. Тој е најдобро познат од сите 222 Свети Кинески Маченици канонизрани во 2000 год.

Митрофан бил одгледан од неговата мајка Марина и неговата баба Екатерина, откако неговиот татко умрел кога тој бил дете. Бил срамежлив и скромен човек кој за свештеник бил обучен од Руската Еклесистичка Мисија во Кина. Црковните власти го поттикнуале за свештенство, но тој се сметал за недостоен за тој дар. "Јас сум човек со сиромашен талент и малку добродетели, како да се осмелам да го прифатам овој голем чин?" – велел. Тој бил ракоположен за свештеник од Николај, епископ Јапонски во 1880 год. Помогнал околу преводот на литургиските богослужбени книги од руски на кинески и околу коректурата. Претрпел слом и извесно време застанал да работи. Многумина ја искористувале неговата добра волја и му се потсмевале.
За време на Боксерското востание, востаниците ја изгореле неговата печатница и црквата. Ноќта на 10-ти јуни, тие ја заобиколиле куќата и го убиле Митрофан со остантатите 70 луѓе кои биле со него. Тој бил избоден до смрт под едно финиково дрво.

Неговиот син маченик Исаија кој служел во Кинеската војска, бил обезглавен на 7-ми јуни кај портата Пинг-Це-Мин од страна на востаници кои знаеле дека е Христијанин. Митрофановата жена, маченица Татјана, на 44 годишна возраст, побегнала од куќата со маченица Марија (вереницата на 23 годишниот син на Митрофан - Исаија), но таа била обезглавена на 12-ти јуни, заедно со други христијани. Марија отишла во куќата на Митрофан 2 дена пред нападот решена да остане со фамилијата на нејзиниот вереник и покрај опасноста. Таа три пати била советувана од Сергеј, средниот син на Митрофан, да бега и да се сокрие, но одбила да го направи тоа. На многумина им помогнала да избегаат, но самата решила да остане со фамилијата на Исаија, каде и била убиена од востанците.

8-годишниот маченик Јован брутално бил нападнат на 10-ти јуни 1900 год., така што неговите нос, уши и ножни прсти биле исечени, a рамениците му биле искасапени. Марија успеала да го засолни детето надвор од куќата, каде тоа го преживеало нападот. Другиот ден тоа седело голо на скалите од куќата и молело за вода, но неговите соседи го одбиле. Децата на соседите се исмевале со него и му велеле дека е следбеник на ѓаволите. Јован на тоа одговорил: „Јас верувам во Бог и не сум следбеник на ѓаволите“ . Други го прашале дали неговите рани го болат, а детето одговорило „Не боли да се пострада за Христа“ . Повторно било фатено од востаниците за да го убијат, но се покажало дека нема страв да загине. Некој стар човек се бунел кога го носеле, велејќи: „Што е виновно детето? Обвинувајте ги неговите родители што тоа станало ученик на ѓаволот“. Останатите од толпата се подбивале со него.

Маченица Иа, вдовица од млади години, била 56 годишна кога била мачена и убиена во домот на св.Митрофан на 10-ти јуни. Таа била главната учителка на училиштето за женски на Православната Мисија и била одговорна за рачната работа во декорацијата на црквата.

                                                                         




Изменето од Maran Ata - 30.Октомври.2008 во 03:36

maria_magdalena, никој не рече дека нешто лошо си напишала, НАПРОТИВ, јас те цитирав во позитивна конотација за да те потсетам дека ваквата критичка дискусија за житијата на светците беше дирекно подржана од тебе на 1-та страна од оваа тема. Бидејќи ти ме обвини мене дека се, како што велиш, "мајтапам" со ткн. "светци", јас само објаснив дека моите прашања и критичката дискусија не се воопшто "мајтапење", туку нешто што беше подржано дирекно од тебе на 1-та страна од оваа тема. Значи, твојот коментар кој јас го цитирав беше нешто СУПЕР, а не лошо.

Да, тоа е мое толкување, се разбира. Само Бог знае што е вистината и кој е вистинскиот пат, исто како што само Тој знае како и кому за што ќе му суди.
Основно коментарот ми е во однос на ограничувањата кои се обидуваме постојано да му ги наметнеме на Бог и да му кажеме дека не може нешто да прави...

Благодарам за одговорот. Едно по едно сега...

EvAngelos напиша: 1. Дали е Бог Семоќен? 1. Да.

Значи - Бог може да постапи како што сака, особено со своите верни следбеници. Не можеме да го судиме, ниту да му кажеме - "Не може тоа да си го направил, не си го правел претходно, сега не го признаваме..."

2. Да. 2. Дали Верата во Бога може да направи Чуда?

Соодветно, земајќи во предвид дека Бог е семоќен и дека верата во Него може да направи чуда - останување жив по прободување со метална шипка не треба да звучи невозможно.
Повторно - дури и да немало пример претходно - кои сме ние да го ограничиме Бог и да му кажеме - не може сега да ти текне нешто да правиш, тоа што си правел претходно, само тоа ќе го правиш.

3. Дали постои на светов зло кое е слепо за Божјето Чудо и за Неговите Дела? 3. Не ти го разбирам прашањето.

Бидејќи спомна дека луѓето кои ја измачувале Светицата не побегнале при видот на чудото кое се случило...
Од лично искуство велам - на светов постои зло кое е слепо за Божјите Чуда и не ги ни гледа, а камо ли да стравува од нив. Зло кое е лишено од чувства, од разбирање, од секаков страв... Затоа - не е воопшто чудно што мачителите воопшто не обрнале внимание на чудото кое се случило. Зарем не се случи истото во Египет, неколку пати и тоа...?

Sekoj pravoslaven znae deka nasite zitija se poveke nekoi legendi, ama toa voopsto ne ja namaluva nivnata vrednost. Pa i Biblijata e nekoja legenda taka? Jas mislam deka toa se pred se nekoi poucni prikazni, a ne e bitno dali se vistinski ili ne.

EvAngelos напиша: maria_magdalena напиша: Eh kako samo ginele prvite hristijani, koga ce se setam samo pak na "QUO VADIS" knigata...mornici mi odat po teloto. Pa na nasite macenici koi po cena na zivot ja branele i odbranile svojata vera,za da sega nekoi si se majtapat so niv.   Ако добро ја пратиш темава, ќе видиш дека никој тука не се мајтапи со мачениците, туку само, со помош на Божјиот Збор, ги разобличуваме евентуалните православни додатоци во нивните житија. Ако добро се сеќавам, ваквата критичка дискусија за житијата на светците беше дирекно подржана од тебе на 1-та страна од оваа тема. Откако му објаснив на Templarius зошто јас не го сметам за светец еден разурнувач на нехристијански храмови (Марко), и откако Templarius ми се заблагодари за одговорот, ти рече (цитирам)...     [QUOTE=maria_magdalena] И јас ти благодарам Евангелос.Иако ќе ми беше драго и Чаир да прокоментираше. Воедно, би ги похрабрила сите кои имаат недоумици и прашања-да не се плашат да прашуваат. Ако нешто ме нервирало, тоа било кога како помала ќе поставев некое прашање за светците, Бог и слично, ќе ми речеа: “Не чини да прашуваш многу“.Зошто да не чини? Напротив.

Секоја чест на Марија. Имаше недоумици, и се објаснија и сега не продолжува да оди со главата во ѕид. Значи, има разумност во неа, а не инаетење. Прашува за да научи, а не за да се препира.

Изменето од Maran Ata - 27.Октомври.2008 во 12:23