Носталгија

Koga dojdov tuka, me fati cultural shok , taka da prvite 3 dena nekako glupo se cuvstvuvav i imav potreba od makedonci

Nikoj ne te drzhi....shto ne otidesh?   Struchnjaci ima dovolno vo MK...ne se sekiraj.

natashatiffany напиша: lele nostalgija,obavezno,najmnogu mi nedostasuvaat mojata familija i moite bliski,iskrenoto prijatelstvo, i ljubovta.tezok e zapadov pogotovo koga nemoze da im veruvas na nikoj site gledaat kako da te zaebat,nemas komsii so koj kafe da se napies,na rabota site zaebani i toa,denovite ti pominuvaat mislejki zosto lugjeto se tolku surovi i zosto dusite im se tolku prazni polni so gnev???

lele nostalgija,obavezno,najmnogu mi nedostasuvaat mojata familija i moite bliski,iskrenoto prijatelstvo,
i ljubovta.tezok e zapadov pogotovo koga nemoze da im veruvas na nikoj site gledaat kako da te zaebat,nemas komsii so koj kafe da se napies,na rabota site zaebani i toa,denovite ti pominuvaat mislejki zosto lugjeto se tolku surovi i zosto dusite im se tolku prazni polni so gnev???

Polar Bear напиша:   Со задоволство се сеќавам на луѓе и настани од поранешниот живот во МК или YU. Но тоа не е носталгија.

Polar Bear напиша: Носталгија е неконструктивна емоција. За Република Македонија немам ама ич носталгија.

Апсолутно се согласувам со тебе Polar Bear..носталгија по Македонија...па мислам дека неможе така да се нарече..додека бев во USA ми недостигаа луѓето што беа секогаш околу мене,а не Македонија како парче земја или незнам што....ми недостигаа толку многу работи што ги правев во МК а неможев таму...друштвото,роднините и сл...
Мислам дека неможеш да се приврзеш за земјата..туку за луѓето..и сега сум носталгична ама по USA..ми недостига друштвото,смеата,прошетките по Централ Парк...ама не NY...

Дур бев во странство цела година, ама ич! Имам носталгија по земјата каде бев...

chuchuliga напиша:     Ми импонира што те наведов на дискусија со две реченици, но ми се чини дека развиваш сопствени (негативни) тези на основа  на некакви предрасуди, па ми ги лепиш лично, како да се мои.   Не се работи за двете реченици, туку за впечаток за еден генерален став. Сите ние на форумов се читаме меѓусебно и стекнуваме впечаток за некого. Така, да, тоа е мој впечаток од твоите постови. Предрасуди не ни можам да имам, бидејки не те знам, не знам буквално ништо за тебе и не можам ни да претпоставувам. Впечатоткот е базиран на напишаното. Се разбира, се работи за субјективен впечаток, кој , е --- субјективен. А за говорот знаеме дека е извор на недоразбирања(особено кога се однесува на суптилни теми и прашања).   Реков само дека носталгијата е неконструктивна емоција, не дека е неважна, несоодветна или негативна. Носталгијата, како емоција е свртена кон минатото, и по мое мислење не е поконструктивна од тагувањето по девојка со која си раскинал пред петнаесет години. Кај иселениците се манифестира како кочница да се прилагодат во новата средина - оти газот им е тука, а умот во Македонија.   Да, вистина е дека многу емигранти остануваат да живеат во некој свој свет кој го донеле од земјата од која потекнуваат. И се покажува како проблематично. Но не заборавај дека тоа е многу нормална човечка особина и тоа не е воопшто типично македонски или балкански, туку едноставно - човечки. Ти подобро знаеш како тоа изгледа во САД со кинески кварт, мексикански кварт, еврејски кварт итн и во секој се зборува на „увезениот“ јазик. Затоа германците имаат проблем со интеграција на работничката класа на Турците во Германија која денеска живее останата во времето од 60-тите години од минатиот век (или порано), а интересно е  да се спомнат германците од Русија кои после неколку векови се враќаат во родината но, и тука се странци, бидејки имаат друга историја. И се држат меѓу себе преку --- се разбира, религијата  и разно разни догми на однесување, облекување итн стари 2-3 века (буквално). И тие се остров во  земја која е всушност нивна, матична. (тоа се менонити, или некакви баптисти, огранок на евангелисти)...   Да не ги спомнувам азијатите кои скоро воопшто и не се мешаат со останатото население. Но, кога би живеела јас во Кина или Јапонија, не знам дали би постапувала поинаку. Разликата е едноставно огромна.   Резултатот е живот што не се живее тука и сега туку во минатото.   Да, и тоа е еден од главните проблеми на интеграцијата. Но не само со македонците туку воопшто.   Малку се индивидуите кои таквата емоција може да ја свртат во креативна насока, па да створат книга, слика или музика од неа.   Извини за директното обраќање, но за разлика од тебе јас ја дефинирам среќата позитивно. Значи не сум среќен што не сум во МК, туку сум среќен затоа што сум во Канада. Јас сум среќен и успешен таму каде што сум и тоа  го носам со себе. Бев среќен и успешен во ЈУ, МК, САД, а сега и во Канада. Не знам само од каде заклучи дека фрлам дрва и камења по МК, можеби затоа што не сум носталгичен.   Извинето ти е за „директното“ обраќање , но не знам само од каде па сега ти заклучи дека јас среќата ја дефинирам --- негативно?    Последниот параграф можам да го сфатам само како предрасуда и некакво клише во кое ги пикаш сите што не се слагаат со тебе.

[/QUOTE]